Ooit gehoord van het eiland Guam? Naar ik aan mag nemen, tot een paar weken geleden, bijna niemand in Europa. En plots kent iedereen het eiland, ergens als een stip in de Stille Oceaan. Een eiland in tropische verpakking.
Dit alles met dank aan de ruzie tussen Trump en Kim Yung-un. Grappig, want het nieuws maakt de wereld ongekend groter. Natuurlijk leer je op school, bij aardrijkskunde en geografie, over de wereld. Over landen en gebieden. Maar over Rwanda heb ik vroeger nooit iets geleerd, noch gehoord. Dat kwam eigenlijk pas na de genocide tussen de lokale volkeren.
Nieuws, boeken en films leren mensen over de aarde, landen, gewoontes en bezienswaardigheden. Tegenwoordig komt ook op de sociale media een heel scala van onbekende oorden voorbij. De aardrijkskunde les hoeft geen opsomming van landen meer te zijn, maar zou zich meer moeten richten wat je doet wanneer je informatie over een land krijgt. Verdieping. Veruit de meeste informatie bereikt ons gekleurd of incompleet. In de huidige tijd is het meer en meer een verantwoordelijkheid van de individu zich te vergewissen van de verdere feiten. Daarbij veranderen landen, grenzen en soms ook de mentaliteit van landen en volkeren.
Niets is mooier en interessanter dan onze Moeder Aarde. Maar er gebeurt ook dan ook veel. In 1980 was ik voor het eerst in voormalig Joegoslavië. Dat land bestaat inmiddels al lang niet meer. Destijds was de bevolking kil en afstandelijk. Nu zijn het diverse landen en ook de bevolking is over het algemeen veranderd qua instelling. Zo schijnt ook Bulgarije in meer en meer opzichten en modern Europees land te worden. En dat terwijl de ouderen nog steeds de beleving hebben dat het een oostblokland is, vol zigeuners, criminaliteit en armoede.
Los van de bevolking bieden vele landen ook boeiende attracties. Qua natuur en qua cultuur. Neem een land als Etheopië. Daar treft men schitterende oudheden van het Christelijk geloof aan. De oerwouden van Costa Rica, maar ook mijn maand verblijf op Bali toonde mij een andere wereld, dan ik vanuit het kille Nederland als beleving was ingegeven.
Vroeger leerde je vooral over de bekende toeristische plaatsen op de wereld; de pyramides (Egypte), Petra (Jordanië), Taj Mahal (India), de Chinese Muur (China)..., maar de wereld biedt zo ongelofelijk veel meer. Dingen die je leert doordat de wereld relatief kleiner en kleiner wordt.
We zijn bekend met de gevaren van internet en zijn van mening dat het nieuws de wereld wel heel dichtbij brengt. Toch zie ik hier juist een hele positieve ontwikkeling. We leren meer van de aarde, de mens en bezienswaardigheden.
In de tijd dat ik jong was ging de vakantie naar Frankrijk, of elders binnen (west) Europa. Ik genoot er van en was ooit een echte Francofiel. Inmiddels deinde de wereld voor mij uit en inmiddels ben ik wereldwijd in heel wat landen geweest. Behalve mooie ervaringen heb ik ook schokkende dingen beleefd. Maar ook dat is een verrijking. Belangrijk is hoe je ermee om gaat. In veel van de verre oorden viel mij op hoe Hollands de Nederlanders zich vaak nog gedragen. Ga je verder weg, dan ben je in feite ook verplicht je enigszins aan te passen. Natuurlijk blijf je de toerist of de buitenlander, maar dat hoef je niet te benadrukken. Ooit in Alanya (Turkije) lag het strand vol (Duitse) toples dames. Een land met een vrij stevige Islamitische cultuur. Dan houd je gewoon het bovenstukje aan. In Indonesië zag ik toeristen lopen in wel erg schaarse kleding, te schaars voor de cultuur daar. En vooral Engelsen en Nederlanders zijn vaak de nationaliteiten die zich het minst aan passen. Overigens, mannen met bloot bovenlijf in dorpen en steden, over vrijwel de gehele wereld, vind ik persoonlijk het summum van ingepast gedrag.
En dan heb je de all-inclusive toerist. Zo ging mijn kapper ooit naar Bali... Na zijn reis vroeg ik naar zijn belevingen. Bleek die man niet van het resort af geweest te zijn. Dan vraag ik mij af wat je in hemelsnaam op Bali doet...
We reizen wat af, de wereld wordt figuurlijk kleiner, maar we hebben onvoldoende geleerd hier juist mee om te gaan. Jammer, want er is zo veel moois. Dat moeten we niet alleen respecteren (cultuur en natuur), maar ook pogen in stand te houden. Voordat de hele wereld alleen nog maar McDonald en Starbucks wordt. Maar goed, alles bij elkaar heb ik weer wat geleerd; Guam bestaat. Overigens denk ik niet dat ik daar ooit rond zal lopen, maar voor anderen is het vast een nieuwe uitdaging. In dit geval met dank aan Noord Korea...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten