De gelijkheid der mensen

De omvang van de buik, het gouden horloge… wat maakt het onderscheid der mensen? Een man met een grote auto is klein geschapen. Een vrouw die teveel bezig is met haar schoonheid heeft geen hersens. We leven in een wereld vol vooroordelen. En, helaas, we doen er allemaal aan mee. Soms wat meer en soms wat minder.

Zo zien we dat ons gedrag veelal is gebaseerd op winst. Persoonlijke winst. Een invalide doet nogal eens wat meer zielig, omdat de aandacht die dit geeft de invaliditeit juist legitimeert. Immers een niet zielige invalide daar hoef je niet voor te zorgen. In een ziekenhuis kan je niet tegen de ellendige verhalen van de anderen op. De ander is altijd meer ziek, al ben je er allebei voor een kapotte meniscus.



Op vele fronten proberen wij ons van de ander te onderscheiden. Fysiek, geestelijk welbevinden, rijkdom, uitstraling, en noem maar op. Onszelf zijn we nauwelijks meer, want we reageren telkens op de omgeving en bevechten onze positie. Mannen zijn stoer, vrouwen zorgzaam.

Alleen zoveel onderscheid is er helemaal niet. Ja, karakters verschillen en niet iedereen is even intelligent. Maar het wezen van de mens is bij allen het zelfde. Om dan toch “eigen” te zijn proberen wij ons te onderscheiden. Door te onderscheiden dicht je jezelf een waarde aan. Het is alleen verdomd jammer, dat dit altijd ten koste gaat van de mindere. Iemand, waarvan je denkt dat je hem (of haar) op de zwakke plek kan raken, waardoor jij beter bent. Beter, of meer.

waarom geen Fiatje?

Een belangrijk platform waarin zich dit uit is natuurlijk de politiek. Je hebt de billenknijpers, zoals ik ze noem. Van Aartsen was zo’n voorbeeld, maar Kamp schaar ik er ook onder en zo zijn er een hele rits. Mannen (vooral) die eigenlijk gepeste lulletjes op school waren en nu als een soort Hekking voordringen. En ja, het werkt, vele mensen scharen zich achter dit soort typetjes en zien hierin helden. Dan zijn er de verongelijkte politici. Kritiek op alles en niets deugt. Verantwoordelijkheid nemen ze niet, maar met een stuk populisme komen ze ver. Het grote voorbeeld is natuurlijk Wilders. En dan de politici die nonchalant belangrijk doen. Dat zijn er de meeste. Net als acteurs. Die hebben er ook een handje van: zie mij eens lopen… kijk ik doe normaal. Jeroen Krabbé vind ik persoonlijk hier wel een voorbeeld van.



onze Hekking



Een nog grotere groep Bekende Nederlanders presenteren zich met een flair of ze meer zijn dan de rest van de wereld, en ondertussen maar zo gewoon mogelijk doen. Hier kan ik echt een opsomming maken van vele namen. Prestigieuze figuren, die het op de een of andere manier toch hebben kunnen compenseren zich in het voetlicht te stellen. Paul de Leeuw is er zo eentje. Maar die John de Mol (junior) eveneens.

Dan heb je de groep mensen die hun welvaart tonen. Welvaart die niet terecht verworven is. Domme handigheidjes werken daar wel eens aan mee. Dirk Scheringa, een boef van de eerste orde, eigenlijk een domme man, maar speelde wel met het geld van anderen. En kon dat (veel te lang) vol houden.

Flaneren door de PC Hoofd en je hoort er bij. We graaien allemaal… In ieder geval de meesten. Zeker graaien velen ten kosten van de ander. En dat accepteren we keer op keer. Raar eigenlijk. Omdat ik pech heb rijdt ik geen Rolls, maar die domme mazzelaar kan zich er drie permitteren? Hoe gelijk zijn wij?

Tot nu toe heb ik mij gericht op Nederland en de Nederlander. Maar in de wereld gaat het verder. Pure discriminatie is een voortvloeisel hieruit, maar wie bepaalt dat een domme blanke arbeider beter is dan een hoogopgeleide intelligente donkeren man? Daar wordt zeer verschillend over gedacht. En waarom zijn er zoveel fundamentalisten bij de Islam, die van mening zijn dat de wereld Islamitisch moet zijn? Angst. Pure angst voor de eigen zwakte en onzekerheid.

het huisje van een vrijgezel...

wat is een acteur nu eigenlijk?

Mensen zijn gelijkwaardig, maar niet gelijk. De gelijkheid van mensen heeft in onze moderne tijd enge vormen gekregen, door de ongelijkheid zo enorm sterk te benadrukken. De gelijkheid is tegenwoordig gespiegeld aan de gelijkwaardigheid. Een rijke industrieel voelt zich niet meer gelijkwaardig met de arbeider. De politicus niet meer met het volk. We hebben gelijkheid ingeruild voor gelijkwaardigheid en daarmee houden we elkaar gevangen. Met ellebogen proberen we boven de ander uit te steken. Op tal van manieren. Ondertussen helpen we elkaar er wel mee naar de afgrond. Die naderen we steeds meer. En ik word er een beetje moe van. Heel erg moe soms. Dan wil ik mij terugtrekken in een leuk oud huisje, enigszins van de bewoonde wereld verwijderd en lekker mijn leventje leiden. In een rustig en aangenaam klimaat. Want, helaas de wereld zal niet snel veranderen. Wel een feit is dat de ongelijkheid steeds forser vertaald wordt in ongelijkwaardigheid en dit steeds meer economieën en culturen omver werpt. Kijk naar Griekenland. Kijk naar de Arabische wereld. Kijk naar de banken… Kijk eens goed om je heen. Het oude socialisme was zo gek nog niet, maar wanneer komt een moderne vertaling, zodat we allemaal weer een beetje met de benen op de grond komen? Ik hoop snel, want deze aftakeling te zien, doet mij veel pijn.

Sluit de zorg! Graait u maar...

er willen er nog te veel Dagobert Duck zijn

Bezuinigen lijkt mij een hele noodzakelijk zaak. Begin eens met de salarissen van de profvoetballers. Slechte prestaties en uit het EK. Het maakt ze geen flikker uit, want die jongens krijgen zat geld. Voor een potje voetbal….

Nederlands welvaart... Dakloos

De overheid moet bezuinigen. De laatste week is er weer een nieuwe groep slachtoffer: de psychiatrische/psychische patiënt. Men wil bezuinigen op de RIBW’s (regionale Instellingen Beschermd Wonen). Een kostenverslindende vorm van zorg, aldus onze landelijke overheid. Dus, minder mensen in het RIBW. Ja, vanaf volgend jaar gaat de deur grotendeels op slot.

Eerst werd er bezuinigd op dagbesteding en arbeid, vervolgens werd de eigen bijdrage weer ingevoerd, en nu wordt de RIBW aangepakt. Het aantal mensen met psychische problemen neemt toe. Daardoor lopen ook de kosten op. Oorzaak en gevolg. We vergeten dat de complexiteit van deze wereld het aantal psychische problemen doet toenemen. Werkloosheid, financiële problemen, weinig perspectief en de individualisering. Om maar een paar aspecten te noemen.

Leuk resultaat van wat gevoetbal...., maar
wie werkt het hardst en heeft het meest geleerd?

De overheid denkt door op dergelijke wijze te bezuinigen de psychische problemen uit de wereld te helpen. Ook de verslavingszorg valt hier overigens onder. Ja, het neemt allemaal toe en de zorg neemt toe. Maar niet alleen binnen de psychische hulpverlening. De zorg voor mensen met een verstandelijke handicap is relatief duur. Laten we eens stil staan bij onze Algemene gezondheidszorg…. De ziekenhuizen.

Raar en oneerlijk dat bij een van de zwakste groepen de hardste klappen vallen. Maar er is nog iets aan de hand. Bezuinigen is moeilijk, maar nodig. Alleen waarom dan de goedkoopste vormen van zorg steeds gepakt worden… Dat is mij een raadsel. Het betreft namelijk de goedkoopste vormen van zorg waar het meest op bezuinigd wordt. Het effect is dus relatief beperkt. Maar er zit ook een heel ander effect aan. Mensen uit te sluiten van deze goedkoopste vorm doet meer mensen decompenseren (terugvallen). Het gevolg is dat zij gebruik moeten maken van duurdere vormen van zorg. Met andere woorden, een zeer groot deel van de bezuinigingen wordt ongedaan gemaakt door het effect er van; de terugval.

Ja, er gaat erg veel geld om in zorg en welzijn. Op zich is de gedachte achter de WMO niet verkeerd. Wel verkeerd is dat de centrale overheid (Den Haag) haar verantwoordelijkheden afschuift naar de gemeentes en daar ook nog eens minder geld voor beschikbaar stelt. Niet alles moet naar de WMO, want op een aantal punten dient de landelijke overheid haar regierol te behouden en haar verantwoordelijkheid niet te verkwanselen.

Het zit goed scheef in Nederland en we verdommen het om het recht te trekken. Ja, de zwaksten zijn de dupe. Makkelijk geregeld.

De RIBW, goedkoper dan een opname in
het ziekenhuis, maar het kan misschien
nog wat goedkoper.

Maar het kan anders. Inderdaad een RIBW kost al snel € 60.000,00 per jaar. Neem daar nog wat dagbesteding bij (€ 12.000,00), artsenbezoeken en medicatie, een uitkering en je zit als snel boven de € 100.000,00 per jaar. Ik verdien dat niet, maar wanneer ik tot de zwakkeren van de maatschappij behoor kost ik dat wel…. Of zelfs nog meer. Natuurlijk kan hier op meerdere manieren slim op bezuinigd worden.



Hier is straks geen geld meer voor. € 7,22 per uur,
de goedkoopste zorg, maar straks weer lekker
achter de garaniums



Toch ben ik er van overtuigt dat er mensen en groepen zijn waar wij niet over spreken, maar ons eigenlijk nog meer geld kosten. In feite gemeenschapsgeld en in zekere zin ook een van de noodzaken tot deze grote bezuinigingen.

Ik noemde net al de voetballers. Voor iedere betaalde sporter betaal je. Nee, niet direct, maar via reclames, en extra gelden op de producten. De bank sponsort de sport van mijn rente. Philips sponsort PSV omdat ik meer moet betalen voor mijn lampen. Dat vergeten we, maar het is wel zo. Bij een auto betaal je niet alleen voor de ontwikkeling van een nieuw model, maar ook voor de luxe reclames.

Dan heb ik het nog niet over de mensen van de graaicultuur, want die bestaat ook nog steeds. Dat is toch allemaal van de zotte? Geef eens wat minder uit aan reclame, overhead, graaicultuur, efficiëntie en we halen een fors deel van de overheidsbezuinigingen, zonder dat er iemand ook maar echt pijn van heeft. Misschien dat een politieambtenaar dan ook eens een wat reëler salaris mag ontvangen.

Hoeveel zal Coca Cola goedkoper
worden, met 1% van het huidige
reclamebudget?

Bezuinigen wordt gezien als de enige oplossing, althans het bezuinigen van de overheid. Ja, dan worden de zwaksten de dupe. Maar, laten we het eens anders doen. Laten we er eens met een andere bril naar kijken. Nederland is een van de welvarendste landen van de wereld, maar we zijn niet in staat voor onze zwakkeren te zorgen en het leed beter te delen en te verdelen. Laten we daar eens naar kijken want nu zitten we op de verkeerde weg. De weg bergafwaarts… We kunnen het niet alleen op de overheid af blijven schuiven het op te lossen. Laten we eens naar elkaar kijken en onszelf… hoe we ermee om gaan. Geen gadgets van de supermarkten meer sparen… het scheelt echt veel, want we betalen het gewoon zelf… Nee, je betaald met z’n allen voor hen die sparen. Wat minder reclame voor supermarkten… we doen toch onze dagelijkse boodschappen wel, maar maak het nu eens echt wat goedkoper! Maar laten we wel goed voor onze zwaksten/ zwakkeren blijven zorgen. Sta daar maar eens bij stil!

en even iets breder bekijken!

Good Meat en Beeckenstijnpop

Donald Madjid, de nieuwe Jim Morrisson

Voor de 34^e keer was er afgelopen zaterdag Beeckestijnpop. In mijn twentys ben ik daar een paar keer geweest. Het regende toen altijd en er was alleen harde muziek. Hardrock en Punk. Inmiddels was ik er weer, na een dertig jaar.



Good Meat



Nu was ik op een volwassen, gratis, popfestival. Veel kwaliteit en vooral heel veel gezelligheid. Behalve dat ik het belangrijk vind als raadslid ook naar dit soort evenementen te gaan was ook Good Meat een reden. Good Meat speelde al eerder op de nieuwjaarsreceptie van GroenLinks in Velsen. Nu stonden ze op Beeckestijnpop. Alle vijf waren ze overigens net geslaagd voor hun middelbare school, evenals Jelle Dijkstra (die zich bezig hield met de PR op het festival). Adembenemend vind ik iedere keer de stem van de zanger, Donald Madjid. Wanneer ik mijn ogen sluit hoor ik Jim Morrison… wanneer ik ze open doe zie ik een iele jongen met krullend haar. Geweldig!

Jelle Dijkstra



Ron Mellies, nu kan hij
weer aan de slag voor
het Havenfestival!



Gelukkig zat het weer goed mee (ik had daar blijkbaar dertig jaar voor nodig), ondanks de zware regens in de ochtend. Het was gezellig en druk. Jammer alleen dat Good Meat zo vroeg speelde. Er was nog te weinig publiek. Ook jammer dat zij op het Kabouterpodium optraden, want zij verdienen zeker het hoofdpodium! Maar, de sfeer was geweldig en de dag was top.

De drukte was verdiend. De motor achter het geheel, Ron Melllies, heeft het weer top gedaan. Ook de sfeer was uitstekend. Ontspannen en een wel zeer gemêleerd publiek. Kortom, weer flink genieten. Grappig ook, enkele weken geleden was er nog de keurige Beeckenstijn fair, en nu een dag van geheel ander kaliber. Dat kan alleen in Velsen! Op zo’n dag ben ik best een beetje trots raadslid in deze gemeente te zijn.

Een klein maar top festival!

Sport

Op zich heb ik niets met sport. Het enige wat ik volg is (in grote lijnen) de Tour de France. Dat is omdat ik zelf in 2007 naar Zwitserland ben gefietst en daar nu anders tegenaan kijk. Tennis.. daar snap ik echt de lol niet van. En dan voetbal. Ik word langzaam gestoord van dat voetbal. Nederland blijft zich maar als een sterke natie vertonen en de eerste wedstrijd verliezen ze al. Het lijkt mij heerlijk, wanneer we de eerste rond niet door komen. “We”, want zo praten we er over. Het is “ons” nationale team. Wel, ik voel het niet zo.

Toen ik nog jaren jonger was stond ik hier overigens wel anders in. Ware het niet dat ik mij vooral liet meeslepen door het enthousiasme van mijn omgeving. Dat is nu gelukkig over. Over blijft de ergernis. Gene krant, geen radio, geen reclame of het betreft Oranje. Het is een grote commerciële troep geworden. Vreselijk is dat. Je ontkomt er bijna niet aan. Gelukkig was ik even een paar dagen in Duitsland. Ik heb Oranje bepaald niet gemist.

Los van de hype brengt zo’n toernooi ook andere gevoelens bij mij los. Het belachelijke van sport: geld. Er gaan enorme bedragen in om. Een dom jongetje, die een beetje kan voetballen, wordt stinkend rijk. Ze krijgen praatjes en voelen zich heel wat. Maar wat kunnen ze nou? Een beetje goed voetballen. Meer niet. Althans de meesten. Maar opeens is iedereen blind daarvoor en blijft men die jongens op handen dragen. Iedereen op het niveau van de ambachtsschool heeft amper het minimum salaris. Veelal zijn dat mensen die hun vak goed verstaan. Waarom moet zo’n voetballend knulletje dan (voor een deel van mijn geld) zo idioot veel verdienen? Kijk eens naar dat wagenpark van die gasten. Ridicuul gewoon. Die belachelijkheid heeft bij mij een toenemende weerstand tegen dat voetbal opgeleverd. Het is niet reëel meer. Als die jongens met zulke salarissen geen EK kampioen worden mogen ze van mij direct de bijstand in.

Straks komen ook de Olympische spelen nog. Mijn hemel. Nog meer ellende. Gelukkig zijn dat meer sporters dan die voetballers… de meesten verdienen ook nog eens stukken minder. Ziggo maakt reclame dat het ene top zomer wordt…. Wat mij betreft dus een ellendige zomer. Blij als alles weer voorbij is en de wereld weer even met de wereld bezig is. Alleen jammer dat Oranje Nederland zich blind staart op dat ene balletje en de verwrongen wereld er achter niet ziet. Wat zal het de individu opleveren aan welvaart wanneer sport weer in het normale getrokken wordt? Geen dure stadions, geen dure jongens en geen dure reclames en vooral geen dure sponsoring meer. Besteed al dit loze geld eens in iets nuttigers. Besteed het eens in het wereldleed, waar we blijkbaar minder geld voor over hebben dan voor voetbal. Voetbal… ik hoop dat Nederland goed op z’n flikker krijgt van Duitsland!

alle sport mag van mij op een hoop

GroenLinks en het WW beleid

ja... wie?

Gelukkig is GroenLinks een partij waar ook ruimte is voor een eigen mening. Ik hoop in dit geval dat deze eigen mening ook enige ruimte krijgt, eventueel op het congres van 30 juni.

Wat is het geval. GroenLinks geeft aan in het verkiezingsprogramma in te willen zetten op een WW periode van maximaal 1 jaar. In principe kan ik mij hierin vinden, alhoewel er een hele grote “maar” is. Gezien de huidige economische omstandigheden, de arbeidsmarkt en de omvang van de problematiek ten aanzien van ouderen maakt dat 1 jaar WW een zeer negatieve invloed kan hebben. André Timmersmans (UWV) geeft aan dat de werkloosheid nog jaren hoog blijft (2017). Er moet door de mensen geïnvesteerd worden om kans te hebben (en te houden) op de arbeidsmarkt terug te komen. Mensen die dit niet (of onvoldoende doen) en langer dan 6 maanden zonder werk zitten hebben zeer weinig kans weer terug te komen op die arbeidsmarkt.

netwerken moet wel lukken

Onder de werklozen is een grote groep 50 plussers en 55 plussers. Voor deze groep is het al een feit dat zij de boot behoorlijk missen (later pensioen, slechtere 55+ regelingen). Veel mensen in deze groep worden werkloos na jarenlange dienstverbanden. Onder deze groep zitten een behoorlijk aantal hoger opgeleiden. Bij een WW van een jaar worden deze mensen niet alleen heel snel kanslos, zij zullen ook tot een soort bedelstaf vervallen, zolang de economie niet veranderd.

Het UWV biedt voor deze groep mensen niets. Het is een soort verzekeringsbank waar je telkens moet tonen dat je aan je premie-eisen voldoet om je uitkering te ontvangen. Meer is het niet. Het gaat hier dus ook over een relatief grote (voorheen welvarende) groep mensen die nu al af geserveerd worden, en met het voorstel van GroenLinks helemaal buiten de boot gaan vallen.

Wat dat betreft hoop ik dat de GroenLinkser dit probleem onderkent en met z’n allen tracht dit programmaonderdeel te nuanceren. Alleen dan toont GroenLinks niet alleen een reëel sociaal gezicht, maar laat GroenLinks ook zien dat zij besef hebben van de huidige maatschappij.

Politiek en individueel leed gaan slecht samen. Ook als dit individuele leed vrij collectief is. Nee, werkgevers mogen niet aan leeftijdsdiscriminatie doen. Het gebeurt wel… achter de schermen. Veel bezuinigingsslagen hebben het middenkader getroffen. Juist waar deze groep zit, en juist de groep waar het minst op in gezet wordt. En dat in een verzadigde markt.

Het is te kort door de bocht om te zeggen dat je maar een cursus moet doen. Niemand die het immers betaald en de werkloze heeft zoveel ingeleverd, dat er geen geld is voor een cursus. Het UWV komt hierin niet tegemoet. Het is te kort door de bocht te zeggen dat hoger opgeleiden minder ondersteuning en begeleiding vanuit een UWV nodig hebben, omdat zij door hun hogere opleiding en netwerken wel weer aan de bak komen. Een hele naïeve gedachte, want zo werkt het in de praktijk maar deels. Een heel klein beetje eigenlijk.

GroenLinks: alsjeblieft nuanceer in het verkiezingsprogramma de WW periode en kijk naar de realiteit… biedt iets constructiefs en niet iets destructiefs. Niet echt des GroenLinks’.

geldt dat maar voor iedereen!

HOV in Velsen

Ik ben niet tegen, maar wel tegen de tracé keuze en de hoge kosten. Een elegante, maar wat zwakke manier om aan te geven dat je ergens wel degelijk tegen bent. Namelijk je geeft aan ergens wel voor te zijn, maar de argumentatie houdt in dat je er nooit voor kan zijn.

Het blijft een zeer lastig dossier, die HOV in Velsen. De boodschap blijft op de een of andere manier hangen. Er lijkt een stugge houding het verhaal niet te willen begrijpen. Als GroenLinkser ben ik voor de HOV en voor een groot deel zit hier een tracé in verwerkt. Die keuze ligt wat mij betreft vast en het gaat er dan vooral om te kijken hoe je dit tracé het beste in kan passen. Niet de discussie aan gaan over andere tracés, maar een discussie over de juiste aanpassingen. Gek, maar dat lukt maar niet. Om nu met de hoge kosten te komen is voor mij een mosterd na de maaltijd argument. Daar wil ik het niet eens meer over hebben.

De stagnerende houding in IJmuiden (Minister van Houtenlaan), Driehuis en Santpoort Noord maakt dat wanneer daardoor de HOV niet door gaat er echt sprake is van een financieel verlies. Blijkbaar realiseert men zich dat niet. Alle investeringen tot nu toe in de HOV worden dan namelijk feitelijk teniet gedaan.

In Haarlem is het op basis van politieke impasse ook al verkeerd gegaan. Het betreft daar de onderdoorgang van het Spaarne. Haarlem heeft daarmee 10 miljoen euro laten lopen en zit nu met een groot probleem. Alleen daar was het de politiek, die het af liet weten.

In Velsen zijn het de inwoners die, door hun houding, niet alleen veel provinciaal geld verkwanselen, maar ook nog eens reeds geïnvesteerd geld weg gooien. Blijkbaar is dat besef er onvoldoende en weet de politiek die boodschap niet goed te vertellen. Ook blijft het (zeker ook vanuit de politiek) een strijd tussen wel of niet. Ik hoop echt dat er meer ingezet gaat worden van: dit is het tracé, maar hoe gaan we met elkaar kijken hoe dit tracé zo goed mogelijk ingepast kan worden.

Al zal het lukken tot een referendum te komen, ik denk zelf dit op voorhand naast mij neer te leggen. Het is namelijk niet reëel. Niet reëel omdat de strekking van het referendum veel te laat komt. Niet reëel omdat het niet gaat waarover het moet gaan. Een grote groep inwoners en politiek staan met de hakken in het zand tegen over elkaar. Verdomd jammer en ik hoop nu echt er op inhoud eens goed uit te komen!

Foutje of ultime test

Een mens komt soms op rare ideeën. Ik ben hier geen uitzondering op. Soms leidt dat tot een onverwachte test.

Je bent behang aan het afkrabben en wilt de rommel opruimen. Na lang zoeken vind je één vuilniszak. Te weinig voor al het behang. Je propt de zak zo vol als mogelijk, maar er ligt nog een hele berg. Dus, de inhoud van de zak ledig je in de vuurkorf zodat de rest van het behang in de vuilniszak past en alle rommel is opgeruimd. Natuurlijk is het ook nog eens zondag, dus zijn de winkels dicht.

Herkenbaar. We zijn bezig met klussen in huis en je wilt verder. Enige creativiteit wordt gevraagd de gang er in te houden. Het zelfde verhaal overkwam mij. Gisteren. Zondag dus.

Na uren werk en een hoop behang probeerde ik eerst een beetje in de open barbecue aan te steken, maar het vatte niet echt vlam. In mijn naïviteit dacht ik dat het om papier gaat, dus kan je dat verbranden, al wist ik dat het niet in de papierbak mag. Maar dat is vanwege de lijmresten, waardoor het inde grijsbak moet.

Omdat de BBQ geen optie leek stopte ik de rest in de vuurkorf, midden in de tuin. En omdat het behang zo moeilijk vuur vatte deed ik de korf goed vol en wat extra droge stukjes aan de buitenkant.

En dat fikte! De vlammen sloegen boven de korf uit. Perfect dus… voor enkele seconden. Vervolgens begon het enorm te roken. En zware mist viel op mij neer al snel gevolgd door een hele dikke zwarte rookontwikkeling. Zicht liep terug tot minder dan een meter en de zwarte rook walmde hoog de lucht in. In alle rust nam ik de tuinslang ter hand er doofde de vlammen snel.

Is dit nu iets bijzonders? Neen, of ja toch wel. Zo’n rookontwikkeling in een woonwijk, op zondag. Eigenlijk is het dan vreemd dat er totaal geen reactie was. Niemand die de brandweer belde, niemand die kwam informeren, of wat dan ook. En dat terwijl de rookontwikkeling toch iets heftigst suggereerde. Eigenlijk was dit foutje dus een ultieme test… het blijkt dat de omgeving niet echt accuraat reageert op dit soort alarmerende zwarte rookwolken. Echt helemaal niets, nada, nothing, rien aan reacties. Blij natuurlijk, want ik had wel voor lul gestaan als de brandweer was gekomen, maar vooral ook wel verbaast.

Hoe kwam het dat er niets gebeurde? Okay, ik woon vlak naast het crematorium, maar die rookt eigenlijk niet meer (zichtbaar). Het was koud, zeer regenachtig, of was het omdat zijn al vooraf dachten dat het die GroenLinks pyromaan was die weer bezig was? Het was zondag, dus waren de blikken beperkt tot de televisie, boek of gewoon gesloten op de bank? Het blijft dus vreemd en misschien ook wel zorgwekkend.

De volgende keer herhaal ik het op een warme zonnige zondag. Kijken of de reacties dan anders zijn… ik neem aan van wel….

waar leijk behang al niet toe kan leiden

Solliciteren

ik had dit graag iedere ochtend willen aanschouwen

Balen. Nog steeds. Inmiddels heb ik een lange ervaring op mijn vakgebied. Ik behoorde zelfs tot de top van de kleine sector. Door de politieke en financiële gevolgen is mijn wereld sterk veranderd en ben weer op zoek naar werk. Voor een 55 plusser is dat al heel lastig. Omdat ik uit zo’n kleine sector kom soms nog lastiger. Tot laatst. Er stond een advertentie bij Paswerk. Helemaal aansluitend op mijn ervaringen en zeker ook wensen.

Inmiddels weet ik dat kwaliteit niet het enige is om door te dringen tot een bedrijf voor een sollicitatie. Op het moment dat je gaat solliciteren maak je jezelf afhankelijk. Zo ook nu. Maar, ik werd uitgenodigd. Ik was blij en ook het gesprek verliep prima. Sterker, na het gesprek had ik er echt zin in. Ook toen gaf ik al aan, dat de volgende stap niet bij mij lag. Gelukkig belde Paswerk mij met de mededeling door te zijn naar de tweede ronde.

de WSW en dagbesteding staan
regelmatig onder vuur. Dat maakt
de sector ook spannend en uitdagend

En ook de tweede rond was een goed gesprek. En… ik had er nog meer zin in. Het was immers niet alleen een buitenkansje zo specifiek binnen mijn eigen kwaliteits- en kennis- gebied aan de slag te kunnen, ook het bedrijf zelf (Paswerk) maakten dat dit een voor mij leuke en boeiende baan is.

Ook nu realiseerde ik mij, dat ik mijn werk had gedaan en nu afhankelijk was van de andere kant. Desondanks kon ik mij eigenlijk niet voorstelen, dat er iemand is die betere credits voor deze job heeft, dan ik zelf. De realiteit bleek anders. Telefonisch werd ik op de hoogte gebracht, dat de keuze op een ander is gevallen. Echt heel erg balen, maar ook iets onvoorstelbaars. Voor mijn gevoel had ik het goed gedaan, maar toch heb ik iets niet zo goed gedaan, dat de keuze op mij is gevallen. Blijkbaar heb ik ze op dat laatste stukje na niet kunnen overtuigen, terwijl ik weet dat ik de juiste man ben. En juist dat is zo klote van het solliciteren. Hoe goed je je best ook doet, het effect op de ander(en) weet je niet. Duidelijk was dat het een hele erge close finish was. De ander had, aldus de boodschapper net iets meer specifieke ervaring binnen het werkveld van de WSW, terwijl mijn ervaring meer in de GGZ lag. Dat verschil kan ik niet ontkennen, maar ben nog steeds overtuigt dat ik veel meer kennis en betere bagage mee neem. Blijkbaar heb ik het toch niet voldoende kunnen overbrengen. Dat is het lastige van solliciteren. Een of twee (relatief) korte gesprekken… en het bepaalt je toekomst. Verdomd jammer. Hadden ze ons allebei een dag mee laten lopen… dan was ik het zeker geworden.

De realiteit is anders. En van deze plaats wens ik mijn concurrent alle sterkte toe in zijn nieuwe baan. Dat neemt overigens niet weg dat wanneer deze persoon zich terug trekt of anders, ik mij absoluut ter beschikking stel aan Paswerk. En ook bij andere (soortgelijke) vacatures hoop ik dat Paswerk aan mij denkt.

Een modern bedrijf, maar dit is niet het algemene beeld van Paswerk en WSW bedrijven. Er gebeurt veel meer, en veel werk is in meer of mindere mate geintergeerd, of uitbesteed.