donderdag 27 juni 2013

internet valkuilen


Kent u ze ook? De gratis internet spelletjes? G5 is zo'n aanbieder. Je bouwt een boerderij, stad of iets anders. De groei lukt niet zo als u et eigenlijk wil. Mar daar is veelal een oplossing voor; het kopen van diverse vormen van credits.

Gratis klinkt leuk, maar wanneer je eenmaal aan zo'n spelletje begint is het hek van de dam. Veelal kan je met kleine bedragen zorgen dat je écht verder komt. Op een gegeven moment doe je dat. Zonder dat je het door hebt verspeel je letterlijk enkele tientjes, en als je niet op past al snel honderden euro's. Kortom, je wordt genaaid. Een digitaal spelletje voor 300 euro koop je niet. Maar je speelt het wel zo weg. Het is schandalig dat dit soort spelletjes niet (wettelijk) gelimiteerd worden.

Dergelijke spelletjes zijn en valkuil. Ze maken misbruik van zwakte en het feit dat je alert moet zijn om door te hebben hoeveel je er totaal aan uit geeft. Ander spelletjes koop je en je bent klaar. Dan weet je waar je aan toe bent. Gokverslaving wordt aan banden gelegd, zeker wanneer het digitale gokken wordt gelegaliseerd. Maar is dit ook niet een vorm van verslaving? Maar dan een waar je nooit mee wint. Je kan er alleen mee verliezen. Bedrijven als G5 worden er rijk van. Over de rug van onwetende en gretige spelers.
Je gaat je al snel meer vragen stellen? Hoe zit het met je privacy? Wordt je niet opgenomen in een database? Hoe komt het dat ik vreemde reclame ontvang? En dat is niet alles. Sinds kort ontvang ik mailtjes van Twoo. Mij geheel onbekend, maar opeens zit ik in een database. Kennissen van mijn mailaccount ontvangen van mij mailtjes van Twoo. Met een uitnodiging om contact te hebben. Ik weet van niets. En nu de kunst om er vanaf te komen. Na een klacht kreeg ik een keurig mailtje hoe ik mijn account er helemaal uit kan halen. Het enige probleem is dat het niet werkt en na enkele dagen wordt het account weer geactiveerd. Bovendien zijn er nieuwe kennissen die mij vragen of ik ze uitgenodigd heb. Zonder dat ik het weet gebeurt dit dus. Is dit spam? Hoe ik kom ik er aan? Hoe kom ik er af? In ieder geval heb ik Twoo een mail gestuurd per direct te stopen en hen anders aan te klagen wegens het schenden van de privacy. Ook op de site van Tros Radar zijn berichten (negatief) over Twoo te lezen.
Okay, G5 heb ik zelf in mijn onwetendheid opgezocht. Maar Twoo... dat is mij volledig onbekend. Wel word ik benaderd door allerlei vrouwen en schijn ik vrouwen te benaderen. En dat terwijl ik van niets weet.

Internet, we doen er veel mee. Het is belangrijk en we kunnen niet meer zonder. Gewaarschuwd voor spam, maar er liggen vele andere gevaren. En die gevaren wil ik niet. Maar blijkbaar mag dat en kan dat. Laten we met z’n allen scherp zijn en blijven zodat dit internet onkruid geen kans krijgt.

Overigens, hier onder de reactie, welke ik zojuist via de mail binnen kreeg. Inderdaad, blijkbaar, heb ik iets geïmporteerd. Niet bewust! Mijn email en een wachtwoord heb ik nooit zelf opgegeven! Hun beantwoording is dus pertinent onjuist!


Hi Ernst, 

Dank je wel voor je bericht. Ik heb dit meteen voor je nagekeken, en op 13 juni heb je blijkbaar je contactpersonen naar Twoo geïmporteerd via onze "zoek mijn vrienden"-functie. Deze functie werd inderdaad aan de hand van je e-mailcontacten. Twoo kan echter nooit jouw contacten benaderen zonder jouw voorafgaande en expliciete toestemming. Je moest hiervoor onder meer je e-mail wachtwoord op onze website ingeven.

Ik heb echter het versturen van deze uitnodigingen meteen na het lezen van je bericht voor je geannuleerd.

Wanneer je je account verwijdert, is Twoo wettelijk verplicht om je data nog 6 maanden te bewaren. Daarna worden deze onherroepelijk vernietigd.

Mocht je nog vragen of opmerkingen hebben, aarzel dan niet om me te contacteren.

Vriendelijke groeten

Philippe

zaterdag 22 juni 2013

heeft u er lak aan?




In de krant een artikel over het wassen van de auto op straat in gemeenten waar een gesplitste riolering is. In heel Duitsland is het verboden zelf je auto te wassen, en moet je verplicht naar een wasstraat. In Nederland klooien we maar wat aan.


Maar los van onze soms achterhaalde regeltjes valt mij steeds vaker iets anders op. We hebben wel de regeltjes, maar capaciteit om te handhaven hebben wij niet. Ik herken dat, als lokale politicus. En, dat is een doorn in mijn oog en een van de redenen dat ik mij vanuit het politieke gremium zo vast pin op de handhaving. Het s toch van de zotte dat je regels opstelt en vervolgens in feite zegt dat het alleen maar en papieren tijger is. En net zo dwaas is het dat je regels maar niet in voert,omdat je aan de voordeur al aangeeft dat het niet te handhaven is.
Gek, voor de landelijke regelgeving speelt deze discussie nauwelijks, maar bij de lokale politiek lijkt het wel haast een rode draad. Dan begrijp ik dat de "gewone" burger lak heeft aan de regeltjes. Het maakt toch niet uit en je kan rustig je gang gaan. En het begint bij het kleine, maar gaat al snel naar de grotere dingen. Het illegaal houden van paarden, volkstuintjes omtoveren tot een stal om maar een actueel voorbeeld te noemen. En vervolgens zie je dat het langdurig gedogen resulteert in winst. Bij het aanpassen van bestemmingsplannen worden dit soort zaken veelal mee genomen.
In Santpoort Zuid, aan de Wüstelaan staat een haag van coniferen. Deze haag staat er inmiddels al een paar jaar. De haag staat er illegaal en er zijn al een paar keer zogenaamde handhavingsverzoeken geweest. De haag staat er nog en komt niet eens meer voor op de lijst van handhaving. Dat is dus nog vreemder, want je ziet heel vaak dat bij het ontbreken van handhavingscapaciteit het uitgangspunt dat aan de hand van handhavingsverzoeken wel opgetreden wordt. Niet dus. En als raadslid heb ik een paar keer moeten zeiken om wel over te gaan tot handhaving.

Ik kan mij voorstellen dat wanneer je hond op straat even los loopt je in totaal 97 euro boete aan je broek krijgt, zodra een BOA (buitengewoon opsporingsambtenaar) er geur van krijgt. En daar zijn ze gek genoeg wel altijd vlot bij. Een paard, even verderop, schijt op straat en onze BOA blijft gewoon kijken. Gek, want formeel moet een paard een poepzak dragen. Daar is echter nooit een bon voor uitgeschreven. Vreemd en het lijkt op (politieke?) willekeur waar de accententen op handhaving worden gelegd.
Laatst kostte het moeite een wel zeer verkeerd geparkeerde auto te beboeten, zoals het erg veel moeite kostte te voorkomen dat de even loslopende hond aan de overkant wél beboet zou worden. 

In mijn perceptie moet je gewoon zorgen dat je regels stelt en deze regels moet je gewoon handhaven. Punt uit. Het stellen van regels mag je niet af laten hangen de handhaving. Vind je het gek dat men de lokale politiek een lachertje vindt? Je kan er makkelijk een loopje mee nemen... Nee, deze farce bevalt mij niet. Óf stel minder regels, maar handhaaf betrouwbaarder. En dan kan er best wel eens wat tussendoor schieten, maar zoals het nu gaat, dat moet je niet willen. Goed, de andere kant is dat de mensen wel eens iets beter hun best kunnen doen zich aan de regels te houden. Of is dit een kip en ei verhaal? Dat moet dan maar snel veranderen.




zondag 9 juni 2013

Onbestuurbaar? We gaan er toch niet voor?


Toegegeven, het komt niet vaak voor,maar dit keer ben ik het eens met de column van Bart Boele. Stel je voor dat er straks 13 fracties in de raad van Velsen zitten. Dan wordt de gemeente volstrekt onbestuurbaar.

De tegenstanders van de HOV (hoogwaardig openbaar vervoer) hebben aangekondigd een lokale partij op te willen richten en mee te doen met de verkiezingen. Ieders recht. slim? Ik betwijfel het.
Hier gaat het om een lokale protestpartij. Ze richten zich op omdat zij hun doel willen scoren. Maar zijn er verder nog redelijke programmapunten? Volgens mij is de HOV het enige waarin zij zich écht kunnen onderscheiden. En dan nog, wat willen ze bereiken? Hoe reëel is het een dergelijke verkiezingsbelofte in te lossen? Alleen bij een zeer grote meerderheid, maar het gevolg is ook dan een onbestuurbare gemeente. Immers van de rest hebben ze te weinig specifiek profiel en dan kan het alle kanten op stuiteren.
Velsen Lokaal en LGV zijn al lokale partijen en min of meer vanuit weerstand en ontevredenheid ontstaan (in dit geval ook nog eens met een directe relatie tot de VVD). Velsen Lokaal is groot geweest, maar ze hebben het onvoldoende waar kunnen maken. Velsen Lokaal heeft in feite geen boodschap, behalve dat zij lokaal zijn... en ook daar vind ik ze persoonlijk té onzichtbaar. De LGV daarentegen profileert zich steeds meer en combineert wel degelijk hun lokale belangen met het grotere geheel. En, op zich is het goed dat er dergelijke partijen zijn. Ja,een partij als ZEN (zinnig en nuttig), daar kan ik nog steeds niets mee. Lokale partijen zijn belangrijk en kunnen een goede bijdrage aan de lokale politiek hebben, maar voor je het weet zijn het storende luchtballonnen, die de onvrede bij de burgers alleen maar versterken. Ja, het kan dus een zeer negatief effect hebben. Helaas wordt hier in hun enthousiasme veelal te weinig bij stil gestaan. Een mooie paradox, uit onvrede begin je iets, maar in plaats van deze onvrede weg te nemen wordt ie in feite alleen maar groter. Daar zie ik ook weer een positief effect in bij de LGV. Misschien wel begonnen uit onvrede, maar inmiddels wel een constructieve partij. Eentje waarvan je weet waar ze voor staan en wat ze willen. Misschien is het een idee om alle lokale partijen op te laten gaan in de LGV. Dat scheelt straks een onwerkbaar aantal fracties, en je frustreert minder mensen. Daar wil ik dan ook graag een nuance aanbrengen ten aanzien van de laatste alinea van Bart Boele.
 
Toch nog even terug naar die HOV ploeg. Die zit mij namelijk enigszins dwars. Er wordt bijna manipulatief gewerkt ten aanzien van een niet aflatende weerzin tegen de buslijn. Het is zo'n vorm van verzet, dat het de realiteit uit het oog verloren is, maar door hun indringende opstelling wel verkoopt alsof zij de enigen zijn die gelijk hebben. Een petitie, een politieke partij, ga maar door. Tot nu toe heb ik verdomd weinig gemerkt van enig goed debat, een reële uitwisseling, en daarbij blijven ze maar hangen op hun vijf stokpaardjes (ze begonnen met drie, geloof ik, dus er zit wel progressie in). Luisteren, dat lukt ze niet. De reactie hierop is alleen maar weerstand. En door hun opstelling en publieke optreden weten ze de groep van mensen met weerstand voorzichtig te vergroten. De meerderheid begrijpt echter helemaal niet waar het over gaat. Daarnaast lijkt bij deze groep ook weinig zicht op hoe democratische processen verlopen. En dat zal ook hun grootste valkuil worden, wanneer zij straks inderdaad zetels in de raad bekleden. Nu mis ik nogal eens de nuance in de politiek, maar een groepering als deze lijkt het woord nuancering geheel niet te kennen. 
Stel, in het uiterste geval dat de club het red en de HOV niet meer door gaat. Hebben ze zich op de consequenties? Ik vrees van niet... en daardoor kunnen zij veel (ook financiële) schade aan de gemeente berokkenen. We leven in een democratie, zij hebben hun recht, maar God verhoede. Maar daarmee zij wij afhankelijk van de kiezer straks. En eigenlijk een beetje helaas. Een grote groep kiezers stemt te gemakkelijk, en verdiept zich onvoldoende in waar het echt over gaat. Ja, in democratie schuilt een groot gevaar en democratie is zeker geen ideaal en niet heilig, maar wel (op dit moment) het beste uit alle kwaden....



P.s. alle illustraties zijn gemaakt door Albert Hahn, politiek tekenaar begin 20e eeuw.

vrijdag 7 juni 2013

Achter de Voordeur......


Recent stond een artikel in de krant over de armoede in Italië. Daarbij werd een mevrouw (psychologe) geciteerd, die aangaf eigenlijk altijd een onbezorgd leven te hebben geleid, en nu en zo totaal andere realiteit te ervaren. Zij legde de schuld bij de corruptie aldaar.

In Nederland zien we ontwikkelingen die er toe nopen toch een vergelijk te trekken. In hoeverre in Nederland de schuld bij corruptie te leggen is laat ik buiten beschouwing.  Feit is wel dat wij een vreemde regelgeving kennen, althans een regelgeving met vreemde gevolgen, die eigenlijk niet passen binnen een hoogconjunctuur, als waar wij in leven.
Vandaag blijf ik dicht bij huis… mijzelf. Na een dienstverband van 26 jaar stond ik opeens op straat. 26 jaar heb ik gewerkt voor een werkgever. Binnen de organisatie heb ik meerdere functies bekleed en rollen ingenomen. Een baan in de zorg. Zo rond het jubileum van mijn 25 jarig dienstverband… nee, een jaar of twee er voor, dacht ik wel goed te zitten. Een lang dienstverband in de zorg, dat is wel uit te houden tot het pensioen. Behalve mensen in de zorg ken ik dit gedachtegoed ook van veel ambtenaren en werkers in het onderwijs. Die laatste categorie is een wat lastiger verhaal, vooral door de vele soorten onderwijs. Maar als ambtenaar of in de zorg zat je wel goed. En ja, ik leidde een onbezorgd leven. Hard werken, maar gepaste luxe.
Tot de wereld opeens heel anders blijkt te zijn. De sector waar ik werkte was geen corpsbusiness meer. We werden “verkocht” aan een semi commerciële organisatie. Weg was mijn werk, want die organisatie kon niet bieden (of wilde het niet) wat ik deed en waar ik goed in was. Het gevolg dat ik er na ruim een half jaar uit lag. De WW in. Op zich al een vreemde gewaarwording, maar goed. Dan de eerste klap; het salaris. Mooie uitspraken van 75% en dan 70% van het laatste verdiende salaris, maar met mijn nieuwe netto inkomsten kon ik de rekensom niet maken. Bij navraag bleek dat het percentage over een ander brutosalaris berekend werd, dan wat iedere werknemer normaliter als brutosalaris kent. En vervolgens diende ik ook nog mijn ziektekostenverzekering voortaan zelf te voldoen. Een grote inkomensval, en die 70% lijkt dan een lachertje.
foto: GroenLinks Rotterdam
Vervolgens is er crisis. Ik ben de jongste niet meer en de werkloosheid steeg. Inmiddels heb ik al heel wat gesolliciteerd, maar je wordt vrijwel niet eens uitgenodigd. Vreemd, want je voldoet regelmatig aan alle eisen en competenties. De tijd vordert, en langzaam komt de tijd dat ook de uitkering stopt. In mijn geval maak ik geen aanspraak op de WWB.

Ja, ik woon in een mooi huis, in een mooie straat. Voor de deur een BMW Touring. Het ziet er allemaal mooi uit. Maar, achter die voordeur speelt zich een ander verhaal af. Centen die je drie keer om moet draaien, veel dingen die je niet meer kan doen en het gevoel met je rug tegen de muur te staan. Van het UWV kan je weinig verwachten. Niets eigenlijk, behalve dreigementen wanneer je niet geheel aan hun regeltjes voldoet. De bank… Mooie reclames, cliëntvriendelijkheid, maar in de praktijk geeft de bank niet thuis. Er valt niet te praten en het treffen van een regeling is niet aan de orde. Wel halen ze iedere maand je hypotheek rente van je rekening. Dat er dan geen geld is om te eten, interesseert ze geen ene reet. Als zij hun centen maar hebben. En dan komt de spiraal steeds meer in zicht. Je kan een rekening niet betalen, en het schuift op. Broekzakvestzak politiek houdt je nog enigszins overeind, maar het eind komt steeds meer in zicht.
Maar hoe kan je het uitleggen? Ik woon toch mooi? Ik heb toch een auto? Ja, ik heb alles, en misschien wel te veel. Maar ik kan er niks mee, want zelfs spullen verkopen is momenteel een crime.
 
ja, dit is ook Italië 
Eigenlijk schandalig hoe de overheid en het bankwezen (maar ook de verzekeringen) hiermee om gaan en dan herken ik het verhaal van de mevrouw uit Italië helemaal. Je komt in een vreemde wereld. Een wereld die de jouwe niet is, die je niet begrijpt. Het maakt soms ook heel erg moedeloos. Je wilt niet zeuren, niet klagen, en je rug recht houden. De buitenwereld begrijpt je toch niet. De houding van de banken en overheid is misschien wel te vergelijken met de corruptie in Italië. In feite zijn het boevenpraktijken. Miljoenen worden weg geflikkerd in de Fyra, en tal van andere zaken. De economie ligt op z’n kont en ze gaan verder bezuinigen. De banken blijven flink sponsoren, maar hun klanten, daarvoor geven ze niet thuis. En met zijn allen blijven we het maar pikken.

Ik weet de situatie achter mijn voordeur. Ik ken er nog een paar achter andere voordeuren. En soms is de situatie echt heel erg schrijnend. Maar bijna niemand die het er over heeft. We verstoppen ons er voor. Met z’n allen.
Wel moet ik zeggen, dat mijn situatie misschien toch iets anders is. Ja mijn uitkering loopt binnenkort af. Maar ik heb ook perspectieven. Ik werk daar keihard aan en misschien gaat het lukken. Zelf blijf ik daarom positief, maar bij heel veel mensen is het erg donker achter de voordeur, en lijkt een lichtknopje ver te zoeken…



donderdag 6 juni 2013

Taksim.....


Volgens Erdogan is democratie de helft plus een een geeft daardoor een mandaat van een dictatoriaal regime, gedurende de regeerperiode. De uitgangspunten van de grote Ataturk worden hiermee wel zeer persoonlijk geïnterpreteerd. Ja, we spreken over Turkije.

Wat er op het Taksimplein gebeurt zie ik als een positief teken. Tien jaar hebben de Turken zich laten leiden door de groeiende economische welvaart, en waren zij blind voor wat Erdogan verder uitspookte. Maar nu wordt Turkije langzaam wakker. Een, helaas grote, meerderheid nog uitgezonderd, maar dat is vooral gerelateerd aan het religieuze karakter van het beleid van Erdogan. De, min of meer, religieuze Turk staat dan ook nog pal achter hun premier. Maar velen worden wakker, gaan zien wat er met het land dreigt te gebeuren, en staan op. Door Erdogan is Turkije een stuk welvarender geworden. Economisch gaat het relatief goed, maar er is een subtiele schaduwzijde. De bemoeienis met de kledingvoorschriften bij de nationale vliegmaatschappij, bijvoorbeeld.  Waar bemoeid de politiek zich mee? Uitleggen dat dit een gevolg van de democratie is gaat mij echter te ver. Drankbeleid is natuurlijk wel weer een politiek item, alleen de wijze waarop en de kaders gaan democratie voorbij. Voor Erdogan betekent democratie blijkbaar dat de 49% die niet op hem gestemd heeft ook niet meer mee telt, geen bestaansrecht meer heeft en zich eenvoudigweg dient te schikken.
De aanpak van hoge militairen en journalisten tonen dat de huidige Turkse politiek een wel heel eigenzinnige democratie hanteert: wie niet voor is, is tegen en dient de mond gesnoeid te worden. Volgens mij heeft Ataturk het zo nimmer bedoeld. 
Overigens, in de jaren dertig van de vorige eeuw was er ook een democratisch gekozen staatshoofd. Ook hij trok de touwtjes steeds strakker, wist winst te halen uit de economische misère. Het ging dat land goed, maar daarna volgde er een oorlog. Een die wij nooit vergeten. Ik zeg niet dat Erdogan gelijk staat met Hitler, maar er zijn we hele serieuze vergelijken te maken. Er zit meer risico in dan we denken, vooral wanneer je veel Turken positief over hem hoort, want hij brengt welvaart... maar hij breekt ook af, en blijkbaar maakt welvaart blind voor het kwade. En dat effect kennen we...


Dat de militairen in het verleden de democratie beschermd hebben is misschien niet goed geweest, maar bleek wel nodig. Kijkend naar het huidige beleid is het heel slim geweest op voorhand militairen te elimineren, want anders had het leger inmiddels zeker aangegeven dat de democratie van Erdogan niet een gedeelde definitie van dit begrip is. Om het eenvoudig te houden; of het wel of niet terecht is, de militairen is op voorhand al het zwijgen opgelegd. En niet veel anders geldt het voor kritische journalisten. Oftewel, je haalt de publieke kritiek weg, en je kan je gang gaan.

Zo gebeurt het nu al een tijdje, maar het werkt niet. En soms kunnen bomen in relatie tot een winkelcentrum de aanleiding zijn. Zoiets kleins ja...nu gaat hij te ver en blijkbaar durft de kritische Turk nu op te staan. Het protest is losgebarsten. Er valt nog veel meer over het beleid, en vooral de achterbakse strategie, van Erdogan te zeggen. Er kan zo een beerput open getrokken worden. Maar nu wil ik het laten bij de protesten. Via deze weg wil ik alle protesteerders een hart onder de riem stoppen en wens ze heel veel succes! Jongens en meisjes, zet hem op, haak niet af en bescherm je eigen democratie. Succes, met het Taksimplein als symbool!