vrijdag 30 maart 2012

Nieuws

Een andere titel weet ik het niet te geven: Nieuws. Marc Hillebrink is niet langer lid van GroenLinks. Hij heeft zijn lidmaatschap opgezegd en is lid geworden van D'66 Velsen. Vanaf hier wens ik Marc natuurlijk heel veel sterkte en succes. Maar er is ook een andere kant van de medaille.

Fokke Zaagsma kopte in met de titel: Kiezersbedrog. Ik wil dat niet op die manier brengen, maar voel wel enige verantwoordlijkheid naar hen die in 2010 op GroenLinks hebben gestemd. Het was heel erg vervelend dat het binnen de fractie tot een breuk leidde. Marc gaf daarbij aan zijn zetel te behouden. Een goed recht, maar niet waar hij voor getekend had. Toch hebben wij hem als gedoogpartner binnen de coalitie weten te houden. Marc heeft zich de afgelopen periode nadrukkelijk uitgesproken als GroenLinkser. Dit neemt niet weg dat onze fractie waar heeft genomen dat hij meermalen een stemkeuze had, die in tegenspraak tot het programma van GroenLinks was.

En nu komt opeens het bericht dat hij zijn lidmaatschap van GroenLinks heeft opgezegd, lid is geworden van D'66 Velsen en ook direct onderdeel uit maakt van die fractie. Een fractie die op meerdere beleidspunten tegen de ideeen van groenLinks in gaat, zoals het Landall Greenpark en de grote Buitendijk, om enkele voorbeelden te noemen. Ooit begonnen bij de PvdA, via GroenLinks, nu D'66. Dat zet tot denken. Voor mij is echter het signaal naar de kiezer van belang. Ruim 1000 mensen hebben op de lijstrekker gestemd. Dat heeft men met een verwachting gedaan. Niet specifiek op de persoon, maar op de partij (zo werkt het stemgedrag op de lijsttrekker in grote mate). De breuk was al heel vervelend en zeker voor veel kiezers een teleurstelling. En nu? Ik voel mij plaatsvervangend schuldig. In ieder geval hoop ik dat het in 2014 allemaal zorgvuldiger gaat en er een goede kandidatencommissie is. Verder hoop ik door een juiste politiek te voeren, met mijn fractie, het vertrouwen in GroenLinks terug te winnen. Ik kan, voor mijzelf, de kiezer in ieder geval nooit op deze wijze laten vallen. En ondanks dat ik van mening ben dat Marc zijn verantwoordleijkheid niet heeft genomen en naar de achterban toch iets heeft uit te leggen wens ik hem en D'66 succes, de komende twee jaar!

woensdag 28 maart 2012

De Boom

De boom... wij vinden hem mooi, maar meestal is een boom lastig.In de gemeente Velsen zijn het afgelopen jaar rond de 1000 bomen gekapt. Hoeveel er herplant zijn is niet bekend. Velsen staat bekend als een groene gemeente, maar het is blijkbaar ook een gemeente met een hoge mate van bomenkap. Men doet er heel erg gemakkelijk over. Over de houtkap in de regenwouden maken wij ons druk, de internationale ontbossing en monoculturen worden door ons veroordeeld... maar zelf kappen wij als idioten.
Een voorbeeld: bij mij in de straat is een grote zeeden gekapt. Deze stond in een achtertuin. IK vond het een mooie boom, maar weet dat deze boom geen bijzondere waarde had. Toch had de boom van mij mogen blijven staan. Maar waarom is de boom dan toch gekapt? Wel, buren hadden last van de naalden en de boom haalde de zon uit de tuin, zo tussen 17:00 en 21:00 uur... Ja, een geweldige reden om een boom te kappen. Mijn achterburen... Achter het atelier stond een boom. Niet eens zo heel groot. De zon schijnt weer en wij gaan weer naar buiten... ontdek ik opeens dat ook deze boom gekapt is. Ik kan er geen enkele reden voor bedenken.
Het aantal bomen dat gekapt wordt is enorm, maar vooral vaak onbegrijpelijk. In Velsen Noord worden bomen gekapt om een parkeerplaats te winnen. Er is beloofd nieuwe bomen te planten, maar het worden er minder, dan er waren.

In de gemeente Velsen hebben wij de hand op de knip. Bezuinigingen. In het kader van herstructureringsplannen worden bomen (bijvoorbeeld in parken) gekapt, voor jonge aanplant. Er is geen geld voor onderhoud, maar een (relatief) dure boom wordt versnipperd, en er wordt geld uitgegeven voor een nieuw exemplaar. Wat bomen betreft geldt het spreekwoord: de kind met het badwater wegspoelen. Het is eigenlijk hopeloos... en moedeloos.

In de gemeente Velsen is er nog een ander fenomeen, waardoor de aanwezigheid van (grote) bomen niet onbelangrijk is. Velsen is een gemeente met wellicht de grootste milieubelasting van heel Nederland. Veel vuiligheid in de lucht en vooral veel fijnstof. Gelukkig zijn wij een groene gemeente, want anders hadden wij nog veel meer last van de vervuiling. Planten en met name bomen hebben een zeer belangrijke functie de lucht enigszins te zuiveren. Bossen worden niet voor niets de groene longen van de wereld genoemd... In het klein geldt dat ook. In Velsen zijn wij dus wel heel erg raar bezig. Juist in onze gemeente zouden wij heel erg zuinig op het groen, en vooral de bomen moeten zijn... Helaas werkt het alleen niet zo.

Sterker, in 2011 heeft de gemeenteraad een motie aangenomen: het afschaffen van het aanvragen van een kapvergunning. De vergunning werd toch verleend, en was alleen maar lastig voor de burgers. Ja me hoela... kijk dan of je de regels aan kan scherpen en gebruik kan maken van de regel om te voorkomen dat er zoveel gekapt wordt.... neen dus. Alleen GroenLinks en SP stemden tegen. Wel was er een voorwaarde: er moest een lijst komen met monumentale bomen (particulier en openbaar). Deze bomen mogen alleen gekapt worden met vergunning... Behalve dat de gemeente beeld heeft van de eigen monumentale bomen... kan je dit van de particulier verwachten? Nee, dat werkt dus niet.
Een ogenschijnlijk eenvoudige Prunus malus. Toch staat er een exemplaar op die lijst. Niemand die het weet. Het is ook geen bijzondere boom, maar het verhaal achter de boom maakt hem bijzonder en dat deze boom op de lijst staat.

In plaats van een blog is er wel een boek te schrijven over het kappen van bomen, het belang van bomen en de mentaliteit van ons mensen ten opzichte van de bomen (en ons leefmilieu), alleen al wat Velsen betreft. Amper over de gemeentegrens kan je deel twee schrijven... en soms zijn er hele dubieuze verhalen. rik meen gaan er ongeveer 500 bomen tegen de vlakte langs de weg langs het Noordzeekanaal. Er zitten een paar zieke bomen tussen, maar het verhaal richt zich op de veiligheid... ik geloofde mijn oren niet...

We kunnen aan alle kanten blijven kankeren. Ik kan verhaaltjes blijven schrijven, maar hoe lang duurt het voordat wij hier de ernst van de situatie inzien? Is de mens, ondanks al zijn ontwikkelingen, dan toch een zo dom en primitief wezen gebleven? Het lijkt er verdomd veel op. Wat mij betreft: stop het kappen en plant nog meer bomen!!!!

woensdag 21 maart 2012

Algemeen Dierenverbod

De IJmuider Courant opent het offensief op de hondenpoep en de hondenbezitter. Gisteren werd een oproep gedaan te reageren. Vandaag idem.
Maar ook vandaag een reactie van een lezer. Als eerste gaf deze schrijver flink af op de hondenbezitter: geen enkele hondenbezitter treft blaam, het zijn altijd anderen en de hond schijt links, de baas kijkt rechts. Behoorlijk insinuerend. Ook blijkt weer eens dat wanneer hondenpoep aan de orde komt geen enkele hondenbezitter correct is... we zijn allemaal boeven! De negatieve hetze tegen de hondenbezitter is herkenbaar in het politieke klimaat. Er wordt een Roemeen opgepakt bij een pinautomaat, en alle Roemenen zijn automatenkrakers. Een jonge Marokkaan loopt de kloten en iedere Marokkaan is een kut Marokkaan. En zo wordt er ook naar hondenbezitters gekeken.. op een PVV achtige wijze: we kloppen niet.
De mens is soms onmenselijker dan een hond... Maar wat mij opviel bij eerdere genoemde meneer: hij ging verder. Ook dat kom je veel meer tegen en baart mij zorgen. Deze meneer (de Vries) begon in het stukje ook te schelden op de schijt van katten en paarden. Naar mijn mening is dit een beetje een verkeerde meneer, maar helaas zijn er zo veel als hij... en echt niet allemaal PVV aanhangers hoor. Nee, dierenhaters, natuurhaters. Anders kan ik ze niet noemen.
Vroeger, ik kom uit Santpoort, waren er meerdere buren met kippen in de straat. 's Ochtends werd je gewekt door meneer de Haan. Heerlijk. Toen al (jaren 70) begonnen enkele mensen te klagen en de kippen en haan verdwenen. De protesten van de voorstanders vielen in het niet, de enkele tegenstander (klager) won. Dat fenomeen zie je steeds en veel te veel. Steden en dorpen ontdieren. Mensen als die de Vries hebben niet alleen een grote negatieve bek, maar ook veel te veel invloed. Hij grof, ik grof.
Het is schrijnend dat het klagen van mensen tot zo'n verarming leidt. Kinderen weten soms al niet waar de melk vandaan komt, behalve uit de fabriek. En blijkbaar wordt de aanwezigheid van dieren als overlast beschouwd. Het past niet meer in de maatschappij. Hoe erg kan je het maken?
Bovendien is het allemaal erg selectief, of je moet alle dieren verbieden. Waarom wel zeiken over honden, katten en paarden, maar niet over de enorme hopen vogelpoep? Wat te denken van de kak van de reeën en herten in deze regio. Vossen... koeien... noem maar op! Ach, muizen en ratten niet te vergeten... Volgens meneer de Vries moet er gewoon een algeheel totaal verbod op dieren komen! En met hem delen meerdere mensen dergelijke opvattingen. Ik krijg de neiging meneer de Vries zijn zin te geven, en de stront van mijn honden niet meer van de straat te rapen. Dat heet natuur! En volgens hem laat ik het toch al liggen. En daarna ga ik, als GroenLinks, een motie indienen voor een totaal verbod op alle dieren binnen de grenzen van de gemeente Velsen. Dat zou de meest diervriendelijke motie van GroenLinks zijn ooit, want in een klap voorkom je hiermee alle dierenleed....

Het is wel goed zo. Een goed tegengeluid tegen de klagers verliest het helaas, want de klager heeft de macht. Gelukkig heb ik een blog en is er vrijheid van meningsuiting. Kan ik nog iets terug doen... en tot slot: het is jammer dat een blad als de IJC zich laat lenen om op dergelijke schaal een hetze onderwerp in het licht te brengen en helemaal mee te gaan met die negatieve gevoelens... Ja, jammer.

zondag 18 maart 2012

Velserend

Als klein kind aan de haak bij zo'n morsige stevige zwemjuf. Haar naam is mij even ontschoten. Ondanks de drukte van het zwembad wist ik de boel te overschreeuwen. Mijn angst was panisch. De hengel met haak sneed in mijn buik. Nee, bij Velserend heb ik nooit leren zwemmen.
Maar het was er altijd leuk en gezellig. Het opperhoofd liep er altijd door de menigte. Borst ver vooruit en een altijd gebruind lichaam. Een short en goed geknipt licht krullend haar. Ruud. Een stem die zelfs mijn angstgeschreeuw wist te overstemmen. En toch een man met een goed hart. Hij was Velserend. Groeide er op en woonde er. Zijn moeder heeft nog jaren drie huizen naast ons gewoond. In de Frans Netscherlaan. Ruud van Deurzen.. op internet is er zelfs geen foto meer van hem terug te vinden. Ja, zelfs de foto's van de glorie van Velserend zijn beperkt.
Hoe velen hebben de tijd daar niet door gebracht? Niet alleen de mensen uit Santpoort, maar men kwam van heinde en ver. Het was een beroemd buitenbad, gevuld met natuurlijk water. Ik zie de kleedhokjes nog voor mij, maar op enkele meters het donkere water. Ruud, die altijd diverse activiteiten voor de kinderen organiseerde. Schatgraven, behendigheidspelletjes. Ruud was top, behalve wanneer je liep te kloten. Dan veranderde hij in ene tierende stier, waar je graag niet dicht bij stond.
Ondanks mijn zwemangst en het feit dat ik het daar nooit heb geleerd, ben ik veel in Velserend geweest. Een beetje zomerweer en je pakte het fietsje.
Dat was... Het verhaal van een oude man.. zo voel ik mij nu. Velserend is verlaten. Het bad is lek en leeg. Er om heen staan wat vervallen hokje. De seizoenshuisjes lijken nooit te hebben bestaan (er waren altijd een aantal stacaravans van mensen die het hele seizoen op Velserend verbleven, als ware het een camping). Ik was nog niet zo lang weg uit Santpoort toen ik het hoorde. Ruud had zelfmoord gepleegd. Later bleek dat hij homofiel was en hiermee niet uit de voeten kon. De zelfmoord van Ruud luidde het einde in van Velserend. En steeds verder verloederde dit prachtige stukje cultuur. Uiteindelijk legde de brand het hotel restaurant in de as. Onderwijl was er al een monsterlijk lelijke sauna gebouwd en waren er projectontwikkelaars met absurde plannen. Zoiets mag nooit gebeuren. Een belediging aan Santpoort, de Santpoorters en de geschiedenis.

En na jaren kwam ik weer terug in het dorp. En nu ook nog als raadslid. Velserend was voor mij een pijnpunt, zoals het daar lag. Maar nu kon ik er iets mee. In ieder geval die afschuwelijke herinnering van het verval weg te laten halen. Samen en gevoed door bewoners heb ik de strijd aangebonden. Gelukkig, die rotzooi wordt nu weggehaald. De reizende padden doorkruisen straks het gebied weer en de bijzondere planten ontluiken spoedig.
Maar we zijn er nog niet. Het blijft een trieste lege plek. Misschien blijven die rare bouwhekken ook nog jaren staan. Wat zal hier ooit komen? Ik vrees het ergste... de tijd schrijdt voort, net als de ontwikkelingen. Toch moet je soms in de geschiedenis kunnen blijven hangen. Dit is zo'n voorbeeld. Bouw hier nooit moderne flats, of lelijke villa's. Probeer de oude glorie van Velserend weer terug te krijgen. De eerste projectontwikkelaar die hier een goed initiatief in heeft, krijgt mijn zegen. Bouw de nostalgie terug, maar probeer het zo te doen dat het een overlevingskans heeft. Lastig en een beetje met elkaar in tegenstrijd. Toch hoop ik het heel erg, dat wanneer ik oud ben en dood ga er weer een Velserend is... tenminste dat ik er vanuit ga nu zo'n beetje op de helft van mijn leven te zitten....

zaterdag 10 maart 2012

Proost!

Afgelopen week werd er gesproken om jongeren die in het ziekenhuis opgenomen worden als gevolg van het drinken van alcohol zelf de rekening te laten betalen. Uitgangspunt is dat wanneer je drinkt je de risico's kent en dus zelf verantwoordelijk bent voor de gevolgen... en daar mag de maatschappij niet voor opdraaien.
De vraag is dus: waar moet dit heen. In een beschaafd land als Nederland hebben wij een goed zorgstelsel, maar vooral ook een ontwikkeld zorgstelsel. Al eerder is gesproken over rokers, die de eigen rekening moeten betalen, en nu zijn het de jongeren, die eens een keertje uit de bocht vliegen. Vroeger is het mij twee keer overkomen, maar in die tijd ging je niet naar het ziekenhuis... je was gewoon bijna een week strontziek en slap. Nee, nu als je te veel drinkt ben je comazuiper en ga je naar het hospitaal. Het ergste is dat dit weer de discussie doet oplaaien over verantwoordelijkheid en het betalen van de rekening.
Het vreemde is dat dit soort discussies altijd selectief plaats vinden en veelal situationeel ingegeven. Nu ligt onze prins Friso in coma. Heel erg triest, maar hij nam een risico. Toch wordt er nu niet over gesproken dat mensen die met sport een risico nemen, zelf de consequenties kunnen overzien en de rekening maar zelf moeten gaan betalen.
Het aantal sportblessures is groot. Hardlopen, voetbal, hockey... schaatsen... laatst nog 13000 mensen deden een beroep op de gezondheidszorg vanwege blessures, opgelopen tijdens het schaatsen. Moeten wij nu het schaatsen verbieden, of de kosten zelf vergoeden? Komt he door de verplichte bezuinigingen dat er nu zulke kromme redeneringen verspreidt worden en ook nog serieus genomen worden door vele mensen? In het geval van de comazuiper... loop niet gelijk naar het ziekenhuis. In het geval van de sporter... we moeten allen sporten dus dragen we ook met z'n allen de risicio's! Blijft er nog een categorie over... de sportende comazuiper... Ach, zorg ook daar maar heel goed voor en stop met zeuren over het nemen van eigen verantwoordelijkheden in combinatie van het betalen van de rekeningen. Wanneer wij die weg op gaan... volgen er nog heel wat blogs!   Proost!

zaterdag 3 maart 2012

Gezever

Vandaag twee artikelen in de IJmuider Courant over de HOV en overlast voor Westerveld. De locale media doen er ook werkelijk van alles aan om stemmingmakerij rond de aanleg van de HOV te voeden (en sluit hierbij wonderbaarlijk aan bij de negatieve aspecten van de oppositie). Daarbij verloochent het journaille zijn eigen maatschappelijke functie, want van enigszins objectieve nieuwsgaring is soms wel erg weinig terug te vinden.
Politie en Westerveld hebben moeite met de aanleg van de HOV omdat er dan bellen gaan rinkelen bij de begraafplaats en eventueel rouwstoeten door de HOV gesplitst gaan worden... Een stukje geschiedenis. In de late 19e en begin 20e eeuw was er een speciale trein vanuit Amsterdam om doden te transporteren naar Westerveld. De rust wordt verstoord, maar historisch gezien is er altijd een innige band tussen Westerveld en spoor geweest. Vele decennia hebben de bellen van de spoorovergang gerinkeld. Toen nog luid en lang... de bellen voor de HOV kunnen veel bescheidener en zullen vooral korter rinkelen.
Er zijn besluiten genomen: de HOV gaat er komen. In Santpoort Noord hebben enkele organisaties heel constructief ingespeeld op een verandering van het traject. Maar verder blijft de weerstand en die wordt dan meestal op haast infantiele en kortzichtige manieren geuit. Zelden constructief, in ieder geval. En jammer dat de krant dit zo voedt... de HOV komt er en moet er ook komen. Het is een belangrijke aanwinst voor onze gemeente. Maar daarnaast zijn er besluiten genomen. wat mij opvalt is dat meerdere partijen binnen een democratie zo slecht om kunnen gaan met democratie/verlies... zie het voorbeeld HOV. Laten we nu allemaal eens ophouden met al dat gezever en gaan kijken hoe we juist op constructieve wijze tot een goed HOV kunnen komen!

donderdag 1 maart 2012

Levensbeeindiging; voor uw eigen veiligheid!


Het moet toch niet gekker worden. De stichting Consument en Veiligheid wil de fietshelm verplicht gaan stellen. Met de huidige regering lijkt het honoreren van deze verplichting door de overheid zeer reëel. Het mag duidelijk zijn, dat er veel weerstand is tegen deze verplichtstelling. En terecht.

De fietshelm wordt verplicht om het aantal gewonden in grote getale te verminderen, de veiligheid te vergroten en de mensen te beschermen. In de jaren 70 was er al de discussie rond de bromfietshelm en de helm voor op de motor. Maar is dat te vergelijken met de discussie nu? Naar mijn idee niet, omdat er een essentieel verschil zit tussen een brommer en een fiets. Maar gaat het wel om veiligheid? De fietsersbond geeft aan dat het sowieso al schijnveiligheid betreft. Het dragen van een helm vergroot juist de kans op inwendig hersenletsel.

Mij gaat het om iets heel anders. De betutteling! Het afnemen van de eigen verantwoordelijkheid! Gek, laatst 13.000 gewonden tijdens onze schaatsperiode. Wanneer moeten wij met helm, knie been en polsbeschermers gaan schaatsen? Friso, hij had nooit gewond mogen raken... dus moet skiën buiten de piste maar verboden worden? Kijkend  naar de ARBO wetgeving, de verkeerswetgeving en noem maar op. De mens mag niets overkomen, terwijl hij aan de andere kant weer wel alle risico's mag lopen. Geef de zebrapaden automatische slagbomen! Of... mogen we voortaan niet meer op natuurijs schaatsen?

Het meest veilige is uw leven te beëindigen. Daarna loopt u geen enkel risico meer... Alleen; actieve vorm van levensbeëindiging is ook al weer verboden. Dat wordt lastig.
Regelmatig heeft men het er over dat de film 1984 inmiddels heel erg actueel is. Ja, wij worden overal gevolgd en op tal van manieren. Privacy bestaat feitelijk niet meer. We leiden ons eigen leven niet meer. De overheid beschikt. Zoals laatst in mijn blog weer is aangegeven bepaalt Kamp wel even dat iedereen aan het werk kan. Maar ook op het gebied van onze veiligheid lijkt de overheid het bevoegde orgaan. Wij, de individuen, hebben geen beschikking meer over ons eigen leven, onze eigen risico's... laat staan verantwoordelijkheden. Maar wat gebeurt er wanneer je mensen hun verantwoordelijkheden af neemt? Juist, men wordt roekeloos. Men voelt zich niet meer verantwoordelijk en als er dan iets gebeurt, ligt de schuld altijd elders.. bij voorkeur bij de overheid.

In vroeger jaren werden de linkse partijen aangesproken op het feit dat zij zoveel wilden regelen. Dat was allemaal niet goed, maar destijds werd de individu over het algemeen wel in haar waarde gelaten. Nu zie je de rechtse regering dat doen, wat zij eerder de sociaal democraten verweten; controle en beheersing. Nu gaat het wel een stuk verder, daar de regelgeving alle eigen verantwoordelijkheid uit de individu zuigt. De Nederlander wordt steeds meer gedrild. Velen beseffen echter nog steeds niet dat zij dit drillen over zichzelf hebben afgeroepen. Ik ken iemand, een ondernemer, die loopt te zeiken over de politiek... op mijn vraag welke partij hij had gestemd kon ik hem haar fijn de consequenties van zijn eigen stemgedrag voor leggen. Ja, zo had hij het nog nooit gezien. Een ondernemer stemt VVD, CDA of wellicht PVV, maar beseft niet dat deze stem hun ondernemerschap absoluut niet bevorderd, zoals deze regering de hele economie niet bevordert. Maar goed, ik ga mij maar even inpakken, want ik ga straks de honden uit laten: helm, kniebeschermers, reflecterend jack, schepje, hondenpoepzakjes, anti glijzolen, muilkorven, stroomstootwapentje, verlichting (voor op de kop, achter op de staart), rubbergebit in, tok, stalen zolen, minimaal drie legen kleding (mocht het toch eens koud krijgen), lijnen en hulplijnen, extra tuigje, handschoenen.... Ja, het wordt echt te gek. En hoe lullig het ook klinkt: de meeste veiligheid creëer je door levensbeëindiging. Maar misschien is het ook wel leuk; een beetje risico, uitdagingen aan gaan, stoer mogen doen, je kop eens stoten... DURF te LEVEN!