Voor zover ik mij kan herinneren was ik een jaar of twaalf, misschien dertien. Helemaal alleen met de trein van Santpoort naar Hilversum, op een zondag. Ik kwam de AVRO studio binnen en was helemaal onder de indruk. Ik was kandidaat voor het radioprogramma "centenkwestie" met Alexander Pola. Zo onder de indruk van die imposante studio nauwelijks luisterend en met acht cent kon ik alweer naar huis.
Een voorbode van mijn leven met geld. Soms bezat ik veel, vaker weinig. Mijn financiële omstandigheid was wisselend en onvoorspelbaar als de zee. Van kalme golven tot grote stormen. Duidelijk mag zijn dat ik op zich niet veel heb met geld en feitelijk daar nooit heb geleerd mee om te gaan. Mijn linkse inslag zal hier zeker debet aan zijn en, nu ik weer even in Nederland ben, lijkt het geld nog meer het leven te beheersen. Zeer zeker ingegeven door de reclame en prijzen in dit land. Zo erger ik mij vreselijk aan de beddenreclame van Hästens. Bedden al (!) vanaf €4699. Of je een broodje koopt. De prijs is natuurlijk behoorlijk hoog. En om zo een bed te kopen heb ik vele maandsalarissen nodig. Maar nee, de reclame doet voorkomen of het een koopje is, wat je zo eventjes aanschaft. Deze reclame stuit heel erg tegen mijn borst, door dat ene kleine woordje. Het valt op dat de hele reclame in Nederland een uitstraling heeft dat iedereen een midden inkomer is, dan wel iemand met een topinkomen. De realiteit is echter dat een steeds grotere groep alleen maar kan kwijlen bij de reclames. Toch zijn er ook reclames die armlastigen aanspreken, ze toehappen en vervolgens financieel in de problemen komen.
Waarom is Nederland zo duur en waarom zijn er overal financiële drempels? De zorg is duur en het verzekeren voor de zorg exorbitant duur. Betaal je hier honderd euro premie per maand, in België (bijvoorbeeld) betaal je driehonderd voor een heel jaar. En dan betaal je hier ook nog een zeer hoge eigen bijdrage. Afgelopen weekend deed ik een retourtje Haarlem - Den Bosch. Dat was bijna veertig euro! Blijkt Nederland vrijwel het duurste land van Europa te zijn betreffende OV prijzen. Maar onderwijs en zorg krijgen onderbetaald voor hard werken. Überhaupt gaat er te weinig geld naartoe. Boeren en bouwers protesteren. Regels en geld... Wat is er aan de hand in Nederland?
Het lijkt wel of de Nederlandse politiek het braafste jongetje van de klas wil zijn en ze met angst regeren voor het economisch belang. Het individuele belang lijkt amper meer te bestaan en het verschil tussen de onderlaag en de bovenlaag groeit verder. Ja, die betalen wel voor een Hästens. Alsof de wereld bestaat uit "altijd maar meer". Kom, we hebben het goed. Het kan best wat minder allemaal en zeker anders. Weg met die tweede auto, openbaar vervoer, maak het gratis. Even terug in Nederland en ik merk weer dat ik eigenlijk heel erg links ben, want er rammelt toch wel heel veel in dit land...
woensdag 30 oktober 2019
maandag 21 oktober 2019
Orgaandonatie
Orgaandonatie... Een half miljoen Nederlanders heeft hun voorkeur bekend gemaakt, miljoenen dus niet... Niet? In mijn leven heb ik inmiddels een keer of vier aangegeven wat mijn idee hierover heb. Ja, mij mogen ze leeg halen, wanneer mijn afgeleefde lichaam nog iets te bieden heeft voor een ander. En ja, ik heb er dus ook over nagedacht. Waarom zou ik überhaupt bezwaar hebben? Maar in feite gaat het mij daar nu niet om.
Het is uitstekend om na te denken aan de dood en ook de dood niet te verstoppen, maar als onderdeel van het zijn hier te zien. Dat betekent dat ik regelmatig met de dood bezig ben. Mijn angst van vroeger is nu een zekere rust en bezinning geworden. Wel heb ik soms angst voor het moment voor het overlijden. Dat lijkt me eng, alhoewel het er ook aan ligt hoe je sterft. Wat ik hier met name als probleem ervaar is dat ik nu voor de zoveelste keer aan moet geven wat ik wil. En dat omdat regels en wetten steeds veranderen. De burger is de dupe van de twijfelende overheid. Een dansend beleid. Eigenlijk een vorm van slecht beleid, dan wel het ontbreken van visie en zeker toont aan hoe politiek per periode afhankelijk is van de regerende partijkleur. Het toont mij hoe slecht politiek in staat is consistent beleid te voeren en zeker dat zij zich onvoldoende verdiept in materie.
In feite zie je dat nu veel breder. Neem de stikstof problemen, jeugdzorg, die onder water komt te staan en het onderwijs wat ook al helemaal uitgehold wordt als een pompoen voor Halloween. Door een man die naar de Raad van State is gelopen ligt Nederland plat en zijn de boeren boos. Maar neem nu eens het boerenleven. Iedere keer nieuwe regels en telkens allerlei veranderingen, die de boeren ook nog veel geld kosten. Tuurlijk zorgt de veehouderij voor een groot deel van de stikstof uitstoot. Maar bij de oplossing, die door de regering aangeboden wordt zou ik ook boos worden... En dan het kettingreactie de bouw. Nou ligt dat stil, dus gaat ook de bouw in protest. Vervolgens komt het nieuws over de jeugdzorg. Vreemd,mee meeste organisaties werken in meerdere gemeentes. Dan is die decentralisatie toch debiel van de overheid en ondertussen ook bezuinigen. Verpleegkundigen beginnen zich ook te roeren, maar het onderwijs blijft (terecht) ook op de barricades.
Met al deze genoemde dingen lijkt iets op te vallen. In algemene zin weet de overheid de economie gezond te maken, maar dat lijkt ten koste te gaan van de "zachte" sectoren. Daar gaat immers van alles mis. Daar wordt (werd) bezuinigd. Er komen allerlei rare wetten, maar de politie heeft substantieel mankracht te kort om te handhaven. Het lijkt wel of de overheid de weg wat kwijt is, en alleen maar bezig is met de "grote" economische belangen. Zorg en aandacht voor de burger lijkt ver weg, dan wel gepoogd in slechte wetten te vatten. Wellicht kom ik wat cynisch over, maar wanneer je een beetje nadenkt..., dan kan je toch niet anders?
Okay, ik had een huis van ruim zes ton, moest het verkopen en kreeg 3,5 ton, terwijl het nu ruim 8 ton waard schijnt... Ik wil niet zeiken, maar de overheid (en banken) hebben mij aardig te pakken gehad... In feite ben ik ruim vier ton kwijt. Met alle ellende en dan zit de overheid in je nek te hijgen om allerlei belastingen te betalen. Ja, die hele optelsom maakt wat cynisch en als ik dan ook nog voor de zoveelste keer aan moet geven wat ze na mijn dood met mijn lijf moeten... Maakt mij dat wel erg moe. Ach, ze zoeken maar uit wat ze met m'n lijk doen. De familie weet dat ik dan te geef ben...
Het is uitstekend om na te denken aan de dood en ook de dood niet te verstoppen, maar als onderdeel van het zijn hier te zien. Dat betekent dat ik regelmatig met de dood bezig ben. Mijn angst van vroeger is nu een zekere rust en bezinning geworden. Wel heb ik soms angst voor het moment voor het overlijden. Dat lijkt me eng, alhoewel het er ook aan ligt hoe je sterft. Wat ik hier met name als probleem ervaar is dat ik nu voor de zoveelste keer aan moet geven wat ik wil. En dat omdat regels en wetten steeds veranderen. De burger is de dupe van de twijfelende overheid. Een dansend beleid. Eigenlijk een vorm van slecht beleid, dan wel het ontbreken van visie en zeker toont aan hoe politiek per periode afhankelijk is van de regerende partijkleur. Het toont mij hoe slecht politiek in staat is consistent beleid te voeren en zeker dat zij zich onvoldoende verdiept in materie.
In feite zie je dat nu veel breder. Neem de stikstof problemen, jeugdzorg, die onder water komt te staan en het onderwijs wat ook al helemaal uitgehold wordt als een pompoen voor Halloween. Door een man die naar de Raad van State is gelopen ligt Nederland plat en zijn de boeren boos. Maar neem nu eens het boerenleven. Iedere keer nieuwe regels en telkens allerlei veranderingen, die de boeren ook nog veel geld kosten. Tuurlijk zorgt de veehouderij voor een groot deel van de stikstof uitstoot. Maar bij de oplossing, die door de regering aangeboden wordt zou ik ook boos worden... En dan het kettingreactie de bouw. Nou ligt dat stil, dus gaat ook de bouw in protest. Vervolgens komt het nieuws over de jeugdzorg. Vreemd,mee meeste organisaties werken in meerdere gemeentes. Dan is die decentralisatie toch debiel van de overheid en ondertussen ook bezuinigen. Verpleegkundigen beginnen zich ook te roeren, maar het onderwijs blijft (terecht) ook op de barricades.
Met al deze genoemde dingen lijkt iets op te vallen. In algemene zin weet de overheid de economie gezond te maken, maar dat lijkt ten koste te gaan van de "zachte" sectoren. Daar gaat immers van alles mis. Daar wordt (werd) bezuinigd. Er komen allerlei rare wetten, maar de politie heeft substantieel mankracht te kort om te handhaven. Het lijkt wel of de overheid de weg wat kwijt is, en alleen maar bezig is met de "grote" economische belangen. Zorg en aandacht voor de burger lijkt ver weg, dan wel gepoogd in slechte wetten te vatten. Wellicht kom ik wat cynisch over, maar wanneer je een beetje nadenkt..., dan kan je toch niet anders?
Okay, ik had een huis van ruim zes ton, moest het verkopen en kreeg 3,5 ton, terwijl het nu ruim 8 ton waard schijnt... Ik wil niet zeiken, maar de overheid (en banken) hebben mij aardig te pakken gehad... In feite ben ik ruim vier ton kwijt. Met alle ellende en dan zit de overheid in je nek te hijgen om allerlei belastingen te betalen. Ja, die hele optelsom maakt wat cynisch en als ik dan ook nog voor de zoveelste keer aan moet geven wat ze na mijn dood met mijn lijf moeten... Maakt mij dat wel erg moe. Ach, ze zoeken maar uit wat ze met m'n lijk doen. De familie weet dat ik dan te geef ben...
donderdag 3 oktober 2019
Buitenlander in Turkije
Buitenlanders in Turkije worden gediscrimineerd! Om te beginnen heeft onze auto een "buitenlanderskenteken". Iedereen kan zien dat wij geen Turkse nationaliteit hebben door de lettercombinatie van een M met een tweede letter (MG, MB, MA, etc.). Dit aparte kenteken heeft geen enkele meerwaarde. We betalen evenveel belasting, verzekeringspremies, etc. Officieel mag een persoon met de Turkse nationaliteit niet in onze auto rijden. Maar, voor de politie zijn de nummers goed zichtbaar en soms zie je dat de controles ook scherper zijn op auto's met een dergelijke lettercombinatie.
Maar de discriminatie gaat verder. Als buitenlander kan je geen abonnement nemen op internet, of mobiele telefoon! Enige uitzondering is wanneer er sprake van een vaste telefoonaansluiting. Dan kan een abonnement wel en ook via die lijn is een internet abonnement af te sluiten.
Wij wonen vrij afgelegen. Geen telefoonnet, geen directe buren. Kortom, we zijn erg afhankelijk van mobiele telefoon en internet. Dat kan dus alleen prepaid. Voor je mobiel neem je dan een pakket. Dat is relatief duur en een maand geldig. Wanneer je verbruik op is, of de maand is voorbij (en je hebt nog een hoop over) ben je alles kwijt. Niet eerlijk!
Voor internet zijn we afhankelijk van een box. Via Turkcell hebben we een VinWiFi. Een klein kastje waarmee het signaal uit de lucht gepikt wordt. Het is relatief traag, erg duur en je kan amper zien wat er nog aan GB's op staat, waardoor er regelmatig geen internet is. Daarbij wordt de code nogal eens gekraakt. Zo hadden we een dag, dat we de VinWiFi niet gebruikt hadden en er was 8 GB verdwenen. Bleek dat de medewerkers van de Turkcellwinkel de code hadden ingevoerd (en wellicht voor zichzelf genoteerd). Belangrijk dus om de code aan te passen en zeker niet in de winkel te tonen aan personeel.
Er is ook een goede en snelle oplossing; Superbox (ook van Turkcell). Een goede en snelle verbinding, maar alleen te krijgen via... abonnement. Dus, we proberen via een persoon met de Turkse nationaliteit zo'n box te krijgen. Lukt ook al niet, want we hebben officieel geen bereik. Bullshit, want we hebben het getest en het bereik hier is perfect. Op dit moment gebruik ik mijn mobiel als hotspot, zodat ik toch even op mijn laptop kan. Inmiddels word ik er wel erg moe van.
Een ander probleem. De PTT. Waar wij wonen is inderdaad een beetje afgelegen. Toch is het adres duidelijk en moet toch bekend zijn. Maar de post kan ons niet vinden. Zo moest ik recent mijn ikamet (nieuwe verblijfsvergunning) ontvangen. Via posttracking kon ik het volgen, tot er een berichtje was dat ze ons niet thuis getroffen hadden. Pure onzin, want juist die dagen waren wij de hele dag thuis! Ze zijn gewoon niet langs geweest. Ik moest daarom 40 km verderop mijn pasje halen. Maar ook de code voor de Europese verkiezingen heeft mij nooit bereikt waardoor ik mijn stem uiteindelijk niet heb kunnen uitbrengen (de wijze waarop ik het wel heb gedaan is ongeldig verklaard).
Drie zaken, waar je als buitenlander in Turkije mee geconfronteerd wordt, die je duidelijk maken dat je "anders" bent, want een Turk ontvangt wel altijd zijn (belangrijke) post!
Maar de discriminatie gaat verder. Als buitenlander kan je geen abonnement nemen op internet, of mobiele telefoon! Enige uitzondering is wanneer er sprake van een vaste telefoonaansluiting. Dan kan een abonnement wel en ook via die lijn is een internet abonnement af te sluiten.
Wij wonen vrij afgelegen. Geen telefoonnet, geen directe buren. Kortom, we zijn erg afhankelijk van mobiele telefoon en internet. Dat kan dus alleen prepaid. Voor je mobiel neem je dan een pakket. Dat is relatief duur en een maand geldig. Wanneer je verbruik op is, of de maand is voorbij (en je hebt nog een hoop over) ben je alles kwijt. Niet eerlijk!
Voor internet zijn we afhankelijk van een box. Via Turkcell hebben we een VinWiFi. Een klein kastje waarmee het signaal uit de lucht gepikt wordt. Het is relatief traag, erg duur en je kan amper zien wat er nog aan GB's op staat, waardoor er regelmatig geen internet is. Daarbij wordt de code nogal eens gekraakt. Zo hadden we een dag, dat we de VinWiFi niet gebruikt hadden en er was 8 GB verdwenen. Bleek dat de medewerkers van de Turkcellwinkel de code hadden ingevoerd (en wellicht voor zichzelf genoteerd). Belangrijk dus om de code aan te passen en zeker niet in de winkel te tonen aan personeel.
Er is ook een goede en snelle oplossing; Superbox (ook van Turkcell). Een goede en snelle verbinding, maar alleen te krijgen via... abonnement. Dus, we proberen via een persoon met de Turkse nationaliteit zo'n box te krijgen. Lukt ook al niet, want we hebben officieel geen bereik. Bullshit, want we hebben het getest en het bereik hier is perfect. Op dit moment gebruik ik mijn mobiel als hotspot, zodat ik toch even op mijn laptop kan. Inmiddels word ik er wel erg moe van.
Een ander probleem. De PTT. Waar wij wonen is inderdaad een beetje afgelegen. Toch is het adres duidelijk en moet toch bekend zijn. Maar de post kan ons niet vinden. Zo moest ik recent mijn ikamet (nieuwe verblijfsvergunning) ontvangen. Via posttracking kon ik het volgen, tot er een berichtje was dat ze ons niet thuis getroffen hadden. Pure onzin, want juist die dagen waren wij de hele dag thuis! Ze zijn gewoon niet langs geweest. Ik moest daarom 40 km verderop mijn pasje halen. Maar ook de code voor de Europese verkiezingen heeft mij nooit bereikt waardoor ik mijn stem uiteindelijk niet heb kunnen uitbrengen (de wijze waarop ik het wel heb gedaan is ongeldig verklaard).
Drie zaken, waar je als buitenlander in Turkije mee geconfronteerd wordt, die je duidelijk maken dat je "anders" bent, want een Turk ontvangt wel altijd zijn (belangrijke) post!
Abonneren op:
Posts (Atom)