tag:blogger.com,1999:blog-2012889141287426402024-03-05T19:36:50.946-08:00Prikkersover de dingen die mij bezig houden in het leven.Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.comBlogger522125tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-7818058386152311862021-01-26T01:15:00.002-08:002021-01-26T01:15:16.325-08:00de keerzijde van social media<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBH5EmElI1JQ5FcpOWa9WHB42q8RwT4EAupdsocKhpepi9IyZ_LIkqNq24NywJb-hwU1yIqmYXNoQiyKV5qTdzyb-hGEgZEi02pS1pDgby6QzUTHYv62i43Q9NYdEBf2FG2MJf4rwEYZE/s226/th+%25285%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="151" data-original-width="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBH5EmElI1JQ5FcpOWa9WHB42q8RwT4EAupdsocKhpepi9IyZ_LIkqNq24NywJb-hwU1yIqmYXNoQiyKV5qTdzyb-hGEgZEi02pS1pDgby6QzUTHYv62i43Q9NYdEBf2FG2MJf4rwEYZE/s0/th+%25285%2529.jpg" /></a></div><br /> De afgelopen dagen kijkt de meerderheid van Nederland naar de afgrijslijke gebeurtenissen in diverse steden van een stelletje oproerkraaiers, die vernielingen aanbrengen en plunderen. Een week of drie geleden keken we vol verontwaardiging naar de States, waar het Capitool op gruwelijke wijze werd overrompeld door een binnenstormende menigte.<p></p><p>Nee, niemand is blij met de maatregelen rond het Covid-19 probleem, maar de meerderheid beseft al te goed dat je het met elkaar moet oplossen en dat regeringen de moeilijke taak hebben maatregelen te nemen om de bevolking enigszins in bescherming te nemen. Toch zijn er groepen die ontkennen, boos zijn, en geloven in kwade opzet. Natuurlijk, we zien deze vijand niet. Dat was anders dan in Amerika. Daar werd een vijand gecreëerd, gebaseerd op leugens, maar zichtbaar.</p><p>We zijn zo blij met internet en dit fenomeen heeft de wereld zeker wat gebracht. En ja, op tal manieren maken we gebruik van het internet. Blogs, vlogs, Wikipedia, internet kopen, noem maar op. En zeker ook voor de sociale media heeft internet een grote functie. En daar zit dan ook de keerzijde aan. Iets wat in het algemeen een groot onderschat probleem is, maar waarvan de gevolgen steeds merkbaarder worden in de samenleving.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifEU4izCVYRUWCc6v3JgPSOTEd7pPXXRTPpikLFGqgJQHVzsxzfxVGMhNZJMqvn4F05_1NIlt7nIjx-XQcMcqYlqaUzcLlpF24X2d0NiQH-g8lq__lchIJn1WmfscAwt6XGlFeEP8CMG8/s239/th+%25286%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifEU4izCVYRUWCc6v3JgPSOTEd7pPXXRTPpikLFGqgJQHVzsxzfxVGMhNZJMqvn4F05_1NIlt7nIjx-XQcMcqYlqaUzcLlpF24X2d0NiQH-g8lq__lchIJn1WmfscAwt6XGlFeEP8CMG8/s0/th+%25286%2529.jpg" /></a></div><br /><p></p><p>Het grote voorbeeld van de keerzijde van de sociale media was het vier jaar durende Twitter bombardement van Trump. Vier jaar lang leugens en bedrog, overdrijven en ego streling. Ik geloof zo'n dertig tweets gemiddeld per dag. Bij bepaalde groepen betekent dit een vorm van hersenspoeling en dan is het niet moeilijk de meute op te roepen met z'n allen naar het Capitool te trekken, met als gevolg geen grip meer op de gevolgen.</p><p>In Nederland zie je het zelfde. Eerst op kleine schaal met de complottheorie denkers. Gasten die elkaar sprookjes vertellen via de sociale media over 5G netwerken, en allerlei andere zaken. Maar de sociale media worden ook gebruikt voor andere duistere zaken. We kennen de effecten nog wel van Isis, welke organisatie ook veel werkte met sociale media. En nu, nu zien we de sociale media weer centraal staan in alle rellen en vernielingen, als zogenaamde reactie op de avondklok. Sociale media worden gebruikt om de maatschappij te ontregelen. Kleine groepen, die zich weten te verbinden en organiseren. Minder zichtbaar zijn de rechts radicale groepen. Kortom, naast de vele mooie zaken kent het internet, en de sociale media, een aantal zeer duistere zaken. Zaken, waar je eigenlijk vat op wilt krijgen. Natuurlijk kan je via diezelfde media en het internet ook veel van dat gespuis identificeren en oppakken, maar hoe krijg je die zwarte kant van het internet aangepakt? Daar is nooit goed over nagedacht en in feite ook niet goed aan te pakken, mits men niet een dictatoriaal regime wil ontwikkelen. </p><p>Iemand opteerde de mobiele telefoons van de raddraaiers af te pakken, dan wel uit te zetten. Dat schijnt technisch wel te kunnen, maar je kan ook niet voorkomen, dat ze gewoon een nieuw mobieltje aanschaffen. Nee, het probleem is niet zo maar op te lossen, maar het maatschappelijk effect zal groter en ook negatiever worden. Daarbij denkt men in toenemen mate de wijsheid in pacht te hebben, terwijl men zich niet informeert of de betrouwbaarheid van de informatiebronnen. Het lijkt dat niet Covid nu </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqYYGne7O9w-R9pxPuSel-w7x55CUJB4Rkz5tumAoC0gZdD07sk4N1Ef1r2Vf-1osL345UN-TBAg-j0HNElLJtq5bxxO9o6YCJl-xiPa2BbHrKVe5g6HBXR_3HkxczwU5xElYsksXBi0o/s300/th+%25287%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="157" data-original-width="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqYYGne7O9w-R9pxPuSel-w7x55CUJB4Rkz5tumAoC0gZdD07sk4N1Ef1r2Vf-1osL345UN-TBAg-j0HNElLJtq5bxxO9o6YCJl-xiPa2BbHrKVe5g6HBXR_3HkxczwU5xElYsksXBi0o/s0/th+%25287%2529.jpg" /></a></div><br />onze grootste vijand is, maar de sociale media. Wat zal het effect zijn, wanneer alle sociale media gedurende een maand volledig uit de lucht gehaald worden... waarbij de goeden weer eens onder de kwaden moeten lijden? Misschien een tijdelijk effect. Vast en zeker wel, maar in gemeenschappen als op Urk kan men het ook mondeling wel af. Goed, misschien escaleert het dan niet over het hele land. Dat kan... Nee, helaas, een oplossing lijkt niet voor de hand, maar he wordt tijd dat de deskundigen zich hier eens serieus over gaan buigen. Op deze manier wordt dat mooie internet, die geweldige sociale media, binnen afzienbare tijd onze grootste vijand...<p></p>Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-80746492990597736052021-01-07T02:25:00.001-08:002021-01-07T02:25:28.043-08:00totaal losgeslagen!<p> Vier jaar geleden maakte ik een schilderij van een president, waarvan ik destijds al dacht dat hij zich als een losgeslagen marionet door het politieke land zal dwalen.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPNL9FxJjU_cuqNLD7gdUebwUNYaxF_vKC1bk46xWKg9eceRupRWn1jUk6y948HIwLW8qp87IW-4Le6WOCuOMBAdt6CWiNEI4i4-f_WSR_ph1CQ9l_eQp4FnmqghS8g9B3IRyMXXRmIAg/s2048/%2528154%2529+Marionet+32+x+50.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1313" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPNL9FxJjU_cuqNLD7gdUebwUNYaxF_vKC1bk46xWKg9eceRupRWn1jUk6y948HIwLW8qp87IW-4Le6WOCuOMBAdt6CWiNEI4i4-f_WSR_ph1CQ9l_eQp4FnmqghS8g9B3IRyMXXRmIAg/s320/%2528154%2529+Marionet+32+x+50.jpg" /></a></div><br /><p></p><p>Nu zijn wij vier jaar verder, een nieuwe president is gekozen... maar daar is die losgeslagen marionet weer... beter gezegd; nog. In vier jaar tijd heeft deze man mij telkens weten te verbazen. Zelden heb ik iemand mee gemaakt die dermate veel trucks in zijn doos heeft, dat de verwondering blijft toeslaan. Het is Trump gelukt. Gisteren nog, door die domme blinde aanhang aan te sporen op te trekken naar het Capitool. Dat hij nog steeds van de kansel roept dat er fraude is gepleegd. Narcistische mediageile idioot, die preekt over recht en orde, maar zelf alles weet te organiseren, wat God verboden heeft. In feite is hij bezig met het plegen van een staatsgreep. Landverraad, de laatste stuiptrekkingen van een looser. Maar er is die nog dommere achterban, welke hij weet te bespelen als geen ander. Complottheoriedenkers, die willen wel naar hem luisteren. Op het journaal liep een klein jongetje: "we willen die demente oude bejaarde niet, we willen onze president houden". Iets van die strekking. Eerst dacht ik, dat het jochie okay was, omdat ik te snel dacht dat hij het over Trump had... immers geheel van toepassing. Dat ik ook hoorde dat hij de huidige president wil houden, zakte mijn broek weer eens af. Hooguit 9 jaar was dat jongetje en al zo geïndoctrineerd. Blijkbaar ook zonder besef wat hij feitelijk zegt.</p><p>Het imperium rond Trump brokkelt langzaam af. Hijzelf lijkt het niet door te hebben, of door te willen hebben. Stoïcijns draaft hij door als een blind paard. Gisteren namen zelfs zijn eigen kinderen enigszins afstand van hem. Het schandaal dat hij de gouverneur van Georgia wilde omkopen deed hem blijkbaar niks, maar de reactie van de gouverneur was duidelijk; nee Trump vergeet het. En ook Pence kiest nu niet langer voor die intrigant. Het laat ook de lafheid van velen zien. In de politiek steun je iemand, wanneer je daar belang bij denkt te hebben. Je ziet dat mensen (Republikeinen) af haken, omdat het niet meer in hun belang is Trump te volgen. Sterker het risico wordt groter dat wanneer zij hem wel blijven volgen het tegen hen keert. Zo brokkelt de steun af. Zo steunen steeds minder Republikeinen de leugens en manipulatie van Trump. </p><p>Trump is de schande voor de USA. Evenals zijn hardline volgers. Als een olifant is hij door een porseleinkast gedenderd. Er mankeert echt van alles aan die man. Zoals ik hem vier jaar geschilderd heb is het nog steeds actueel. Zelden wens ik iemand iets slechts toe, maar in dit geval... ik hoop echt dat hij van vele strafbare feiten beschuldigd kan worden en zijn laatste dagen in een Amerikaanse gevangenis mag slijten... meer verdient hij niet!</p>Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-32744234759948277862020-12-18T01:56:00.005-08:002020-12-18T01:56:43.016-08:002020... op naar 2021!<p> Tja, we worden wat Coronamoe... En dit jaar geen Kerst meer met anderen en de oliebollen moeten we ook maar laten liggen. Het jaar loopt ten einde en zal in zekere stilte overgaan in het nieuwe jaar. Een jaar van zekere hoop, want het vaccin is in aantocht. Zullen we weer langzaam naar het normale gaan, of blijft ook 2021 gedomineerd door het virus? </p><p>Het afgelopen jaar was een vreemd jaar. Veel thuis, lockdowns, restricties, weinig mensen en nog minder leuke dingen buiten de deur. Ook moest ik dit jaar de Kunstlijn voorbij laten gaan, maar gelukkig heb ik voor het eerst hier in Turkije enkele werken verkocht. Gasten zijn er niet geweest, maar dat is helaas geen uitzondering, want tot op heden hebben we nauwelijks bezoekers uit Nederland mogen ontvangen. Al zes jaar lang niet. Toch vinden we onze weg steeds beter in de Turkse maatschappij, ondanks dat het leven hier soms behoorlijk tegengewerkt wordt. Zaken die onprofessioneel verlopen, ingewikkelde paperassen, en vele knulligheden bij de overheid als bij veel bedrijven. Maar we vinden onze weg steeds beter, zodat het ook wel weer makkelijker wordt. Toch mis ik het Westen. Hier is te weinig cultuur en in feite is Turkje saai en ook zijn de Turken geen echte feestvierders (behalve met eten en drinken). Alle extraatjes hebben we hier moeten missen, maar toen in in Nederland was..., was daar ook even niks extra's. </p><p>2020 gaat niet te boek als een bijzonder jaar voor mij, ondanks de Corona. Op zich heb ik er niet zo veel last van gehad, behalve dus het genoemde extra saaie. Daar tegenover staat dat ik qua schilderen een erg productief jaar achter de rug heb. En niet alleen dat... Ik ben ook op een wat andere manier gaan schilderen en vind zelf dat mijn werken er nog beter op geworden zijn. Ik omring mij wat dat betreft met veel kijkplezier. En ik mag hopen volgend jaar weer veel van mijn productie te mogen tonen op exposities en nog mooier is het wanneer er in 2021 ook weer verkocht wordt. </p><p>Het afgelopen jaar heeft ons nieuwe buren gebracht. Het huis, waar twee jaar geleden mee begonnen was het te bouwen, wordt nu bewoond. De ruïne naast ons is gesloopt en daar wordt een leuk huis gebouwd met de verwachting in het voorjaar ook jaar nieuwe buren te krijgen. Langzaam wordt het hier een wijkje, in plaats van het eenzame huis op de berg. Gelukkig zijn de buren erg aardig en hebben we goed contact. De berg wordt volgend jaar wat levendiger. En er is zelfs straatverlichting gekomen en het pad is nu een verharde weg. </p><p>Langzaam sluit ik dit jaar af. Reikhalzend kijk ik naar het volgende jaar, want hoe dan ook hoop ik dat het weer een wat positiever jaar gaat worden. In vele opzichten en dat wens ik een ieder toe!</p>Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-44605817485282405592020-10-11T01:57:00.004-07:002020-10-11T01:57:33.174-07:00Boeven<p> <b>Dit keer ga ik uit van een stelling:<i> iedereen met een privé jacht van meer dan 2 miljoen euro is in principe een boef!</i> Je kan de stelling voor meer kapitaalsbezit doortrekken.</b></p><p>Neem een bakker... Hij bakt een brood. Een brood kost hem € 0,50 aan onkosten, wanneer hij zijn salaris erbij rekent met het aantal broden wat hij gemiddeld verkoopt komt de kostprijs op € 1,00. Hij verkoopt het brood voor € 1,25 en heeft dus een kwartje winst. De bedragen zijn natuurlijk fictief. Het geeft aan dat deze bakker natuurlijk winst wil maken, maar dit bescheiden houdt. </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpGjAp3W42NpUTZBJj_1DfAl7yKa1AmJWa7fw0sA3KnLIwkkXYwHvlxn_vTc-KCqRYbiG626AmNVcgyHmyog4ei5k4xnVFa8lVAWzDhuxYut4qFi05C-uXBiIJVyc_Ade7k4os0vDeYyc/s2370/20201007_095311%257E2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1709" data-original-width="2370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpGjAp3W42NpUTZBJj_1DfAl7yKa1AmJWa7fw0sA3KnLIwkkXYwHvlxn_vTc-KCqRYbiG626AmNVcgyHmyog4ei5k4xnVFa8lVAWzDhuxYut4qFi05C-uXBiIJVyc_Ade7k4os0vDeYyc/s320/20201007_095311%257E2.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><p>Een andere bakker verkoopt het zelfde brood (onder dezelfde omstandigheden) voor € 2,10. Deze bakker heeft dus € 1,20 winst per brood. Het voordeel is dat zijn klanten moeilijk ergens anders brood kunnen kopen. De tweede bakker wordt dus veell over de hoofden van zijn klanten. Die tweede bakker maakt in feite misbruik van de situatie.</p><p>Mensen die heel erg rijk zijn hebben hun rijkdom bijna altijd verkregen door gedrag van de tweede bakker. Daarbij benadelen zij in eerste instantie hun klanten. Maar om nu de klanten minder te benadelen, benadelen zij de producenten. Het voorbeeld is de kledingindustrie... De kleding is goodkoop en moet dus heel goedkoop gemaakt worden. Men laat het in goedkope landen maken, onder erbarmelijke omstandigheden. Dus lijden de arbeiders daar er onder. </p><p>Terug naar de bakker. De eerste bakker is minder bezig met de winst, maar meer met de kwaliteit van zijn brood. de tweede bakker denkt vooral aan winst. Je ziet dat met name die rijke gasten niet meer aan het product of de klant denken, maar voornamelijk aan geld. En om veel geld te verdienen (buiten proportioneel zelfs) benadeel je anderen. </p><p>Iemand die dus een enorm jacht heeft, heeft dus hoe dan ook veel mensen benadeeld. Ook in de huizenmarkt zie je de hang naar geld en winsten. In Ottawa zijn enorme dure flats te koop. Een op de vier staat leeg. Maar op straat wemelt het van de daklozen. Hier in Turkije staan huizen in toeristengebieden. Om permanent te huren betaal je vaak grote bedragen. De huiseigenaren pogen je er zo uit te krijgen, want wanneer ze het huis drie dagen per maand verdienen ontvangen ze evenveel als wanneer een permanente huurder een maand huur betaald. Wanneer je bedenkt dat deze huizen soms drie maanden volgeboekt zijn, maakt de eigenaar een extra grote winst... het vinden van een permanente wonign wordt bijna niet te doen.</p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRucSJGgYbiZBwxcXJQBVcWZfINB42xvktJVWUuUr2fXXOTdaXO7LLM0tXSQzaFrc0M9AgkcaHv9Ikw6YbgKkqr5ygTEWo5Y12WRUGjNtHkPVqBCJ8U_rDRKAVY_7_IkVUxuOKIGDBAn0/s720/Screenshot_20201009-143804_Google.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="456" data-original-width="720" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRucSJGgYbiZBwxcXJQBVcWZfINB42xvktJVWUuUr2fXXOTdaXO7LLM0tXSQzaFrc0M9AgkcaHv9Ikw6YbgKkqr5ygTEWo5Y12WRUGjNtHkPVqBCJ8U_rDRKAVY_7_IkVUxuOKIGDBAn0/s320/Screenshot_20201009-143804_Google.jpg" width="320" /></a></div>Ik ben geen econoom maar verdenk mij ervan wel enigszins logisch te kunnen denken. Economie is best ingewikkeld, terwijl de basis juist zo simpel is. In Coronatijd vragen rijke en grote bedrijven steun aan de overheid, terwijl ze juist daarvoor grote bedrage divident hebben uitgekeerd aan hun aandeelhouders. Hoe scheef is de wereld? Behoorlijk scheef! Misschien maakt de pandemie ons wakker, maar ik ben niet optimistisch. Het is weliswaar meer onderwerp van gesprek, maar ik vrees dat er weinig verandert. Geld regeert nog steeds en veel te buitensporig. Er moet echt iets veranderen; voor het klimaat, het milieu, maar vooral voor de mensheid. Wanneer dringt dat nu eindelijk eens door bij hen, die wel degelijk macht hebben?<br /><p></p>Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-5724636290948215162020-07-27T23:39:00.000-07:002020-07-27T23:39:37.219-07:00Over de top<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZEFGqth4Q8aWLt94XOCISqvXN7x9nRscYdxKqUYxDUVj2zhkuSYOFXxWB6sdHVBnQLXTcxeSqY28fg5JQ8SisMGBZ0EhHBjunmJZ_gaMpyimsLGfSXB86xTCO9Syop6w_PPx0yPtgK9A/s1600/suriname+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="194" data-original-width="259" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZEFGqth4Q8aWLt94XOCISqvXN7x9nRscYdxKqUYxDUVj2zhkuSYOFXxWB6sdHVBnQLXTcxeSqY28fg5JQ8SisMGBZ0EhHBjunmJZ_gaMpyimsLGfSXB86xTCO9Syop6w_PPx0yPtgK9A/s1600/suriname+1.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Racisme is iets wat ik niet ken. Ieder mens is voor mij
gelijkwaardig. Niemand is echter gelijk. Het is een van mijn stokpaardjes, maar
wel een met een zeer essentiële basis. Discriminatie is iets wat ik ook niet
ken, maar waarvan ik weet dat het bestaat en waarschijnlijk niet uit te roeien
is, omdat een mens eenmaal tot een groep wil behoren en vormen van uitsluiting
het groepsgevoel versterken.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Dat laatste maakt gasten als Baudet en Wilders dan ook
populair. De andere kant is dat termen als racisme en vooral discriminatie in
steeds grotere vormen misbruikt worden. Natuurlijk mag discriminatie (maar
zeker ook racisme) niet voorkomen. Dat staat buiten de discussie, maar
tegenwoordig zien we een omgekeerde reactie. Het begon met de discussie rond Zwarte
Piet. Een onschuldig kinderfeest, waar in feite niemand (bijna niemand) enige
moeite mee had en er zeker geen link mee legde richting discriminatie. Tot een
kleine groep uit de zwarte gemeenschap in Nederland er een punt van ging maken.
Felle discussies ontstonden en de Zwarte Piet mag in feite niet meer.
Vervolgens mocht het woord neger niet, maar moet je zwart gebruiken. De
negerzoen mag niet meer (de Jodenkoek overigens nog wel). Steeds meer
onderwerpen waar iets in zit dat verwijst naar donker mag niet meer. Volgens de
fanatici wijst dat alles op discriminatie en zelfs racisme. Deze groep zwarte
mensen profileert zich momenteel als dat alles gerelateerd is aan
discriminatie. Echter, mijn twijfels groeien ten aanzien van het feit of ze nu
echt weten wat discriminatie is… naar mijn gevoel zoeken ze discriminatie op.
Ze maken het zelf. Ondanks dat ze in de kern volledig gelijk hebben slaan ze
door. Daarmee zal het juist zo zijn dat bepaalde groepen de zwarte medemens
juist meer gaat discrimineren. En het gaat verder en verder. De beeldenstorm
van foute geschiedenisfiguren… Ooit helden, in hun tijd. Nu misdadigers. Ga de
discussie aan, hoe hiermee om te gaan, in plaats van te vernielen. De moord op
de Amerikaan door de politie is iets wat niet door de beugel kan en de Black
live matters beweging, daar sta ik volledig achter. Waar het mij om gaat is dat
de zwarte bevolking momenteel bezig lijkt zich te willen vergelden en zich voor
100% wil laten accepteren, door juist in te zetten op de overtreffende trap.
Mijns inziens ga je dan niet alleen te ver, maar ontwikkel je ook een
tegenbeweging. Dat is juist wat we moeten voorkomen. De laatste stap is mij
echter eentje die echt te ver is… Surinamers willen inzage in waar hun
achternaam vandaag komt en indien mogelijk hun Afrikaanse familienaam terug. En
wel op kosten van de Nederlandse overheid… De humor zag ik gisteren in het
Journaal; Meneer Adriaan wil niet de naam dragen van de voormalige slavenhouder…
nu blijkt de naam te komen van Adriana, de stammoeder… Stel dat mijn naam
ergens in het verleden gerelateerd was aan misdaad, discriminatie of ander
gespuis. Dan ga ik toch ook niet eisen dat de overheid mij betaalt om het na te
zoeken, en dat ik mijn naam zou kunnen veranderen? Zijn onze zwarte medemensen
niet enorm bezig met spijkers op laag water aan het zoeken? Dat gevoel groeit
bij mij in toenemende mate. Ik maak mij er ook zorgen om, omdat ik bang ben dat
het juist averechts gaat werken. Veel witte mensen voelen zich nu al (terecht
of onterecht) gediscrimineerd door hun zwarte medemens. En hoe zit het met de Chinezen,
de mensen van Arabische afkomst? Waar zijn we mee bezig? Of iemand zwart, wit,
geel, Arabisch of albino is kan me geen reet schelen. Niemand is gelijk,… maar
we zijn wel allemaal gelijkwaardig! Daar moet op ingezet worden en niet op de
ongelijkwaardige verschillen.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLfnwusJWsxRA4uIu1nr_tl-sSzdUdMh4HyHJ88OmbmKNnZNAEADwp7NUjHNRvO7tyd8m3kFyzsmSY7U96wi-K3ScLfIf18urM8QkoeMMtLIEIZSf8stZSVtNQe9wON6KgWjXnaQC6oHE/s1600/suriname+2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="194" data-original-width="259" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLfnwusJWsxRA4uIu1nr_tl-sSzdUdMh4HyHJ88OmbmKNnZNAEADwp7NUjHNRvO7tyd8m3kFyzsmSY7U96wi-K3ScLfIf18urM8QkoeMMtLIEIZSf8stZSVtNQe9wON6KgWjXnaQC6oHE/s1600/suriname+2.jpg" /></a></div>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
Tot slot wordt er een essentie overgeslagen… Ook zwarte
mensen discrimineren onderling. Misschien niet in Nederland, maar wel in
diverse culturen. Een zekere vorm van discriminatie is gerelateerd aan ons menszijn.
Dikke mensen, anorexia, roodharigen, spraak (dialect), bastaards… overal worden
mensen gediscrimineerd. Een hopeloos effect van ons menszijn, maar iets waar we
mee moeten leren omgaan. Wat nu een (relatief kleine) groep zwarte mensen bewerkstelligt
is naar mijn mening juist verkeerd. Er was veel fout in het verleden en er
zullen nog vele fouten gemaakt worden, maar het belangrijkste is dat we daar
met elkaar uit moeten komen. Mét elkaar en niet ten opzichte van elkaar. Ieder
mens is gelijkwaardig! <o:p></o:p></div>
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-57256637969768038472020-07-03T02:48:00.000-07:002020-07-03T02:48:12.069-07:00Politieke Corona<br />
<div class="MsoNormal">
2020 staat in het teken van een pandemie. Een pandemie waar
in eerste instantie weinig bekendheid mee was en geen medicijnen tegen waren,
noch een vaccinatie. Inmiddels is er veel meer bekend. Het is een serieuze
pandemie en er dient wel degelijk ernstige rekening mee gehouden te worden.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
We zijn nu enkele maanden verder en inmiddels zijn vele
maatregelen de revue gepasseerd. In grote lijn zijn deskundigen het met elkaar
eens, maar per land blijken de verschillen ook groot en staat al die
deskundigen niet op een lijn. De vraag reist dan ook in welke mate de
deskundigen nog onafhankelijk zijn, wanneer je kijkt naar de politieke
besluitvorming. Regeringsleiders die een grote invloed hebben op de
bestrijding, zoals in de USA en Brazilië. Ontkenning is hier het beleid, al
wordt dit binnen de naties zelf ook tegengesproken. Toch hoeft het niet ver van
huis gezocht te worden om duidelijk te krijgen dat de pandemie een politiek
pandemie is geworden. De tegenstrijdigheden in beleid tonen dit aan. Er worden
regels opgelegd en de onduidelijkheid neemt hierdoor alleen maar toe. De vraag
wat is waar en wat niet speelt bij steeds meer individuen een grote rol en
tegenbewegingen staan steeds meer op om de pandemie zelfs grotendeels te
ontkennen. Een voorbeeld zijn de reisbeperkingen. Als eerste wordt er
nauwelijks gekeken naar gebieden, maar naar landen. Portugal is momenteel een
uitzondering, met een code oranje voor Porto en Lissabon. Turkije daarentegen
is geheel code oranje… Niet te bevatten. Per hoofd van de bevolking staat
Nederland op plaats acht met de meeste doden per 1000 inwoners. Een land als
Turkije staat veel lager, zelfs met (politieke) correcties. Nee, er is iets
anders aan de hand. De Europese Unie geeft de deelnemende landen sneller code
geel of groen, dan landen daar buiten. Het simpele feit lijkt te zijn dat men
de economie binnen de EU weer op gang wil helpen, dus het toerisme moet binnen
de Europese grenzen blijven. De strook tussen Bodrum en Antalya is een van de
veiligste gebieden, met de minste besmettingen. Maar Turkije is code oranje.
Politiek nuanceert niet (of nauwelijks). Italië is code groen… zeer
twijfelachtig. Van Nieuwenhuizen stelde zelfs dat het onverantwoordelijk is om
naar Turkije te gaan… Misschien is het juist onverantwoordelijk om in Nederland
te zijn.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Een ander punt is de anderhalve meter samenleving… In het
ene land is het een meter, in sommige zelfs twee meter. Aangetoond is dat
buiten besmettingen veel minder voorkomen, dan binnen vier muren. Maar welke
afstand is nu de juiste?<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Of zou je
verschillende afstanden moeten hanteren? Nee, Rutte blijft bij de anderhalve
meter. Punt uit.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Ook de mondkapjes is zo’n politieke discussie. In het Duitse
Jena is aangetoond dat mondkapjes zorgen voor 60% minder besmettingen. In
Nederland wordt het dragen van mondkapjes volledig weggewoven. Het helpt niet,
wordt door Rutte gezegd. Toch moest met, plots, in het OV mondkapjes dragen.
Maar ze helpen toch niet? Of zit hier ook weer een politieke reden achter? Het
gaat er steeds meer op lijken.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Nee, een
mondkapje helpt geen 100%, maar wel een hoop. Ach ja, Nederland had al zijn
mondkapjes verkocht aan China… ja, dan heb je ze niet en ontken je maar. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Enkele voorbeelden van hoe de politiek met de pandemie om
gaat en manipuleert. In bijna alle landen zie je vergelijkbare politieke
invloed, vaak tegenstrijdig met beleid in andere landen, maar zeker ook
regelmatig in strijd met het eigen beleid.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Niet vreemd, dat men het niet meer begrijpt, regels worden overtreden en
weerstand ontstaat. De politiek maakt de mens angstig. Natuurlijk, de pandemie
is serieus en iedereen moet alert zijn. Net als bij griep vallen er vele doden,
en inderdaad vaccinaties en medicatie zijn er nog niet, dan wel onvoldoende,
maar alle verantwoordelijkheid wordt bij de individu weggehaald. De politiek
grijpt haar macht, we zijn onze vrijheid kwijt aan niet een onzichtbare vijand,
maar aan de politiek. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Een wereldwijde pandemie zou een wereldwijd beleid moeten
tonen met een wereldwijde duidelijkheid… in plaats van al dat gekloot waar de
mens nu aan overgeleverd is.<o:p></o:p></div>
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-65875791208699999872020-04-24T00:20:00.000-07:002020-04-24T00:20:19.234-07:00Ongeduld<br />
<div class="MsoNormal">
We leven in een onwaarschijnlijke wereld. Er is een vijand,
een onzichtbare. Er rijden geen tanks door de straten. Geen geluid van ontploffende
munitie. Er is geen sprake van tsunami’s of alles verzengende branden. Het is
stil. De wereld ligt stil. Er waart een spook over de wereld. We zien hem niet,
maar is er wel. Het spook beïnvloed ons totale leven. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Je moet je beschermen tegen iets wat je niet ziet, wat je in
feite niet kan vatten. Veel mensen begrijpen het niet. De media berichten er
constant over. Sociale contacten kennen nauwelijks nog een ander onderwerp.
Soms mag je helemaal niet naar buiten. Anderen mogen wel, maar zo beperkt
mogelijk. Werk ligt grotendeels stil. Op straat lopen mensen rond in een
sciencefiction achtige outfit, mondkapje voor het gezicht. In sommige landen
iedereen. In andere naties een enkeling. We ween niet goed hoe we deze vijand
moeten bestrijden. Dat zaait twijfel. Mensen die angst hebben, anderen gewoon
voorzichtig. Lui, die de ontkenning schreeuwen, of gasten er echt niet in geloven
tegenover de eikels die alleen aan zichzelf blijven denken. De vijand verdeeld
de wereld. Doemdenkers versus complottheoriedenkers. Dagelijks worden ons de
cijfers voorgeschoteld; zieken, opnames en doden. Het zijn er veel, maar genoeg
om het te kunnen bagatelliseren. Deskundigen die een gelijk verhaal vertellen,
maar ondertussen elkaar ook tegenspreken. Soms vanuit overtuiging, andermaal
vanuit andere belangen. Er wordt gehoopt op een andere wereld na deze oorlog,
terwijl anderen denken dat straks alles op de oude voet door zal gaan. We weten
het nu niet, we kennen de toekomst niet.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Inmiddels duurt het al geruime tijd. De wereld ligt stil en
we zien onze vijand nog steeds niet. Meer en meer mensen worden de maatregelen
moe. Ze denken dat het wel mee valt. Niemand weet hoelang het gaat duren. Wanneer
de bommen vallen, of militairen angstaanjagend door straten paraderen denk je
alleen aan het jezelf in veiligheid brengen. Dan ga je niet op een gegeven
moment naar buiten, omdat het lang genoeg heeft geduurd. Wanneer je de vijand
niet kan zien wordt je wel moet van de maatregelen. Dan ga je er makkelijker
mee om, raakt je geduld op, daar je immers niets ziet. De cijfers geven hoop,
maar hoe vals is deze? Men kijkt alleen naar de hoop in deze doodogende wereld.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Steeds harder gaan de geluiden dat de economie moet door
gaan. Dat er meer slachtoffers vallen, dan de vijand maakt. Faillissementen,
werkloosheid, armoede. Ondertussen blijft een groep rijken zich verrijken.
Niemand weet het, niemand weet de vijand adequaat te bestrijden, maar iedereen
heeft een mening. We weten het ondertussen beter dan de deskundigen. Ongeduld
slaat toe. Complottheorieën worden sterker. Onbegrip groeit. Cijfers worden
honend afgedaan als dat het maar zo’n klein percentage is, wat slachtoffer
wordt van deze vijand. Welke maatregelen ook genomen worden. Misschien juist
door de maatregelen dat het aantal slachtoffers beperkt blijft. Misschien ook
niet. Het is het grote onbekende. De een houdt zich keurig aan de quarantaine,
terwijl de ander er steeds meer lak aan heeft. Zich niet aan de regels houdt en
vervolgens zegt: ik ben toch niet ziek? Zij die het wel worden hoor je
nauwelijks. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Tien weken, acht weken, zes weken. Soms duurt het al heel
lang, soms is het amper begonnen. We worden ongeduldig, moe en willen weer de
draad op pakken. Wanneer er een soldaat met een geweer voor je staat heb je al
deze gedachten niet… wel, er staat een soldaat met een geweer voor je, alleen
je ziet hem niet. Geduld is moeilijk, maar breng het toch maar op. Zelfs die
onzichtbare soldaat kan je neerschieten. Zwaar verwonden of zelfs doden. Heb
geduld…<o:p></o:p></div>
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-76172913901574895292020-03-30T02:49:00.000-07:002020-03-30T02:49:27.801-07:00#Corona en de zorg<br />
<div class="MsoNormal">
Het Nederlandse zorgsysteem is volgens mij uit zijn context
gerukt. Dit valt nu duidelijk op, met de uitbraak van het corona virus
(Covid-19). Op zich staat de zorg als kwalitatief goed te boek, maar qua efficiëntie
en kosten is het een heel ander verhaal.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Het duidelijkst hierin is het aantal IC-bedden. Ruim
duizend. Maar kijken we naar België, dan zie we dat ze daar bijna een dubbele
hoeveelheid IC-bedden hebben, bij een lager aantal inwoners. Bij een vergelijk
met Duitsland moet Nederland zelfs beschamend toezien. De bedden zijn nu hard
nodig. Na deze pandemie zullen er ongetwijfeld meerdere volgen, met onze
overbevolkte wereld en belasting van het klimaat. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
In Nederland is de zorg verschrikkelijk duur. De
maandelijkse premie voor de ziektekostenverzekering is hoger dan de ons omringende
landen, waarbij nog een stevige eigen bijdrage kan komen. We zijn gewoon erg
duur uit. Krijgen we daar nu ook meer voor? Ten aanzien van de kwaliteit kan
dit zo zijn, maar wat efficiëntie betreft valt het vies tegen. Voor de meeste
behandelingen (mits niet urgent) zijn wachttijden. Zelfs voor een MRI zijn
wachttijden. Daarbij zijn de zorgverleningen ook relatief erg duur. Neem een
MRI. In Nederland kost deze al snel zo’n 300 euro. In Turkije bijvoorbeeld
betaal je ongeveer 30 euro en dan nog in een particulier ziekenhuis ook. In
Nederland wacht je gemiddeld een paar weken op een MRI, in Turkije kan je
dezelfde dag terecht, én heb je dezelfde dag uitslag. Verdienen de medewerkers
in de zorg dan zoveel? Absoluut niet. Alle kosten gaan duidelijk niet naar
personeel. Vreemd, vrijwel de hoogste kosten en toch onderbetaald personeel. Er
zit iets goed scheef in het Nederlandse zorgsysteem. Wat? Ik ben geen
deskundige en kan er de vinger ook niet echt op leggen, wat niet wegneemt dat
ik er wel ideeën over heb.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Om te beginnen kennen we het DBC (Diagnose Behandel
Contract). Ga ik een keer naar het ziekenhuis voor een kleine aandoening, moet
er betaald worden voor een hele behandeling. Zeg maar een behandeling van drie
consulten en de nodige bijkomende kosten (verband, foto’s, etc.). Al kom ik
maar die ene keer, ik moet voor het hele traject betalen. Vanuit dit oogpunt is
de zorg al zeer duur. Daarnaast is de invloed van de zorgverzekeraars dermate,
dat zij veel te veel invloed hebben op het hele systeem. Zo veel, dat dit het
systeem al inefficiënt maakt. De rol van de zorgverzekeraars moet dus compleet
anders. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Maar waar blijft dat vele geld wat in die zorg gestopt
wordt? Een vraag die duidelijk is, maar een antwoord wat voor de leek absoluut
vaag is. Dat wordt dus suggereren… Wel wat opvalt is dat vele producenten op het
gebied van de zorg per land andere prijzen (kunnen) berekenen. Het zelfde
medicijn in Turkije is soms 60% goedkoper (of meer) dan in Nederland. Ook
schijnt het dat medische apparatuur niet overal dezelfde prijzen kent. Ik ga er
wel vanuit, dat de verschillen in West-Europa wat dit betreft allemaal niet
zoveel uiteen lopen. Maar, dan komen er energiekosten, belastingen en
verzekeringen bij, alsmede tal van andere vaste lasten. Het kan bijna niet
anders, dan dat deze in Nederland erg hoog zijn. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
De schuld bij de sector leggen is onvoldoende. Ook de
overheid dient de stoute schoen aan te trekken. Ze bezuinigen op de zorg, en
vooral het personeel. Overigens is het verschil van beloning tussen
specialisten en verpleegkundigen ook wel erg groot. Maar het lijkt erop dat de
overheid verder te weinig grip op de zorg heeft (de verzekeraars te veel),
waardoor nu met de Corona duidelijk wordt dat er zaken scheef zitten. Natuurlijk
is dit allemaal suggestief en vanuit een onderbuik gevoel. Een tipje van een
hele grote sluier, maar wel iets waar nu wel eens flink aandacht aan gegeven
mag worden. Bovendien, iedereen heeft het nu zo hoog op met het medisch
personeel, maar is het niet veel beter dit ook daadwerkelijk handen en voeten
te geven? Kortom, wanneer de crisis voorbij is moet de zorg een flink geherstructureerd
worden, meer invloed vanuit de overheid, 10% salarisverhoging voor medisch
personeel (op de werkvloer) en zorg dragen voor een meer efficiënte en goedkope
zorg. En geef die verpleegkundigen en schoonmakers en al dat personeel ook maar
eens een eenmalige netto bonus… van zo’n 2000 euro per persoon. Dan laat je
zien wat je waardeert en waar je voor gaat. Maar zoals nu… dat mag eigenlijk
niet langer…<o:p></o:p></div>
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-8285400514324592182020-03-02T06:19:00.000-08:002020-03-02T06:19:00.077-08:00Als ik sterven zal....<br />
<div class="MsoNormal">
Het leven is een collectieve droom en bestaat helemaal niet.
Het is een zijn tussen toekomst en verleden, want het “nu” is er niet. Wanneer
je overleden bent weet je niet meer dat je ooit geleefd hebt. Wel, een drietal
uitspraken die, lijkt mij, vrij duidelijk zijn.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWyVYscQ3V9O9aWWtDAWw3ndevfcK9FXVPafrQEZ2SCPdyXxcT5xjqyKlOJpYr2uwvTwVgwAx-2xKoI_CFwdp3U5K0-v2zKf6zfRi8TzuJj4opqEZRV5tpWysAqrY-udGZiW4j1gkFxxs/s1600/th+%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="172" data-original-width="305" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWyVYscQ3V9O9aWWtDAWw3ndevfcK9FXVPafrQEZ2SCPdyXxcT5xjqyKlOJpYr2uwvTwVgwAx-2xKoI_CFwdp3U5K0-v2zKf6zfRi8TzuJj4opqEZRV5tpWysAqrY-udGZiW4j1gkFxxs/s1600/th+%25282%2529.jpg" /></a></div>
<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
Heeft het leven dan wel zin? Wat is een “zinvol bestaan” eigenlijk,
wanneer je uitgaat van een droom, die feitelijk niet bestaat en je na de droom
geen enkel besef meer van hebt. Veel mensen hangen daartoe een religie aan, als
een soort reddingsboei van het leven, met vooral diverse gedachten over de
periode na de dood. Maar behoeft de mens echt een religie, om het leven “zinvol”
te ervaren? Mijn mening is dat ieder mens zelf de zin van het leven bepaalt.
Dat kan in hele kleine zaken, maar ook in een groter goed. Het leven heeft
immers zin, zolang je er van mag genieten. In grote context bekeken is de vraag
veel boeiender en zal de eerste conclusie moeten zijn dat het leven totaal
zinloos is. Misschien is dat ook zo, wellicht ook niet. Naar het schijnt verliest
de mens bij het overlijden een niet nader te duiden hoeveelheid gewicht. Het is
maar klein, maar schijnt er te zijn. Gelovigen noemen het de ziel. Mijn leven
wordt bepaalt door mijn biologische bewustzijn. Mijn hersenen werken en maken
mijn identiteit. De omstandigheden in het leven maken wie ik ben, en ook hier
is een zeker hiaat. Stel, dat er een ziel is, waar gaat dat naar toe, na de
dood, en wat in hemelsnaam houdt dat eigenlijk in? <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
In mijn visie is die ziel een complex stukje techniek, wat
wij mensen niet kunnen bevatten. Ik noem het een “floppy” (voor de jongeren
onder ons, dat was de voorloper van de CD-ROM). De ziel is een floppy, die wij
niet kunnen zien en ergens is, waar wij geen vat op hebben.<o:p></o:p></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY5F1cYi93kIVPSpiViQmHw6eH5B3POzAZzHUrOTZVIhpHS-ICygo01gG1TyCcCnD1bjZsdR7MvQ7kTDHyarAnx6I8vreosRKnhFDWykhktAdm2DtpMKK2fGp5Yk_qm9BXeIKHjvRenrY/s1600/th+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="175" data-original-width="262" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY5F1cYi93kIVPSpiViQmHw6eH5B3POzAZzHUrOTZVIhpHS-ICygo01gG1TyCcCnD1bjZsdR7MvQ7kTDHyarAnx6I8vreosRKnhFDWykhktAdm2DtpMKK2fGp5Yk_qm9BXeIKHjvRenrY/s1600/th+%25281%2529.jpg" /></a></div>
Die floppy zweeft
door tijd en ruimte en vindt telkens weer een computer, een levend organisme.
Een vorm van reïncarnatie, echter geen levend wezen is bekend en bewust van de
inhoud van die floppy. Die floppy is er altijd al en voor de eerste keer in een
zeer eenvoudige levensvorm gestopt. Via meerdere levensvormen is die floppy nu
in mij. Afhankelijk van hoe je leeft, wat je er mee doet, gaat de floppy na jou
dood in een ander levend organisme. Dit kan iets op een lager niveau zijn,
hetzelfde, of hoger. Er zijn ook omstandigheden dat de floppy stuk gaat, waarna
alle vormen van leven voorbij zijn. Het idee is echter, dat de floppy steeds
meer data krijgt. Overigens kunnen de levensvormen op alle locaties zijn, waar
leven mogelijk is. Het hoeft dus niet aan de aarde gekoppeld te zijn. Wanneer
een floppy heel blijft en uiteindelijk alle goede data bevat komt er een
levensvorm, waarbij je bewust bent van alle levensvormen, welke jou gepasseerd
zijn. Dat is een perfect leven en met name een leven waarin het “nu” wel
bestaat, mede omdat de hoogste levensvorm geen tijd kent. <br />
<div class="MsoNormal">
Zelf geloof ik stellig in de eerste regels van deze blog.
Maar, omdat de totale zinloosheid er bij mij niet in kan heb ik dus toch een
gedachte over een ”eindpunt”. Ik, zoals ik nu ben wie ik ben, zal mogelijk
nooit beseffen dat het er is. Toch is er een hele kleine kans wel dat punt te
bereiken. In ieder geval reden genoeg voor mij om mij leven zo goed en integer
mogelijk te leiden. En wie weet blijkt deze, voor velen ogenschijnlijke onzin,
ooit de bewaarheid…<o:p></o:p></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN3IFo0iuythtnhNOpULF9laBTF9dAuMOFXxrwVN-JjwCp8oZpzE9t4i0KPB5hksvLKUngYK5g3aojBdZZ-ioUNWggB4_CJJVnYlioBvixp6mIzbm_H7GoT4HLNiiONEPuhc3QTCq3SFY/s1600/th+%25283%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="158" data-original-width="257" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN3IFo0iuythtnhNOpULF9laBTF9dAuMOFXxrwVN-JjwCp8oZpzE9t4i0KPB5hksvLKUngYK5g3aojBdZZ-ioUNWggB4_CJJVnYlioBvixp6mIzbm_H7GoT4HLNiiONEPuhc3QTCq3SFY/s1600/th+%25283%2529.jpg" /></a></div>
<br />
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-19207908144822216982020-02-17T02:10:00.000-08:002020-02-17T02:10:10.249-08:00somberheidNee, ik ben nog geen oude man. Ik voel mij nog fit en fier, droom dagelijks mijn idealen en wensen. Toch draag ik het gevoel van een man die er niet meer toe doet. Geen perspectief meer heeft, gebukt blijft gaan onder de eeuwig lijkende problemen. Recent vernam ik weer enige berichtgeving over "voltooid"leven. Soms krijg ik dat gevoel en denk dan; het hoeft niet meer. Een spagaat tussen mijn levenslust en moedeloosheid.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0QePCb90zxlMK2OgJQAO9SQSBpzrlZhw3d_XswWMyEgwIoQy5Ne6xuLQXnqHKwcZhVpgTnDXIrSa8rtAp3QI0wmMKwjfU63TTZs0CP9aVDO4WYOj_LxxwBUTkCbfo3rm8DGqEJxopF9w/s1600/thzasw+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="300" data-original-width="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0QePCb90zxlMK2OgJQAO9SQSBpzrlZhw3d_XswWMyEgwIoQy5Ne6xuLQXnqHKwcZhVpgTnDXIrSa8rtAp3QI0wmMKwjfU63TTZs0CP9aVDO4WYOj_LxxwBUTkCbfo3rm8DGqEJxopF9w/s1600/thzasw+%25281%2529.jpg" /></a></div>
<br />
Het leven is geen gebakje, zoals men wel eens placht te zeggen. Toch, voor sommigen is het meer een giftaart, terwijl anderen toch heel wat slagroom verorberen. Hen die het goed gaat wijzen altijd met een vingertje; je hebt het er zelf naar gemaakt. De vraag is of dat daadwerkelijk zo is. Ja, natuurlijk draag ik verantwoordelijkheid voor mijn eigen situatie, maar aan de andere kant is de samenloop van omstandigheden ook zo, dat ik het mijzelf echt niet kan aanrekenen. Ik had een goede job en een prima inkomen. Dat ik beiden verloor is een tegenslag. Misschien is daar wel iets aan mijzelf te wijten. Dat echter juist op dat moment een economische crisis was en het op geen enkele wijze lukte weer een baan te verkrijgen kan ik toch echt mijzelf niet verwijten.<br />
Ik was (en ben soms nog) erg teleurgesteld in de medemens. Vooral zij die zich redelijk/relatief onbekommerd door het leven bewegen. Mensen met wijsvingers. Toch ben ik de persoon die zijn eigen leven in de hand heeft. Dat de invloed van buitenaf hier buiten valt is secundair. Ja, ik word ouder, mijn afstand tot het arbeidzame leven vergroot per jaar. Mijn inkomen is gekrompen. Vaker heb ik in dat soort situaties verkeerd, in mijn jonge jaren al. Maar altijd was er perspectief, kon je blijven dromen. Nu lijken de dromen loze films. De dromen worden leger. Het ergste ervaar ik het toenemend ontbreken aan perspectief. Natuurlijk heeft dat ook te maken met mijn leven in Turkije en het feit dat ik eigenlijk terug wil naar het westen. Naar weer een gewone, normale, maatschappij. En dan ervaar je weer een nieuw gevoel. Nooit heb ik leren omgaan met geld. Thuis hadden wij het goed. Er werd nooit over geld gesproken en ik kreeg er niets van bij. Op een ding na: "Koop nooit iets tweedehands, maar nieuw" en "betaal altijd alles cash". Duidelijk mag zijn dat ik vanuit een redelijk gegoed nest kom, enigszins conservatief. En wanneer mijn leven volgens alle boekjes was verlopen had ik er waarschijnlijk ook niet veel moeite mee gehad. Helaas, ik ben wie ik ben en dat is niet iemand die geheel in het gareel loopt en duidelijk mijn eigen wensen en behoeftes heb. Dat heeft gevolgen. Ik heb in armoede geleefd, maar wist me eruit te redden. Ik heb zelfs rijkdom gekend, en spendeerde al mijn geld.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI5awXyyJi8tQKzAl4yIBtyFy6cPCqtdbW-lnF94BUz9BVs2GMYAUslYX79t_3-XuPSlXiwi9EfWncHQItB3R91EuCeaEKJ0S8G9vGEu_W_edI59FKrWO0xOonvSIBqkbGblMPmBkIv6Q/s1600/thcxs+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="155" data-original-width="232" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhI5awXyyJi8tQKzAl4yIBtyFy6cPCqtdbW-lnF94BUz9BVs2GMYAUslYX79t_3-XuPSlXiwi9EfWncHQItB3R91EuCeaEKJ0S8G9vGEu_W_edI59FKrWO0xOonvSIBqkbGblMPmBkIv6Q/s1600/thcxs+%25281%2529.jpg" /></a></div>
Mijn leven momenteel is een zekere herhaling. Toch ook anders. Ik leef niet in armoede, maar we moeten het doen met een zeer beperkt budget. Een groot deel van dat beperkte budget gaat op aan zaken, waar we verder weinig van zien als vaste lasten, huur, belastingen, verzekeringen. Ondanks dat we dit alles zoveel mogelijk beperken slaat het een overdadig gat in de maandelijkse begroting. Maar er is iets anders. We kunnen niet omgaan met ons beperkte leven. Althans onvoldoende. Het lukt niet te realiseren dat er in feite geen geld is, en toch willen we van alles. We doen dat deels, maar vooral met kleine dingen. Het probleem is dat de optelsom van kleine dingen heel erg veel kan zijn. Wat dat betreft moeten we hand in eigen boezem steken. Toch ben ik van mening dat de vorming van mij, mijn opvoeding en het leven in het algemeen debet zijn aan mijn huidige gedrag. Ik heb nooit goed geleerd met geld om te gaan en ben autodidact. Liever kwam ik uit een arm gezin, waardoor ik zeker en vast veel bewuster in het (financiële) leven zou staan.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYm-H2UcEVcRgQCOPhIqyQSK6mSqgbjVQw4GAFxZYbXzdQZPKVy-9BYXvqAN1Ro28umoPcAONyCaQuvGsAjkTF-hUcLhYr8atOJbalc3EUmqUfWUmSUfrvtjBQphhCC9DvliWzQ2CMJ7w/s1600/thsss+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="176" data-original-width="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYm-H2UcEVcRgQCOPhIqyQSK6mSqgbjVQw4GAFxZYbXzdQZPKVy-9BYXvqAN1Ro28umoPcAONyCaQuvGsAjkTF-hUcLhYr8atOJbalc3EUmqUfWUmSUfrvtjBQphhCC9DvliWzQ2CMJ7w/s1600/thsss+%25281%2529.jpg" /></a></div>
En dan is er opeens een onvoorziene post. Iets wat wel erg vaak voorbij komt. Dan worden de problemen beklemmend. Dan wordt het verschil met vroeger duidelijk. Destijds had ik dromen, was er perspectief... momenteel zal er tot mijn dood weinig veranderen in mijn financiële situatie. Mijn grootste probleem is niet dat ik zuinig moet doen, maar dat er par maand zoveel (verhoudingsgewijs) gewoon verdwijnt. Waar je niets mee kan, en (in directe zin) niets aan hebt. Voorheen was de last ook groot, maar bleef er voldoende over. Dat is de grote verandering. Eentje waar we maar moeilijk mee kunnen handelen. Dat maakt mij zo somber. Somber, maar vooral ook moe. Altijd weer dat gezeik, altijd weer oplossen... En natuurlijk, de mensen in de derde wereld kennen echte armoede. Toch een vergelijk wat niet correct is. Armoede moet je zien in het perspectief van de maatschappij, waar je in leeft. Dan blijkt en blijft ook in het westen de situatie bepaald niet rooskleurig. Ben nu bijna half zestig. Misschien kan ik nog wel dertig jaar mee. Onder deze omstandigheden maakt mij dat moe. Moe en somber en begrijp steeds beter de discussie inzake het "voltooide" leven. Maar, mijn leven is nog niet voltooid. Nog lang niet. En ik blijf zoeken naar en hopen op perspectief, al heeft de maatschappij mij min of meer al afgeschreven....Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-85160744871788213922020-01-02T00:44:00.001-08:002020-01-02T00:44:15.254-08:00Hardleers 2020<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSrYyIpx_SrxQJlm50exxtLGZw-JzKvNT4-10yCu2_zBWZIHwkzBQrkHLwdiqdJMW0Fbd-BofWo737PMw9IhpXPQEEe-023DlbZMzWepsHR3apMWtnw1a4rN0-DPCDfwxBp1a79fQO954/s1600/overblijfselen_mel_velsen_noord.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="153" data-original-width="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSrYyIpx_SrxQJlm50exxtLGZw-JzKvNT4-10yCu2_zBWZIHwkzBQrkHLwdiqdJMW0Fbd-BofWo737PMw9IhpXPQEEe-023DlbZMzWepsHR3apMWtnw1a4rN0-DPCDfwxBp1a79fQO954/s1600/overblijfselen_mel_velsen_noord.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
Nu gaan we er vanuit dat wij een intelligente diersoort
zijn, maar in feite valt dat best mee. En vooral, wat is ons soort toch
verdomde hardleers.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Een nieuw jaar staat geheel open voor ons. Goed, op drie
dagen na, want de jaarwisseling ligt weer achter ons en langzaam pakt een ieder
weer het normale leven op. De feestdagen zijn achter de rug. Het was weer
gezellig, of juist niet, maar de rest vervalt alweer snel in de vergetelheid.
Een goede reden om komende jaarwisseling weer te vervallen in de herhaalde
discussie, welke ook afgelopen keer weer een herhaling was van de vorige. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Velen zijn druk bezig met het milieu en vooral het klimaat.
Politiek spreekt erover, de jeugd gaat de straat op en vele nuances zitten er
tussen. De ruime meerderheid realiseert inmiddels dat het niet de goede kant op
gaat met moedertje aarde, evenmin met ons soort. De populistische klimaatontkenners
krijgen nog steeds veel ruggensteun. Niet zozeer gestoeld op de ontkenning als
wel het feit dat men er zelf geen flikker aan wil doen. In feite wordt de
westerse mens steeds anti-socialer. Let wel, hier wordt niet gezegd: asociaal,
maar antisociaal. Men gedraagt zich uitermate sociaal, maar dan wel waar het
zichzelf enigszins uitkomt. Een schitterend (triest) voorbeeld hiervan is dat
wanneer je kijkt naar de gemiddelde mening van de mens over klimaat en
dierenliefde is het niet te rijmen dat afgelopen jaarwisseling weer meer dan
10% meer vuurwerk is verkocht (€ 77 miljoen!). Dat de traditie vervuilend is,
tot zeer veel overlast leidt en slecht is voor het welzijn van dieren, wordt
breed onderschreven, maar toch wil ieder zijn eigen pijltjes de lucht in
gooien. Tot een algemeen vuurwerkverbod komt het maar niet, want immers de
traditie moet overeind blijven. Met de traditie van Zwarte Piet nemen we het
minder nauw, daar er inmiddels steeds meer Roetveeg Pieten rondhuppelen. De
traditie wordt, lijkt wel, meer aangewend om het eigen belang (bedachte
algemeen belang) na te streven, dan dat hier een algehele filosofie achter zit.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Misschien moet in 2020 het algemeen afsteken toch maar in de
gehele breedte verboden gaan worden. Het brengt zoveel schade en ellende. Wel
lijkt het zinvol alternatieven te bieden. Je zou per woonkern een centraal
vuurwerk kunnen organiseren. Per woonkern een pot neerzetten, waar men geld in
kan doneren wat de omvang van de show gaat bepalen. De overheid mag dit alles
verder wel organiseren natuurlijk, maar met een veel lagere inzet van
hulpdiensten mag dat budgettair geen negatieve post opleveren. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
De overlast beperken. Maar ook beter voor het milieu en het
klimaat, waarbij men toch het feestje behoudt. Alhoewel, er is nog een groep
waar mee gekampt wordt. Letterlijk. De jongeren en adolescenten. Voorbeeldje;
Den Haag. Maar ook de brand in de flat, waarbij vier mensen in een flat vast
kwamen te zitten, met alle ellendige gevolgen van dien. Wat heeft de jeugd weer
een grote post schade aangericht. En volkomen nutteloos. Wat zegt dat over de
jeugd? Wel, de neiging bestaat om vooral af te vragen wat het over de ouders
zegt… Het gedrag van 14 en 15 jarige wat de spuigaten uitloopt. Daar mag je de
ouders toch niet aan voorbij lopen? Tuurlijk wel. Ouders moeten werken, hebben
het druk en zijn, net als de rest; antisociaal. Kinderen worden net zo en
langzaam mag de jeugd meer ontsporen. Het gedrag van de adolescenten is dan ook
geheel verklaarbaar. De jeugd mag wel weer eens harder aangepakt worden. Op
school, op de club, maar vooral thuis. Wanneer we in 2020 hier nu eens aan gaan
werken én het vuurwerkverbod gaan instellen, dan kan de volgende jaarwisseling
eens wel beter verlopen. In tal van opzichten. Maar goed, velen zullen (vanuit
eigenbelang) deze woorden natuurlijk onderschrijven en vervolgens diep in een prullenbak
stoppen. Leuk voor een fikkie….<o:p></o:p></div>
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-23575990466537425252019-11-08T14:15:00.000-08:002019-11-08T14:15:40.355-08:00StrandIn mijn jonge jaren togen wij strandwaarts op de fiets, zwetend door de duinen. In principe werden hier zonnige zomerse dagen voor uitgekozen, alhoewel het grillige Hollandse weer regelmatig onverwacht roet in het eten wist te gooien.<br />
<br />
<br />
<br />
Het strandbezoek was telkens weer een onderneming, welke een goede voorbereiding behoefte. De banden werden opgepompt, de pomp en het bandenreparatiesetje diende ingepakt te worden. Handdoeken, het plastic emmertje, de nodige versnaperingen en zonodig een windscherm. Bepakt en beladen trapten we de Naaldkerk voorbij. Voor mijn gevoel was het naar de ingang van het duingebied al een stevig eind trappen. Duin en Kruidberg vermeldde het bordje, genaamd naar het naastgelegen buitengoed. Een stukje recht, langs een klein agrarisch veldje, scherp naar rechts en alras met een zelfde hoek van 90 graden naar links. Daar begon het echt. Onder de hoge en statige beukenbomen. Bij terugkeer werd hier later kort geparkeerd om het welkome water uit het fonteintje te drinken. Soms was mijn behoefte op de heenweg al een korte adempauze in te lassen.<br />
<br />
Dan begon de tocht echt. Langzaam ging het loof over in naaldbomen en het typische, wat kale, duingebied. De verharding van het pad veranderde even zo ongemerkt in een mul schelpenpad. Dan kwamen de eerste duinen. Het pad maakte een bocht om de helling van de klim minder stijl te laten verlopen. Vol vaart en met alle kracht poogde ik de top van de duin als pedalerend te behalen. Zeer regelmatig een hopeloze poging, naarmate ik meerdere lentes telde echter wel met een toezend gemak. De eerste duin wist ik al snel de baas te zijn, maar de volgende toppen behaalde ik lopend en hijgend met de fiets in mijn hand. Er waren minstens drie van die duinen, die "genomen" moesten worden vooreer de laatste duin bereikt was. Mijn jeugd was nog voor de grote konijnenziekte. Overal wipten de witte kontstaartjes als kleine balletjes weg. Konijnen zag je altijd, herten waren een zeldzaamheid. Soms kon je een vos, op grote afstand, waarnemen.de reis tot de laatste duin heb ik altijd ervaren als een marteling van het kleine kind, echter blij wanneer de stalen ros tegen het dennenhouten hek gezet kon worden om vervolgens gebogen onder alle bagage die laatste barricade lopend aan mijn wil te onderwerpen. Wegglijdend door het mulle zand bereikte ik de top waarop mijn stemming direct omsloeg in een ondefinieerbaar gevoel van genot. Het strand van Santpoort lag vrijwel precies tussen Bloemendaal aan Zee en het strand van IJmuiden. Een ondefinieerbaar stukje strand, waar plots een tal van handdoeken en windschermen uitgestald waren. Enige voorzieningen ontbraken. Het deerde ons niet. Met het emmertje toog ik naar de rand van de zee om krampachtig vele emmertjes te vullen in de irreële drift de zee tegen te houden. Meegebrachte Dinky Toys werden ingezet op de in zand aangegeven wegen.<br />
<br />
Niet zonder weemoed gaan mijn gedachten soms terug naar mijn kindertijd. Vreugde en verdriet wisselden elkaar continu af. Afzien en genieten. Tegenwoordig hoef ik niet af te zien het strand te bezoeken. Ondanks dat het oude stukje strand weinig door verandering is aangetast is de wereld veranderd. Richting de kim zijn met een goed oog tientalle windmolens te ontdekken. Grote tankers liggen in een groep te wachten de sluizen te mogen passeren... Hè, de tankers zijn weg. Het strand van IJmuiden komt steeds naderbij dat verlaten strandje van Santpoort. Sinds de zuiderpier verlengd is groeit het strand. Toch, verder lijkt er weinig veranderd. En dat na zo'n 50 jaar. De wereld zo aanschouwend lijkt alles vredig. Echter, bij het verlaten van het strand overrompeld alle drukte mij, lawaai, het volle land. De konijnen zie ik niet meer, je struikelt over de herten, rundersoorten of semi wilde paarden. Waar ik ook ben, er is geluid. Achter die duinen realiseer ik mij hoe de wereld langzaam ten onder gaat, vernietigd door de mens. Ondanks de wrede herinnering aan de zomerse fietstochten koester ik mijn stukje strand...<br />
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-86099874863277810162019-11-05T12:21:00.000-08:002019-11-05T12:21:42.805-08:00Kedeng kedengKedeng, kedeng... Vreemd eigenlijk, de overheid probeert mensen in de trein te kletsen en de NS maakt het weer duurder. Nu door de dalurenkaart voor de avondspits hiervoor uit te sluiten. En dat juist ten tijde van de milieudiscussies en het toenemende begrip inzake de klimaatopwarming. Een aantal reizigers geeft aan de auto te gaan pakken. Geweldig! Niet dus. Goed, de treinen in de spits schijnen overvol te zijn. Mooi toch, dat steeds meer mensen de trein nemen? Blijkbaar kan de NS die drukte niet aan. Ze maken de treinen langer en de treinen rijden toch ook veel intensiever. Dat allemaal is niet genoeg dus. Misschien is de infrastructuur te beperkt. Eigenlijk is het allemaal vaag, maar dat los je mijns inziens niet op door de kaartjes duurder te maken. Immers, door de korting van 750000 af te nemen wordt de trein duurder. En dan te bedenken dat het kaartje voor de NS al het duurste van Europa is. Dan wel hoog in de top staat. Ik zie hier een tegenstelling van belangen in. We moeten uit de auto, maar worden onvoldoende de trein, het openbaar vervoer, ingelokt.<br />
Laatst was ik van Haarlem met de trein naar Den Bosch gereisd. Dat ritje, op een zondag, kostte mij 37 euro. Veel, want voor minder had ik met de auto kunnen gaan. Dus een verkeerd signaal in feite. Daarbij viel mij op hoe vol de treinen waren. Wat dat betreft pakt men de trein duidelijk vaker dan vroeger. En dat ondanks de lange reistijd. Heen kostte het me drie uur, terug ruim twee uur. Met de auto ben je er met ruim een uur. Ondanks in feite het niet stimuleren met het openbaar vervoer te reizen, doe ik (en vele anderen) het toch. Belangrijk voor het milieu en een bescheiden bijdrage tegen de klimaatopwarming.<br />
Vermoeiend hoor, dat hele klimaat gedoe. Stikstof, PFAS, asbest, fijnstof, CO2, plastic, noem maar op. Daar moeten we met z'n allen iets aan doen. Ieder individu, maar de overheid heeft hier ook haar verantwoordelijkheid in! En daar rammelt het aan alle kanten. Ja, de treinen zijn vol, maar in feite is dat een goed signaal. Daarbij moet je doorpakken. En wanneer er niet meer treinen bij kunnen moeten andere maatregelen getroffen worden. Als politicus heb ik ooit een voorstel gedaan voor een lightrailverbinding. Is er niet door gekomen. Toch zou de overheid meer moeten en kunnen met andere vormen van openbaar vervoer. Meer lightrail, vooral regionaal. In deze regio is het R-net, snelle en frequente busverbindingen. Uitbouwen die handel. En meer creativiteit brengt ook meer (goede) oplossingen. Ook zou het openbaar vervoer goedkoper moeten. Gratis, of bijna gratis, zou ideaal zijn. Misschien paradoxaal, maar die overvolle treinen is in basis een heel goed teken. Ga daarmee aan de slag en jaag de mensen nu niet weer de trein uit!Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-20062820583518841772019-10-30T15:39:00.000-07:002019-10-30T15:39:49.135-07:00Centenkwestie Voor zover ik mij kan herinneren was ik een jaar of twaalf, misschien dertien. Helemaal alleen met de trein van Santpoort naar Hilversum, op een zondag. Ik kwam de AVRO studio binnen en was helemaal onder de indruk. Ik was kandidaat voor het radioprogramma "centenkwestie" met Alexander Pola. Zo onder de indruk van die imposante studio nauwelijks luisterend en met acht cent kon ik alweer naar huis.<br />
<br />
<br />
<br />
Een voorbode van mijn leven met geld. Soms bezat ik veel, vaker weinig. Mijn financiële omstandigheid was wisselend en onvoorspelbaar als de zee. Van kalme golven tot grote stormen. Duidelijk mag zijn dat ik op zich niet veel heb met geld en feitelijk daar nooit heb geleerd mee om te gaan. Mijn linkse inslag zal hier zeker debet aan zijn en, nu ik weer even in Nederland ben, lijkt het geld nog meer het leven te beheersen. Zeer zeker ingegeven door de reclame en prijzen in dit land. Zo erger ik mij vreselijk aan de beddenreclame van Hästens. Bedden al (!) vanaf €4699. Of je een broodje koopt. De prijs is natuurlijk behoorlijk hoog. En om zo een bed te kopen heb ik vele maandsalarissen nodig. Maar nee, de reclame doet voorkomen of het een koopje is, wat je zo eventjes aanschaft. Deze reclame stuit heel erg tegen mijn borst, door dat ene kleine woordje. Het valt op dat de hele reclame in Nederland een uitstraling heeft dat iedereen een midden inkomer is, dan wel iemand met een topinkomen. De realiteit is echter dat een steeds grotere groep alleen maar kan kwijlen bij de reclames. Toch zijn er ook reclames die armlastigen aanspreken, ze toehappen en vervolgens financieel in de problemen komen.<br />
<br />
Waarom is Nederland zo duur en waarom zijn er overal financiële drempels? De zorg is duur en het verzekeren voor de zorg exorbitant duur. Betaal je hier honderd euro premie per maand, in België (bijvoorbeeld) betaal je driehonderd voor een heel jaar. En dan betaal je hier ook nog een zeer hoge eigen bijdrage. Afgelopen weekend deed ik een retourtje Haarlem - Den Bosch. Dat was bijna veertig euro! Blijkt Nederland vrijwel het duurste land van Europa te zijn betreffende OV prijzen. Maar onderwijs en zorg krijgen onderbetaald voor hard werken. Überhaupt gaat er te weinig geld naartoe. Boeren en bouwers protesteren. Regels en geld... Wat is er aan de hand in Nederland?<br />
<br />
<br />
<br />
Het lijkt wel of de Nederlandse politiek het braafste jongetje van de klas wil zijn en ze met angst regeren voor het economisch belang. Het individuele belang lijkt amper meer te bestaan en het verschil tussen de onderlaag en de bovenlaag groeit verder. Ja, die betalen wel voor een Hästens. Alsof de wereld bestaat uit "altijd maar meer". Kom, we hebben het goed. Het kan best wat minder allemaal en zeker anders. Weg met die tweede auto, openbaar vervoer, maak het gratis. Even terug in Nederland en ik merk weer dat ik eigenlijk heel erg links ben, want er rammelt toch wel heel veel in dit land...<br />
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-59599280092356603392019-10-21T12:07:00.000-07:002019-10-21T12:07:42.954-07:00OrgaandonatieOrgaandonatie... Een half miljoen Nederlanders heeft hun voorkeur bekend gemaakt, miljoenen dus niet... Niet? In mijn leven heb ik inmiddels een keer of vier aangegeven wat mijn idee hierover heb. Ja, mij mogen ze leeg halen, wanneer mijn afgeleefde lichaam nog iets te bieden heeft voor een ander. En ja, ik heb er dus ook over nagedacht. Waarom zou ik überhaupt bezwaar hebben? Maar in feite gaat het mij daar nu niet om.<br />
<br />
Het is uitstekend om na te denken aan de dood en ook de dood niet te verstoppen, maar als onderdeel van het zijn hier te zien. Dat betekent dat ik regelmatig met de dood bezig ben. Mijn angst van vroeger is nu een zekere rust en bezinning geworden. Wel heb ik soms angst voor het moment voor het overlijden. Dat lijkt me eng, alhoewel het er ook aan ligt hoe je sterft. Wat ik hier met name als probleem ervaar is dat ik nu voor de zoveelste keer aan moet geven wat ik wil. En dat omdat regels en wetten steeds veranderen. De burger is de dupe van de twijfelende overheid. Een dansend beleid. Eigenlijk een vorm van slecht beleid, dan wel het ontbreken van visie en zeker toont aan hoe politiek per periode afhankelijk is van de regerende partijkleur. Het toont mij hoe slecht politiek in staat is consistent beleid te voeren en zeker dat zij zich onvoldoende verdiept in materie.<br />
<br />
In feite zie je dat nu veel breder. Neem de stikstof problemen, jeugdzorg, die onder water komt te staan en het onderwijs wat ook al helemaal uitgehold wordt als een pompoen voor Halloween. Door een man die naar de Raad van State is gelopen ligt Nederland plat en zijn de boeren boos. Maar neem nu eens het boerenleven. Iedere keer nieuwe regels en telkens allerlei veranderingen, die de boeren ook nog veel geld kosten. Tuurlijk zorgt de veehouderij voor een groot deel van de stikstof uitstoot. Maar bij de oplossing, die door de regering aangeboden wordt zou ik ook boos worden... En dan het kettingreactie de bouw. Nou ligt dat stil, dus gaat ook de bouw in protest. Vervolgens komt het nieuws over de jeugdzorg. Vreemd,mee meeste organisaties werken in meerdere gemeentes. Dan is die decentralisatie toch debiel van de overheid en ondertussen ook bezuinigen. Verpleegkundigen beginnen zich ook te roeren, maar het onderwijs blijft (terecht) ook op de barricades.<br />
<br />
Met al deze genoemde dingen lijkt iets op te vallen. In algemene zin weet de overheid de economie gezond te maken, maar dat lijkt ten koste te gaan van de "zachte" sectoren. Daar gaat immers van alles mis. Daar wordt (werd) bezuinigd. Er komen allerlei rare wetten, maar de politie heeft substantieel mankracht te kort om te handhaven. Het lijkt wel of de overheid de weg wat kwijt is, en alleen maar bezig is met de "grote" economische belangen. Zorg en aandacht voor de burger lijkt ver weg, dan wel gepoogd in slechte wetten te vatten. Wellicht kom ik wat cynisch over, maar wanneer je een beetje nadenkt..., dan kan je toch niet anders?<br />
<br />
Okay, ik had een huis van ruim zes ton, moest het verkopen en kreeg 3,5 ton, terwijl het nu ruim 8 ton waard schijnt... Ik wil niet zeiken, maar de overheid (en banken) hebben mij aardig te pakken gehad... In feite ben ik ruim vier ton kwijt. Met alle ellende en dan zit de overheid in je nek te hijgen om allerlei belastingen te betalen. Ja, die hele optelsom maakt wat cynisch en als ik dan ook nog voor de zoveelste keer aan moet geven wat ze na mijn dood met mijn lijf moeten... Maakt mij dat wel erg moe. Ach, ze zoeken maar uit wat ze met m'n lijk doen. De familie weet dat ik dan te geef ben...<br />
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-38603720136110273492019-10-03T00:40:00.000-07:002019-10-03T00:40:02.523-07:00Buitenlander in TurkijeBuitenlanders in Turkije worden gediscrimineerd! Om te beginnen heeft onze auto een "buitenlanderskenteken". Iedereen kan zien dat wij geen Turkse nationaliteit hebben door de lettercombinatie van een M met een tweede letter (MG, MB, MA, etc.). Dit aparte kenteken heeft geen enkele meerwaarde. We betalen evenveel belasting, verzekeringspremies, etc. Officieel mag een persoon met de Turkse nationaliteit niet in onze auto rijden. Maar, voor de politie zijn de nummers goed zichtbaar en soms zie je dat de controles ook scherper zijn op auto's met een dergelijke lettercombinatie.<br />
Maar de discriminatie gaat verder. Als buitenlander kan je geen abonnement nemen op internet, of mobiele telefoon! Enige uitzondering is wanneer er sprake van een vaste telefoonaansluiting. Dan kan een abonnement wel en ook via die lijn is een internet abonnement af te sluiten.<br />
<br />
Wij wonen vrij afgelegen. Geen telefoonnet, geen directe buren. Kortom, we zijn erg afhankelijk van mobiele telefoon en internet. Dat kan dus alleen prepaid. Voor je mobiel neem je dan een pakket. Dat is relatief duur en een maand geldig. Wanneer je verbruik op is, of de maand is voorbij (en je hebt nog een hoop over) ben je alles kwijt. Niet eerlijk!<br />
Voor internet zijn we afhankelijk van een box. Via Turkcell hebben we een VinWiFi. Een klein kastje waarmee het signaal uit de lucht gepikt wordt. Het is relatief traag, erg duur en je kan amper zien wat er nog aan GB's op staat, waardoor er regelmatig geen internet is. Daarbij wordt de code nogal eens gekraakt. Zo hadden we een dag, dat we de VinWiFi niet gebruikt hadden en er was 8 GB verdwenen. Bleek dat de medewerkers van de Turkcellwinkel de code hadden ingevoerd (en wellicht voor zichzelf genoteerd). Belangrijk dus om de code aan te passen en zeker niet in de winkel te tonen aan personeel.<br />
Er is ook een goede en snelle oplossing; Superbox (ook van Turkcell). Een goede en snelle verbinding, maar alleen te krijgen via... abonnement. Dus, we proberen via een persoon met de Turkse nationaliteit zo'n box te krijgen. Lukt ook al niet, want we hebben officieel geen bereik. Bullshit, want we hebben het getest en het bereik hier is perfect. Op dit moment gebruik ik mijn mobiel als hotspot, zodat ik toch even op mijn laptop kan. Inmiddels word ik er wel erg moe van.<br />
<br />
Een ander probleem. De PTT. Waar wij wonen is inderdaad een beetje afgelegen. Toch is het adres duidelijk en moet toch bekend zijn. Maar de post kan ons niet vinden. Zo moest ik recent mijn ikamet (nieuwe verblijfsvergunning) ontvangen. Via posttracking kon ik het volgen, tot er een berichtje was dat ze ons niet thuis getroffen hadden. Pure onzin, want juist die dagen waren wij de hele dag thuis! Ze zijn gewoon niet langs geweest. Ik moest daarom 40 km verderop mijn pasje halen. Maar ook de code voor de Europese verkiezingen heeft mij nooit bereikt waardoor ik mijn stem uiteindelijk niet heb kunnen uitbrengen (de wijze waarop ik het wel heb gedaan is ongeldig verklaard).<br />
<br />
Drie zaken, waar je als buitenlander in Turkije mee geconfronteerd wordt, die je duidelijk maken dat je "anders" bent, want een Turk ontvangt wel altijd zijn (belangrijke) post!Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-4347891112922601332019-08-06T01:33:00.000-07:002019-08-06T01:33:37.658-07:00vriendschap een illusie?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJBS5zZ9PQgqBsEq6NFQVQcsRM8xY1YvXfkan5xN0r6U-H03Zg3Zh1xH9l45xN9P5GtkYAIrwTsY5DXYSO24urhY8RH4xjzOW83XjU5YslMOB6JylLVR7SVU2xIZJRN9CH8fvCmmWtNPQ/s1600/vriendschap+1982.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="246" data-original-width="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJBS5zZ9PQgqBsEq6NFQVQcsRM8xY1YvXfkan5xN0r6U-H03Zg3Zh1xH9l45xN9P5GtkYAIrwTsY5DXYSO24urhY8RH4xjzOW83XjU5YslMOB6JylLVR7SVU2xIZJRN9CH8fvCmmWtNPQ/s1600/vriendschap+1982.jpg" /></a></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
25 augustus 2019 verblijven wij 5 jaar in Turkije. Destijds
vertrokken met auto en aanhanger, drie honden, een kat, en een minimum aan
huisraad. Een economische vlucht uit ons eigen land, om toch een enigszins
menswaardig bestaan te kunnen leiden.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Dat is gelukt. Nu vijf jaar verder, in onze derde Turkse
woning, hebben we alles redelijk op orde. Daarnaast een klein appartement in
Nederland, waar vooral mijn vrouw zeer regelmatig verblijft. Kijkend naar de Turkse
woning, welke wij momenteel huren, geeft dit de indruk dat we rijk zijn. Ja,
rijk van binnen, maar niet in de knip. Van die rijkdom genieten we. We hebben
er hard voor gewerkt. Er is een zwembad met en mooi terras en de tuin heeft een
geweldige uitstraling. Kortom, het mag best een paradijsje genoemd worden, wat
wij hier gecreëerd hebben,<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
En toch ben ik verdrietig. Natuurlijk, het leven in Turkije
biedt niet wat onze voorkeuren heeft. We missen cultuur, een stuk gezelligheid
en afwisseling. Desalniettemin is dat niet wat mij verdrietig maakt. Er speelt
een liedje door mijn hoofd: Vriendschap is een illusie, een pakketje schroot
met een dun laagje chroom…van Het Goede Doel, uit 1982.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Sinds wij hier “wonen” zijn er maar weinig mensen, uit
Nederland, langs geweest. De dochters, een aanvankelijke kennis (wier vrouw wij
met hun eerste komst nog niet eens kenden), die inmiddels wel een vriend
geworden is en de vrouw van een ex-collega. Verder een <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>vriendin, die in Turkije was en even langs
geweest is, evenals de ex van mijn vrouw. Maar vrienden, of mijn familie…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Redenen kan ik niet echt verzinnen. En wat ik aan redenen
heb vernomen zijn, in mijn ogen, vooral drogredenen.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Om te beginnen, een retourtje Turkije is
rechtstreeks en relatief goedkoop (voor 250 euro kan je, met een beetje
slimheid, een retour hebben).We halen en brengen van het vliegveld, hier 30 km
verderop. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Hier zijn in principe geen
extra kosten, wanneer je dat niet wilt, of kan betalen. De genoemde redenen kan
ik dan ook niet als plausibel labelen. Meestal zijn het vage reacties of blijft
men gehuld in stilte, maar altijd is er een (onderhuidse) sfeer van: bekijk het
maar, ik kom niet. Dat doet mij veel pijn. Als vrienden van mijn vrouw mij niet
mogen, of omgekeerd, is dat geen reden. Iets dergelijks mag een echte
vriendschap niet in de weg staan. In Nederland ga je ook om met de relaties van
je vrienden. Een vriend van mij woonde op Curaçao. Ik mocht zijn vrouw niet en
het klikte ook niet. Toch ben ik blijven komen. Ik kwam voor hem, niet voor
haar. Wanneer ik bij hen was zorgde ik er voor dat het gezellig bleef. Daarbij
ben ik van mening dat de relatie van jou vriend absoluut niet ook jou
vriend(in) hoeft te zijn. Bij een goed vriendschap accepteer je de partner.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Eén vriendenstel zou komen en hadden het al in hun meer
jaarlijkse planning gezet. Nog een jaar, dan zouden ze komen… Het heeft niet zo
mogen zijn, daar beiden voordien overleden. Een andere vriend hadden we zelfs
een ticket aangeboden… We hebben hem niet gezien. Mijn familie stelt mij
evenzeer teleur. Alleen van mijn oudste broer kan ik mij indenken, waarom hij
niet komt. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Iedereen is natuurlijk vrij te gaan en te staan waar ze
willen, maar wanneer ik hoor dat vrienden wel naar Griekenland gaan of zijn
geweest, en soms zelfs Rhodos, hier 100 km vandaan, dan doet dat toch zeer. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Hier hebben wij niemand gezien. Niemand heeft bij ons
gelogeerd, niemand<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>in een logement dicht
bij ons (wanneer je het niet prettig vindt bij iemand in huis te zitten). Zon,
zee en oude cultuur is hier genoeg. Wandelen en ritten maken is allemaal
mogelijk. Allemaal omstandigheden waar men zo graag naar op vakantie gaat en wat
men opzoekt. Maar hier blijft het <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>stil.
Mijn verdriet is ook gebaseerd op een forse teleurstelling. Wat stelt familie
voor, wat stelt vriendschap voor? Is het echt uit het zicht, uit het hart? Gaan
we zo fragmentarisch met elkaar om tegenwoordig? Is vriendschap dan inderdaad
een illusie? Heb ik wel vrienden, en is het niet zo dat mijn vrienden mij op de
een of andere manier gedogen? Of ben ik zo’n eikel, dat ik wel zo trouw aan
vriendschap hecht. Dat ik wel met regelmaat van mij laat horen…<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ik kan er de vinger niet opleggen. Maar dat
kutliedje blijft de laatste tijd maar door mijn hoofd spelen. En ja, het zou
gewoon heel tof zijn wanneer mijn (onze) vrienden eens langs komen. Hier logeren,
of even verderop. Dat ik het gevoel heb dat men mij ook als vriend ziet. Je
hoeft elkaar niet iedere dag te bellen of te schrijven, maar laat überhaupt
eens wat van je horen uit eigen beweging. Mijn familie is klein. Van een broer
hoor ik af en toe wat, maar verder blijft het stil. Mijn neef en nicht laten
ook niets horen. Ben ik dan zo een enorme lul? Je zou het haast gaan denken… <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Mijn verdriet brengt twijfel. Twijfel in de
mens, vooral in hen waarvan je denkt dat ze dicht bij je staan. Vriendschap…
inderdaad een illusie?<o:p></o:p></div>
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-43646338485943807142019-07-31T03:23:00.001-07:002019-07-31T03:23:23.435-07:00verbod op niqab en burka<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdFwQpp4QLF_nwnEhBHPIj-cZase4-EyFAL9MEhMEWG9QLjlgEe6iKSM5vCugDehpjeObPhgHZvlfGwkBKfQEYIIPHygDdkFfOVmLHvoX_o34GjER1SulVxm_tHjQ0b37ONOdpSdiD_6Y/s1600/niqab.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="188" data-original-width="268" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdFwQpp4QLF_nwnEhBHPIj-cZase4-EyFAL9MEhMEWG9QLjlgEe6iKSM5vCugDehpjeObPhgHZvlfGwkBKfQEYIIPHygDdkFfOVmLHvoX_o34GjER1SulVxm_tHjQ0b37ONOdpSdiD_6Y/s1600/niqab.jpg" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Per 1 augustus 2019 is het in Nederland verboden in openbare
gelegenheden (openbaar vervoer, overheidsgebouwen, scholen, etc.) aanwezig te
zijn met een niqab of burka. Met andere woorden; met gezicht bedekkende
kleding.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Een verbod, wat nogal tot discussie leidt. Niet geheel
onterecht. In principe is deze wet zeer paradoxaal. Enerzijds kennen we de
vrijheid van godsdienst, anderzijds willen we weten wie wij tegenover ons
hebben. Daarbij zit er ook een vorm van discriminatie in de wet. Ondanks dat
het officieel voor alle gezicht bedekkende kleding geldt, betreft het primair
de burka en niqab. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Primair ben ik tegen het verbod op deze twee kledingstukken.
Vrijheid van godsdienst is een hoog goed en wanneer je hier aan wil tornen,
dient het op een dergelijke wijze te zijn, dat het ook daadwerkelijk alle religiën
betreft. Toch is het verbod op zich niet het grootste probleem. Er zijn twee
aspecten die, mijns inziens, doorslaggevend zijn; islamofobie en een zekere
vorm van radicalisme. Zijn we bijvoorbeeld vergeten dat in de jaren 60 van de
vorige eeuw katholieke vrouwen ook een hoofddoek droegen? Dat dit wel of niet
vrijwillig was heeft destijds nooit ter discussie gestaan. Überhaupt heeft het
nooit ter discussie gestaan en is met de opkomende modernisering langzaam
verdwenen. Naar mijn mening is de west Europeaan voor een groot deel bang voor
de Islam. Het belangrijkste is dat men veel te weinig afweet van de Islam en
met de opkomst van het radicalisme de Islam door veel mensen altijd in direct
verband wordt gebracht met terrorisme. Een volslagen irreële gedachte. En hoe
moeten we dat dan met de rechts extremistische terroristen oplossen? Daar staat
toch ook geen bepaald “kenmerk” voor, alhoewel velen wel “rechtsdenkend” zijn.
Onbekendheid en slechte informatie liggen in mijn visie aan de basis van dit
verbod en de angst van mensen voor de Islam. Een fundamentalist van welke aard
dan ook (rechts, links, Joods, etc.) is in mijn ogen altijd een zekere
bedreiging. Dan wil niets zeggen over de overgrote meerderheid van mensen die
geloven of denken in deze richtingen. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Een ander argument is dat de vrouwen gedwongen deze gezicht
bedekkende kleding dragen. Velen beweren echter het tegendeel. Wanneer het
dwang betreft, zijn andere maatregelen van toepassing en is een algemeen verbod
niet de juiste oplossing. Veel Islamitische vrouwen geven, met de komst van
dergelijke verboden, juist aan zelf te kiezen voor deze bedekkingswijze.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Daarmee kom ik op het tweede punt; een zekere vorm van
radicalisering. Het gaat hier niet om terrorisme maar om meer orthodox denken.
De vrouwen kiezen ervoor uit hun overtuiging, zoals orthodoxe Joden ook kiezen
voor een specifieke kledingstijl, welke wij in Nederland in zekere mate kennen
van de “Zwarte Kousen Kerk”. Dus moet je in algemene zin religie gerelateerde
kleding verbieden, of niet. Dus niet, want een kledingverbod slaat nergens op
en is niet te handhaven. De vrouwen die er voor kiezen hebben een zekere
orthodoxe inslag. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Dat blijkt ook, daar
regelmatig uitspraken gedaan worden als: de wet van Allah is mijn wet, niet de
wereldse wet. Wel, daar heb ik moeite mee. Het betreft hier een geloof, een
religie. Een geloof is persoonlijk, een religie een samenvoeging van mensen die
ongeveer het zelfde geloven. Religie is de uitvoering van het geloof, maar
opgetekend en uitgevoerd door mensen. Wanneer je zegt dat de wet van Allah
boven de burgerlijke wet staat is dat niet wat Allah heeft opgeschreven, maar
wat mensen hebben bedacht vanuit hun geloof in Allah, en wat we nu religie
noemen. En dat religie zeer interpretabel is blijkt wel uit de diverse
stromingen binnen elke religie. Je hebt meerdere stromingen katholieken,
meerdere stromingen Joden, meerdere stromingen Christenen (Protestanten/gereformeerden)
en ook meerdere stromingen van de Islam. Je kan dus niet zeggen dat wat je
gelooft de waarheid is. Dan zou het ook geen geloof meer zijn, maar wetenschap.
De ongenuanceerde dwang om toch, ondanks die wet, de niqab of burka te willen
blijven dragen getuigt dus in feite van een grote domheid en dwangmatig (kritiekloos)
vast houden aan… Desalniettemin zijn zowel het verbod, als de reactie van de
vrouwen niet correct.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
In Denemarken wil men zelfs een stap verder gaan en de
hoofddoek verbieden. Een stap die absoluut te ver gaat. Aan de andere kant, ja
ik zie graag met wie ik spreek. Iemand met een burka zal ik voorbij laten gaan,
maar een niqab maakt mij niks uit. Dan zie ik de ogen in ieder geval. Bovendien
iemand met een spiegelde zonnebril vind ik ook zeer storend en zal ik niet snel
aanspreken. Kortom, wettelijke grenzen in deze zaken kan je nooit opleggen, en
zullen altijd een vorm van discriminatie in zich dragen, het enige onderdeel
waar de Islamitische vrouwen wel gelijk in hebben. Aan de andere kan geeft deze
discussie maar weer eens aan hoe dogmatisch en beperkend religie is. Marx
noemde het opium voor het volk, maar ik vrees dat het zelfs een graadje erger
kan zijn….<o:p></o:p></div>
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-38901300004855609142019-07-29T01:06:00.000-07:002019-07-29T01:06:39.412-07:00Dubbele nationaliteit<br />
<div class="MsoNormal">
Ondanks dat we onszelf schetsen als een moderne natie zijn
we niet onbekend met rare kronkels in de Nederlandse wetgeving. Kronkels,
waarbij vraagtekens gezet kunnen worden bij gelijkheid en gelijke behandeling.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Zo mag een Nederlander geen dubbele nationaliteit bezitten.
Vreemd, want veel Nederlanders bezitten wel degelijk een dubbele nationaliteit…
Met name mensen van niet origine Nederlandse afkomst en geboren Nederlanders
van een opeenvolgende generatie waarvan voorouders uit bepaalde landen komen.
Marokko en Turkije zijn hier voorbeelden van. Iedereen met Marokkaanse of
Turkse routes krijgt de nationaliteit van dat land.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Maar ook zijn er west Europeanen met dubbele nationaliteit,
daar niet in ieder Europees land een dubbele nationaliteit verboden is. Een “echte”
geboren en getogen Nederlander daarentegen wordt de Nederlandse nationaliteit
afgepakt, wanneer men een andere (tweede) nationaliteit aan neemt.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Hier klopt iets niet. Misschien is hier wel sprake van
discriminatie, of in ieder geval van rechts ongelijkheid. De autochtone
Nederlander is in dit geval de gediscrimineerde persoon. In feite moet de
overheid de rigide regeling los laten of versoepelen, dan wel consequent
invoeren. In dat laatste geval betekent dat geen Turk of Marokkaan ooit nog de
Nederlandse nationaliteit kan bezitten.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Of dit wenslijk is vraag ik mij af, los van praktische uitvoerbaarheid
van een dergelijke wettelijke correctie. In dat geval is het reëler te stellen
dat een Nederlander wel degelijk een dubbele nationaliteit mag en kan hebben. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Wat mij betreft zou dit dan ook de oplossing
moeten zijn.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Heb ik hier persoonlijk behoefte aan? Neen! Nu maakt het mij
op zich weinig uit welke nationaliteit ik heb. Mijn nationaliteit zit van
binnen en is niet vastgelegd in een document. In mijn hart voel en ben ik
Nederlander. Echter, kijkend naar hoe de overheid met mij om gaat valt er een
stuk identiteit weg en voel ik mij soms bijna een ongewenste Nederlander. In
eerste instantie ben ik een wereldburger, mij realiserend dat overal op de
wereld culturen en politiek onderling sterk verschillen.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>En natuurlijk is het leuk wanneer Kuiswijk de
derde plaats in de Tour binnen haalt, het vrouwenvoetbalelftal de tweede van de
wereld is en Max Verstappen het goed doet. Maar dat heeft niets met mijn
paspoort van doen. Het paspoort en het Nederlanderschap is een administratieve
regeling. Het ware gevoel zit in mijzelf. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Een nationalist ben ik niet. Nederland mag van mij zelfs
opgaan in een staat Europa. Toch voel ik mij Nederlander. Door de taal en
cultuur, maar ook door mijn persoonlijke verleden is dit gevoel ontstaan.
Misschien zijn Friesland en Limburg voor mij al geen Nederland. Op zich doet
dat er niet toe. Voor mij is er dan ook geen enkel probleem dat Nederland
multicultureel is. In tegendeel, het is waarschijnlijk een van de aspecten
waardoor ik mij Nederlander voel. Nee, puur geografisch is een nationalistisch
gevoel natuurlijk in feite pure onzin. In dat kader zie ik dat hele Brexit
verhaal ook als iets heel achterlijks. Iets naïefs… <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Sinds vijf jaar woon ik in Turkije. Ik mis steeds meer van
de “westerse” cultuur. Soms zeg ik: het is hier geweldig, binnen de hekken van
het erf. Daarbuiten is een andere wereld. Ik blijf altijd aan de zijlijn van de
cultuur alhier staan, maar ik respecteer het wel. Om die reden kan ik hier op
zich goed leven, maar ik mis dus teveel. En niet alles is onder woorden te
brengen. Voor mij ook geen enkele gedachte een Turkse (of dubbele)
nationaliteit te wensen. Maar, dat ik persé in Nederland wil wonen; dat is niet
het geval. Wel is de behoefte in een meer aan mijn oorspronkelijke cultuur
passende omgeving te zijn. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Toch realiseer
ik mij dat mensen soms een sterkere behoefte hebben hun identiteit om te willen
zetten in een geregistreerde nationaliteit. Desondanks bén je toch anders. Een
Engelsman met de Turkse nationaliteit blijft in heel wat opzichten die
Engelsman, en er blijven tal van verschillen met de autochtone Turk. Omgekeerd
is dat ook. Nederlandse Turken worden (zelfs bij de derde of vierde generatie)
veelal toch als Turk gezien. Een dergelijk proces duurt vele generaties. Ook
daarom is in mijn beleving de “papieren” nationaliteit iets waar we makkelijker
mee om kunnen gaan. Je ware “ik” zit in jezelf. De andere kant is dat sterk
nationalistische gevoelens ook niet meer van deze tijd zijn. We kunnen ons erf
niet mee afbakenen. Misschien is dat deels een kracht van een echte
Nederlander; tolerantie en acceptatie. Helaas zijn er stromingen die mensen
angsten aanjagen, waardoor groepen minder tolerant worden en zelfs sterker gaan
discrimineren. Toch heeft dat niets te doen in de discussie van nationaliteit
en dubbele nationaliteit. Die discussie moeten we niet verwarren. Laat men
toch, wanneer men een dubbele nationaliteit wil. Een vorm van vrijheid! Voor
mij persoonlijk is het echter geheel geen item…<o:p></o:p></div>
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-37546528436223045122019-07-25T02:33:00.000-07:002019-07-25T02:33:16.025-07:00Overheid...<div class="MsoNormal">
In vroeger dagen had je de “lijfeigenen” en “horigen”, die
min of meer bezit waren van de hoge klassen. Je kan het vergelijken met de
overheid van toen. De burger was bezit van de overheid. Maar hoe is dat nu? Is
de burger er voor de overheid, of de overheid er voor de burger? Het lijkt in
toenemende mate op het eerste; de burger is er voor de overheid. We noemen het
alleen anders dan in vroeger dagen…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Steeds meer mensen leveren kritiek op de overheid. Het is
een stug en onpersoonlijk orgaan, ze hebben veel te veel macht, zijn arrogant,
bewegen totaal niet mee en er zijn een overdaad aan regels. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>De burgers kunnen de overheid niet meer volgen
en begrijpen er steeds minder van. De kritiek dat de overheid in grote mate
steeds verder van de burger af komt te staan is dan ook veel gehoord<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
De overheid is natuurlijk niet alleen de politiek. Het
overgrote deel van de overheid bestaat uit ambtenaren en daar wordt met name
van gezegd dat zij stug, onnadenkend en burger onvriendelijk zijn. Met name
veel ambtenaren redeneren: regels zijn regels, en schakelen hun invoelende
vermogens vrijwel volledig uit.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Met name de Belastingdienst en gemeentelijke belastingen
spannen de kroon. Zelf heb ik hier recent twee voorbeelden van, waarbij een
voorbeeld oude wonden open rijt. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Het eerste voorbeeld betreft de OZB. Prima dat ie er is, en
dat je moet betalen. Al jaren hebben we een machtiging en worden de bedragen automatisch
geïncasseerd. Ook dit jaar kwam er weer een aanslag en uitermate duidelijk
stond er wederom vermeld: wanneer u een incasso opdracht heeft afgegeven, hoeft
u niets te doen…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Het bedrag van de OZB is bij een of twee personen gelijk. Mijn
vrouw en ik huren, op beider naam, onze flat, maar… In januari heb ik mij
uitgeschreven in de gemeente. Ik was te weinig in Nederland om te voldoen aan
de wettelijke eisen. Mijn vrouw voldoen daar wel aan en is vaker en langer in
Nederland. Nu geeft de gemeente aan dat ze “mevrouw” niet kennen, en daardoor
is de machtiging vervallen. Vreemd, want alles stond op beider naam en ook onze
rekening is gezamenlijk. Een verandering, welke wij dus nimmer hebben kunnen
signaleren. De gemeente wel, blijkbaar. Vervolgens schijnt er een aanmaning
verstuurd te zijn, met natuurlijk direct hogere kosten.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Aan het verzenden van herinneringen doet de
gemeente niet. Vervolgens verscheen er een dwangbevel van een incassobureau met
een verhoging van 25%!(en betalen binnen twee dagen). Doordat we veel afwezig
zijn hebben we de aanmaning en dwangbevel pas gelijktijdig ingezien, waarop
direct is gereageerd. Maar, nee hoor, wij zijn de boeven en wij moeten het
volledige bedrag voldoen, aldus de gemeente. Er valt niet aan te tornen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Wanneer de gemeente wel netjes een herinnering verzonden had
was deze wel op tijd opgemerkt en hadden we tijdig kunnen reageren. Het vreemde
is dat de overheid er altijd vanuit gaat dat de burger verkeerd is. Indien een
rechter het niet tegenspreekt, maar zelfs dan nog blijft de overheid regelmatig
bij haar eigen gelijk.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Omdat er toch niet met de overheid (lees in dit geval;
ambtenaren) te overleggen valt hebben we nu zelf een betalingsregeling
getroffen en de eerste termijn voldaan (zonder de verhogingen). De stellige
overtuiging is dat de gemeente verkeerd zit en blijkbaar ook niet de moeite
wenst te nemen om te informeren, maar direct te straffen. Mocht de gemeente het
hier niet mee eens zijn…, dan mogen zij naar de rechter stappen.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
In 2014 hadden we over dezelfde OZB ook al een conflict met
de gemeente. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Op dat moment bezaten we
een eigen huis, maar viel ons inkomen volledig weg. Toch moesten we OZB betalen
en was uitstel niet aan de orde. Dit alles omdat we “vermogend” waren… Een huis
met een forse hypotheek, waar de waarde dagelijks van aan het dalen was door de
economische crisis. De druk, destijds, van de gemeente heeft tot zeer veel
stress geleid. En natuurlijk, uiteindelijk konden we de OZB voldoen en hebben
we ook keurig betaald.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Een ander voorbeeld betreft de Belastingdienst. Vanwege ons
huidige lage inkomen besloot de overheid dat wij in aanmerking kwamen voor een
of ander potje (huursubsidie, geloof ik). Nooit om gevraagd, maar we kregen maandelijks
een bedrag gestort. Ruim anderhalf jaar later kwam er een brief dat het
teruggevorderd werd. Ook hier weer allerlei gezeik, want we waren een dag te
laat met het treffen van<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>een regeling. Ook
hier weer heb ik zelf initiatief genomen tot een betalingsregeling, en na enige
protesten van de Belastingdienst bleek het opeens geen probleem meer… Dat zij
een fout hadden gemaakt is ons volledig aangemerkt. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Uit de praktijk zijn vele van dit soort voorbeelden te
benoemen. Zelfs de rechter heeft uitspraken gedaan (met name inzake het laatste
voorbeeld), maar het lukt de Belastingdienst niet de boel naar behoren te regelen,
en er lijkt welhaast ook een arrogantie het gewoon niet te doen en gerechtelijke
uitspraken naast zich neer te leggen. Veel macht, bij overheden, zit bij de
ambtenarij en vele politici hebben onvoldoende kennis van de gang van zaken.
Eigenlijk is het zeer triest. Iedere burger, die maar iets van het dagelijkse
patroon afwijkt, wordt direct gezien als een crimineel, een tegenstander, een onwelwillende.
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ook wanneer de overheid zelf de fout
maakt. Nee, met dit voorbeeld kan ik niet zeggen dat de overheid er voor de
burger is. Het gaat echt achteruit in Nederland…<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-2164382239687880792019-06-28T02:57:00.000-07:002019-06-28T02:57:08.444-07:00Nieuwe kuistheidIn de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw was er de seksuele revolutie. Vrijheid en openbaring. Helaas lijkt deze vrijheid alweer ten onder gegaan. Dat lijkt een feit, maar wat mij vooral opvalt is de hypocrisie van de mens. Ieder dag word ik geconfronteerd met beelden van geweld, gevolgen van geweld, of doffe ellende. Afgelopen week de foto van vader en dochter, dood bij de grens met de USA. Op facebook schieten de mishandelde dieren voorbij. Het mag allemaal en is behoorlijk expliciet. En overal kom je die nare beelden tegen, op alle media. Het allerergste werd gecensureerd, maar met een beetje zoekkwaliteit kon je de onthoofdingen zien worden uitgevoerd. Ik vind dat verschrikkelijk...<br />
Ik ben tegen geweld en zie het ook als een barbaarse uiting van een vorm van onmacht. En wat zijn wij mensen nog barbaars en primitief. Ook in de filmindustrie is geweld een topic en geweldfilms scoren hoog in de bioscopen en op televisie. Geweld is "stoer"of zo. Vreselijk!<br />
Terug komend op de seksuele revolutie, die zijn we kwijt. Sterker nog, ons puriteinse gedrag neemt toe en neemt overdreven vormen aan. De Victoriaanse preutsheid lijkt weer terug te keren. In openbare gebouwen worden naaktschilderijen (of schilderijen met naakt) weggehaald. Zelfs in enkele musea verdwijnt het bloot aan het oog van de bezoeker. Op Facebook mag geen tepel meer te zien zijn. Amerikaans puriteinse reacties. Kennen we "nipplegate"nog? Nee, het grofste geweld mag, maar een piemel of vagina zijn taboe. In de filmindustrie nog niet geheel, maar elders wel. En zelfs tepels mogen niet meer getoond worden. Tenminste de vrouwentepel. De mannentepel is geen enkel probleem, dus erg consistent is de mens ook niet en de emancipatie van de vrouw wordt ook weer een stap terug gezet.<br />
Ongeveer 90% van de mens heeft wel een geneukt, of neukt. Volgens Freud is het zelfs een van de (eerste) levensbehoeftes. Maar het moet dus wel heel stiekem. En dan zijn er nog vele andere seksuele handelingen. Zelf zou ik seks en geweld meer tot de oerdriften bestempelen, waar wij mensen nog steeds aan bloot staan. Bloot staat natuurlijk ook in veel gevallen los van de seks. Met name in de kunst. En natuurlijk is er ook veel verwevenheid, maar gewoon bloot is in feite heel esthetisch. Maar goed, bloot wordt dus altijd geassocieerd met seks. Onzin, naar mijn mening.<br />
<br />
In de media en kunst is er ook nog een onderscheid tussen seks en porno. Hier spreek ik met name over seks en bloot, daar porno een andere categorie betreft. Toch zie je ook hier de zogeheten "porna" haar intreden te hebben gedaan; vrouwvriendelijke porno.<br />
Aan de andere kant is de mens erg bezig met gelijkheid en seksuele bewustwording. We kennen de gender discussie, homofilie en homoseseksualiteit, MeToo, seks schandalen in de katholieke kerk en noem maar op. Gelijkheid versus misstanden. Het speelt in ons brein. Aan de ene kant streven we naar gelijkheid tussen man en vrouw, aan de andere kant zijn er idioten als Trump, die juist het verschil benadrukken. Ook in Nederland blijft de discussie actueel (Brinkman die abortus door de vrouw zelf wil laten betalen... laat die kerels dan de abortus betalen... niet de vrouwen, of begrijpt hij nog steeds niets van emancipatie?<br />
In de jaren 70 lagen de stranden vol dames die topless lagen te zonnen. Natuurlijk, je kijkt, maar dat is in het begin even. Wellicht niet anders dan dat je naar een mooie auto kijkt, en dan wordt het gewoon. Je ziet het niet meer als iets bijzonders. Echter, tegenwoordig zie je nauwelijks meer topless. Maar de badkleding is wel stukken schaarser geworden en roept veel meer gevoelens van erotiek op. Je vraagt je af wat er onder zit... Bij de Emmy Awards (2019) waren enorm veel vrouwen met decolletés tot de navel. Je zag dat ze geen BH droegen, en ondanks je "niks zag" was dat toch enigszins zinnenprikkelend. Kortom, we worden visueel kuiser, maar dagen meer uit. We willen gelijkheid en gelijkwaardigheid, maar zijn daar heel dubbel in. Een tepel op Facebook is al te heftig, en kunst wordt verstopt. Maar de lijken mogen onder ieders neus geduwd worden. Soms begrijp ik de wereld niet meer helemaal... Wel hoop ik in ieder geval dat bloot en de kunst niet gescheiden worden. Dat het publiek daar gewoon naar mag kijken, of zich anders maar omdraait of afzondert. Laat de wereld niet terroriseren door de intolerante minderheid, maar laten we met z'n allen proberen de wereld en haar elementen een beetje te normaliseren, zonder dat eeuwige gehuichel. Freedom for Art!Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-83816354072645846002019-02-06T23:15:00.000-08:002019-02-06T23:15:16.218-08:00Dilemma snorfietsEen brommer, die geen brommer is, maar ook een fiets die geen fiets is; de snorfiets. Een populair vervoermiddel instantie gebieden en ja, wij beschikken ook over een snorfiets. Een leuk klein brommertje, maar perfect voor ons vervoer in Nederland. Dit naast gebruik van bus (en trein) voor grotere afstanden.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8MXlUzk5_R7glWAq247S9bg2ZFNygx_6LarEzF1DqKnK5m4yfzgtZKWvXlcoNf74jMWgO6VqXy8Nmlaj2j5r-b5FmLQ_oj0nb-SFzOZsHbwhbYJV_qaiBWAU4m8X2Vq87D7i7vd1rcFU/s1600/image.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="374" data-original-width="665" height="179" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8MXlUzk5_R7glWAq247S9bg2ZFNygx_6LarEzF1DqKnK5m4yfzgtZKWvXlcoNf74jMWgO6VqXy8Nmlaj2j5r-b5FmLQ_oj0nb-SFzOZsHbwhbYJV_qaiBWAU4m8X2Vq87D7i7vd1rcFU/s320/image.jpeg" width="320" /></a></div>
<br />
Onze Kymco was afgestemd op 25 km per uur, conform de wet. Een beetje fietser ging aan ons voorbij. Nu rijdt het brommertje 31. Wettelijk te hard, maar de "lulligheid" van 25 km is er net af. Nét effe lekkerder. Een fietser kan ik nu normaal inhalen, waar ik eerst vele honderd meters voor nodig had kan nu in enkele tientallen. Daarbij het voordeel dat fietsers minder nerveus reageren. Immers nu haalt dat brommertje ze in, maar eerst twijfel bestond: gaat ie ons nog wel inhalen?<br />
<br />
De snelheid is dus net effe beter, maar constant word ik ingehaald door apparaten met blauwe plaatjes, welke met grote snelheidsverschillen voorbij razen. Ik schat zeker 80 procent waarbij de begrenzer er geheel is afgehaald. En dat scheurt overal door heen. Met name die macho-gozertjes racen of zij alleen op de wereld zijn, waarvan je kan stellen dat hier sprake is van asociaal gedrag.<br />
<br />
Dat valt de goegemeente ook op en een hetze tegen de snorfiets, of snorbrommer, is een feit. Verbieden of niet? Gek, iets kan in Nederland, of het mag niet. Vormen van alternatieve aanpak mis ik veelal in de discussie. Ieder van die voertuigen die met meer dan 30 km gespot wordt, door de dienders, moet gewoon direct in beslag genomen worden. Maar ja, dat mag wettelijk niet. Het zijn dus niet alleen hardrijders, maar ook vrije vogels. De pakkans is relatief laag, dus overal wekt de snorfiets vooral irritatie. Dit neemt niet weg dat de discussie voorbij trekt. En inderdaad, inmiddels is er sprake dat men in een aantal steden een helmplicht wil invoeren voor de snorfiets. Nu bestaan er ook nog echte snorfietsen, zoals de Spartamet. Nou ja, wanneer je daarop een helmplicht invoert rijd je als zotte Gerritje. Dat kan je niet maken. Je zou de wet kunnen aanpassen en zeggen dat alles wat niet direct onder de definitie van fiets valt en een hulp (!) motor heeft geen snorfiets is. Maar nee, de wet is vooral geënt op beheersing, zo ook stedelijk beleid. Maar dat is natuurlijk niet haalbaar. Je maakt een tochtje en in gemeente A moet de helm op, een gemeente B is dat niet verplicht. Daar word je hor en dol van. Bovendien lijkt mij dat dit juridisch tot een hoop stront leidt. Dus lijkt mij beter de helmplicht wettelijk in te voeren. Alleen daarmee bestaat officieel de snorfiets niet meer. Of maakt de overheid onderscheid tussen blauwe en gele plaatjes, maar wel alles met helm? Een interessant dilemma.<br />
<br />
Toch lijkt de oplossing helemaal niet in regelgeving te liggen. Andere regelgeving geeft de maatschappij meer complexiteit, terwijl de handhaving feitelijk niet veranderd. Bovendien blijkt wetgeving nogal eens haken en ogen te hebben. Het lijkt er dan ook op dat deze hele discussie druk gevoerd wordt maar op geheel verkeerde basis. De vraag is, waarom de pakkans zo klein is. Deels komt dit voort uit de wetgeving die het wel verbied, maar onvoldoende maatregelen kent. Wanneer zo'n snorfietsen een boete krijgt, omdat ie te hard rijdt of verkeersregels aan z'n laars lapt, betaalt hij de boete en scheurt weer rustig door. De consequentie van alleen een boete is te beperkt. Het in beslag nemen van voertuigen of het vaststellen dat er aan de begrenzer geknoeid is mag niet zo maar. Toch lijkt de oplossing hier wel in te liggen. Naast natuurlijk de pakkans te vergroten (overigens een geheel andere discussie) gewoon snel in beslag nemen die handel. Want hoe je het ook bekijkt, zo'n snorfiets is een prima voertuig, zeker voor de wat ouderen. En wanneer er dan een helmplicht komt, wil ik ook gewoon "hard" kunnen en mogen rijden... Gewoon op het fietspad, anders moet er weer zo opgelet worden wanneer je wel dan niet op de rijbaan mag. Dat wordt mij dan weer te moeilijk....<br />
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-68176410058867719662019-02-06T04:12:00.000-08:002019-02-06T04:12:44.729-08:00500!!!Het gaat niet over de FIAT 500, noch over de Quote 500, maar over de blog. Inderdaad, dit is mijn 500e (!) blog op blogspot... Dat betekent dat ik dus nogal wat geschreven heb, maar ook blijkbaar regelmatig wat te schrijven heb.<br />
<br />
Natuurlijk heb ik een jaar lang iedere week een blog geschreven over het leven in Turkije om de "achterblijvers" te laten delen in mijn nieuwe leven. Met plezier heb ik dat gedaan, maar dat was ook wel een hele opgaaf en was niet rouwig na een jaar wat minder over het leven in Turkije te schrijven. Inmiddels heb ik niet zoveel meer te delen, of te willen uiten, over het leven hier. Het is een nieuw leven geworden, met positieve en negatieve kant. Net als mijn "vorige" leven in Nederland. Wel mis ik hier cultuur en een stuk reuring. En de slibtong!<br />
<br />
Wanneer je 500 blogs schrijft zit daar absoluut "rotzooi" bij en van sommige verhalen heb ik misschien een vorm van spijt. Daar tegen over staat dat er ook een aantal leuke, boeiende en vooral ook goede verhalen bij zitten. Deels komt dat omdat er regelmatig geschreven vanuit en met emotie. De frustraties rond de politiek heb ik krachtig van mij af geschreven en niet altijd even netjes, noch tactvol. Maar goed, ik ben ook maar een mens.<br />
<br />
Echt leuk vond ik de "dieren verhaaltjes". Het waren er niet veel en moeilijk te schrijven, alhoewel het wel iets was wat ik met veel plezier heb gedaan. En wanneer ik inspiratie heb zullen er vast nog wel eens bijkomen.<br />
<br />
<br />
<br />
Veel van mijn blogs gingen over sociale onderwerpen. Misstanden in politiek, alweer vanuit diverse organisaties. De ongelijkheid op de wereld, het klimaat en milieu. Immers, ik denk dat ik wel een maatschappelijk betrokken persoon ben. Het nadeel is dat er reacties kwamen dat mijn blogs soms zuur, cynisch en negatief waren. Kritiek welke ik mij ook degelijk poog aan te trekken. Feedback is niet altijd leuk en soms terecht of met een kern van waarheid. De andere kant is, dat ik heb gemerkt dat ik juist door de relatieve afstand anders, en kritischer, kijk naar met name de Nederlandse samenleving. Door mijn verblijf in Turkije (en mijn persoonlijke ervaringen daar voor) ben ik anders gaan kijken, dan ten tijde dat ik nog volledig in Nederland leefde.<br />
<br />
<br />
<br />
Natuurlijk hoop ik nog eens 500 blogs te schrijven, in de toekomst. Het zal waarschijnlijk wel in een wat trager tempo zijn en ook zullen er wis en zeker nieuwe onderwerpen de revue passeren. Een feit is dat ik blijf schrijven over de dingen die mij bezig houden, waaronder natuurlijk ook mijn fantasietjes, zoals de dieren verhaaltjes. Maar misschien dat ik ook gewone korte verhalen ga schrijven, die ik de blog toe vertrouw. We gaan het zien, bij leven en welzijn. In ieder geval bezit ik een zekere trots al zoveel te hebben geschreven, dat ik deze mijlpaal bereikt heb. En, over niet al te lange tijd behaal ik nog een feestelijk moment. Bijna zit ik op de 100000 lezers, die een of meerdere verhalen gelezen hebben. Ondanks dat ik schrijf voor mijzelf blijk ik ook anderen te boeien. Grappig is dat mijn herinnering aan Velserend (Openlucht zwembad in Santpoort) niet alleen heel veel lezers trekt, maar ook heel veel (leuke) reacties heeft opgeleverd. Ik hoop dat men blijft lezen en ik de lezer kan blijven bekoren. Nu eerst op naar die 100000 en daarna zien we wel verder. Iedereen alvast bedankt voor de belangstelling!<br />
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-2785256582525932922019-01-28T12:46:00.000-08:002019-01-28T12:48:13.892-08:00KunstwedstrijdNatuurlijk blijft de discussie wat kunst is. Een discussie waar men, volgens mij, nooit uit komt. Kunst is grotendeels subjectief. De toeschouwer ziet en ervaart. Daarbij kan ook van invloed zijn wat de relatie met de kunstenaar is, of men heel erg gevoelig is voor invloed, dan wel de eigenwaarde. Ten aanzien van het laatste betreft het een gevoel van eigenwaarde, waarbij men zich verheven denkt te voelen door waardevolle kunst te bezitten.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx6Wo7JBPmxaXUmmlKrhmW0YhQdDSPL_AWDAvzzg1WTaFKn9Va2VrVbczMb8QsbyaCe652A5-SM6toJMuZIgzcdCy4y8kaoVXA0xSnSXc64I-MN5zTcu0JGkDi3imiDKniuiBRIuZEy5o/s1600/image.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="526" data-original-width="960" height="175" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx6Wo7JBPmxaXUmmlKrhmW0YhQdDSPL_AWDAvzzg1WTaFKn9Va2VrVbczMb8QsbyaCe652A5-SM6toJMuZIgzcdCy4y8kaoVXA0xSnSXc64I-MN5zTcu0JGkDi3imiDKniuiBRIuZEy5o/s320/image.jpeg" width="320" /></a></div>
<br />
De vraag is waarom bepaalde kunst, of een bepaalde kunstenaar, beter is dan een ander, grotere bekendheid of men het werk voor grote bedragen van hand tot hand laat gaan. Wellicht dat ook een vraag als deze geen concreet antwoord kent en eveneens voer voor eindeloze discussies is.<br />
<br />
Persoonlijk zie ik kunst in zekere zin als een ambacht. Kunst mag dan ook betaalbaar zijn en wanneer het ambacht zeer origineel of kundig wordt uitgevoerd mag dat natuurlijk wel duurder zijn. De buitenproportionele bedragen blijven mij tegen de borst stuiten. Zowel van huidige kunstenaars als de oude meesters.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSmIWiYRDepYu7WtwTS-u88iVrFaGWYh25bblSYC99KTxNRFu3i6FQCaFqjz3GT0sS9NRQ4C1j-pmOyXQ-6PKBmFp3rcv79OmMeI7Qj7QRIz47hBg0Ih939krwpGIogN3uF_gr3oVG_zk/s1600/image.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="736" data-original-width="423" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSmIWiYRDepYu7WtwTS-u88iVrFaGWYh25bblSYC99KTxNRFu3i6FQCaFqjz3GT0sS9NRQ4C1j-pmOyXQ-6PKBmFp3rcv79OmMeI7Qj7QRIz47hBg0Ih939krwpGIogN3uF_gr3oVG_zk/s320/image.jpeg" width="183" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Dat kunst dus altijd onderwerp van discussie is mag nu wel duidelijk zijn. Interessant wordt het wanneer de kunstenaars met elkaar in concurrentie gaan. Er zijn meerdere vormen, waaronder de kunstenaar van het jaar, het kunstwerk van het jaar en vele kleinere eerbetonen waarbij een "winnaar" uit de bus komt. Maar, hoe kan men de kunstenaars met elkaar laten meten? Volgens mij kan dat alleen op uitermate subjectieve basis. De jury bepaalt. Maar wat maakt de keuze van de jury? Omdat ze iets leuk vinden, de kunstenaar kennen, en natuurlijk zijn er tal van andere persoonlijke invloeden. Dat kan ook niet anders, want er zijn geen harde criteria. Natuurlijk kan er sprake zijn van kundigheid. Daar zijn ook richtlijnen voor en er bestaan ook theorieën, zoals bijvoorbeeld het perspectief. Maar kunst betekent ook vanuit de theorie een eigen weg te kiezen. Dus misschien is het wel de creatieve toepassing, wat kunst tot kunst maakt. Zo kon Picasso de theorie goed beheersen en daar vanuit ging hij abstraheren. Je hebt de impressionisten, die vanuit de theorie de kunst van het weergeven van het gevoel weergeven. Je kan alle kanten op. En Dali is juist een voorbeeld van een kunstenaar die zijn fantasie in zijn werk gebruikte. Maar voor geen goed kan ik een keuze maken tussen Picasso en Dali. Behalve wanneer ik puur uit ga van wat mij zelf het meeste aanspreekt.<br />
<br />
Nee, ik kan dus niet aan een "wedstrijd" deelnemen. Ik zal mij dan ook nooit inschrijven voor iets compitatiefs. Een keer in mijn leven heb ik dat gedaan. Volgens mij in 1985, maar kan mij een jaartje vergissen. Dat was de prijs van Koningin Beatrix voor jonge kunstenaars. Ik eindige op plaats vijf en bleef buiten de schijnwerpers. Het werk wat won vond ik persoonlijk abominabel. Ook de site van Exto heeft een soort competitie, waarbij kunstenaars in de picture worden gezet. Daar doe ik evenmin aan mee. En voor mijn werk geldt eveneens dat de "kijkers" hun oordeel geven. Zo zijn er mensen die niet tegen mijn werk kunnen, die er niets mee hebben, het mooi vinden, maar nooit thuis zouden willen hebben, mensen die gepakt worden door een bepaald werk en zowaar een enkele fan.<br />
<br />
Kunst is een vreemd fenomeen. Een wereld waar appels en peren worden vergeleken. Kunst, waarbij men zich kan verheffen door elitair gedrag. Kunst waarbij het werk kunst wordt, omdat de kunstenaar zich goed kan verkopen.<br />
<br />
<br />
<br />
Ook het exposeren stuit me vaak tegen de borst. Betalen om te exposeren is begrijpelijk wanneer het directe kosten moet dekken. Maar €5000 om te exposeren lijkt mij wat overtrokken. En dan de percentages die je moet inleveren, soms net meer dan 50%. Dus, veel exposeer ik ook niet.<br />
<br />
Kortom, ik denk dat ik een teruggetrokken kunstenaar ben. Mijn karakter, maar zeker ook mijn keuze. Ach, misschien wordt ik wel een groot kunstenaar na mijn dood. Maar als mijn werk ooit voor miljoenen van de hand gaat..., draai ik mij om in mijn graf. En ook na mijn leven zou ik nooit "het kunstwerk van het jaar" gemaakt willen hebben. Maar, ik blijf voorlopig gewoon lekker en graag schilderen.<br />
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-201288914128742640.post-61151617114012563152019-01-24T01:02:00.000-08:002019-01-24T01:02:33.080-08:00KlimaatHet klimaatakkoord is duidelijk. De rechtspraak heeft gesproken; de Nederlandse overheid doet te weinig voor het klimaat. In Polen blijven ze bruinkool stoken, in Turkije is zonne-energie nog steeds geen "ding". Trump ontkent zelfs de klimaatverandering. De politiek stopt haar kop in het zand. Wereldwijd. De groei van de economie is belangrijker, voor de politiek, dan het klimaat. De politiek is bang voor de achterban, wanneer impopulaire maatregelen getroffen moeten worden, het klimaat te redden. Walgelijk eigenbelang speelt parten waardoor er te weinig aan klimaatverbetering gedaan wordt. En toch is juist de overheid hét orgaan, die sturend rond dit probleem moet zijn. Goede voorlichting zou de eerste stap moeten zijn. Nee, niet direct de wet- en regel-geving, maar voorlichting. Daarnaast pas actie. Nu gebeurt geen van beiden in een mate, die effect heeft. Overheden zijn te laf.<br />
<br />
De andere kant is dat er teveel wordt ingespeeld op de burger. Natuurlijk, ieder individu kan zijn of haar steentje bijdragen. Maar kom die burger dan ook tegemoet. Nederland heeft het duurste openbaar vervoer van Europa. Vanwege de kwaliteit, maar bij 2 cm sneeuw rijdt de helft van de treinen. Nee, om de mens uit de auto te jagen moet het OV toegankelijker. Liever goedkoper, dan het comfort. Bovendien is dit een drog argument, want de kwaliteit van het OV in andere landen is echt niet minder. Nee, maak het OV goedkoper en bij een beetje sneeuwval hoeven er geen 2000 kilometer aan files te staan!<br />
<br />
Toch, een feit is dat de industrie 2/3 van de vervuiling veroorzaakt. En toch wordt de industrie met handschoenen aangepakt. Weer die economische belangen. In België gaan schoolkinderen de straat op om te pleiten voor een beter klimaat, voor actie. En terecht, want hun toekomst ziet er belazerd uit. Niet omdat er niets aan te doen is, maar omdat overheden te laks zijn. Maak vliegen binnen Europa twee keer zo duur, maar verlaag de treinprijzen. Een voorbeeld, maar het werkt wel. Waarom moet Schiphol blijven groeien? Waarom kunnen we niet per hogesnelheidstrein naar onze Spaanse bestemming? En hoeveel mogelijkheden zijn er om klimaatneutrale energie op te wekken? Veel meer dan gebruikt of ingezet wordt.<br />
<br />
Ontkennen is je kop in het zand steken. Dat mogen overheden niet langer blijven doen. Een overheid heeft de verantwoordelijkheid voor haar burgers, niet voor de grootindustrie... Helaas, lijkt het omgekeerde wel het geval... Pas op de plaats, is dat zo moeilijk? Nee, er moet groei zijn, meestal gevolgd door flinke klappen, zoals de economische crisis van 2008. Goed, het werkt wel. Door de groei en welstand zijn burgers vooral bezig met hun eigen welzijn en ontbreekt het aan het besef hoe erg het gesteld is met het klimaat. Nee, liever een nieuwe auto, dan door blijven rijden in die oude, die nog prima functioneert. Liever benzine of diesel, dan een elektrische, want die is te duur...<br />
<br />
Wat die jeugd in België doet is goed. Is belangrijk en burgers zouden zich meer moeten verenigen om overheden te wijzen op hun verantwoordelijkheid ten aanzien van het klimaat. Wanneer we minder woonlasten hebben, minder hoeven te betalen aan allerlei vaste lasten, dan wordt het de individu ook makkelijker gemaakt te investeren in meer duurzaamheid.<br />
<br />
26 rijksten der aarde bezitten even veel als alle allerarmsten op de hele wereld bij elkaar. Een vermogen van meer dan 50% van het aardse vermogen. Pak dát aan en gebruik dat voor een beter klimaat. Die 26 gasten kunnen de wereld redden, in plaats van investeren en investeren en nóg rijker te worden.<br />
<br />
Het wordt echt tijd maatregelen te nemen! Drastische. En ja, goede voorlichting is hierin essentieel, maar maatregelen nemen is de crux. Er zijn mogelijkheden genoeg en niemand hoeft het daarvoor minder te hebben. Misschien niet beter, maar zeker niet minder. En zelfs bij minder is dat veelal nog prima te doen.<br />
<br />
Hier in Turkije maken we de slechtste winter door, sinds mensenheugenis. Bizar veel regen, wind en kou. Dat is geen teken dat het wel mee valt met de klimaatverandering. Het is juist een teken dat de alarmbellen moeten gaan rinkelen. Jeugd in Europa (maar ook in de States en alle welvarende landen) ga die straat op. Laat je massaal horen. Het kán anders. Het moet anders!<br />
<br />Ernst Merhotteinhttp://www.blogger.com/profile/04292025229036587366noreply@blogger.com0