Naast de pot pissen

bron:plazilla.com

Het laat mij niet los en ik moet het toch weer in een blog kwijt. Ben ik teleurgesteld, ontmoedigd, of depressief? Ik weet het niet zo goed. Ik probeer hoop te houden, maar het lijkt bij alles dat ik net naast de pot pis.

Ons inkomen is (gezamenlijk) netto 43 euro boven de bijstandsuitkering. Wanneer ik 100% zou werken tegen het minimumloon, zouden we 1200 euro netto meer te besteden hebben. Ik zou daar op zich prima van kunnen leven. Alleen, er is geen werk, ook niet tegen het minimumloon. Kortom, we zitten in feite op bijstandsniveau. Maar we hebben geen bijstand. Daarom lukt het niet diverse kwijtscheldingen voor elkaar te krijgen. En dan nog de rente van het huis. Te hoog. Wanneer we wel bijstand zouden genieten en de rentelast bedroeg 600 euro, hebben wij het wel karig, maar goed genoeg om van te leven. Juist, we pissen hier dus net naast de pot.

Een 55 plusser hoeft zijn huis tegenwoordig niet op te eten. Geldt de voorwaarde dat de rentelast dus niet hoger is dan 600 per maand. Is ie bij ons wel. Kan alsnog bijstand verkregen worden, maar dan moet de verkoopprijs naar de WOZ waarde getrokken worden. Een ton lager. Dat niet alleen, de WOZ is 90000 euro gezakt. Dus, ook hier pissen we naast de pot. Het gaat dus geweldig.

In de afgelopen jaren heb ik meer dan 300 keer gesolliciteerd. Op zeer passende functies over het algemeen. Toch ben ik maar twee keer uitgenodigd. Tja, ik ben blijkbaar te oud. Ik vrees ook hier naast de pot te pissen.

Vanwege het lage inkomen heb ik bij enkele instanties kwijtschelding of uitstel gevraag. In geen van de gevallen is dit toegekend. Ik heb immers (vastliggend) eigen vermogen. Dit is momenteel nog suggestief ook, want dit vermogen is niet alleen als fors geslonken, maar kan heel eenvoudig nog verder slinken. Duidelijk is dat ik op het gebied van kwijtschelding naast de pot pis.

Het huis staat ook te huur. Drie keer zijn geïnteresseerde huurders langs geweest. Drie keer gaven ze aan toch niet te willen huren. Ook hier pissen we naast de pot.

Te koop. Het is veel geld, maar het bedrag is zeer redelijk, uitgaande van de vraagprijs en mogelijk uiteindelijke verkoopprijs. Vertaald naar de grindprijs is ons huis overigens zeer goedkoop. Dure huizen lopen weer, huizen onder de drie ton ook. Ons huis zit in de verkeerde prijsklasse. Bovendien wonen wij in Driehuis, wat momenteel (nog) niet in trek is. We pissen naast de pot.

bron: pokemonuited.nl

Staatsloten of de lotto, soms je laatste hoop levert in feite niets op. Ik hoef echt de hoofdprijs niet, maar met wat ik er mee win schiet ik niks op. Ook hier pissen we naast de pot.

Afgelopen weekend hadden we een hele leuke fair. Veel aandacht. Noch Reina (tassen, La Koko), noch ik hebben iets verkocht. Wel de nodige tijd en geld voor geïnvesteerd, maar zelfs dat niet terug verdiend. We pisten naast de pot.

Het word een wat eentonige opsomming van mislukkingen, het niet slagen en pech. Hoe hard ik mij er ook voor inzet, het lijkt allemaal niet te helpen. Je wordt er soms wel erg moedeloos van. Er zijn momenten, dat je niet meer weet hoe je uit deze situatie moet komen, maar ook wil ik steeds meer alle teleurstellingen uit de weg gaan. O ja, mijn rijtje kan langer, maar laat ik dat de lezer besparen. 

Dat ik in herhalingen val ontken ik niet, maar de kracht van de herhaling is de kracht van de boodschap. Lieve mensen steunen ons. Gelukkig en ze zijn er. Toch biedt het niet de oplossing. Je wordt er onderhand erg verdrietig van. En dan te bedenken dat je dit alles ondergaat in een welvaartsmaatschappij N.V. Nederland. Mijn geloof verdwijnt. Ik blijf de pot missen.

Toch kan ik niet anders dan mij voor houden dat er betere tijden komen. Ik wist een paar maanden geleden dat ik door een diep dal zou gaan. Dat het zo diep blijkt, had ik echter niet in kunnen schatten. Blijkbaar kan het zelfs nog dieper. Ja, een bijstandsgerechtigde heeft het een stuk beter, dan wij momenteel, al is dat aan de buitenkant niet te zien. Hoe bizar kan het verkeren in onze maatschappij. Wat een teleurstelling. Frustratie. Een van Woerkom die zeer goed verdient bij de ANWB, een fikse premie krijgt bij vertrek en toch nationale Ombudsman wordt. O, met liefde zou ik een duizendje of tien van die man jatten. Maar dat doe ik niet. Ik ben eerlijk en ook met eerlijkheid pis je naast de pot. Gelukkig heb ik een overtuiging; er komen echt betere tijden!

 

bron: emaille.nu