40 euro incasso, voor een tientje?

Dat wij in financieel moeilijke tijden leven is inmiddels wel bekend. Dat rekeningen betaald moeten worden ook. De nieuwe incassowet daarentegen is weer een voorbeeld van onnadenkend Den Haag. Het kabinet, als de beide Kamers, die het goed bedoelen maar tonen weer ver van de wereld te staan.

De nieuwe incassowet kan een duur grapje worden. Om te beginnen de vaststelling van de incassokosten ten bedrage van 40 euro. Een vastgesteld bedrag. Prima, om excessen in de hoogte tegen te gaan. Slecht voor het kleine werk. Rigide voor de vergeetachtigen.

Incassokosten van rond de 100 euro zijn van de baan. Dat is goed, maar daarbij zijn incassokosten van 40 euro bij een incasso van 10 euro natuurlijk ridicuul. Er komt post binnen. Ik leg het op de stapel. Door allerlei omstandigheden vergeet ik in de stapel te kijken. Er ligt een rekening van € 11,75 tussen.  Vervolgens ga ik op vakantie. Exact dan komt de herinnering binnen. Gevolg is dat ik de boot mis en na terugkomst direct € 51,75 mag dokken. Dit is een voorbeeld, maar er zijn meer voorbeelden te benoemen. En vaak zijn het kleine lullige dingen, waardoor je wel eens vergeet te betalen. Niet altijd met even goed excuses, maar het gebeurt. Bij kleine bedragen wordt dit dus een pijnlijke ervaring.

Er zijn ook andere redenen, waardoor een betaling er tussendoor schiet. En vooral bij kleine betalingen wordt dat een duur grapje…

Daarbij geldt dat voorheen bij herinneringen en incasso van gelijksoortige rekeningen van dezelfde debiteur sprake was van een incasso. Nu wordt dit per rekening. Dus, wanneer ik mijn telefoonabonnement, van € 15,00, zes keer niet betaal, gaat mij dit € 240,00 incassokosten opleveren, bij een rekening van totaal 90 euro.

In dit laatste voorbeeld moet er toch een reden zijn van mijn wanbetaling. Daar wordt niet naar gekeken. Ook doordat na een herinnering de incassokosten ingevoerd mogen worden is het voor bedrijven veel interessanter geworden de kleine, vergeten, nota niet al te serieus te nemen. Het wordt zelfs wel iets aantrekkelijker voor ze, te zorgen dat de mensen die nota’s vergeten, dan wel niet voldoen. Dat extra geld is toch mee genomen, en staat echt niet in verhouding tot de werkelijke kosten. Bovendien kan ik in de wet niet vinden dat de schrijver van de nota ook daadwerkelijk een incassobureau moet inhuren. Misschien heel argwanend van mij, maar deze wet roept de gedachte wel degelijk op.

Voorheen kreeg je twee herinneringen en een aanmaning. Pas daarna kwam de incasso. Dan kan je zeggen dat je genoeg gewaarschuwd was en eventueel kon reageren. Nu met een herinnering en direct de incasso wordt dat al een stuk lastiger en is veel klant onvriendelijker. Nee, deze wet is zeer producentvriendelijk… iets te, naar mijn mening.

In de Tweede Kamer zijn inmiddels wel vragen gesteld, maar daar is tot op vandaag nog helemaal niets mee gedaan. Let dus goed op: en betaal kleine rekeningen direct!

O ja, volgens Den Haag zijn er nog te weinig klachten…

Deze wet is voor mij een symbool van de overheidspolitiek. Nieuwe strakke regels en een grote mate van eenzijdigheid. Natuurlijk een manier om effectiever en efficiënter te werken, maar klantvriendelijkheid lijkt geen rol meer te spelen. Nee, dit soort regels maakt dat veel meer geautomatiseerd kan worden en daardoor zijn minder mensen nodig.

Het zelfde zie je bij het UWV en bij de WWB. In beide gevallen moet alles volledige digitaal. Ja, dat is efficiënt. Vergeten wordt: de slechte werking van DigiD, de problemen rond de beveiliging van DigiD, niet goed werkende websites van ondermeer het UWV, websites die niet te bereiken zijn, het feit dat er nog steeds mensen zijn zonder computer, of dergelijke en de groep analfabeten. Die pissen letterlijk naast de pot.

Mijn klacht ten aanzien van de UWV heb ik aan de Nationale Ombudsman en enkele consumentenprogramma’s voorgelegd. De Nationale Ombudsman heeft mij benaderd en aangeven dat het een groot probleem is. De consumentprogramma’s zwijgen in alle stilte. En zwijgend lijden ook vele mensen onder het juk van de wet en regelgeving. Straks vallen er nog meer mensen uit de maatschappij… lastig, want CVZ wil dat soort klachten niet meer vergoeden.

Weet u, dat Nederland in de eerste helft van de 19^e eeuw het armste en achterlijkste land van West Europa was? Dat leer je niet op school. Ja, wel van de Gouden Eeuw en goed tijden. De wet op de remmende voorsprong wordt ook nog wel eens geleerd. Maar nauwelijks in verband gebracht met begin 1800. Het lijkt er na twee eeuwen op, dat Nederland weer dezelfde fout maakt. Een voordeel; relatief hebben wij het tegenwoordig erg goed.

Wederom toon ik hierbij aan dat onze politiek of zwart, of wit denkt. In grijstinten kan de overheid op de een of andere manier niet denken. En dat nu al meer dan een decennium. Dat wordt uit kijken. Voor mij was dat een reden om lid te worden van GroenLinks. Ik zie dat als de partij, die wel in grijstinten kan denken. Alhoewel die tinten de laatste tijd dus wel veel donkerder of lichter zijn geworden. Soms iets te. Of het met rapport van Dijk nu de goede kant op gaat… ik weet het niet. Het is een kritisch rapport, op zich een goed rapport, maar of het de juiste oplossing biedt… Wel ben ik er van overtuigt, dat wanneer GroenLinks de juiste grijstinten weet te vinden, dat zij zeker nog heel veel bestaansrecht heeft. Meer dan wij ons met z’n alle realiseren!