Genaaid

Lance Amstrong was de laatste dagen in het nieuws. Jaren lang heeft hij de wereld genaaid, en nu bekend hij. Ik vond het toch al een lul en heb hem nooit vertrouwd, en het doet mij niets. Een orthopedagoog uit Haarlem is (weer) opgepakt. Nu voel ik mij wel zelf genaaid.

Cees van D., zoals in de media wordt aangegeven, is iemand die ik redelijk goed ken, maar zoal inmiddels blijkt niet goed genoeg. Van D. is opgepakt wegens kindermisbruik. Dat op zich is al een delict wat ik sterk veroordeel. Het feit dat ik van D. gekend heb (hier praat ik toch liever in het verleden) doet mij toch iets. Door zijn daden voel ik mij genaaid. Om te beginnen voel ik mij verraden door de strekking van het misdrijf. Wanneer van D. was opgepakt voor inbraak, een overval, of misschien zelfs moord, had het mij persoonlijk minder gedaan. Niet dat een dergelijk misdrijf minder erg is, maar het is anders. Vooral de impact is anders mijn samenwerking met Cees was gebaseerd op een gedeelde overtuiging (politiek) en integriteit. Dat laatste is grondig onderuit gehaald. Je hebt samen gewerkt op basis van vertrouwen, en juist dat is fors geschaad. Ook speelt dat je bij jezelf na gaat of er signalen waren, en waarom ik daar dan nooit op gereageerd heb. Simpel, vanuit een zekere naïviteit en goed vertrouwen. En dan achteraf voel ik mij stom, want misschien waren er wel signalen. Een paar keer moest ik iets afleveren. De man van Cees deed dan open, want Cees was bezig met een behandeling. Zo weet ik ook dat de deur van de praktijk op slot was. Ja, dat vond ik vreemd, maar uit goed vertrouwen zoek je er verder niets achter. Die optelsom der dingen maakt dat ik misschien dat gevoel heb ontzettend genaaid te zijn. 

Overigens vraag ik mij openlijk af waarom de man van Cees blijkbaar nooit iets heeft gemerkt of iets van dien orde. Vreemd dat hij de afgesloten deur altijd heeft geaccepteerd. 

Van Hans P. was geen enkele foto via het
internet te achterhalen... verdwenen man dus...

Misschien voel ik mij genaaid doordat ik eerder iets dergelijks voor handen hem gehad. In de jaren tachtig en negentig. Toen was mijn gevoel vele malen sterker. Het betreft eveneens een delict in Haarlem. Onderwijzer Hans P. heeft zich langdurig en aan meerdere jongens (leerlingen) vergrepen. Vanuit de amateur film wereld had ik vrij veel contact met P. Zeer regelmatig kwam ik bij hem over de vloer, jaren aaneen. Er waren wel eens leerlingen, die hij extra les gaf, of die ook betrokken werden bij het filmen. De jongens tekenden, of kleurden in. Een van de jongens deed ook nog wat extra klusjes. Hij was er vaak en ik heb die jongen regelmatig naar huis gebracht, omdat hij in het blok achter mij woonde.

En nooit is er bij mij een lichtje gaan branden. Ik zocht er niets achter en kreeg blijkbaar ook geen signalen binnen. Dat heb ik mijzelf later eigenlijk niet vergeven. Mijn naïviteit is laakbaar. Toen ik hoorde dat Hans opgepakt was kon ik het niet geloven. Snel daarna kwam hij vrij. Ik heb hem er op de man af naar gevraagd en meneer ontkende volledig. Kort daarna werd hij weer opgepakt en uit Haarlem verbannen. Hans is later schuldig bevonden aan een reeks van misbruik delicten. Maar zelf voelde ik mij vies en verloochend. Niets gezien en voor mijn gevoel er zelfs aan meegewerkt. Eigenlijk was dat voor mij een klote periode. Dat klinkt misschien vreemd, maar dat was wel mijn gevoel. Heel flink genaaid voelde ik mij. Ik was alleen maar bezig met animatiefilms en de periodiek, waar ik in schreef en in de redactie zat. Te stom verder te kijken....

 

Enkele jaren geleden heeft iemand mij beticht van kindermisbruik. Vanuit een heel ander perspectief, maar openlijk vertelde hij dat ik kinderen misbruikte. Zonder enig bewijs, ja, zelfs zonder enige aanwijzing. Ik heb hier een melding van gedaan, bij de politie. De beschuldiging kwam heel hard aan, juist ook door mijn eerdere ervaring met Hans. En mijn walging dat mannen (meestal zijn het mannen). Hun begeerten niet kunnen beheersen. De aanleiding nu was dat ik een keer op een feestje wat zat te pochen met een vriend over "het doen" met jonge meisjes. En jong, in dat dronkemansgelach betrof dan de jongvolwassen vrouw van rond de 18. Ik geloof dat iedere man daar wel eens bij stil staat. Maar er is verdomme wel een verschil tussen fantasie en realiteit, om het zo maar eens te benoemen. Wanneer wij aan alles waar wij aan denken uitvoeren... nou verberg je dan maar, want dat wordt de wereld helemaal een misdadige heilstaat. Nee, fantasie is iets waar je zelfs vaak niet eens invloed op hebt. Gedrag wel. Je blijft met je poten van kinderen af. Maar in feite pleeg je niet alleen een delict naar de directe slachtoffertjes, maar is er ook een indirect delict naar de omgeving. Zo voel ik het tenminste en dat is heel vervelend (zachtjes uitgedrukt). 

Ik hoop dat Cees van D. een hele flinke douw krijgt. Lance Amstrong mag van mij ook een flinke douw krijgen. Laat hem maar betalen en laat die man verder in zijn sop gaar koken. Hij interesseert mij geen bal. Nee, verhalen als van Cees, die zijn erg. Dat is verschrikkelijk. Mocht ik ooit nog eens met iemand in contact komen, die zich aan dit soort delicten schuldig maakt hoop ik niet langer zo naïef te zijn dat ik niets signaleer. Dat ik in staat ben het te zien en direct in te grijpen. Maar bovenal hoop ik nooit meer met dit soort mensen in contact te komen...... 

=