maandag 31 maart 2014

Deurne

Heel Nederland heeft verstand van justitie en staat klaar met een oordeel rond de overval in Deurne, waarbij twee dodelijke slachtoffers zijn gevallen. Voor de een is de vrouw een held, de ander verafschuwt het feit dat het echtpaar niet in hechtenis is genomen.

Als eerste viel mij op dat de politiek zich op allerlei manieren bemoeit met de moorden. D'66 en het CDA voorop. Vreemd, want Nederland is een rechtsstaat. Dat betekent dat politiek en het justitiële apparaat gescheiden zijn. De politiek moet zich dus helemaal niet met dit soort zaken bemoeien. En zeker is het niet aan hen het OM in twijfel te trekken.
Daarnaast zeggen veel mensen dat de juweliersvrouw goed gehandeld heeft. Voor een enkeling verdient zij naast een heldenstatus zelfs een lintje. Buiten justitie om weet niemand wat de feiten zijn. Het forensisch onderzoek is nog gaande. Heeft het OM nu te voorbarig gereageerd? Ik kan dat niet beoordelen. Ik kan mij voorstellen dat het echtpaar niet in hechtenis is genomen. Kans op recidive lijkt mij erg beperkt. Vluchten zullen ze niet en los van hoe het is gegaan, vergeet niet dat deze mensen wel getraumatiseerd zijn. Dat neemt niet weg dat hierdoor dit echtpaar onschuldig is. Dat moet de rechter straks uitmaken. Dat moet ook wel gebeuren. We leven in een rechtsstaat en dan is het niet correct op basis van de gegevens op voorhand noodweer aan te voeren om de weg naar de rechter te frustreren. Nee, de rechter dient wel bewust een oordeel te geven.

Dat wordt wel lastig, want heel Nederland heeft het oordeel al klaar liggen. Daarbij schaart een meerderheid zich achter het feit dat hier sprake is van noodweer, zonder overdreven handelen. Wat ik overigens jammer vind is dat in ieder geval een van de daders een Marokkaan is. Het bevestigt helaas wat ik in mijn vorige blog heb geschreven. Ik wilde dat het een blanke Hollander was. En hoe zou Nederland dan gereageerd hebben? Nee, en behalve dat de dader een Nederlandse(!) Marokkaan was bleek ook dat vanwege zijn criminele verleden onder toezicht van de reclassering stond. Heeft de reclassering dan ook niet ergens gefaald? Die vraag heb ik nog niet gehoord.
Of de andere dader ook een Marokkaan is, is mij niet duidelijk geworden. Inmiddels is wel bekend dat hij illegaal in Nederland was.

De vraag is natuurlijk; at zou ik zelf doen in zo een situatie? Een pathetische vraag, want ik weet niet hoe ik reageer. Een overval gaat snel en is voor het slachtoffer nooit gepland. Over een schietwapen beschik ik niet. Zal ok nooit gebeuren. Wel beschik ik over technieken om iemand uit te schakelen, waarbij risico op letsel is. Ja, er kan iemand zelfs bij overlijden. Pas ik die technieken toe? Ik duf het werkelijk  niet te zeggen. Wel weet ik dat ik in onverwachte situaties meestal adequaat ben én handel.Wat  dat betreft ben ik geen lafbek en kom ik voor mijzelf op. Mijzelf, mijn vrouw, kinderen én huisdieren. Een man van geweld ben ik niet. Ik heb vrijwel nooit geweld nodig. In geval van een overval ligt dat mogelijk anders.
Ooit heb ik een pistool tegen mijn hoofd gehad. In 1974 in het Franse Auxerre. Ik heb gehandeld, iets van een mep uitgedeeld en het op een lopen gezet. Achteraf weet ik nauwelijks meer wat ik gedaan heb en hoe ik het heb aangepakt. Dat zal zeker ook voor het juweliersechtpaar gelden. Het gaat allemaal zo snel en de adrenaline giert door je lijf. Dat alleen al maakt dat je anders reageert. Zelfs hele berekenende mensen schijnen zo te reageren.

Er is dus niets te zeggen over de overval in Deurne. We moeten ons er  gewoon maar even niet mee bemoeien en niet direct met ons oordeel klaar staan. En zeker niet overdreven reageren, elkaar in de haren vliegen, of protestgeluiden laten horen over wat eerlijk is en wat niet. Laat het OM zijn werk doen en de rechter oordelen.

Beste Turken,

bron: antibjz.nl
Beste Turken,

Bij de gemeenteraadsverkiezingen in Turkije is de AK-partij van Erdogan als winnaar uit de bus gekomen. U, inwoner van Turkije (dan wel de Turkse nationaliteit dragende), heeft gekozen voor de vooruitgang welke Erdogan uw land gegeven heeft. Uw welvaart maakt uw meerderheid kritiekloos.

Critici geven aan dat Erdogan zich meer en meer ontwikkelt als dictator. Twitter en You Tube verbannen heeft daar inderdaad alle schijn van. Dat hij verwikkeld is in fraude en corruptie schandalen wordt op dictatoriale wijze de kop ingedrukt. Normaal zal een regeringsleider het recht doen zegevieren en zijn gelijk via deze weg pogen te halen. Erdogan niet. Misschien heeft hij inderdaad wat te verbergen. Daar gaat hij echter niet op in. Nee, hij schreeuwt dat het allemaal leugens en bedrog zijn.
En nu lijkt u, als Turk, zich evenals Erdogan af te sluiten voor het recht. Ja, want u heeft het goed gekregen onder zijn regime. Turkije is modern land geworden en uw levensstandaard is gegroeid. Een goede reden alle kritiek te laten varen en deze man te blijven steunen. Dat doet mij ergens aan denken.
Hitler. Ooit democratisch gekozen. Tijdens de crisisjaren gaf hij Duitsland en haar inwoners welvaart. Volkswagen Kever, de eerste snelwegen, werk. De meerderheid droeg hem op handen. Dat hij meer en meer dictatoriale trekjes kreeg, deerde de Duitsers niet. Immers; Hitler bracht welvaart. De massale steun heeft in dit geval zelfs geleid tot een van de ergste oorlogen, die de mensheid gekend heeft. Dat is niet perse nodig. Een ander voorbeeld is te zien in Venezuela.
bron: selcukefendi.com
Chávez bracht een zekere welvaart bij de armen (dé meerderheid) en kon niet meer stuk. Zelfs zijn opvolger Maduro kan bij deze groep nog niet stuk. En dit terwijl de situatie al aardig verslechterd is. Het gaat steeds verder bergafwaarts met Venezuela. Het gaat zelfs helemaal niet goed, maar de armen mogen gratis naar de dokter, dus steunen zij Maduro. Wilt u, in Turkije, verantwoordelijk zijn voor dit soort voorbeelden? Realiseert u zich hoe relatief uw huidige welvaart is?

Erdogan is een gevaar. Hij tart het secularisme, maar ook de democratische grondbeginselen. De held Atatürk is duidelijk niet zijn held. Ook Atatürk scandeert hij, terwijl Atatürk voor u toch nog steeds de ultieme nationale held is? Gaat u die nu inwisselen, omdat er een metro is in Istanboel, uw huis beter is, de auto nieuwer? Tegenstanders zijn subtiel en stapje voor stapje  weggewerkt. Kritische journalisten,  kritische militairen; velen zijn opgesloten. Sommige na jaren eindelijk veroordeeld. Ja zelfs de rechtsstaat wordt aangetast, door kritische rechters te ontslaan. En dan natuurlijk het verbod op sociale media, als Twitter. Erdogan, hij regeert uit angst. En u wilt dat niet zien. U bent misschien wel een van de vele Turken die op de AK-partij heeft gestemd.
Of toch niet. Bent u een Turk die zich steeds meer zorgen maakt over uw toekomst? Een Turk die overweegt uw land te verlaten, omdat de toekomst voor u zo onzeker is. Omdat de toekomst u gaat beperken in uw vrijheid. Het verbod op alcohol, de kleding van de stewardessen van Turkse luchtvaartmaatschappijen. Op alle fronten bent u ongerust. En terecht, omdat vele van uw medeburgers zich blind laten leiden. En waar zal dit alles toe leiden? U kent de angst voor het onbekende, maar vooral voelt u zich beperkt. Beperkt in uw eigen land, uw vrijheden en uw vrijheid van meningsuiting. Het is u niet duidelijk wanneer u iets zegt, wat de overheid niet aanstaat. U weet niet eens wanneer u opgepakt kan worden. Argentinië en Chili is de jaren zeventig en tachtig. Mensen verdwenen, regelmatig om niets. Dat waren dictaturen. Gelukkig is het daar goed gekomen. Hoe zit dat in Turkije? Zolang Erdogan nog zo gesteund wordt stevent ook uw land af op een dictatuur. De geschiedenis toont haar voorbeelden. Blijkbaar leert de mens weinig van haar geschiedenis.

bron: halkinhabercisi.com
Ik ben Nederlander en inwoner van Nederland. Ik maak mij ongerust over vele zaken, maar ook over de situatie in Turkije. Wat kan ik doen? Hoe kan ik u overtuigen u wel kritischer op te stellen jegens de AK-partij en Erdogan? Of hoe kan ik u helpen het gezag van Erdogan in te perken en uw toekomst enige geruststelling te bieden? Waarschijnlijk loop ik het risico zelfs straks uw land niet meer in te komen. Ik kom er graag. Tja, hoe kan ik u helpen en voorkomen dat ik mij zelf schaad? Ik kan niet veel. Wel hoop ik van harte, dat Turkije deze weg niet blijft vervolgen. Dat het weer een goed land wordt en de welvaart optimaal wordt behouden. Dat het recht moge zegevieren. In ieder geval weet u, mijn steun heeft u.



zondag 30 maart 2014

Steun aan de Marokkaanse Nederlanders!

bron: Trouw.nl
Dat Wilders zijn grenzen verlegt is bekend. Nu is hij er echt overheen gegaan. Dat hij naïef reageert en aangeeft dat hij alle commotie niet begrijpt kan er bij mij niet in. Hij is veel te berekenend. Maar nu schaadt hij een hele bevolkingsgroep.

In tijden van crisis zoeken mensen, en groepen, vaak een zondebok. Wilders speelt hier goed op in. Nieuw is het niet. De Molukkers zijn lange tijd de zondebok geweest, en de Antillianen waren in feite ook een tijd niet welkom. En nu richten de pijlen zich op de Marokkanen. Tussen deze groepen zijn een aantal overeenkomsten. Nederland heeft hen naar ons land gehaald, we hebben ze slecht opgevangen en er is (was) sprake van hoge criminaliteit. Dat mensen uit deze groepen buiten de boot vallen is onze eigen schuld. Ga maar eens na; je wordt een land binnen gehaald, in een mooie wereld. Vervolgens mag je het allemaal maar uitzoeken en blijken de kansen minder voor handen dan het beeld aanvankelijk was. Dan moet je sterk in je schoenen staan, of een cultuur om je heen hebben die je de nodige kansen biedt.
Wilders sprak in eerste instantie ook over de criminele Marokkaan. Ook dat was al verwerpelijk. Iemand met een Nederlands paspoort is Nederlander. Geen discussie. Bij Wilders wel. En dan gaat ie echt te ver; willen jullie meer of minder Marokkanen? Er wordt gescandeerd: minder en Wilders reageert: dan gaan we dat regelen. In een soort kroeg met een aantal gasten die waarschijnlijk ook nog eens de nodige bier genoten hadden. Dat is dus de boel opjutten. Hoe dan ook sprak hij over alle Marokkanen. Pas in tweede instantie nuanceerde Wilders door het vooral bij de criminele Marokkanen neer te leggen. Dat werkt dus niet. Velen hebben de nuance waarschijnlijk ook niet eens meer mee gekregen. Hoe doordacht is die truck van Wilders hier geweest? Heel erg, wat ik van hem weet.

In eerste instantie heb ik niet gereageerd. Dat doet heel Nederland al. Op Facebook, Twitter en alle sociale media. Daar hoef ik niet aan mee te doen en in eerste instantie koos ik voor het zwijgen. Geen aandacht aan geven.
Inmiddels is de situatie veranderd. Rutte heeft het jeugdjournaal benaderd om Marokkaanse kinderen gerust te stellen. Idioten schrijven dreigbrieven naar Marokkanen in hun omgeving. Dat ze op moeten rotten. De Marokkaanse Nederlanders voelen zich bedreigt en worden ook daadwerkelijk bedreigt. Dat is voor mij de grens en kan ik mij niet meer blijven verbergen in het stil zwijgen van de uitspraken van Wilders. Ik moet denken aan de jaren negentig, toen Joegoslavië uit elkaar viel. Mensen die jaren in goede harmonie naast elkaar woonden werden plots de grootste vijanden. Ze moorden elkaar zelfs uit. Wat is de stap van de gevolgen van de uitspraken van Wilders naar een situatie als in Joegoslavië?  Het lijkt niet waarschijnlijk. Toch kan je tegenwoordig niets meer uitsluiten. En denk aan de Hutsi's en Tutsi's. Wilders kan niet langer de onschuld uit hangen. En de mensen die de Marokkanen bedreigen en dreigbrieven sturen. Die moeten direct opgepakt worden. Leefden zij tijdens de WO 2, dan waren dit de NSB'ers. Die gasten zijn na de oorlog allemaal gestraft. Dit kunnen we voor zijn, door die gasten direct op te sporen en zwaar te straffen.
Wat is het vergelijk met de vroegere NSB? Bron: NIOD.nl
En dan de Marokkanen zelf. Hoe kunnen we die steunen en geruststellen? Deze groep verdient onze bescherming en steun. Overigens geldt dit wat mij betreft voor alle minderheidsgroepen. Meer dan steun. Zoals ik eerder aan gaf; Nederland heeft slecht voor hen gezorgd. Wij moeten daarvoor onze verantwoordelijkheid nemen. Er moet geïnvesteerd worden om de Marokkaan op een goede manier te laten integreren. Van kansarm naar kansrijk. Er zijn kansrijke Marokkanen, maar onvoldoende. Nederland heeft de verantwoordelijkheid hierin te investeren. Natuurlijk zijn er genoeg Marokkaanse Nederlanders die zich maatschappelijk wel ontplooid en ontwikkeld hebben. Maar ook bij hen hoor je dat dit vaak met heel wat drempels is gegaan. Juist de minder sterke en minder geïntegreerde mensen verdienen de aandacht!

En Wilders? Die is de democratie onwaardig. Ik hoop van harte dat het OM alle aangiften zeer serieus neemt en dat dit mag leiden tot een zware straf. Daarnaast is een verbod te participeren in onze democratie een gevolg dat van mij opgelegd mag worden. Bij hele hoge uitzondering. Uitzonderingen bevestigen te regel. Wat Wilders doet heeft niets meer te maken met politiek, niets met vrije meningsuiting. Het is pure opruiing.


vrijdag 28 maart 2014

Jan Leyers, bron: vpro.nl

Momenteel zendt de VPRO de serie arm en rijk, van de Belgische programmamaker Jan Leyers uit. Dinsdag was Leyers bij DWDD. De kloof tussen arm en rijk is altijd groot geweest. De tijd is echter anders.

Cruijff
In India word je arm geboren en blijft dat de rest van je leven zo. Voor rijken geldt het zelfde, waarbij sprake is van een toename van rijken. Bij ons, in het westen, was dit ook vroeger ook. Er was een zekere vanzelfsprekendheid. Dit laatste bestaat niet meer. Noch bij de armen, noch bij rijken. Kwam je uit een welgesteld gezin, dan gaf dit en indicatie voor je toekomst. Arm geboren, dan werd (en bleef) je handarbeider. Tegenwoordig kan je plots het rijk der rijken betreden. Met maken van muziek, voetbal, handel en zo zijn er meerdere mogelijkheden die zich voor doen. Soms door inzet, soms door mazzel. Zo snel als de welvaart kan stijgen, zo snel kan het in rook op gaan. In de tijd dat Cruijff profvoetballer was wist je dat hij veel verdiende, maar niemand was echt geïnteresseerd in de hoogte van zijn gage. Nu wordt alles afgemeten in geld. Dit zijn niet mijn woorden, maar een facet van de uitleg van Jan Leyers.
Wat maakt dat we tegenwoordig zo denken of waarom het geld zo'n enorm meetinstrument is geworden? Omdat wij ons niet (althans nauwelijks) meer kunnen onderscheiden op afkomst of maatschappelijke status zoeken wij houvast op andere gebieden. Als economisch ruilmiddel is geld hierin een goede meetlat. Daarbij maakt geld het verschil inzichtelijk. Gelijktijdig gaan we de wereld ook minder begrijpen. Als goed opgeleide vijftiger met langer ervaring moet ik het doen met honderd euro per week. Een voetballer verdient soms wel 50.000 per week. Een jonge gast die lekker zijn spelletje speelt. Geld laat zien hoe scheef de wereld in elkaar steekt. Tijdens de crisis van de afgelopen jaren barstte de kritiek los op het grote graaien. Het voelt niet eerlijk.
armoede, bron: cobra.be
Wat rechtvaardigt het feit dat de één een kunstje kan, verder weinig te bieden heeft, maar rijkdom kent en een bescheiden intelligente persoon die juist veel te bieden heeft gebruik moet maken van de voedselbank.

Het zijn de onzekerheden die maken dat we zo in geld denken. Maar ook is het nog onze enige maatschappelijke maatbeker. Vroeger had een arts, notaris, onderwijzer en raadslid een persoon des aanziens. Tegenwoordig wordt er minachtend op neer gekeken. Alhoewel, de goedverdienende slinkse Moskovisch wordt half geadoreerd. Of hij succesvol is... In ieder geval is hij rijk.
Rijkdom bepaalt de maatschappelijke status. Zoals aangegeven is er niets meer relatief. Morgen kan de wereld helemaal anders zijn. Het probleem is wel dat je er zelf geen vat op hebt. De maatschappij heeft ons afhankelijk gemaakt van geld.. 
Cuba, bron: NPO.nl
Omdat alles in geld uitgedrukt wordt groeit het onbegrip. Daar doe ik overigens graag aan mee. Recent hebben wij de NSS top in Den Haag gehad. De Randstad werd ontwricht en de kosten... Meer dan 25 miljoen.  Geef mij een halve ton daarvan en ik ben uit de problemen. Wanneer je iedere Nederlander een halve ton geeft, zijn vele mensen uit de problemen en houdt de overheid nog financiën over. In feite heb ik het gevoel dat de Nederlandse staat 50.000 euro van mij gestolen heeft, waardoor ik nu in de problemen zit, want ik heb helemaal niets met die top. Regeringen stelen geld van mensen om het uit te geven aan zaken waar mensen helemaal geen behoefte aan hebben, zeker niet zolang hun eerste levensbehoeften op het spel staan.
Jan Leyens was met zijn programma ook in Zuid Afrika. Daar hebben ze de WK voetbal gehad. Hoge kosten. Had dit verdeeld onder de inwoners en velen waren uit heel wat problemen. Maar zo werkt het niet. Zoals zondag in de aflevering over India te zien is. Een feestje van ruim 35 miljoen en buiten de deur een jongetje van hooguit 12 jaar; werkt zes dagen per week, veertien uur, en vangt 12 dollar per maand. In Cuba ontvangt iedereen ten minste 12 dollar per maand. Ja, daar was (formeel) geen verschil tussen arm en rijk. Nu wordt de economie enigszins los gelaten. Ook daar zal meer verschil tussen arm en rijk ontstaan. Een wijze Cubaan zei echter: inkomensgelijkheid werkt niet, maar de kloof tussen arm en rijk moet we wel overzichtelijk houden. Daar moet men in het westen ook naar toe. Een mens heeft behoefte aan een stukje zekerheid. Ons leven zo laten bepalen door geld is feitelijke (en culturele en sociale) armoede. Door geld een nieuwe rol te geven zullen andere waarden het leven weer bepalen en zullen wij rust creëren door zekerheden in te bouwen. En dat rijk, rijk is, of arm een feit wat blijft zal dan veel minder tot allerlei problemen leiden. 

Bedrijven buiten de individu uit. Is er armoede in landen als India, in Nederland weet men ook goed geld te plukken. Door misleiding en verleiding. Willen we liever niet allemaal een iPhone? Je betaald dan 50 euro per maand, terwijl je eigenlijk een eenvoudig abonnement voor een tientje kan hebben. De banken hebben hoge hypotheken afgegeven, maar staan nu vooraan hun geld terug te halen. Verzekeringen; we zijn over verzekerd, maar zien veelal door de bomen het bos niet meer. Energielasten…
 
rijkdom, bron: deonernemer.nl
Het jongetje in India hoeft zijn geld alleen uit te geven aan eten en de echte primaire levensbehoeften. In de westerse wereld ben je (wanneer je tot de armste helft behoort) meer dan 2/3 van je inkomen kwijt aan niet stoffelijke zaken. Het meest essentiële is dat je er zo weinig grip op hebt en zo weinig inzichten over krijgt. We maken ons alleen maar druk over het “hebben”, maar gaat er iets mis, dan wordt de  wereld anders. En dat het mis gaat ligt niet meer aan je zelf. Het wordt aangedaan door de maatschappij. Morgen kan iedereen op straat staan, en de kans op een nieuwe baan neemt voor steeds meer mensen af.
Er bestaat een trechter waar steeds meer mensen in terecht komen en die het flesje armoede vult. Zij die er uit weten te blijven worden steeds rijker. Dit kan op een gegeven moment niet goed gaan. Het wordt tijd dat we naar nieuwe systemen gaan. Misschien is de nieuwe visie in Cuba daarin een goede start. De serie Arm en Rijk heeft nog enkele afleveringen. Goed om daar eens naar te kijken… en de boodschap van Jan Leyers eens goed te laten bezinken.
 
bron: Standaard.be


woensdag 26 maart 2014

Boek kan nog steeds niet dicht....

bron: IJmuider Courant
Het boek kan blijkbaar nog steeds niet dicht. Tijdens de start van de coalitiebesprekingen is Westerman weggelopen. Niet nadat hij Reina de Haan wederom gesmaad heeft. Het lijkt er op dat het offensief van Westerman zich vooral op Reina richt. Ik word wel in de val mee genomen. De hele raad in Velsen wordt getroffen met de smet die deze meneer op de lokale politiek legt.

Behalve de aantijgingen in mijn richting op 20 november 2013 heb ik eigenlijk nooit een concreet verwijt in mijn richting gehoord. Überhaupt was er weinig concreets. Toch zou ook ik de goede eer van GroenLinks bezoedeld hebben. Provinciaal bestuur en landelijk zijn blind op Westerman en het bestuur gevaren. En het bestuur, met Westerman, gingen steeds verder. Vrijwel direct verloor de strijd in onze richting alle proporties en moesten wij zwarter dan zwart gemaakt worden. Formeel was er geen enkele aanleiding. Nee, zelfs de motie van wantrouwen niet. Maar de doctrine van Westerman kreeg de schamele hoeveelheid aanwezige handen op elkaar. Het was niet genoeg ons geen vertegenwoordiger van GroenLinks meer te laten zijn en ons werd aangekondigd dat een royement van GroenLinks zelfs aanstaande was. Het enige bewijs is gebaseerd op leugens. De partijorganisatie van GroenLinks hobbelde blind achter Westerman en de zijnen aan. Vanaf januari hebben Reina noch ik ook maar iets van GroenLinks vernomen. Daar zit feitelijk al iets niet goed.
bron: dichtbij.nl

De tijd schrijdt voort en er blijkt wel degelijk iets aan de hand. Tijdens de campagne bleek dat Westerman met regelmaat negatieve kritiek richting Reina en mij uitte. Blijkbaar waren wij onvoldoende voedingsbodem anderen af te zeiken en ook anderen kregen er van langs. En iedere aanval was persoonlijk. Wanneer het op inhoud aan kwam dook hij in de rol van wethouder, maar niet in die van lijsttrekker. Eigenlijk is vanaf medio 2013 te zien dat Westerman de weg kwijt is. Hij kan de verschillende rollen niet meer uit elkaar houden; wethouder, lijsttrekker, lid GroenLinks. Het blijkt dat hij inhoudelijk ook geen verhaal heeft, waarschijnlijk de reden steeds maar in de rol van wethouder te vluchten. Bij de diverse stellingen week hij af van het verkiezingsprogramma, of voegde zaken aan zijn beantwoording toe, die feitelijk in tegenspraak tot de rest waren. Duidelijk een poging vanuit het programma zo veel als mogelijk de kiezer naar de mond te praten.

Vanaf november is te zien hoe Westerman in snel tempo onderuit glijdt. Hij uitte op een wijze zich richting zijn eigen fractie die een rol van wethouder niet waard is. Publiekelijk nam hij afstand van zijn fractie. In feite een reden voor een wethouder de eer aan zichzelf te houden. Westerman deed dit echter niet en schaarde het zwakke bestuur achter zich. Zijn opmerkingen bezoedelde in feite het ambt van wethouder. Toch gebeurde er weinig. Voor de schermen althans. Men bleef voorzichtig, ging uit van een (zogenaamd) intern conflict en negeerde. Buiten beeld waren de reacties veelal geheel anders. Reina en ik ontvingen weinig publiekelijke steun, maar inmiddels lijkt het gelijk meer en meer aan onze kant.

En nu is hij raadslid. Roepende in de woestijn, dat wordt zijn laatste rol. Ondertussen heeft hij alle glazen ingegooid. Eerst naar ons, maar hij is verder gegaan. Te ver. En nu? Vier jaar lang raadslid in de rol van outcast? Of kiezersbedrog plegen en het stokje over geven aan Soraya. Geen echte verbetering, terwijl het allemaal zo veel beter had kunnen zijn. Westerman heeft zichzelf en GroenLinks te schande gemaakt. Wij zijn de eerste, maar dus niet de enige slachtoffers.
Tijdens de coalitiebesprekingen (25 maart) gaf Westerman af op Reina. De link naar de coalitie is mij onduidelijk, en ook de ingreep van de voorzitter werd door hem genegeerd. Velsen Lokaal en Forza stapten zelfs tijdelijk op. Pas na de derde ingreep van voorzitter Baerveldt reageerde Westerman; hij liep weg. Later bleek hij terug gekomen te zijn. Zoals in de IJmuider Courant staat ging hij door of er niets aan de hand was en hield ellenlange verhalen. Zo iemand is de raad niet waardig.
 
bron: Twitter, de huidige discipelen van Westerman;
 zin in de toekomst... torpederen die toekomst!
Toch heeft onze Messias nog volgelingen. Zij moeten ondertussen wel erg blind zijn. Of rancuneus, maar waarop gebaseerd? Op de Facebookpagina van Fractie Merhottein reageert ene Huile Balk. De naam alleen al. De reacties zijn schrijnend. Dermate dat wij deze reacties met regelmaat verwijderen. Op de pagina van Huile Balk blijkt dat er niets op te vinden is en alles wijst er op dat deze pagina alleen in het leven is geroepen om op ons te zeiken. Prima, maar het taalgebruik is niet alleen erbarmelijk, de inhoud is ook amper te volgen en schandalig. Wie het is, is dus onbekend. Wel lijkt er een duidelijke verwijzing naar een bestuurslid en/ of kandidaat van de lokale afdeling. Ze blijven trappen en blijven dit doen op basis van een verdraaide werkelijkheid en leugens, zoals GroenLinks Velsen vanaf 22 november 2013 al met enige regelmaat doet. Op zich ken ik de loyaliteit wel. Ook wij hebben ons lang loyaal opgesteld naar Wim. Het heeft ruim drie jaar geduurd een beeld te vormen over deze man, en wat er werkelijk schuil gaat achter deze aimabele zeventiger. Ja, ik kan mij zelfs voorstellen waarom men nauwelijks naar ons geluisterd heeft en is blijven geloven in Westerman. Alleen, met het tempo waarin het nu gaat is loyaliteit echt een uiting van onvermogen. Misschien dat schaamte nu maakt dat er mensen zijn die hem (politiek) nog trouw blijven. En waar zijn we inmiddels gekomen? Juist naar de situatie van 2006 -2010. Een fractie die eigenlijk niets met GroenLinks heeft , maar een eigen koers vaart en waarschijnlijk op korte termijn een bestuur zonder leden. Zo heeft brave Klaas Strooker in die periode de boel koest gehouden. Vier jaar lang is binnen GroenLinks geroepen een dergelijke situatie niet meer te willen. Continuïteit en vernieuwing werd een jaar geleden nog geroepen. Deze uitgangspunten zijn volledig in rook op gegaan. Met zijn allen zijn we er debet aan dat Westerman zo lang zijn spel heeft kunnen spelen. Gelukkig beginnen meer mensen de realiteit nu onder ogen te zien. Politiek voor ons te laat, maar misschien was het onze missie wel om deze rotte appel uit de berg appels te vissen. Inmiddels krijgen wij wel bijval, maar helaas kunnen wij er zelf niet zo veel meer mee.

Een soap als deze is te schandalig voor woorden en voor een democratisch instrument die geacht wordt een gemeente te regeren. De waarheid rond Westerman helpt misschien dit soort smet op de democratie te voorkomen. Richt je op de inhoud en maak het politieke spel niet persoonlijk. Play fair!



zondag 23 maart 2014

de gemeenteraad Velsen, 2010 - 2014

bron: IJmuider Courant
Al enige tijd geleden voerde ik discussies over  nieuwe partijen op de kieslijst. Velsen telde al 11 fracties in de gemeenteraad. Meer zou leiden tot een grotere versnippering. Gelukkig is Remco Glas naar de VVD gegaan en hebben ook Bram Diepstraten en Johan Sieraad zich bij bestaande partijen aangesloten.

De afgelopen periode was in zekere zin lastig bestuurbaar. Een coalitie van vijf partijen is feitelijk te breed. Zeker wanneer je in ogenschouw neemt dat de signaturen niet bepaald overeen komen. Het waren geen jaren van slagvaardigheid. Naast een ingewikkelde coalitie was er ook sprake van een zwakke raad. Er was geen visie, men durfde niet en oppositie versus coalitie leek een centrale drijfveer, te ver verwijderd van inhoud. Natuurlijk zijn er de afgelopen periode besluiten genomen en is er sprake van ontwikkelingen. Wanneer daar geen sprake van was zou het wel heel erg erbarmelijk zijn. Om nu enthousiast te zijn over de behaalde resultaten... Dat lijkt misplaatst en overdreven. Diverse resultaten zijn met veel moeite tot stand gekomen. Het aantal hete hangijzers in 2010 ten opzichte van 2014 is zeker niet verminderd. Wel is er een sprake van een verschuiving. Echter, rond het Pieter Vermeulen Museum is de gemeente geen stap verder. Het winkelcentrum ligt er concreet gezien niet anders bij. Ook de problemen bij het woonwagenkamp (Velsen Zuid) lijken nog niet opgelost. Zo zijn er nog meer onderwerpen die in principe zijn blijven liggen.

De coalitie is gedurende een raadsperiode een belangrijke basis. De afgelopen vier jaar was nauwelijks sprake van dualisme. In tegendeel; de wethouders maakten zo goed als deel uit van de fractie en vrijwel alle besluiten van fracties werden gecommuniceerd met het college. Dat gaf het college ruimte een behoorlijke eigen draai aan het beleid te geven en hiermee zeer bepalend te zijn. Dit terwijl juist de raad de bepalende (en sturende) factor moet zijn. Als fractie zijn wij door zowel het college als de coalitiepartijen regelmatig aangesproken op het feit dat wij ons te dualistisch opstelden.
Ook, zoals al aangegeven, was de coalitie verenigd in een soort verdedigingslinie ten opzichte van de oppositie en met name richting Velsen Lokaal. Vaak was de vraag niet hoe wij zelf over een onderwerp dachten, maar hoe Velsen Lokaal er op zou reageren en hoe zij dit tegen de oppositie konden gebruiken. De angst regeerde. Dit werd primair gevoed door de VVD en in tweede instantie door D'66. De PvdA poogde tactisch te manoeuvreren en het CDA was meestal toch de wat kleurloze vijfde. De onderlinge steun (het gunnen) was nogal eenzijdig te noemen. Zo heeft D'66 de fractie van (toen nog) GroenLinks minimaal gesteund. Ja, zij vielen GroenLinks vooral regelmatig af en trachten zich vooral te profileren op onderwerpen van GroenLinks. Niet geheel onlogisch omdat de landelijk speerpunten van D’66 lokaal nauwelijks uitvoerbaar zijn. De kracht van D'66 was groter en de andere coalitiepartijen volgden meestal, waardoor GroenLinks zich regelmatig vanuit een underdog positie moest profileren.  De belangrijkste opdracht van de coalitie was de gehele periode ongeschonden uit te zitten. Dit laatste is formeel gelukt.
Achter de schermen boterde het ook niet altijd binnen het college. Met name de band tussen de wethouders van GroenLinks en het CDA was geen liefdesrelatie. Naar buiten toe heeft men dit redelijk onzichtbaar gehouden, maar het effect op de uitvoering van het beleid heeft het zeker gehad. Een kleine illustratie van de onzichtbare mechanismen, achter de schermen.
 
de raad in vergadering, bron: hyljakat.nl
Ondanks dat de kwaliteit van de raad absoluut ondermaats was, waren er enkele goede raadsleden. Kleurrijk en wellicht het beste was Floor Bal (LGV), gevolgd door de PvdA’er Karel Ockeloen. Marianne Vos is de vierde in mijn rijtje. De politiek van Velsen Lokaal was soms te zuur, anders had ik haar zeker in kwaliteit meer punten toe bedeeld. Op drie staat voor mij nu Leo Kwant (ook LGV). De SP heeft zich, naar mijn idee, te rechtlijnig opgesteld. Ik zie hierin het functioneren van Frits Vrijhof centraal in. Vaak leek hij de politiek niet te begrijpen en hield hij zich wel heel erg vast aan zijn stokpaardjes, ook wanneer het niet eens het onderwerp was. Jammer, want de SP verdiende beter. Een van de slechte raadsleden is hiermee genoemd. Dicky Sintenie is een schat en kleurrijke vrouw, maar politiek inhoudelijk heeft zij zich niet sterk getoond. Gert Jan van de Hulst (beiden overigens CDA) was te graag aan het woord. Vaak eindeloze referaten en niet te volgen, maar wel met een toon dat hij uitstraalde zichzelf erg kundig en belangrijk te voelen. Henk Wijkhuisen (D'66) was er vooral voor de bühne. Verbaal kwam hij aardig uit de hoek, maar verder ontbrak er iets aan hem. Ik weet nog steeds niet wat, maar misschien was het dat hij niet voldoende begaan over kwam. In feite kan ik ieder raadslid wel evalueren, maar deze mensen typeren misschien wel het meest de mate kwaliteit, op individueel niveau. Daarnaast waren sommige raadsleden erg rechtlijnig, sommigen zwabberden en een enkeling zat er volgens mij niet als raadslid, maar als inhoudelijk deskundige. Ook niet de juiste positie. Het oordeel over mijn functioneren laat ik graag aan een ander over.
Overigens, ik kijk nadrukkelijk naar het functioneren als raadslid. Deze analyse is absoluut niet gebaseerd op persoonlijk affiniteit en waardering. Dat is niet aan de orde en bovendien ontstaat er dan toch ander plaatje.
De afgelopen vier jaar heeft de gemeenteraad van Velsen haar slagkracht gemist, is zij verdwaald in secondaire zaken en is de inhoud niet op de juiste waarde beoordeeld. Belangrijke onderwerpen heeft de raad hiermee laten lopen. Een effect hiervan is dat bij veel fracties en raadsleden gedurende de afgelopen vier jaar de rug niet echt recht gehouden werd. Besluitvorming was zodoende enigszins wispelturig en niet voorspelbaar… of juist te voorspelbaar wanneer duidelijk andere belangen de boventoon voerden.
 
het college, burgemeester en Dick Emmer, bron: Velsen.nl
Het mag duidelijk zijn, dat het de afgelopen vier jaar zeer zeker beter had gekund. De kans is dat er ook nu weer een brede coalitie ontstaat. Hopelijk gaat er op een aantal punten nu wel iets veranderen. Ik kan mij voorstellen dat de kiezer niet veel vertrouwen in de politiek heeft. Ook niet op lokaal niveau. Het ligt echter niet aan de partijen en op zich betekent een lokale partij ook niet dat er sprake is van een meerwaarde. Het ligt veel meer in de persoonlijkheid en ambities van mensen in de raad. Dat maakt politiek zo weinig inzichtelijk. Bovendien ziet de kiezer maar een fractie van het raadswerk. Het meeste gebeurt achter de schermen voor het grote publiek.
Wel zichtbaar was de aanwezigheid bij werkbezoeken. Dit was vaak schrijnend. GroenLinks, Velsen Lokaal en CDA waren hierin het meest zichtbaar. Van de coalitiepartijen was vooral D'66 het meest onzichtbaar.
Veel kritiek van burgers was dat raadsleden op mail, brieven en oproepen zo slecht reageerden. Ook daarin hoort een goede raad zich te profileren. Maar goed, zelfreflectie in de politiek is blijkbaar lastig. In de politiek heeft men veel met ego's van doen. En die slaan zich vooral graag op de borst. In kritiek spuien krijgt de gemeenteraad zeker een voldoende, maar op zelfreflexie is zij gezakt.

Op dit moment vertrekken 20 (!) van de 33 raadsleden. Relatief veel. Wanneer ik de nieuwkomers zie geeft mij dit echter wel vertrouwen. Niet alleen een frisse wind, maar ook zie ik meer een verschuiving naar deskundigheid en kwaliteit. Ik gun Velsen een goede gemeenteraad. Er staat veel op het program en er komt veel op de gemeente af. Het kan beter en het moet beter. Over vier jaar hoop ik een stuk positiever met een analytische blik op weer een raadsperiode terug te kunnen kijken. Alleen al om die reden wens ik de nieuwe raad veel succes, wijsheid en kracht toe!

 
over vier jaar weer in de vaart?

donderdag 20 maart 2014

Westerman


Zoete wraak, frustratie of rancune? Nu de verkiezingen voorbij zijn heb ik het gevoel met deze blog eindelijk echt een punt te kunnen zetten achter de ons toegedane ellende op regie van Wim Westerman.

Het zit hoog. Niet vreemd, wanneer iemand een mes zo diep in je rug steekt, je een toekomst afneemt vanuit een egocentrische opstelling. GroenLinks Velsen heeft nog maar 1 zetel. Eigenlijk nog te veel, maar wel wat ik deze meneer gun. Hij die publiekelijk zei dat het vertrek van Reina en mij gunstig zal uitpakken voor GroenLinks Velsen. Ja, hij verwachtte zelfs drie tot vier zetels. 
Tijdens de campagne werden wij goed op de hoogte gehouden, vanuit diverse hoeken. Het viel op dat Westerman gewoon zijn strategie bleef hanteren; het zwart maken van anderen, maar geen inhoud verkopen. Publiekelijk noemde hij ons een stelletje onbenullen. Hij heeft ons uitgemaakt voor alles wat verkeerd is. Niet alleen ons. Ook Forza kleineerde hij en lokale partijen bleven een boevenbende. In debatten bleef hij zich opstellen als wethouder. Geen vernieuwing, geen visie. Vrij onzichtbaar en wanneer de media over hem schreven meestal niet positief.  Toch waren wij publiekelijk aan de schandpaal genageld en de boosdoeners. 

In de campagne was GroenLinks Velsen vrijwel onzichtbaar. Geen Westerman op de posters. Sterker, nummer drie op de lijst was blijkbaar te bevreesd om nar buiten toe kleur te bekennen en had geen poster achter zijn ramen. Een advertentie in het lokale juttertje maakte moe. Een lange tekst, zonder boodschap. Een hoop gewauwel en van krachtige oneliners had GroenLinks Velsen blijkbaar niet gehoord. Nee, Westerman is een zemelaar, en dat was dan ook het meest zichtbare in de campagne. De antwoorden op de stellingen in het Weekblad IJmuiden verbaasden. GroenLinks standpunten kwamen niet uit de verf. Wel een hoop geleuter, maar geen boodschap en vooral gericht op de kiezer. Kleurloos.

Westerman heeft veel kapot gemaakt, in amper vier maanden tijd. Hij wist zich de volledige en onvoorwaardelijke steun van het bestuur te winnen in het zwart maken van ons. Als makke schapen hobbelden zij achter hem aan. Kritiekloos, want hij was immers de man met charisma en kennis. Het gemak waarmee zij in zijn aan zijn mee gegaan is schrijnend. Het kan niet anders dan dat zijn enige doel was ons kapot te maken. Want wij waren eigenwijs, kritisch en goed; een regelrechte bedreiging. Leugens en bedrog had hij nodig, maar het kleine groepje actieve partijgenoten trapten er volledig in. Die overtuigingskracht heeft Westerman, dat moet ik toegeven. Alleen heeft zijn drift ook geleid tot zijn eigen ondergang. Te triest voor woorden.

GroenLinks landelijk (en provincie) spelen ook een rol. Door de zaken onvoldoende op orde te hebben en omdat ook zij te gemakkelijk voor het gelijk van Westerman hebben gekozen. Ik raad de partij aan nu eens echt intern orde op zaken te stellen en het belang van een goede lokale organisatie in te bedden. Dan hoeven ze niet machteloos toe te kijken naar dit soort "staatsgrepen" en persoonlijke machtsstrijd. En toch doet het mij pijn dat er zo een verwijdering is ontstaan tussen de partij waar ik mij bij aangetrokken voel en het feit dat ik mijn lidmaatschap heb op moeten zeggen. Zuur. Ook hier ligt het kwaad weer in handen van Westerman. GroenLinks ga aan de slag!
Het politieke doek is voor mij gevallen. De wonden nog lang niet genezen, maar ook de pijn is nog niet weg. Wat ons is aangedaan is te grof, vooral met de leugens en onwaarheden die Westerman (en de zijnen) de laatste maanden over ons verspreid zijn.

En nu zit ie daar straks. In z'n eentje. Letterlijk als verliezer. Diverse raadsleden zien er als een berg tegenop; Westerman in de raad. Hoe lang zal dat duren? Waarschijnlijk gaat hij snel over tot kiezersbedrog en geeft hij de zetel over aan nummer twee. Dan gaat GroenLinks weer schade oplopen. Een volledig nieuw gezicht, onervaren en opgeleid onder de indoctrine van Westerman. 
Het gaat hem niet om inhoud. Nee, het gaat om Westerman. Zelden zo een prominente GroenLinkser gezien die zo weinig met de inhoud van GroenLinks had. Nee, KIMO was zijn ding. Belangrijk zijn en reizen, maar qua inhoud en lokaal zal het hem worst zijn. De afgelopen twee jaar waren wij als kritisch ten opzichte van Westerman. Alleen waren wij onderdeel van een monistische coalitie en behoorlijk aan handen en voeten gebonden. Subtiel moesten wij de man aanpakken. Binnen de coalitie stonden wij nog als halve recalcitrante idioten te boek, alhoewel wij in feite die coalitie overeind hebben gehouden. Misschien hadden we dat niet moeten doen. Wij zijn te netjes geweest. Gedane zaken nemen geen keer; we hebben het niet gedaan. We hebben ons stil gehouden. De buitenwereld begrijpt het niet, want waar komt dit alles plots vandaan? Wel, zo plots was het niet. Met fluwelen handschoenen leverden wij de afgelopen twee jaar al strijd om Westerman zijn plaats te wijzen. En nu... Alleen maar verliezers. GroenLinks Velsen is daarbij zelfs tot het gaatje gegaan; de fractie naar huis sturen. De fractie maakte GroenLinks ten schande. Wie maakte nu werkelijk GroenLinks ten schande? Westerman kan dat nog in zijn voordeel gebruiken. Immers GroenLinks had de laatste tijd geen zetel meer in de raad, dus een winst van 100%. Gefeliciteerd Westerman!



woensdag 19 maart 2014

Moe...

Nederland anno 2014. Van netto zo'n 3500 per maand in 2009 naar zo'n 1200 netto nu. Mijn leven lang hobbel ik achter de feiten aan. Van die 3500 ging ruim 2000 naar vaste lasten. In principe nu van die 1200 ook.... Volgens mij kan je dan spreken van een probleem.

Met dat eerste inkomen konden we het net redden. Klinkt als veel, maar dat is relatief. Hoge vaste lasten en we moesten er met z'n drietjes van leven. Dat komt omdat er naast de vaste lasten ook een financiële last uit het verleden lag. Daar wil ik nu niet verder op ingaan, maar in totaal hebben we het wel over bedragen met een totaal van zeker vier nullen. Met plak en lijmwerk wist ik telkens de eindjes aan elkaar te knopen en toch ook nog redelijk te leven. Het was niet dat er sprake asvan rijkdom, maar zeker ook niet van een situatie van beknibbelen. Bovendien waren er positieve vooruitzichten.
En ja, in 2010 werd ons inkomen een stukje royaler. Ik ontving een raadsvergoeding, mijn vrouw eveneens, maar haar deel werd gekort door het UWV. En er moest een redelijk bedrag af naar de clubkas van de partij.
Toch ruimte voor extraatjes..., dus niet, want na 26 jaar dienstverband werd ik werkloos. Mijn netto inkomen ging met meer dan 50% achteruit. Die 70% blijkt zeer relatief te zijn.

We moesten het allemaal iets rustiger aan doen en pasten ons aan. Aanvankelijk leek dat te lukken. Maar, zoals een normaal leven betaamt; je hebt altijd tegenvallers. Zo wij ook en wel van diverse aard. Al met al wisten we het nog net te rooien.
Ondertussen solliciteerde ik mij suf. Zonder enig succes. Via vrijwilligerswerk ben ik als ZZPer begonnen. Een leuke klus voor de boeg, waar ik vol in ben gegaan. Gelukkig, want inmiddels liep mijn WW uitkering af. Nu had ik nog een half jaartje inkomen. Een geruststelling. En met netwerken en de kwaliteit elke ik leverde zat er een nieuwe opdracht wel in. Me dank aan de centrale overheid, geen instelling heeft mee geld. Voor mij betekende dit vanaf januari geen inkomsten. No, ik had natuurlijk nog mijn raadsvergoeding. Alles bij elkaar te krap om op huidige voet door te gaan, maar toch.
Alleen ontstond er een situatie dat vanaf maart 2014 de raadsvergoeding gaat vervallen. Problemen in de partij en omdat ik wel in de politiek zit voor de politiek en niet voor mijn portemonnee heb ik bij dit conflict eieren voor mijn geld gekozen. Vanaf nu zijn we alleen afhankelijk van de uitkering van mijn vrouw. Dat is niet veel, en te weinig om in onze situatie van te leven.
Van de buitenkant wonen we in een mooi huis. Hebben we mooie spullen. Men begrijpt daardoor onze situatie dan ook maar moeilijk. Gezien de situatie willen we hier ook niet meer wonen. Gezien de markt... Zitten we er nog. Van het huis komen we niet af, van de vaste lasten evenmin. In aanmerking voor WWB of WIAO kom ik niet. De grote instituten eisen (op zich niet onterecht) hun gelden op. Of je dan nog te eten hebt,je dieren kan voeden, maakt hen allemaal niks uit. Althans te weinig. En zo kom je in een negatieve spiraal. Een draaikolk meer.
Ondertussen probeer je opgewekt te blijven. Niemand ziet dat ik al die problemen letterlijk in mijn maag voel. Niemand ziet mijn angstaanvallen. Soms neem ik een pilletje, zodat ik mij even rustig voel. Verder vlucht ik in het schilderen. Ik maak mooi werk. Alleen hebben mensen niet een paar honderd euro, of bijna 2000 euro over voor kunst. Het kost, maar levert niets op. Niets schijnt te lukken. Niet qua werk, niet qua financiële vooruitzichten en of en wanneer we het huis verkopen is ook duister. En dat terwijl wanneer we gisteren het huis verkochten over een maand de problemen al veel minder zijn. En dan komen er nog kosten aan, zoals de APK. Vandaag zei ik tegen mijn vrouw voorzichtig te zijn met rijden, want als de benzine op is kunnen we voorlopig even niet tanken. Zei ze dat ik problemen creëer.... Nee schat, helaas is het onze realiteit. Ik trek het mij aan, voel me verantwoordelijk.

Toch zijn in grote lijn de Nederlandse staat en grote bedrijven (onder andere banken) de grote schuldigen van onze situatie. Indirect, dat wel. Op pech heb ik immers ook een abonnement. Het vervelendste is misschien wel, dat ik er zo vreselijk moe van word. Mijn energie raakt op. Het maakt allemaal wat hopeloos, uitzichtloos. Dat maakt moe. Heel erg moe.

Dit is niet mijn eerste blog over dit onderwerp. Nogmaals, ik wil een signaal afgeven. Helaas is mijn situatie namelijk maar een voorbeeld. De kracht van een boodschap is de herhaling. Ik hoop alleen niet te veel te hoeven herhalen.......



maandag 10 maart 2014

Droog brood

Inmiddels krijgt het meer en meer aandacht; de problemen van oudere werklozen en de uitbuiters. Vorige week bij Kassa (Vara) nog over de idiote heffingen op achterstallige ziektekostenverzekeringen. Inmiddels ook de knellende positie van velen; onverkoopbare huizen, niet te betalen hypotheken en belastingachterstanden.

Het nieuws wordt primair beheert door de jeugdwerkloosheid, maar steeds meer komt de focus op de oudere te liggen. En terecht. Dat zeg ik niet alleen vanuit mijn eigen situatie, maar vooral ook omdat ik op een breder economisch niveau tracht te kijken. Het aantal mensen met onbetaalbare schulden is dermate groot, dat dit economische schade berokkent. Ligt de schuld nu bij al die individuen? De publieke opinie ziet steeds meer, dat dit in maar een (relatief) enkel geval aan de orde is.

Je hebt een goed baan. Je werkt er al bijna 30 jaar. Dan opeens wordt je werkloos. Je hebt wel een hypotheek die bijna de helft van je (oude) salaris opvreet en dan komen er nog vele kosten bij. Omdat het inkomen goed was, kende je geen probleem. Door de werkloosheid zakt het inkomen dermate, dat de vaste lasten in totaal al meer dan ¾ van het inkomen betreffen. Gezien de leeftijd komen velen niet aan de bak. Zelf heb ik inmiddels meer dan tweehonderd (misschien zelfs wel driehonderd) sollicitaties verricht. Heel serieus en toch maar drie keer uitgenodigd. Dan houdt de WW op, maar WWB is niet in zicht. Immers je partner heeft nog een klein inkomen, of uitkering. Op dat moment stijgen de vaste lasten naar 125% van het inkomen. Je hoeft geen rekenwonder te zijn om in te zien dat er dan sprake is van een probleem.
Maar waar gaat dat geld naar toe? De hypotheek is al een grote post. Bij ons meer dan 1500 euro. Dan betalen we 250 euro per maand aan ziektekostenverzekering. Er zijn nog andere verzekeringen en je zit al op 2000 euro. Internet, televisie en mobile telefoons… ik heb het bij ons opgeteld: 150 euro per maand! Gemiddeld trouwens. Waanzinnig eigenlijk. O ja, en dan de energienota nog: 364 euro per maand. Groot huis en bijgebouw. Vroeger allemaal geen probleem. Nu een ramp.
Verkopen we ons huis, dan gaan we goedkoop kopen en hebben we zelfs helemaal geen hypothecaire lasten meer nodig, of een heel klein beetje. De energienota gaat naar beneden en opeens kunnen we normaal leven. In dat opzicht zitten wij in een bevoorrechte positie. Mits we ons huis verkopen en inderdaad eigen geld overhouden. Dat laatste moet mogelijk zijn, zelfs bij een relatief lage verkoopprijs.

Maar zo ver is het nog niet. Ons huis is flink gezakt in de prijs, maar ligt markttechnisch in een moeilijk segment. En dan valt je op hoe de grote jongens je gaan uitkleden. De bank blijft tot een zeer laat stadium de hypotheek incasseren. Overigens heb ik contact gezocht, en wordt hier wel aan gewerkt. Maar, de belastingen, energiebedrijven, ziektekosten en de communicatie bedrijven willen gewoon hun geld. Niet onterecht, maar de manier waarop is nogal dwingend en ja ik vind zelfs stuitend. Met name de belastingen zijn op dit gebied zeer intolerant (uitgezonderd de gemeentelijke belastingen).
Kortom, ik zit nu in een situatie dat ik nauwelijks eten kan kopen. Straks helemaal niet. Met andere woorden, al mijn geld gaat straks naar zaken waar ik geen direct tastbare middelen voor ontvang. Dat is onze maatschappij. Je betaald voor lucht. Want dat internet, mobile telefonie, energie, verzekeringen, maar ook de belasting, daar zie ik niet direct iets voor terug en ik heb zeker geen zicht op wat ik nu exact voor iedere euro krijg. Mobiel. Ik bel nauwelijks, heb een goedkoop abonnement, maar betaal wel 30 euro per maand. Waar in hemelsnaam betaal ik voor? Het antwoord hoef ik niet ver te zoeken. Het is niet voor niet in het nieuws dat bepaalde organisaties er financieel rooskleurig voor staan en grote winsten maken. Dat is gemakkelijk door de ondoorzichtigheid van het product. Ooit heb ik een flat gehad in Capelle aan den IJssel met stadsverwarming. Ik was er nooit, maar betaalde ook nog nooit zo veel energiekosten. En dat terwijl ik de kachel uit had. En reclameren… dat verlies je.
Mij  situatie is erbarmelijk, maar ik heb nog een heel goed perspectief. Tot die tijd moet ik het uitzingen. Hoeveel oudere werklozen hebben dat niet? En wat betekent dat voor de economie? Ik kan mij herinneren hier al eerder een waarschuwende vinger over te hebben opgestoken. Er waren vrijwel geen reacties. Inmiddels komt het meer en meer in het nieuws, maar wat wordt de toekomst? Voor de economie… ja op macro niveau komt het wel goed, maar op micro niveau? En je krijgt niet alleen een steeds grotere kloof tussen arm en rijk, maar steeds meer rijken worden opeens arm. En vaak met slechte vooruitzichten. Waar moet dit heen? Bij mij zakt de moed al in de schoenen. Ik kan alleen maar hopen snel het huis te verkopen. Bij vele anderen is dat zelfs geen oplossing meer.
Is dit nu de schuld van de individu? Hoge en dure hypotheken werden je enkele jaren gelden door de strot geduwd. Zonder internet en mobieltje besta je niet meer. Als individu ben je er ingeluisd door geldbeluste bedrijven. En nu ga je het pas merken, wanneer het niet goed meer gaat… zij niet meer thuis geven.

In mijn geval hoop ik de boel snel op te lossen en dan ga ik met pensioen. Eenvoudig leven en af en toe een extraatje. Eigenlijk heb ik een mooie toekomst voor de boeg…