maandag 27 juli 2020

Over de top



Racisme is iets wat ik niet ken. Ieder mens is voor mij gelijkwaardig. Niemand is echter gelijk. Het is een van mijn stokpaardjes, maar wel een met een zeer essentiële basis. Discriminatie is iets wat ik ook niet ken, maar waarvan ik weet dat het bestaat en waarschijnlijk niet uit te roeien is, omdat een mens eenmaal tot een groep wil behoren en vormen van uitsluiting het groepsgevoel versterken.
Dat laatste maakt gasten als Baudet en Wilders dan ook populair. De andere kant is dat termen als racisme en vooral discriminatie in steeds grotere vormen misbruikt worden. Natuurlijk mag discriminatie (maar zeker ook racisme) niet voorkomen. Dat staat buiten de discussie, maar tegenwoordig zien we een omgekeerde reactie. Het begon met de discussie rond Zwarte Piet. Een onschuldig kinderfeest, waar in feite niemand (bijna niemand) enige moeite mee had en er zeker geen link mee legde richting discriminatie. Tot een kleine groep uit de zwarte gemeenschap in Nederland er een punt van ging maken. Felle discussies ontstonden en de Zwarte Piet mag in feite niet meer. Vervolgens mocht het woord neger niet, maar moet je zwart gebruiken. De negerzoen mag niet meer (de Jodenkoek overigens nog wel). Steeds meer onderwerpen waar iets in zit dat verwijst naar donker mag niet meer. Volgens de fanatici wijst dat alles op discriminatie en zelfs racisme. Deze groep zwarte mensen profileert zich momenteel als dat alles gerelateerd is aan discriminatie. Echter, mijn twijfels groeien ten aanzien van het feit of ze nu echt weten wat discriminatie is… naar mijn gevoel zoeken ze discriminatie op. Ze maken het zelf. Ondanks dat ze in de kern volledig gelijk hebben slaan ze door. Daarmee zal het juist zo zijn dat bepaalde groepen de zwarte medemens juist meer gaat discrimineren. En het gaat verder en verder. De beeldenstorm van foute geschiedenisfiguren… Ooit helden, in hun tijd. Nu misdadigers. Ga de discussie aan, hoe hiermee om te gaan, in plaats van te vernielen. De moord op de Amerikaan door de politie is iets wat niet door de beugel kan en de Black live matters beweging, daar sta ik volledig achter. Waar het mij om gaat is dat de zwarte bevolking momenteel bezig lijkt zich te willen vergelden en zich voor 100% wil laten accepteren, door juist in te zetten op de overtreffende trap. Mijns inziens ga je dan niet alleen te ver, maar ontwikkel je ook een tegenbeweging. Dat is juist wat we moeten voorkomen. De laatste stap is mij echter eentje die echt te ver is… Surinamers willen inzage in waar hun achternaam vandaag komt en indien mogelijk hun Afrikaanse familienaam terug. En wel op kosten van de Nederlandse overheid… De humor zag ik gisteren in het Journaal; Meneer Adriaan wil niet de naam dragen van de voormalige slavenhouder… nu blijkt de naam te komen van Adriana, de stammoeder… Stel dat mijn naam ergens in het verleden gerelateerd was aan misdaad, discriminatie of ander gespuis. Dan ga ik toch ook niet eisen dat de overheid mij betaalt om het na te zoeken, en dat ik mijn naam zou kunnen veranderen? Zijn onze zwarte medemensen niet enorm bezig met spijkers op laag water aan het zoeken? Dat gevoel groeit bij mij in toenemende mate. Ik maak mij er ook zorgen om, omdat ik bang ben dat het juist averechts gaat werken. Veel witte mensen voelen zich nu al (terecht of onterecht) gediscrimineerd door hun zwarte medemens. En hoe zit het met de Chinezen, de mensen van Arabische afkomst? Waar zijn we mee bezig? Of iemand zwart, wit, geel, Arabisch of albino is kan me geen reet schelen. Niemand is gelijk,… maar we zijn wel allemaal gelijkwaardig! Daar moet op ingezet worden en niet op de ongelijkwaardige verschillen.

Tot slot wordt er een essentie overgeslagen… Ook zwarte mensen discrimineren onderling. Misschien niet in Nederland, maar wel in diverse culturen. Een zekere vorm van discriminatie is gerelateerd aan ons menszijn. Dikke mensen, anorexia, roodharigen, spraak (dialect), bastaards… overal worden mensen gediscrimineerd. Een hopeloos effect van ons menszijn, maar iets waar we mee moeten leren omgaan. Wat nu een (relatief kleine) groep zwarte mensen bewerkstelligt is naar mijn mening juist verkeerd. Er was veel fout in het verleden en er zullen nog vele fouten gemaakt worden, maar het belangrijkste is dat we daar met elkaar uit moeten komen. Mét elkaar en niet ten opzichte van elkaar. Ieder mens is gelijkwaardig!

vrijdag 3 juli 2020

Politieke Corona


2020 staat in het teken van een pandemie. Een pandemie waar in eerste instantie weinig bekendheid mee was en geen medicijnen tegen waren, noch een vaccinatie. Inmiddels is er veel meer bekend. Het is een serieuze pandemie en er dient wel degelijk ernstige rekening mee gehouden te worden.
We zijn nu enkele maanden verder en inmiddels zijn vele maatregelen de revue gepasseerd. In grote lijn zijn deskundigen het met elkaar eens, maar per land blijken de verschillen ook groot en staat al die deskundigen niet op een lijn. De vraag reist dan ook in welke mate de deskundigen nog onafhankelijk zijn, wanneer je kijkt naar de politieke besluitvorming. Regeringsleiders die een grote invloed hebben op de bestrijding, zoals in de USA en Brazilië. Ontkenning is hier het beleid, al wordt dit binnen de naties zelf ook tegengesproken. Toch hoeft het niet ver van huis gezocht te worden om duidelijk te krijgen dat de pandemie een politiek pandemie is geworden. De tegenstrijdigheden in beleid tonen dit aan. Er worden regels opgelegd en de onduidelijkheid neemt hierdoor alleen maar toe. De vraag wat is waar en wat niet speelt bij steeds meer individuen een grote rol en tegenbewegingen staan steeds meer op om de pandemie zelfs grotendeels te ontkennen. Een voorbeeld zijn de reisbeperkingen. Als eerste wordt er nauwelijks gekeken naar gebieden, maar naar landen. Portugal is momenteel een uitzondering, met een code oranje voor Porto en Lissabon. Turkije daarentegen is geheel code oranje… Niet te bevatten. Per hoofd van de bevolking staat Nederland op plaats acht met de meeste doden per 1000 inwoners. Een land als Turkije staat veel lager, zelfs met (politieke) correcties. Nee, er is iets anders aan de hand. De Europese Unie geeft de deelnemende landen sneller code geel of groen, dan landen daar buiten. Het simpele feit lijkt te zijn dat men de economie binnen de EU weer op gang wil helpen, dus het toerisme moet binnen de Europese grenzen blijven. De strook tussen Bodrum en Antalya is een van de veiligste gebieden, met de minste besmettingen. Maar Turkije is code oranje. Politiek nuanceert niet (of nauwelijks). Italië is code groen… zeer twijfelachtig. Van Nieuwenhuizen stelde zelfs dat het onverantwoordelijk is om naar Turkije te gaan… Misschien is het juist onverantwoordelijk om in Nederland te zijn.
Een ander punt is de anderhalve meter samenleving… In het ene land is het een meter, in sommige zelfs twee meter. Aangetoond is dat buiten besmettingen veel minder voorkomen, dan binnen vier muren. Maar welke afstand is nu de juiste?  Of zou je verschillende afstanden moeten hanteren? Nee, Rutte blijft bij de anderhalve meter. Punt uit.
Ook de mondkapjes is zo’n politieke discussie. In het Duitse Jena is aangetoond dat mondkapjes zorgen voor 60% minder besmettingen. In Nederland wordt het dragen van mondkapjes volledig weggewoven. Het helpt niet, wordt door Rutte gezegd. Toch moest met, plots, in het OV mondkapjes dragen. Maar ze helpen toch niet? Of zit hier ook weer een politieke reden achter? Het gaat er steeds meer op lijken.  Nee, een mondkapje helpt geen 100%, maar wel een hoop. Ach ja, Nederland had al zijn mondkapjes verkocht aan China… ja, dan heb je ze niet en ontken je maar.
Enkele voorbeelden van hoe de politiek met de pandemie om gaat en manipuleert. In bijna alle landen zie je vergelijkbare politieke invloed, vaak tegenstrijdig met beleid in andere landen, maar zeker ook regelmatig in strijd met het eigen beleid.  Niet vreemd, dat men het niet meer begrijpt, regels worden overtreden en weerstand ontstaat. De politiek maakt de mens angstig. Natuurlijk, de pandemie is serieus en iedereen moet alert zijn. Net als bij griep vallen er vele doden, en inderdaad vaccinaties en medicatie zijn er nog niet, dan wel onvoldoende, maar alle verantwoordelijkheid wordt bij de individu weggehaald. De politiek grijpt haar macht, we zijn onze vrijheid kwijt aan niet een onzichtbare vijand, maar aan de politiek.
Een wereldwijde pandemie zou een wereldwijd beleid moeten tonen met een wereldwijde duidelijkheid… in plaats van al dat gekloot waar de mens nu aan overgeleverd is.