luie werklozen

De overheid blijft maar zeiken op de werklozen. Nu is het bericht dat de werklozen te weinig hun best doen om werk te zoeken.

Al menigmaal heb ik mij geuit over de strategie en het handelen van Kamp. Gisteren was hij op werkbezoek bij de champignontelers, om te wedijveren voor eerlijk werk. Ondertussen kwam het bericht van de arbeidsinspectie dat werklozen te weinig doen om een baan te zoeken.

Allemaal goed en wel, maar het vuur op de werkzoekende wordt wel erg aangewakkerd, terwijl er nauwelijks meer gekeken wordt hoe de wereld nu echt in elkaar zit. Waarom komen de Polen naar Nederland om te werken? Waarom neemt de werkloosheid toe? Heeft het misschien iets te maken met de werkgevers? Ik denk het wel. Het aannamebeleid is onaantrekkelijk voor de meeste Nederlanders, en daarbij wordt er volop gediscrimineerd. Niet openlijk, maar wel achter de schermen. Zoals ik al eerder aangaf: bijvoorbeeld leeftijdsdiscriminatie. ze mogen het niet zeggen, maar doen het wel.

En dan het UWV. Een dure organisatie, maar wat doet het UWV voor de werkzoekende? Ik ben nu anderhalf jaar werkloos geweest, maar het UWV heeft op geen enkele wijze constructief bij gedragen aan het weer vinden van arbeid. Nee, het UWV is vooral een controlerende organisatie, die in grote mate de regeltjes volgt. En dat met al haar beperkingen.

De werkloosheid neemt toe, Verschuivingen op de arbeidsmarkt trekken een scheef beeld. Het aannamebeleid van ondernemingen en organisaties is discriminerend (maar op een wijze dat je ze er niet op kan pakken) en Kamp blijft zeiken dat het aan de werkloze zelf ligt, omdat hij/zij zich niet aantrekkelijk heeft gemaakt voor de arbeidsmarkt. En dan nu de opmerkingen van de inspectie.
De drie van den Haag (Rutte, Verhagen en Wilders) gaan straks een maand de koppen bij elkaar steken om verdere bezuinigingen te bespreken. CPB geeft aan niet te bezuinigen, dat is namelijk slecht voor de economie. Ik ben het daar helemaal mee eens, maar de drie van den Haag helpen Nederland graag verder in het slob en het ligt allemaal aan de onwil van de individu... wanneer mag ik weer stemmen????



You know: Hugo Kaagman!

Vandaag las ik de nieuwe VPRO-gids (die voor volgende week). Dat doe ik vaker, omdat ik dan nog tijd heb voor de achtergrond info. Het hoofdonderwerp, deze week, is de punk uit de jaren zeventig. In een van de artikelen worden enkele artiesten uit die tijd belicht, waaronder Diana Ozon, de toenmalige vriendin van... juist Hugo Kaagman. Hugo zat bij mij op school (het Lorentz Lyceum te Haarlem), net als Peter van de Klashorst. Peter is een extravagante en mediageile kunstenaar geworden. Vroeger ben ik een poosje met hem opgetrokken en in mijn herinnering was het altijd een naar binnen gekeerde zonderling. Nou ja, met Peter kon je wel lachen en die droge humor bezat hij wel al. Ooit zei ik: van de Klashorst pleegt zelfmoord of wordt beroemd... hij heeft voor het laatste gekozen.

In het begin, een klas hoger, zat Hugo. Hugo was voor zover ik mij kan herinneren ook bezig met de schoolkrant en een kleurrijk figuur. Ten aanzien van Peter was Hugo meer een geinporum. Later kwam ik een keer (bij Nederlands) in een hogere klas (was inmiddels ook al drie keer blijven zitten) en de leerlingen verstopten mij, voor de leraar (Fries de Vries). Ik weet bijgod niet meer waarom ik toen in die klas moest zijn, maar wel dat ik mij daar de halve les verstopt had en de hilariteit groot was, toen ik 'gevonden' werd (als straf moest ik geloof ik een week na blijven, wat inmiddels al op een bijna levenslange straf neer kwam). Maar goed, dat was dus de klas van Hugo en Herbert. Een paar jaar later kwam ik Herbert tegen en is al jaren een van mijn beste vrienden. Via Herbert en een andere vriend (Joop Voitus van Hamme, die inmiddels in 2010 overleden is) volgde ik de activiteiten van Hugo, vanaf de zijlijn. Zelf ben ik Hugo niet zo veel tegen gekomen. Een keer diep in het land van Venezuela, toen Joop en ik door de binnenlanden trokken en wij ergens iemand tegenkwamen... wat Hugo dus was. En ik heb hem een keer op Curaçao ontmoet, tijdens het kindercarnaval. Joop is Hugo ooit nog eens midden in de Sahara tegen gekomen. Volgens mij was dat zijn eerste ontmoeting met Hugo, waarna pas later bleek dat Herbert een tijd een goede vriend van Hugo was geweest. Het was niet onbekend dat Hugo zich graag over onze beperkte globe bewoog en een voorkeur had voor bizarre, verre en warme oorden.

Maar goed ieder gaan zijns weegs. Zo Herbert, zo ik, en zo Hugo. Maar, je volgt het op een afstandje toch. Dat heb ik met van de Klashorst ook. Alleen van de Klashorst is niet moeilijk te volgen, Hugo daarentegen een stuk lastiger. En eerlijk gezegd is de kwaliteit van de kunst van Hugo grootser en imposanter dan die van van de Klashorst (aldus mijn bescheiden mening). Indrukwekkend is het beschilderen van vliegtuigen geweest. Wat mij betreft is Hugo iemand die vooral bezig is met zijn werk en lekker leven, en een stuk minder met zijn imago. In het laatste ligt een groot verschil met Peter van de Klashorst, die zijn hele identiteit alleen maar aan zijn imago ontleent.

Goed, nu lees ik dus die VPRO-gids en het artikel over de punktijd. Wel in die tijd (eind jaren 70) begon Hugo zijn glansrijke carrière, juist als recalcitrante punker en graffiti spuiter. Samen met Dr. Rat en Diana Ozon richtte hij de Koekrant op (ik moet zelfs nog wat exemplaren hebben). Vreemd is dat Diana en Dr. Rat wel in het artikel genoemd worden, maar Hugo dus niet. Eigenlijk ben ik van meningn dat de VPRO-gids met deze aflevering Hugo Kaagman duidelijk te kort doet. En dat is jammer, want hij is misschien wel het meest succesvol uit de punkculuur naar voren gekomen, maar ook dankzij deze punkcultuur! In zo'n geval verdient iemand voor mij een bescheiden ode. Bij deze.

Deze ode zal ik overigens illustreren met wat beelden van werk van Hugo en Hugo zelf. En hoop dat met deze bescheiden ode men Hugo een beetje leert kennen. En de andere kant... vroeger wilde ik wel een beetje zoals deze heren zijn. Ik had geen lef, was te braaf en paste mij teveel aan aan de invloed van thuis. Niet dat ik jaloers ben... het is bij mij anders gelopen, maar soms kijk ik naar hen op een wijze van: ik had in het rijtje kunnen passen, wanneer de omstandigheden toch wat anders waren... Enfin, de wereld ziet er net effe wat anders uit.

Privatiseren!

Afgelopen zaterdag hebben een aantal leden van GroenLinks fracties uit de regio bij elkaar gezeten om te praten over de invoering en effecten van de WMO. Een boeiende en constructieve bijeenkomst en ik ben blij dat ik hier deel van uit mocht maken. Ook werd weer eens duidelijk hoe ongelofelijk ingewikkeld de materie is rond de WMO en wat er allemaal niet aan gekoppeld of mee verweven is. Ook is mij weer duidelijk geworden dat er in Nederland iets structureel niet goed gaat.

Een halve eeuw geleden had de Nederlandse overheid een brede bemoeienis met alles wat ons allen aan ging. Daarna kwam het idee om publieke zaken te privatiseren, dan wel meer vanuit een private insteek te laten functioneren. Naar mijn idee is de overheid veel te veel doorgeslagen in dat privatiseren. Het is slecht voor het voorzieningenstelsel, maar ook voor de welvaart van het land. Nee, geen Griekse taferelen... Nee, ook van ambtenaren en semi ambtenaren mag je prestatie verwachten. Je mag eisen stellen, maar typisch politiek is: er is een probleem, of iets werkt niet: weg er mee. Is de privatisering van de energieleveranciers nu een verbetering? Werkt Post.nl nu zo veel beter dan de aloude PTT?

Maar ook op andere vlakken zie je vormen van privatisering... in ieder geval een insteek om meer commercieel te werken. Kijk eens naar de enorme macht van de zorgkantoren... particulieren verzekeraars, maar die maken wel helemaal de dienst uit van de gezondheidszorg.

Ben ik tegen privatisering? Neen! Alleen het moet gedoceerd en je moet goed kijken waar het wel kan en waar het niet kan. Vervolgens, wanneer je een keuze maakt; wees dan ook consequent. NS en Prorail is een verhaal van heel inconsequent omgaan met een zekere mate van privatisering, waarbij Prorail feitelijk de nieuwe machthebber op het spoor is.

In een lijn met privatisering zie ik decentralisatie. Voor mij is het een beetje het zelfde, maar met een ander jasje. En dan kom ik langzaam tot de kern van de zaak. Decentraliseren is prima. Natuurlijk kan de lokale overheid beter voor haar inwoners zorgen en zorg op maat bieden, dan de hogere overheden. Maar het is, net als altijd; alles of niets. Dus de regering geeft niet alleen de uitvoering uit handen, maar ook haar verantwoordelijkheid. En daar gaat het mis! Iedere gemeente kan een eigen beleid voeren en dan kan het verdomd lullig zijn dat je net over de grens van gemeente A woont, terwijl je in gemeente B zo veel beter uit bent. Dat is de situatie die zich ontwikkeld met de decentralisatie. Mijn oproep is dat de regering haar verantwoordelijkheden houdt en blijft nemen, maar de uitvoering zo veel mogelijk daar legt waar dit het meest effectief en mensvriendelijk gehanteerd kan worden. Een simpele strategie met verstrekkende resultaten. Het initiatief van GroenLinks zo bij elkaar te zitten heeft voor mij een grote waarde en ik hoop dat hiermee de WMO in Kennemerland straks een beetje een constructief en eensluidend beleid laat zien.

VLAKTAKS

Veel Nederlanders denken dat wij een progressief belastingstelsel hebben. Gelukkig was er vandaag aandacht voor in de krant... een hele kleine elite betaalt meer belasting, maar verder betaalt een ieder gemiddeld 40% belasting. Dit geeft maar weer aan dat de lasten niet evenredig verdeeld worden in ons land en dat er wel degelijk een veel beter gedifferentieerd belastingstelsel ingevoerd kan worden.
De vraag of dit van belang is laat zich vanzelf beantwoorden, wanneer je kijkt naar de economische bewegingen. Het verschil tussen arm en rijk wordt groter. Naast de bekende armlastige populatie (mensen met bijstand, sociaal zwakkeren, etc.) ontstaat er nu ook een nieuwe groep: middeninkomens met dergelijke financiele problemen, dat zij gebruik moeten maken van de voedselbank. Je ziet het niet van buiten. Kortom, een steeds grotere groep heeft een negatief effect op de economische ontwikkelingen en groei. De stagnatie op de huizenmarkt is een voorbeeld. Meer dan drie keer modaal voelt hert allemaal niet zo en blijft lekker uitgeven, maar deze groep is nooit toereikend om de economie draaiende te houden. Daarom een snelle herziening van ons belastingstelsel en een daadwereklijke invoering van gediffderentieerde belastingen! En anders: grote rijen bij de voedselbank... maar wie gaat dat dan betalen?

bankarrogantie

Eerlijk gezegd ben ik geen financieel deskundige. Sterker, ik val onder de categorie leek, wat betreft financiën. Dus, op basis van mijn gezonde verstand tracht ik sommige financiële zaken te bevatten. Het lukt mij even niet.

Ik heb geld. Dit geld breng ik naar de bank. Daarvoor krijg ik een hele kleine vergoeding en de bank bewaard mijn geld. Dat doen een heleboel mensen en daardoor heeft de bank een heleboel geld. Dat geld geeft de bank uit. In bijvoorbeeld de vorm van een hypotheek, krediet, of anders. Mensen die geld van de bank lenen betalen veel meer rente. Het verschil tussen de ontvangen rente en de te betalen rente (door de bank) is de winst voor de bank. Relatief, want ze hebben ook kosten. Maar in ieder geval is dit naar mijn idee het systeem van een bank.

Maar wat gebeurt er vervolgens... de bedragen worden groter en de bank wil meer winst maken. De bank probeert klanten te werven zodat ze geld hebben om iets mee te doen. En ze werven klanten om te zorgen dat ze geld lenen, want daar verdienen ze op. Nog steeds allemaal heel logisch en begrijpelijk.

De afgelopen jaren hebben de banken op deze manier mensen heel veel en heel gemakkelijk geld geleend. Daarbij soms meer dan de mensen eigenlijk konden lenen. Dat ging altijd wel goed, maar een heleboel geld is gebakken lucht... beleggingsgeld, speculatief geld. En daar ging het mis. Banken vielen om en er ontstond crisis. Zelfs zo erg, dat de overheid (van onze eigen belastingcenten) geld is gaan stoppen om banken overeind te houden. Goed, we kennen inmiddels het vervolg en het wordt alweer veel ingewikkelder om de boel nog te begrijpen.
Daarnaast is er een economische crisis ontstaan. Naast een politieke verantwoordelijkheid zit hier een hele grote verantwoordelijkheid van de banken in. Ondertussen blijven die banken flink sponsoren (vooral sport), ze betalen hoge bonussen, en ga maar door. Dat is weer iets beter te bevatten.

Nu de kleine man... dan zie je iets vreemds. Om te beginnen geven banken heel moeilijk nog hypotheken af, terwijl ze hier vier jaar geleden nog mee liepen te strooien. Door de crisis krijgen mensen financiële problemen. Men probeert (ga uit van het goede in de mens) met de bank te overleggen op welke wijze de problemen het beste opgelost kunnen worden. Resultaat: banken geven niet thuis!

En dan breekt mijn klomp. Dit is de bankarrogantie. De bank heeft en neemt macht over de financiële situatie van de individu en van de economie. Immers voor zelfstandig ondernemers is het ook nauwelijks meer mogelijk kredieten te krijgen. Er wordt reclame gemaakt over het feit dat de banken mee denken met de klant, de bank zit in een situatie dat deze bijna altijd hun uitstaande middelen kunnen vorderen en banken zijn een belangrijke motor van de economie. Maar nee, de banken worden bang en grijpen hun macht. De klant is niet langer meer de koning...., maar de knecht. De bank zelf bepaalt en verschuilt zich achter oneigenlijke regelgeving en bezwaren. Ondertussen geven zij zelf nog steeds geld als water uit aan sponsoring en bonussen. Kleine ondernemers en individuen helpen ze naar de klote.

Ik ken mensen die zo klem gezet worden door de onwil van de bank, dat zij een rekening openen bij een andere bank, daar de inkomsten op laten storten en vervolgens niet in staat zijn de hypotheeklasten te voldoen. Waarom? Omdat zij door omstandigheden (tijdelijk) niet in staat zijn de hypotheeklasten te voldoen. De bank echter schrijft dit maandelijks gewoon af, ongeacht of er voldoende saldo is, en de klant kan barsten. Nu is het overstappen naar een andere bank natuurlijk niet de optie. Er wordt wel op korte termijn een oplossing gevonden, maar duurt het te lang worden de schulden te groot en ontstaat er weer een ander probleem. Pure bankarrogantie: zoek het maar uit, als wij maar (direct) ons geld krijgen. Wij zeggen wel met u mee te denken, maar dat doen wij echt niet hoor.

We kennen de beweging Occupy, maar die is vooral gericht op beleggers en het grote geld. Ik verwacht als het zo door gaat dat mensen ook in verzet komen tegen deze bankarrogantie. Nogmaals, ik ben geen financieel deskundige, maar dat hoef je ook niet te zijn, wanneer je naar deze vorm van bankarrogantie kijkt en weet in te schatten wat hier de gevolgen van kunnen zijn. En dan is er een situatie dat de overheid nog meer geld in de banken moeten pompen en de economie nog verder krimpt. Bij deze roep ik alle banken op: maak je reclame waar, denk mee, participeer mee met je klant. Natuurlijk; beperk de risico's, maar blijf menselijk en neem je verantwoordelijkheid. Stop de bankarrogantie!

Koorts

Gaat ie nu door, of gaat ie nu niet door?  Een vraag die meer dan de helft van Nederland zich stelt. Heerlijk, Holland op z'n smalst. We zijn weer even een. Zelfs mensen die niets met schaatsen hebben hoor je nu zeggen: het is al zo ver, ik hoop dat ie dit keer door gaat. Meer dan de helft van het nieuws gaat nu over de Elfstedentocht. de tocht der tochten. Dat valt niet te ontkennen.

Het prachtige Friesland. En als ie door gaat... komt Balk dan in de route? We hebben het wel over de Elfstedenkoorts, maar het lijkt er echt op dat Nederland massaal last heeft van een fikse koortsaanval. Niets is nu belangrijker dan de Elfstedentocht. Op de tweede plaats komt het schaatsen en op de derde plaats het weer. Nederland vergeet even de rest van de wereld. Eigenlijk wel lekker. Even niet stil staan bij al die ellende, want Neerlands griepje,... is eigenlijk een perfect geneesmiddel. Een middel tegen ongezonde stress.

Griekenland bestaat niet meer, burka's zijn even uit en toegestaan, Syrie gaat z'n gang maar even, en crisis... what crises? En heel eerlijk... het lijkt mij ook leuk als de Elfstedentocht weer eens door gaat. Ik gok op maandag. Niet officieel hoor, want ik geloof dat er al grote bedragen om gaan in het wedden op welke dag het gaat worden. Ik denk alleen, dat als ie door gaat  het waarschijnlijk maandag is. Met mijn boeren verstand, Hollandse nuchterheid. Fijn, ik heb ook de koorts... de Elfstedenkoorts!

Koning Winter, net als de rest..

Vandaag een positieve blog! We gaan nu even niet in op de erbarmelijke en verschrikkelijke uitspraken van Kamp (Radio 2, Spijkers met koppen), en we gaan niet in op de ellende in Syrie en hufterigheid van Assad, noch op de economische crisis en de financiele onzekerheden. Nee! Dit keer een leuke blog. Fotootjes van de sneeuw ion ons Nederland. Lief, mooi, zonnig en wit. Prachtig met de rijp in de bomen.

De geweldige stilt van de sneeuw, het zacht gedempte geluid. Het knisperen onder de schoenzolen van de verse sneeuw op onbelopen delen. Achter de struiken het gekras van schaatsen bij Duin en Kruidberg, op een van de vele kliene snel aangelegde schaatsbaantjes.

De kraaien, hoog in de boom in vergadering. Een reebok loopt gestaag door zijn eerder uyitgesleten spoor in de sneeuw. Alles lijkt vrede... een zachte wereld. Zelfs het verkeer haast zich niet meer in je achterbumper en houd je zelf voldoende afstand tot je voorganger. Een fiets laat je met rust, de wandelaar mag oversteken.

Mensen groeten, haast verdwijnt. Op straat staat iedereen ijverig de sneeuw voor de eigen deur en zelfs soms die van de ander schoon te vegen en onderwijl bruist het van de sociale contacten.

Zoals Campert ooit zei: het leven is verukkuluk!

GELD geld geld

Je staat voor het pinapparaat, doet je kaart in de hiervoor bestemde gleuf, drukt je pin in en er verschijnt een rood scherm! Ja, rood. Kortom, geen geld... voor de komende twee weken niet. Da's lastig, want naast eten moet ik nog een keer op sollicitatiegesprek, heb ik andere afspraken en wil ik toch wel een keertje eten.

Per maand komt er best genoeg binnen, maar er gaat veel te veel uit. Dat was nooit een probleem, tot ik werkloos werd. Langzaam begonnen de problemen. Op een gegeven moment onderken je natuurlijk je problemen en probeer je het een en ander op te lossen. Een paar spullen op Marktplaats geplaatst... geen enkel resultaat. Goud verkocht... een pleistertje. Steeds weer zoeken naar (tijdelijke) oplossingen. Het probleem blijft zich maar voordoen, groeit en perspectief blijft uit. Ja, al ons geld zit in het huis. We zitten er bovenop. Enfin, praten met de bank over de mogelijkheden... allemaal heel erg beperkt. Ook staat natuurlijk ons huis nu te koop. Een van de logische oplossingen. Maar, we zitten in een crisis, huizenprijzen dalen, en de markt is als stroop. Er wort weinig gekocht, want wie krijgt er nu nog een hypotheek? Straks met eigen geld en een kleine hypotheek kan ik weer aardig wonen, maar krijg ik dat wel?

Het wordt af en toe een beetje erg hopeloos. Vooral ook, omdat aan de buitenkant niet veel te zien is. Maar het knaagt steeds meer. Niet alleen het gebrek aan geld, maar ook omdat er weer allemaal kosten staan te wachten. Zo beginnen er allemaal lampjes in de auto te branden. Doe je niets, kost dit nog meer geld, en zonder auto is voor ons haast ondoenlijk. De open haard kan niet meer aan; lekkage in de pijp. Mijn schoenen moeten gerepareerd worden, maar je stelt het uit.

Je hoort dat mensen natuurlijk de misdaad in gaan om geld te vergaren, net als de sombere berichten van zelfmoord. Hoe is het mogelijk dat geld zo'n belangrijk instrument in onze samenleving is geworden. En niet alleen belangrijk, maar ook moet je er genoeg van hebben. Alles kost geld. Natuurlijk je eten en drinken, maar ook veel van wat je niet ziet; verzekeringen, ziektekostenverzekering, wegenbelasting, abonnementen, OZB, waterschap, energie, en noem maar op. Eigenlijk is er geen fuck meer aan in zo'n maatschappij. Daarbij wordt de verdeling ook steeds grover. Een kleine elite die rijk is, en een steeds groter wordende groep die de eindjes niet meer aan elkaar krijgt. En we laten het allemaal gebeuren... telkens weer. Occupy sterft een langzame dood, maar er is geen steek veranderd. Zelf kom ik wel weer uit deze malaise, maar ik kan ij steeds beter en verdomd goed inleven hoe de sociaal (en financieel) zwakkeren in onze maatschappij aan de buitenkant gezet worden. Maar onze regering zegt dat iedereen gewoon moet mee doen, moet werken, en de uitkeringen helemaal niet nodig zijn. Ik word hier heel nijdig van!