Partijshoppen

Laten we beginnen te zeggen dat Velsen het politiek eigenlijk heel goed doet. Zo zit ons college nu al twee jaar in dezelfde samenstelling op haar stoel. Een unicum, wanneer je kijkt naar de vele gemeenten in de regio waar al een of soms zelfs meerdere wethouders zijn opgestapt. Vrijwillig, dan wel gedwongen. Velsen is nog compleet.

Minder in de schijnwerpers staat echter het partijshoppen. Dat mensen van de ene partij overstappen naar een andere komt vaker voor. In Velsen echter zijn er al twee leden (een raadslid en een steunfractielid) die tijdens de periode zijn overgestapt. Een is van GroenLinks naar D’66 gegaan (die overigens in een verder verleden ook al lid was van de PvdA), en de ander is van de Christen Unie naar Velsen Lokaal gegaan.

Al eerder zijn er andere leden van partij gewisseld. Een lid van het CDA heeft ooit in Velsen Lokaal gezeten. VVD’ers spannen de kroon. Enkelen zijn overgestapt naar met name de lokale partijen. Een overstap van de PvdA naar de VVD is ook in Velsen een feit, al is dit alweer heel lang geleden.

nog in tact!

Recent schreef ik in mijn blog lid te zijn van GroenLinks. Een keuze op idealistische gronden en voor mij een definitieve keuze. De enige uitzondering welke ik mij kan voorstellen is dat ik een eigen partij begin, maar ik kan mij niet voorstelen over te stappen naar een andere partij.

Immers, of mijn ideologie zal dan veranderen, of mijn ideologie is niks waard. Toch gebeurt het veel. Maar wat is dat dan? Wat betekent dat nou eigenlijk? Een ieder zal daar een eigen mening en opvatting over hebben, maar zelf geen ik hier in ieder geval mijn uitleg aan. Dat er (in ieder geval in Velsen) zo vaak politiek wordt overgestapt geeft aan dat iets niet goed zit. Zijn de lokale afdelingen van de politieke partijen niet herkenbaar, of dragen zij het landelijke beeld niet uit? Dat komt voor. Toch is er, naar mijn mening, iets anders aan de hand: politieke geilheid.

Er zitten teveel mensen in de (lokale) politiek die geilen op macht, aanzien, status of weet ik veel wat. Deze mensen staan niet voor een ideaal, maar voor hun eigen ego. Ik zit niet in de politiek om mijn ego te strelen. Natuurlijk ben ik van mening dat ik de klus kan klaren en heb ik veel kritiek op GroenLinks. Toch ben ik er voor GroenLinks en niet voor mijzelf. Jezelf verloochenen door over te stappen wordt afgedaan met een handzwaai: niet boeiend. Sorry, maar ik vind het wel boeiend, want naar mijn idee is dit een slechte zaak. Namelijk de politiek wordt veel te veel door ego’s gevoerd, en niet op basis van een goed bestuur.

Iemand riep wel heel erg nadrukkelijk in hart en nieren GroenLinkser te zijn. Openlijk, naar de media, en in de raad. Ondanks dat hij geen deel meer uitmaakte van de GroenLinks fractie. Sterker, hij zag zichzelf als dé vertegenwoordiger van deze partij, boven de officiële fractie. Nog geen twee weken na zo´n laatste krachtdadige uitspraak bleek hij geen lid meer te zijn, wel lid te zijn geworden van D´66 en inmiddels onderdeel uit te maken van de fractie. Er is met vrijwel geen woord over gerept.

Is het vreemd dat de burgers hun vertrouwen in de politiek verliezen? Zelf zou ik nooit zo’n figuur willen zijn. Zolang ik in (actieve) de politiek zit moet men op mij kunnen bouwen. Mij, en mijn partij-insteek.

stoelendans?