Ben aan vakantie toe!

het emmertje loopt bijna over

Recent sprak ik met een college raadslid over de druk van het werk, waarbij ik aangaf meer dan 40 uur per week bezig te zijn met de politiek in Velsen. Zijn reactie was: je doet dan iets niet goed… er staat immers 15 tot 20 uur voor. Hierop kon ik alleen maar reageren met: sorry, maar dan doe jij iets niet goed.

Goed, momenteel heb ik de tijd, ondanks dat er per week nog heel wat tijd in het solliciteren gaat zitten. Maar is het tijd die ik er ook echt in wil stoppen, of is het tijd die ik er in stop om mijn politieke werk een beetje goed te doen? Het laatste!

Je wordt doodgegooid met vele mails, brieven, memo’s, stukken, , diverse coalitieoverleggen, moties, overleggen, werkbezoeken, symposia, en noem maar op. Nee, ik kan daar geen tijdslimiet op zetten, want dan doe ik mijn werk als volksvertegenwoordiger echt niet goed. En zelfs nu al overzie ik soms door de bomen het bos niet.

Ligt dit aan de omvang en ervaring van de fractie(s)? Volgens mij niet, alhoewel grotere fracties meer kunnen verdelen. Toch mis ik veel mensen van andere fracties bij diverse werkbezoeken, symposia, uitnodigingen en bepaalde overleggen. Vreemd, want wij (een van de kleinste fracties) zijn er vrijwel altijd, en vaak ook nog met meerdere fractieleden.



de raad van Velsen



Daarnaast hebben wij nog op allerlei niveau met partijgenoten elders. Regio overleg, IJmondiale contacten en de soms de landelijke politiek (zoals afgelopen zaterdag het congres van GroenLinks in Utrecht). De fractie van GroenLinks Velsen is bijna bij alles vertegenwoordigd. Dat red je allemaal niet bij 20 uur per week, zelfs niet wanneer je een grote fractie hebt.

Zo tegen het reces is er dan nog de perspectiefnota. Een van de drukste tijden van het politieke seizoen. Een periode vol hectiek en paniek voetbal. Het college die druk uit oefent om besluiten te nemen. Een raad die stukken moet lezen waar je bijna niet uit komt. Ambtelijke taal lijkt in deze periode in toenemende mate wollig en warrig te worden.



als de scholen uit gaan begint ons reces!



GroenLinks had dan ook nog het initiatiefraadsvoorstel. Gister de perspresentatie en toelichting voor raadsleden. Er waren twee raadsleden. Ik heb hun aanwezigheid ook in positieve zin benadrukt, maar waren die andere (minstens) tien? En ook de media was wel erg beperkt aanwezig. Jammer, want Boudewijn Bach en Alexander Bannink (twee deskundigen op het gebied van lightrail en spoorverbindingen) hadden wel de moeite genomen aanwezig te zijn. Zijn wij nu af gegaan, doordat er zo weinig mensen waren, of zijn al die anderen af gegaan, omdat ze een kans hebben laten liggen en niet aanwezig waren? ER waren heel wat toezeggingen… maar toch.

Politiek is verdomd ondankbaar. In diverse opzichten, en toch is het ook verslavend en blijf ik mij er zo goed als mogelijk voor inzetten. Inmiddels begrijp ik echter wel waarom veel landelijke politici in soms korte tijd snel oud en grijs worden. Ik begrijp wel waarom velen in de politiek er slecht uit zien. Ik blijf er voor gaan. Ja, zelfs in het reces heb ik nog wat afspraken staan. Een paar maar.

politieke clown Roemer,
over vijf jaar ook grijs?

En dan nog de penisnijd. Jaloezie… Het valt mij steeds meer op dat bij positieve initiatieven men vooral snel afwijzend en negatief reageert. Alsof men het niet kan hebben dat je iets goed doet, dat je je nek uit steekt. Complimentjes zijn schaars, kritiek is volop aanwezig. Wat ben ik een randdebiel dat ik mij zo inzet voor die politiek. Dat ik mij zo als volksvertegenwoordiger inzet. Je doet het nooit goed, anderen weten het altijd beter en het is een wereld van pootje lichten. Afslachten graag. Maar goed, wat dat betreft is het een aardige afspiegeling van de “gewone” wereld.

Maar een ding is mij nu duidelijk: ik smacht naar het reces. Ik wil vakantie. Mijn emmertje zit vol en loopt bijna over. Het is echt even genoeg. Nog twee weken, dan mogen we. Nou ja, sommigen vinden dat ze al eerder mogen. En als je daar wat van zegt is het ook niet goed, alsof ik mijn verantwoordelijkheid niet neem. Nee, zij doen dat niet. Nar mijn idee is het heel onverantwoordelijke dat je als fractievoorzitter, of zelfs als raadslid, komende weekend al op vakantie gaat. Maar dat mag ik niet zeggen. Ik mag niets zeggen. Ik ben te kritisch en eigenwijs. Dat wordt niet gewaardeerd… Vreemd, want volgens mij is dat juist een van je taken als volksvertegenwoordiger.

Nog twee (lange) weken. Dan is het reces. Even andere dingen doen. Weer even gewoon leven, maar vooral: er lekker even helemaal uit!

ik verlang naar dit uitzicht! nog eventjes....