Nog even snel een
boodschap. Ik rijd naar het dorp. De vrije plek, in de straat, is een
invalideplek. Daar let ik altijd goed op. Gelukkig zie ik even verderop een
auto wegrijden. Om het verkeer niet al te veel te hinderen, draai ik mij om
zodat ik snel achteruit kan insteken. Ondertussen raak ik even mijn claxon aan,
die op het stuurwiel zit.
Ik
stap uit en zie een agent voor mij staan. Hij vraagt mijn papieren om
vervolgens aan te geven dat ik een bekeuring ga ontvangen ten bedrage van: €
340. Ik heb onnodig geclaxonneerd en daar staat deze boete tegenover. Dus krijg
ik hem, en ja, die diender voert alleen maar zijn werk uit. Ik kan wel boos op
hem worden, maar misschien baalt die man er wel net zo van als ik. De regels zijn
echter duidelijk, en niets dan kan tegenwoordig wel eens negatief voor hem
uitpakken.
Goed,
dit is geen voorbeeld welke ik daadwerkelijk heb mee gemaakt, maar wel een zeer
reële illustratie.
In
januari heeft de korpschef van Brabant en Zeeland in een interview aangegeven
dat hij de hoogten van de boetes buitenproportioneel vindt en de politiek geen
goed signaal af geeft.
Onze
minster Ivo Opstelten zegt nauwelijks omwonden dat de korpschef zijn bek moet
houden. De politie is voor de uitvoering en Opstelten bepaalt de boetes. Zo
sprak hij letterlijk. Later gaf hij in iets bedekte termen aan dat niet
helemaal alleen hij verantwoordelijk is voor de hoogte van het
sanctioneringsbeleid en de wijze van uitvoering.
Ja,
dan staat zelfs Pieter van Vollenhove op van zijn rollator en
klaverjasmiddagje. Hij is van mening dat een agent ruimte moet krijgen te
kiezen uit meerdere bedragen, omschreven naar situatie. Opstelten is het niet
eens met Pieter. Nee, Ivo is een stronteigenwijze machtswellustige politicus .
Hij brengt het altijd vriendelijk, maar eigenlijk is het een bijna dictatoriale
regeerder. Vreemd, dergelijke uitspraken heb ik in de vorige periode vaker
gedaan. Dat ligt zeker aan de combinatie van politicus en portefeuille...wel
iets om eens goed bij stil te staan.
Maar,
nu weer even terug naar onze verkeersboetes. Ondanks alle reden steeds af te
dwalen had ik het over de absurde hoogte en het belachelijke hanteren van de
regels. Ja, soms is er een effect een boete hoog te laten zijn. Smoesjes je
auto op een invalideparkeerplaats te zetten en dat je het niet gezien hebt...
dat mag van mij een flink bedrag zijn. Dan moet je maar opletten, en 90% van de
reacties zijn berust op smoesjes. Ook bellen is in feite onnodig en een hoge
boete kan zeker bijdragen tot de aanschaf van handsfree apparatuur. Maar,
wanneer de pakkans erg klein is, heeft een hoge boete geen fuck zin. Dus, het
een niet zonder het andere.
Claxonneren,
over een verdrijvingsvlak rijden... dit zijn voor mij juist overtredingen waar
de nuancering misschien wel het meeste van toepassing is. Met gordels ook,
alhoewel hier wel geklooid wordt.
Ja,
verkeersboetes zijn goed en van belang, maar ze moeten ook een functie hebben.
En juist bij dat laatste gaat het mis. In Nederland zijn we de boot toch echt
aan het missen en heiligen de middelen het doel van geen kant meer.
Graag
neem ik het op voor de korpschef. Ook een beetje voor Pieter, maar Ivo mag klem
blijven zitten in zijn autogordel. De arrogantie om te zeggen dat de politie
het nationale beleid (blind) moet uit voeren slaat nergens op. De politie wordt
wel gevraagd beleid te maken, maar op moment hier dus enigszins kritisch mee om
te gaan mogen ze alleen maar uitvoeren. Zo kan ik ook politiek voeren, maar
sorry, Ivo, dat is niet mijn stijl. We moeten eens goed kijken wat we willen
met de verkeersboetes; welke boodschap moet het uitstralen, wat doe je met de
pakkans, hoe steng ben je en waarom, kan je nuanceren in hoogte en sanctie en
hoe bet je dat correct in?
Voorlopig
is Nederland nog veruit het duurste land van Europa wat verkeersboetes betreft.
Ik droom van de dag dat Nederland het beste beleid van Europa heeft rond het
handhaven van verkeersregels. Dán zijn we ergens!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten