Het is de tijd. De zomer is voorbij en men zoekt de
knusheid van elkaar en het huis weer op. Allemaal weer terug van vakantie, dus
organiseren ze allemaal familiedagen.
![]() |
leuk joh |
Sorry, maar ik kan daar weinig bij verzinnen. Ik heb ook
niet zoveel met mijn familie. Reina ook relatief weinig met haar familie,
behalve haar zus. De kinderen laat ik even buiten beschouwing. Mijn broers zie
ik zelden tot nooit. Nee, er is geen ruzie… er is niks. Ik heb contact met een
achterneef. Dat waardeer ik. Vooral ook omdat wij elkaar waarderen. Maar
familie, een brok ellende. Ik weet ook niet goed wat wij nog delen, behalve wat
biologische genen. Voor gezelligheid waren ze er nog wel eens. Voor hulp kon ik
nooit bij mijn broers terecht. Er is ook altijd sprake geweest van enige
afstand. We begrijpen elkaar niet.
Van mij mag iedereen een familiedag organiseren. Zelfs
een familieweekend is helemaal goed, maar wat doet men zichzelf aan? Binnen heel
veel families is allerlei onderhuidse strijd. Jaloezie speelt een rol en haat
en nijd ligt vaak onder het oppervlakte op de loer. En dan toch maar gezellig
doen. Familie is een biologisch gegeven. Aardig wanneer de contacten goed zijn.
Ja, leuk zelfs, maar hoe vaak komt dat voor? Veel, maar niet binnen onze
cultuur. Nee, wij hebben een egocentrische cultuur en ook de
familiebijeenkomsten hebben altijd wel een egocentrische betekenis.

Oei! Je verwijt mij dat ik wel eens teveel door mijn koker kijk, maar als dit geen kokervisie is?!
BeantwoordenVerwijderen