Solliciteren

ik had dit graag iedere ochtend willen aanschouwen

Balen. Nog steeds. Inmiddels heb ik een lange ervaring op mijn vakgebied. Ik behoorde zelfs tot de top van de kleine sector. Door de politieke en financiële gevolgen is mijn wereld sterk veranderd en ben weer op zoek naar werk. Voor een 55 plusser is dat al heel lastig. Omdat ik uit zo’n kleine sector kom soms nog lastiger. Tot laatst. Er stond een advertentie bij Paswerk. Helemaal aansluitend op mijn ervaringen en zeker ook wensen.

Inmiddels weet ik dat kwaliteit niet het enige is om door te dringen tot een bedrijf voor een sollicitatie. Op het moment dat je gaat solliciteren maak je jezelf afhankelijk. Zo ook nu. Maar, ik werd uitgenodigd. Ik was blij en ook het gesprek verliep prima. Sterker, na het gesprek had ik er echt zin in. Ook toen gaf ik al aan, dat de volgende stap niet bij mij lag. Gelukkig belde Paswerk mij met de mededeling door te zijn naar de tweede ronde.

de WSW en dagbesteding staan
regelmatig onder vuur. Dat maakt
de sector ook spannend en uitdagend

En ook de tweede rond was een goed gesprek. En… ik had er nog meer zin in. Het was immers niet alleen een buitenkansje zo specifiek binnen mijn eigen kwaliteits- en kennis- gebied aan de slag te kunnen, ook het bedrijf zelf (Paswerk) maakten dat dit een voor mij leuke en boeiende baan is.

Ook nu realiseerde ik mij, dat ik mijn werk had gedaan en nu afhankelijk was van de andere kant. Desondanks kon ik mij eigenlijk niet voorstelen, dat er iemand is die betere credits voor deze job heeft, dan ik zelf. De realiteit bleek anders. Telefonisch werd ik op de hoogte gebracht, dat de keuze op een ander is gevallen. Echt heel erg balen, maar ook iets onvoorstelbaars. Voor mijn gevoel had ik het goed gedaan, maar toch heb ik iets niet zo goed gedaan, dat de keuze op mij is gevallen. Blijkbaar heb ik ze op dat laatste stukje na niet kunnen overtuigen, terwijl ik weet dat ik de juiste man ben. En juist dat is zo klote van het solliciteren. Hoe goed je je best ook doet, het effect op de ander(en) weet je niet. Duidelijk was dat het een hele erge close finish was. De ander had, aldus de boodschapper net iets meer specifieke ervaring binnen het werkveld van de WSW, terwijl mijn ervaring meer in de GGZ lag. Dat verschil kan ik niet ontkennen, maar ben nog steeds overtuigt dat ik veel meer kennis en betere bagage mee neem. Blijkbaar heb ik het toch niet voldoende kunnen overbrengen. Dat is het lastige van solliciteren. Een of twee (relatief) korte gesprekken… en het bepaalt je toekomst. Verdomd jammer. Hadden ze ons allebei een dag mee laten lopen… dan was ik het zeker geworden.

De realiteit is anders. En van deze plaats wens ik mijn concurrent alle sterkte toe in zijn nieuwe baan. Dat neemt overigens niet weg dat wanneer deze persoon zich terug trekt of anders, ik mij absoluut ter beschikking stel aan Paswerk. En ook bij andere (soortgelijke) vacatures hoop ik dat Paswerk aan mij denkt.

Een modern bedrijf, maar dit is niet het algemene beeld van Paswerk en WSW bedrijven. Er gebeurt veel meer, en veel werk is in meer of mindere mate geintergeerd, of uitbesteed.