dinsdag 6 november 2012

Het kwetterend genot



Afgelopen week telde ik er zo'n 21 op het zelfde moment. Zeker zes soorten. En dan heb ik het alleen over de kleintjes. Eksters, kraaien, duiven en de Vlaamse gaai niet mee geteld.

Met een gevoel van intens genot sta ik van achter de schuifpui het vogelleven te aanschouwen. Mussen, koolmeesjes, roodborstjes en nog drie soorten, waar ik de naam even niet van weet. Telkens neem ik mij voor het in mijn vogelboek na te kijken. Tegen de tijd dat ik er aan toe kom is het beeld al te veel vervaagd om nog goed te determineren. Ook vergeet ik vaak mijn verrekijker. Wanneer ik daar wel aan denk wordt het genieten naar een hoger niveau getild. Geweldig te zien hoe kwetterend en druk die kleine vogeltjes zijn.
Afgelopen seizoen hebben we een nieuwe voederbak opgehangen. Eentje waar de grote jongens niet bij kunnen. Voorheen kaapten kraaien en eksters al het voer weg. Nu kunnen ze het niet meer. Als eerste kwamen de mussen er op af. Sinds jaren hebben ze de hele zomer gehad. Meestal zie je veel vogels in het voorjaar, nauwelijks in de zomer en dan weer in het najaar. De merel zien we vooral in het voorjaar.
Extra genieten dus. Opvallend is dat het niet de hele dag druk is. Soms is het een hele tijd stil inde tuin. Dan weer zijn er echte spitstijden. Ik heb een keer wel met dan dertig vogeltjes op het zelfde moment geteld.

De merel zie je een stuk minder. In het voorjaar is er wel een merel, soms meerdere. Tegen de zomer verdwijnen zij uit het zicht en in het najaar zie je een enkeling. Jammer, want de merel is een leuke vogel. In het verleden had ik met meerdere merels een leuk contact.
Bij mijn vorige huis had ik ook redelijk wat vogels. Ook heel veel soorten. Ik had in het najaar altijd een vriendje; een gezellige dikke roodborst. Die zat altijd een metertje van mij vandaan en volgde mij zo de hele tuin door.
Een vogel heb ik na de zomer nog steeds niet gezien; de reiger. Omdat ik altijd vijvers heb, heb ik ook altijd last van reigers. Afgelopen zomer heb ik een groot vast net over de vijver gespannen. Half oktober zijn ook de zijkanten afgezet. Of de reigers het weten, want ze blijven uit de buurt. Vorig jaar was het net slordiger opgehangen en zat er zo'n grote jongen onder het net. Best link hem te bevrijden.

Al ben ik geen Vogelaar, ik geniet heel erg van die beestjes. Ze zijn levendig, wanneer je goed kijkt ook heel mooi. Sommigen meer dan anderen. Het lijkt ook dat ze zo leuk met elkaar spelen. Ja, dieren maken een warm gevoel in mij los!























 








Geen opmerkingen:

Een reactie posten