Vandaag ontving ik de uitkomst van mijn beroep tegen de jaarlijkse aanslag gemeentelijke belastingen. Ik moet betalen. Dat ik geen geld heb is volledig niet interresant, nee ik moet mijn huis maar verkopen. Dat is wat ik al geruime tijd probeer. Volgens de gemeente zit er namelijk overwaarde op de woning, en daarvan moet ik dus betalen. Ik wilde dat ik kon toveren. Betalen dus, terwijl ik vrijwel geen cent te makken heb. We hebben een inkomen van 40 euro boven het bijstandsniveau voor echtparen. Hier is sprake van een totaal verkeerd gemeentelijk beleid! Regels zijn regels, en er is blijkbaar geen mogelijkheid de regels aan te passen of te versoepelen als gevolg van de crisis. Ik had al aangeboden om 2 vierkante meter van mijn grond te kopen, dan heeft de gemeente haar belastinggeld ruimschoots binnen. Maar dat is niet aan de orde. En dat niet alleen. Bekend is dat Nederland in een crisis zit, of zat. De gevolgen zijn bekend en over het algemeen heeft de overheid uitgesproken meer rekening met die omstandigheden te houden. Ik merk daar verdomd weinig van. Vooral op gemeentelijk beleid (wat zodicht bij de burger behoort te staan) vallen alle deuren in een onnoemelijk dik slot. Geen wrikken mogelijk. In plaats haar burgers bij te staan is het beleid zo opgesteld dat zij een bepaalde categorie zwakkeren alleen maar verder de verdommenis in helpen. Nee, ik krijg zelfs geen uitstel, zoals ik begrijp. Ik heb "vermogen". Hoe maak je de burger boos. Nu, ik ben op dit moment heel erg boos!!! Nogmaals, ik ben bereid te betalen, als ik het heb. Maar ik heb het niet. Ik wil betalen, wanneer ik het huis verkocht heb. Dat heb ik al aangegeven, maar ook hier heeft de gemeente geen oren naar. Is het dan gek, dat allerlei agressieve ideeën door mijn hoofd denderen? Ik kan mij voorstellen dat het voor komt dat burgers zich naar hun stadhuis begeven en er met de auto door de voorpui rijden of andere daden van hopeloosheid uit voeren. Juist die gemeente, die zo dicht bij de burger staat, geeft mij nu ook zo een enorm machteloos gevoel. Haat tegen bureaucratie!
Vier jaar lang heb ik de gemeente gediend. Maakt allemaal geen flikker uit. Men kent mijn situatie. Maakt geen flikker uit. Het ergste is dat je het geen mens kwalijk kan nemen. Ook de twee ondertekenaars van de brief niet. Ook zij voeren maar uit. Nee, niemand kan je er persoonlijk op aanspreken, wat het nog machtelozer maakt. Niemand slaapt er een seconde minder om, maar met z'n allen maken ze wel het beleid. Mijn buik had ik al vol van de politiek. Ik had inmiddels al door dat je politiek nauwelijks invloed kan hebben. In vier jaar heb ik een openbaar watertappunt voor elkaar gekregen. Dát is politiek.
In mijn leven heb ik al het nodige mee gemaakt, maar deze houding van de gemeente Velsen is bijna het summum van bureaucratie wat ik tot nu toe heb mee gemaakt. Zoals ik al eerder schreef; ik ben ook zeker de enige niet in deze situatie. Juist door de crisis ben ik de enige niet. Er moeten meer inwoners zich verbijten en hopeloos voelen. Hier kan niemand tegenop. Misschien dat een of andere terroristische organisatie het stadhuis opblaast, waarbij de gehele administratie in rook op gaat. Een gestoorde gedachte, ik weet het, maar dergelijke gestoorde gedachten weet de gemeente mij wel door het hoofd te laten gaan. Ik heb hier echt geen woorden meer voor. Ik ben zelfs te boos om nog teleurgesteld te zijn.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten