Tik van de molen

In Nederland hebben altijd wel wat te zeiken. Neem de discussie over windmolens. Je wordt gek van het geluid, het is horizonvervuiling en het zijn ontsierende objecten. Klaagde men ook zo over de molen in de zeventiende eeuw, of zijn wij door de eeuwen heen en onze welvaart beroepszeurkousen geworden?

bron: rtvnh

bron: rtvnh

De discussie over windmolens in Noord Holland is een vreemde discussie. Mevrouw Post (gedeputeerde) en Bond (collega) voeren, namens de staten, de strijd tegen de windmolens aan, maar deze strijd is niet te vergelijken met die van Don Quichot de la Mancha. Nee, zij laten zich leiden door het zure sentiment, en volgens mij ook door zekere lobby's. Een beetje een nadenkend mens realiseert zich toch dat je de windmolen niet buiten de deur mag ( en kan) houden? En dan zie je dat de meest rare fratsen uit de kast gehaald worden, om te beargumenteren dat er geen windmolens bij moeten komen.

Het argument dat, wanneer je er naast woont, gek wordt van het geluid is wel een grappige. Dan is negentig procent van Nederland gek aan het worden. Overal word je geconfronteerd met eentonig acht achtergrond geluid. Zelfs in de duinen hoor je een onbestemde zoem, van een opstapeling van geluiden. En wat te denken van het verkeersgeluid.... Nee, als dit een steekhoudend argument is moet de Provinciale Staten maar beleid gaan maken, waarmee we terug gaan naar.... De zeventiende eeuw. Kut, dan zitten we wel weer met.... De molen.

Er zijn nog steeds mensen die de wereld liever vervuilen en vernachelen tot we in de afgrond storten, dan dat zij echt goed nadenken over duurzame en energiezuinige energie opwekking. Wat een raar fenomeen is de mens eigenlijk.

De Nederlander spant de kroon. Wanneer er een Nobelprijs voor naties zou zijn voor de zuurste natie die het meest zeikt, wint Nederland jaar na jaar. Verder dan morgen kan de Nederlander niet nadenken en men reageert naast zuur ook nog eens heel primair. Grappig is de laatste column van Bart Boele, die nu ook nog eens gaat afgeven op de HOV en hier ook een link legt naar de verkiezingen. Laat hem eens twee maanden een positief kritische column schrijven. Nee, dat lukt hem niet. Daarbij lijkt hij een erg sterk beïnvloed te worden door een van de vrouwelijke raadsleden. Dermate dat wanneer je zijn artikelen én columns bij elkaar neemt hij zich schuldig maakt aan gedrag wat hij de politiek verwijt. Probleem is alleen dat hij, als journalist, wel een platform heeft zuur te verspreiden. En zoals we allemaal weten bijt zuur. En ja hoor, het zuur bijt zich vast in delen van de lokale samenleving. Daardoor gaat zo'n discussie in feite ook helemaal niet meer over die HOV. Duizend keer uitleggen heeft dan bij een klein deel ook geen enkel effect meer.

bron: Nuon

Zeker in Velsen verbaas ik mij er vaak over hoe behoudend, conservatief en zuur de politiek is. Gevoed door onderlinge argwaan en een soort penisnijd vergeet men naar de toekomst te kijken. Ze blijven navelstaren naar het verleden en houden de meetlat langs het heden. Maar constructief nadenken over de toekomst is taboe. Laat staan dat er sprake is van een beetje creatief en gedurfd denken. Wanneer je de bak van een viaduct op wilt pimpen wordt er gegrapt over staande of liggende naakten, maar eens goed nadenken hoe je zoiets kan opleuken is er niet bij. Nee, er wordt alleen gereageerd in termen van onmogelijkheid en bezwaren. Ja, zo kom je nooit verder. 

Opvallend is dat het zure regeren ook altijd vol tegenstrijdigheden zit. Logisch, wanneer je niet echt een toekomstvisie hebt, maar je laat beïnvloeden door behoudendheid en het ego. Er wordt op schrift min of meer gedreigd dat wanneer je het verkiezingsprogramma niet aan past en vóór de HOV blijft het je stemmen gaat kosten. Je ziet sommigen gaan twijfelen. Immers de stemmen zijn belangrijker dan het beleid waar je voor staat. In deze tijd wordt dat weer eens flink geëtaleerd. Sorry, wanneer ik er niet aan mee doe. Natuurlijk ben ik kritisch, maar ik sta wel voor mijn zaken. Provincie, lokaal en landelijk.... Overal zie je het visieloze koordansen. We helpen liever ons land naar de klote, dan dat we het risico lopen een deukje in ons ego op te lopen. E zuurgraad in Nederland is hoog. We zijn nog steeds erg Calvinistisch en conservatief. We gaan niet met onze tijd mee. Er moet maar eens iets drastisch gaan veranderen. Een Nederlandse Teaparty, maar dan met positieve inslag. De Positivo's! Teaparty heeft wrange nasmaak.... Misschien moeten wij in Nederland het Koffiefeest gaan starten. Niet zuur, maar positief. Niet van gisteren, maar voor morgen. Enthousiast en creatief. Nou, dan kan het misschien toch nog iets worden in Nederland. Moet lukken, want in Nederland zijn we echt wel tevreden, maar vertikken het te onderkennen. Gewoon maar eens doen. Dan wordt het echt hartstikke leuk. Ik ga er voor!