Dood

Levensbeëindiging. Actief of passief. Je bent er voor, tegen of je komt er niet uit over hoe je hier over moet denken. In Nederland leven wij in een modern land. Toch is er een arts die een emmer uitwerpselen (figuurlijk) over zich heen kreeg, alleen al op basis van palliatieve zorg. De arts, Nico Tromp, heeft nu zelf een eind aan zijn leven gemaakt.

De arts uit Smallingerland heeft een terminale patiënt (Theo Spaansen) palliatieve zorg verleend, om de pijn te verzachten. Een stagiaire van deze arts heeft dit besproken met zijn/haar begeleider, een arts van een universitair ziekenhuis. Deze stagebegeleider heeft vervolgens iets vreemds gedaan. Hij heeft verzuimd het verhaal van de stagiaire te toetsen bij de betreffende arts. Nee, deze dokter spoedde zich naar de officiële instanties. Het effect; een rits aan agenten licht de arts van zijn bed en arresteren hem. Als een crimineel wordt hij afgevoerd. 

Heel on-Nederlands. Vervolgens heeft de arts een verbod gekregen zijn beroep uit te oefenen... En vervolgens heeft hij de hand aan zichzelf geslagen.

Palliatieve zorg in Nederland is, dacht ik, algemeen geaccepteerd. Je helpt iemand (in een terminale situatie) het leed te verzachten. Je geeft morfine, maar de patiënt ligt al te wachten op het komende einde. In mijn visie heel humaan.

bron: Humanitas

Enkele jaren geleden kregen wij een telefoontje. Mijn schoonmoeder, in een verpleeghuis, was ziek. De vraag werd gesteld of zij naar het ziekenhuis moest... of niet. Zo'n besluit word je als familie voorgelegd en in relatief korte tijd moet je een beslissing nemen. Wij hebben gekozen om haar niet naar het ziekenhuis te laten vervoeren en enkele dagen later is zij overleden. Uiteindelijk is haar palliatieve zorg verleend. Hebben wij gekozen voor leven en dood? Nee, wij hebben gekozen voor een waardige situatie. Het voorbeeld van de arts in ogenschouw nemend zou betekenen, dat wij goed fout zaten. Ik heb geen uniformen gezien en wij zijn niet van ons bed gelicht. Later bleek, dat wanneer mijn schoonmoeder naar het ziekenhuis was vervoerd, zij waarschijnlijk de reis alleen al niet overleefd zou hebben. Dat maakt dat wij vrede kunnen hebben met onze keuze. Maar het verhaal van die arts gooit alles toch weer overhoop.  Ik kan mij voorstellen dat wanneer je naar eer en geweten handelt en je opgepakt wordt om vervolgens je beroep niet uit te mogen oefenen een wel hele flinke klap voor je hoofd krijgt. Wat mij betreft rammelt deze zaak aan alle kanten.

bron: stroom Amsterdam

Tja, en dan gaat het nog niet eens over euthanasie. Dan beëindig je een leven gericht. Bij passieve euthanasie onthoud je iemand de nodige zorg. Maar ook dan wordt er samen gewerkt met een zogeheten "scen-arts". Logisch, want je bent gericht bezig iemands leven te beëindigen en dan kan ik het belang onderschrijven hier een tweede arts bij te betrekken. Bij actieve euthanasie (middels medicatie een direct einde aan het leven maken) lijkt deze zorgvuldigheid helemaal een logica. Recent is hier nog een rechtszaak over geweest, omdat iemand zijn oude zieke moeder het leven heeft beëindigt. Ik geloof dat meneer een min of meer symbolische (taak-)straf heeft gekregen. Hoe schil staat dit in contrast met het verhaal uit Smallingerland (overigens gelegen in de provincie Friesland).

Hoe modern wij ook zijn. Hoe zorgvuldig wij hier ook mee om plachten te gaan, helaas is de paniekvoetbal sterker dan een intellectuele afweging. Het heeft niet alleen het leven van deze ene arts gekost, maar het geeft ook veel onrust bij andere huisartsen in Nederland. Wat mij betreft moet ook in tweede instantie zorgvuldiger met de zaken om worden gegaan en niet bij iedere kreet alles mobiliseren om vervolgens de fout in te gaan. Wij hebben nog heel veel te leren in Nederland.