donderdag 6 juni 2013

Taksim.....


Volgens Erdogan is democratie de helft plus een een geeft daardoor een mandaat van een dictatoriaal regime, gedurende de regeerperiode. De uitgangspunten van de grote Ataturk worden hiermee wel zeer persoonlijk geïnterpreteerd. Ja, we spreken over Turkije.

Wat er op het Taksimplein gebeurt zie ik als een positief teken. Tien jaar hebben de Turken zich laten leiden door de groeiende economische welvaart, en waren zij blind voor wat Erdogan verder uitspookte. Maar nu wordt Turkije langzaam wakker. Een, helaas grote, meerderheid nog uitgezonderd, maar dat is vooral gerelateerd aan het religieuze karakter van het beleid van Erdogan. De, min of meer, religieuze Turk staat dan ook nog pal achter hun premier. Maar velen worden wakker, gaan zien wat er met het land dreigt te gebeuren, en staan op. Door Erdogan is Turkije een stuk welvarender geworden. Economisch gaat het relatief goed, maar er is een subtiele schaduwzijde. De bemoeienis met de kledingvoorschriften bij de nationale vliegmaatschappij, bijvoorbeeld.  Waar bemoeid de politiek zich mee? Uitleggen dat dit een gevolg van de democratie is gaat mij echter te ver. Drankbeleid is natuurlijk wel weer een politiek item, alleen de wijze waarop en de kaders gaan democratie voorbij. Voor Erdogan betekent democratie blijkbaar dat de 49% die niet op hem gestemd heeft ook niet meer mee telt, geen bestaansrecht meer heeft en zich eenvoudigweg dient te schikken.
De aanpak van hoge militairen en journalisten tonen dat de huidige Turkse politiek een wel heel eigenzinnige democratie hanteert: wie niet voor is, is tegen en dient de mond gesnoeid te worden. Volgens mij heeft Ataturk het zo nimmer bedoeld. 
Overigens, in de jaren dertig van de vorige eeuw was er ook een democratisch gekozen staatshoofd. Ook hij trok de touwtjes steeds strakker, wist winst te halen uit de economische misère. Het ging dat land goed, maar daarna volgde er een oorlog. Een die wij nooit vergeten. Ik zeg niet dat Erdogan gelijk staat met Hitler, maar er zijn we hele serieuze vergelijken te maken. Er zit meer risico in dan we denken, vooral wanneer je veel Turken positief over hem hoort, want hij brengt welvaart... maar hij breekt ook af, en blijkbaar maakt welvaart blind voor het kwade. En dat effect kennen we...


Dat de militairen in het verleden de democratie beschermd hebben is misschien niet goed geweest, maar bleek wel nodig. Kijkend naar het huidige beleid is het heel slim geweest op voorhand militairen te elimineren, want anders had het leger inmiddels zeker aangegeven dat de democratie van Erdogan niet een gedeelde definitie van dit begrip is. Om het eenvoudig te houden; of het wel of niet terecht is, de militairen is op voorhand al het zwijgen opgelegd. En niet veel anders geldt het voor kritische journalisten. Oftewel, je haalt de publieke kritiek weg, en je kan je gang gaan.

Zo gebeurt het nu al een tijdje, maar het werkt niet. En soms kunnen bomen in relatie tot een winkelcentrum de aanleiding zijn. Zoiets kleins ja...nu gaat hij te ver en blijkbaar durft de kritische Turk nu op te staan. Het protest is losgebarsten. Er valt nog veel meer over het beleid, en vooral de achterbakse strategie, van Erdogan te zeggen. Er kan zo een beerput open getrokken worden. Maar nu wil ik het laten bij de protesten. Via deze weg wil ik alle protesteerders een hart onder de riem stoppen en wens ze heel veel succes! Jongens en meisjes, zet hem op, haak niet af en bescherm je eigen democratie. Succes, met het Taksimplein als symbool!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten