Experiment van het leven

Wanneer wat vandaag als niet te tolereren op te vatten is, zouden de middelbare scholen in de jaren zeventig half vol zijn geweest.

Ik weet het, een zeer ingewikkelde zin. Toch lijkt de boodschap mij wel duidelijk; wat vandaag niet mag, gebeurde vroeger gewoon.

Wij worden steeds meer in moralistische keurslijven geperst. Zo las ik over een schoolfeestje, waar een groep jongetjes zich om meisjes schaarden. Bij één meisje zijn ze haar gaan betasten. Foei! Dus werden de knullen twee dagen geschorst en mogen zij een jaar lang geen schoolfeestjes meer bezoeken. Om te beginnen lijkt de maatschappij het puberschap niet meer te accepteren. Immers is een van de kenmerken van pubers niet dat zij de wereld ontdekken, en zo ook de seksualiteit? Ik kan mij herinneren dat er meerdere meisjes, bij ons op school, waren die (vooral na schooltijd overigens) opgejaagd werden. De jongens werden dol wanneer zij het broekje zagen. En natuurlijk werd er wel eens gevoeld of die prille tietjes al echt waren. Zelf was ik een meeloper. Mee doen mocht ik niet, daar was ik te sullig voor. Er bij zijn was dus al heel wat. Tegenwoordig zou ik ook onder de schuldigen vallen. Overigens zeg ik niet dat het goed is, en ook vroeger was het natuurlijk niet correct. Maar nu komt zoiets zelfs op de voorpagina van de krant. Het wordt allemaal wel heel erg opgeblazen. En destijds waren we tussen de 13 en 15 jaar, en nu is ook dat eigenlijk niet anders.

Het was veelal dezelfde groep meisjes wie het betrof. Er was vast sprake van een zekere wisselwerking, waardoor juist steeds die groep meisjes voor dit soort activiteiten in aanmerking kwamen. En natuurlijk veel gegil en gekrijs, dat zij niet wilden. Voor zover ik kan terugkijken was het vaal een onderdeel van het spel, vooral omdat de meisjes er later juist heel laconiek en lacherig over deden. Maar het waren ook meisjes van wie bekend was dat zij zelf het experiment opzochten. De meisjes gingen daar overigens veel verder in. En mocht iets in de openbaarheid komen, kreeg je hooguit een standje.

Enkele van die meisjes ben ik later nog wel tegen gekomen. Nee het zijn geen nymfomanen geworden, maar met spijt terug kijken op hun puberale gedrag is er ook niet bij.

Ik zat op het Lorentz Lyceum (Haarlem). Een leuke school. Eerst in een kleine oude school, later op een nieuwbouw locatie. Deze school stond niet bekend als de meest brave school in Haarlem, daarnaast er waren scholen waar meer gebeurde.

Veel ophef over het puberale gedrag rond de seksuele ontdekking van het lichaam. Dat was, is en zal blijven. Het hoort bij de pubers en daarmee zullen zij de grenzen tarten. Het echte overschrijden van die grenzen komt maar heel incidenteel voor. Toen, en nu. En ook in die tijd werd dat heus wel aangepakt, nu willen ze het van verre voor zijn. Nee, eigenlijk mag je nu niet meer puberen.

Dat gaat niet alleen op voor de seksuele volwassenwording. Immers grenzen tref je op alle gebied aan. In mijn tijd (dat klinkt wel heel erg als opa verteld.....) experimenteerden we met alcohol. In het ergste geval ging je knock-out. Tegenwoordig heet dat comazuipen en ga je naar het ziekenhuis. En als dat gebeurt is er veel ophef. Natuurlijk voerden wij onze brommertjes op. Ook verzamelden wij ons op openbare plaatsen. Nu noemen ze dit hangjongeren... En steeds gaat alles tegenwoordig met veel ophef en grote krantenkoppen.

In deze tijd betuttelen wij de jeugd overdreven veel en gebeurt dit veelal vanuit een negatief beeld. Jeugd wordt gezien als overlastgevend. Veel volwassenen lijken te vergeten dat zij ooit ook die fase hebben doorgemaakt. Alsof de volwassenen van nu vroeger zo braaf waren. Kom op, kijk eens in de spiegel!

Mijn hersencellen zouden nu theoretisch allemaal dood moeten zijn. En velen hebben destijds wel wat geëxperimenteerd met drugs, zoals nu de XTC en andere pilletjes gebruikt worden.

De jeugd uit de periode na de seksuele revolutie, provo's, en het vrije denken is nu een zure oudere generatie aan het worden. Doe mij een lol en kijk eens wat vaker naar hoe wij vroeger waren... Of is dat juist de reden dat wij weer terug gaan naar het Calvinistische tijdperk? Of willen wij het exclusieve recht op een wilde jeugd behouden? Nee, laat de puber van nu eens even puber zijn. Een jongere de wereld als jongere ontdekken en ons een gaan richten op de echte excessen. Dan krijgen wij het ook een stuk rustiger. En laten we ons minder irriteren... Dat is ook nog eens goedkoper voor de toch al dure medische zorg. Proost!