Vertrouwen

Regelmatig heb ik contact met inwoners van Velsen. Ik spreek dan vooral over de contacten waarbij mijn politieke rol het uitgangspunt is. Mij valt op dat burgers heel regelmatig, en snel, spreken over het vertrouwen in de politiek. Dat zij dat vertrouwen kwijt zijn.

Ook de teneur op feestjes, partijen en andere bijeenkomsten is het geluid: ik heb geen vertrouwen in de politiek. Als politicus doet dat eigenlijk pijn. Immers inmiddels lijkt geen enkele burger meer vertrouwen in de politiek te hebben. Ook tijdens een discussie op Tweede Kerstdag kwam dat weer naar boven, tijdens een discussie met mijn stiefdochter.

Volgens mij zijn er twee dingen; politiek en bestuur. Veel mensen verwarren beide zaken en naar mijn idee is vooral veel wantrouwen gericht op het bestuur en niet op de politiek zelf.
De andere kant is dat iedereen altijd de behoefte heeft zijn, of haar, gelijk te hebben. Tijdens de discussie op Tweede Kerstdag zijn Anna; er zijn bij al die partijen zoveel dingen waar ik het niet mee eens ben. We hebben geleerd vooral te kijken naar wat ontbreekt, niet goed is, etc.. Leren om te kijken naar wat wel goed is, blijkt vele malen lastiger.

Wanneer ik iets maak (bijvoorbeeld met hout) valt altijd op wat er net niet goed is. Ik heb een vriendin gehad. Wanneer ik iets gedaan had keek wij altijd eerst naar wat niet goed was. Daardoor zag zij het echte resultaat vaak over het hoofd.

In de politiek zie je dit versterkt terug. Mensen kijken vanuit hun eigen referentiekader. Dat is goed, want zo werkt het. Men kijkt vanuit het eigen belang. Het probleem bij zoveel mensen als er in ons land (en op een kleine oppervlakte) leven is dat er wel heel veel persoonlijke belangen zijn. Die kan je nu eenmaal niet allemaal apart bedienen. Belangen worden dus gebundeld. Daarvoor is de politiek. Natuurlijk zit bij iedere partij een programma dat niemand voor de volle honderd procent aanstaat. Wees er vooral ook gelukkig mee.

(foto: Ton Heijnen, stadsfotograaf gemeente Velsen)

Het is alleen jammer dat wanneer men zich niet helemaal herkent in een programma, of in specifieke politiek, altijd de neiging is om heel snel over wantrouwen te spreken. En omdat iedereen vooral dat wantrouwen, blijkbaar, wil delen wordt dat enorm opgeblazen en uiteindelijk heeft men een gedeelde mening: het vertrouwen in de politiek zijn wij kwijt.

Helaas wordt altijd de individuele verantwoordelijkheid over geslagen. Veel mensen gaan niet stemmen vanwege hun wantrouwen, maar zien niet in dat dit alleen maar het wantrouwen voedt. Lastiger is het wel te stemmen, en dan eigenlijk later vinden een verkeerde stem uit te hebben gebracht... of later pas de consequenties van die stem in te zien. Vanuit achtergrond en cultuur wordt ook veel vrij automatisch gestemd. Omdat je nu eenmaal zo stemt. Ik heb een zaak; dus ik stem VVD. Ik zit in de WAO; dus ik stem SP. Ik ben actief gelovig; dus ik stem op het CDA.

De burgers moeten de politiek niet opvoeden, maar zichzelf!

Anderzijds wordt een groot deel van het vertrouwen niet geschaad door de politiek, maar door de bestuurders. Hier zit ook een paradox in. Immers het aanzien van de bestuurder is groot. Zeker groter dan die van volksvertegenwoordiger. Dit aanzien maakt dat men nog steeds, als kiezer, minder kritisch is naar de bestuurder, dan naar de volksvertegenwoordiger. Toch handelen de bestuurders vaak op een manier dat ze tegen haren instrijken, terwijl jezelf (als politicus) weinig meer kan dan toe kijken. Veel mensen weten helemaal niet hoe dit exact werkt. De politicus krijgt de zwarte Piet, pas daarna de bestuurder...

(bestuurders: het college van de gemeente Velsen)

Misschien is mijn ideaal, als politicus, wel het wantrouwen van de mensen weg te nemen.Ik geloof graag in illussies. Ik meen het. Het politieke klimaat (dus onze leefomgeving) kan er zo veel beter mee worden. Ik probeer altijd veel uit te leggen, maar ook duidelijk te maken dat wanneer men mij benadert, ik ook een rol heb. Ik ben een aanspreekpunt voor de inwoners van Velsen. Dat ik niet kan helpen, het niet met hen eens ben, of er politiek niets mee kan maakt niet uit. Geef antwoord!

Een heel ander feit is dat men ook geen vertrouwen heeft in de politiek door het gedrag van de politiek. Binnen mijn eigen partij, GroenLinks, heb ik wel de klacht gehad dat de politici zo verdomd moeilijk te bereiken zijn, dat GroenLinks nooit antwoord geeft, etc. Ik vind dat een slechte. Nu ik in de politiek zit kan ik dat voor GroenLinks in Velsen beter doen. Wij geven altijd antwoord op een persoonlijk gestelde vraag. Ook is mij inmiddels bekend dat veel politici, en partijen, zeer slecht zijn in het reageren op vragen en het reageren op burgers (een rot woord trouwens). In Velsen zijn er maar enkele partijen die er bekend om staan consequent te reageren op vragen vanuit de bewoners. Hetzelfde zie je met werkbezoeken en andere bijeenkomsten. Wij zijn klein en beperkt, maar proberen zo veel als mogelijk overla aanwezig te zijn. In Velsne zijn dat maar twee of drie partijen, een aantal scoren wisselend en enkele zie je vrijwel nooit ergens. Is het dan gek dat mensen in 2014 weer roepen: waar was u de afgelopen vier jaar, en nu staat u er opeens weer wel? Ik kan dan in ieder geval met een rechte rug aangeven waar ik allemaal wél was. En met die zelfde rechte rug durf ik in 2014 tregen de kiezers te zeggen waar ik allemaal wél op gereageerd heb. Mijn inzet blijft juist te werken aan het terug winnen van het vertrouwen. Al ben ik hiermee 1000x Don Quichote... ik ga er voor.