KERST!!!!

Het is Kerst. Dat weet ik, want gisteren is mijn hondje, Ventje Jezus, 4 jaar geworden. Ja, alweer vier jaar geleden kwam de verpleegster met een kussen en daarop iets heel klein bewegends. Het was kerstavond 2007. We hadden net onze relatie (al bijna een maand) en Peppa beviel. Helaas van een dood hondje. Wij naar halfweg en met een keizersnede was daar: Ventje Jezus; 24 december 2007. Ja, want er zat dus nog een hondje....

Iedere avond ligt Ventje naast mij op de bank. tegen mij aan. Heerlijk, wat een knuffel.

Maar goed, nu is het dus weer kerst. De vijfde welke wij samen vieren. Mijn Kerst is veranderd de laatste jaren. Ondanks dat ik de sfeer wel in het huis haalde had ik weinig met Kerst en deed ik er nog minder aan. Voor niet gelovigen, zoals ik, heeft Kerst een andere dimensie. Nee, het gaat mij niet om het eten. Familie, dat hoort erbij, maar tegenwoordig vind ik het belangrijk dat mijn twee stiefdochters de tweede kerstdag bij ons zijn. Verder houdt het een beetje op. Kerst... een mooi kerstverhaal vond ik gisteren. Ik bekeek de opgenomen uitzending van de Kerstspecial van Top Gear en dat was een heerlijk gebeuren.

Ondanks het feit dat geloof geen rol in mijn leven speelt zie ik Kerst, en vooral Oud en Nieuw wel als belangrijke mijlpalen in het jaar. Ook voor de niet gelovigen is het een moment van bezinning. Waar wij mee bezig zijn, hoe het leven in elkaar zit en ook denk ik altijd weer aan al die mensen om mij heen. de mensen waar ik om geef... de mensen die misschien wel om mij geven.
Reina staat nu de Kalkoen voor morgen te bereiden. Ik geloof mijn eerste Kalkoen. Moet maar, maar ik ben blij dat wij samen zijn en op onze manier gaan we heerlijk van deze twee dagen genieten. Een een ieder ander wens ik hele goede kerstdagen, ieder op zijn eigen manier en met zijn eigen waarde (lees: zijn = haar).