kerstbaan

In mijn vorige huis beschikte ik over een kunstkerstboom. Uit milieubewuste overwegingen. Alleen, die bomen hebben zulke lelijke voeten. Dus de eerste keer met watten en porseleinen huisjes de boom aan de voet wat aangekleed. Maar het was niet genoeg. Een beetje amateuristisch, dus ik wilde het beter. De aard van een perfectionist. In ieder geval ben ik in de zomer la begonnen met het bouwen van een spoorbaan van 2,30 meter bij 1,1 meter. Dat paste namelijk exact. Eerst met hout een concept uitgezet en daarna de rails neergelegd. Huisjes en van Faller een snoer over de gehele baan. Dit snoer weggewerkt, en er overheen grijs. Het Fallerautootje zocht middels een batterij en magneet zijn weg over de hele baan. Alle huisjes met sneeuw beschilderd, net als het landschap. Veel lichtjes, zelfs verlichte graven bij de kerk. We zijn in 2006.

Na de kerst bleek de tafel wel erg groot. De boom kon uit de voet, maar de plaat bleef overeind. Met het verhuisbedrijf om de hoek een deal gemaakt en de plaat mocht een jaar in een grote container. In 2007 prijkte de baan weer met de kerst.
Vanaf de verhuizing naar Driehuis is de baan teloor gegaan. Langzaam en voorzichtig afgebroken en de onderdelen in dozen gestopt. Het hout is ijn vlammen opgegaan tijdens gezellige avonden buiten.

Nu is het 2011. De baan is niet meer. reina vroeg, doe je de baan niet dit jaar? Dat is een nogal flinke klus. Zeker maanden werk, om een nieuwe te bouwen. Eenmaal gebouwd is voor mij de lol er trouwens vanaf. Dan is het niet meer zo leuk. Ik bouw liever.
Waar het in dit huis moet... ik weet het niet. Maar misschien gaan we verhuizen en biedt het volgende huis weer een goede kans. Eigenlijk wil ik, heel stiekem, wel weer een nieuwe kerstbaan bouwen...