maandag 2 januari 2017

2017

Keer op keer wensen wij elkaar het zelfde; een gelukkig nieuw jaar. Dit keer is de roep op vrede een van de grootste wensen jegens elkander bij de nieuwjaarswensen. Ieder jaar worden we wederom teleurgesteld. De individu blijft idealist, maar helaas zijn wij geen realisten. Sterker, bij voorkeur sluiten wij onze ogen en verdringen de realiteit. Een beetje terecht, daar de realiteit niet altijd zo mooi is. Eigenlijk veelal tegen valt.
Neem de vrede. Iedereen wil vrede, maar ondertussen staan we elkaar al spoedig naar het leven. Meestal figuurlijk, maar we redden het niet. Gelijk krijgen, een erfenis, zich bete of meer voelen, er zijn zoveel redenen die kleine vredeswens op individueel niveau al in te lossen. Daarnaast leven wij op een aarde waar al sinds mensenheugenis oorlogen woeden. Altijd wel ergens. Dat was, is en blijft. Daar veranderen wij niets aan, zolang wij ons (als individu) niet laten opzwepen door charismatische leiders. Echter, de modernisering maakt oorlog anders. Het likt gemener, maar het is vooral anders. We noemen het terrorisme en terroristische aanslagen. Het is niets anders dan een vorm van oorlogsvoering. Hoe individueel soms ook ingegeven en uitgevoerd. Vroeger kenden wij al de guerrilla, tegenwoordig zijn dit terroristische aanslagen. Op groepen of individuen, op zogenaamd schuldigen, als op onschuldigen.
2016 was misschien wel het eerste jaar dat dit fenomeen zo duidelijk een onderdeel van ons keven, onze maatschappij geworden is. Parijs, Brussel, Bagdad, Istanbul, Ankara, en ga maar even door. Nice bijvoorbeeld. We kunnen roepen om vrede, maar er blijven idioten die juist geen vrede willen. Nee, zij willen strijd. Hun gelijk halen, dan wel een ludiek einde aan hun basis depressieve gevoelens geven. Zij die vrede willen, is het probleem niet. Het gaat er om hen te bereiken, die dat niet willen. Hen te bereiken, die verkeerde dingen willen. Alleen zo werkt het niet. Trump is gekozen. De wereld maakt zich zorgen om wat hij gaat doen..., maar vergeet niet dat heel veel domme, gefrustreerde en teleurgestelde mensen op deze man gestemd hebben. Ja en dat kan ook met Wilders, Le Pen en die Duitse club. Moeten we Wilders dan als de zondebok aanwijzen? Nee! Juist zij die, om welke reden dan ook op dit soort lui gaan stemmen. En veel van die mensen roepen met de jaarwisseling dat ze vrede willen, om vervolgens te stemmen op iets wat juist het tegendeel kan opleveren. Helaas moeten we misschien vaststellen dat de meerderheid naïef en ook dom is. De digitale wereld maakt alles zo bereikbaar voor iedereen, dat de individu gaat denken dat ie slim is. Ga er van uit, dat meer dan 80% van de mensen onvoldoende verstandelijke en relativerende vermogens heeft om de wereld écht beter te maken. De realiteit is hard, maar het zijn de feiten. En hoe slimmer de mens denkt te worden, hoe meer problemen zullen ontstaan. We zijn met z'n allen hard op weg de verkeerde afslag te nemen, terwijl wij denken de juiste te kiezen.
Soms vergelijk ik de mens wel eens met onze honden. We hebben er drie. Alledrie reageren ze primitief, maar hebben ze ook ontzettende slimmigheden. De twee groten weten haarfijn te ontdekken hoe ze moeten ontsnappen, maar leren maar niet dat ze daar telkens voor gestraft worden. Simpel, wij kunnen onze honden alleen met de mantel der liefde straffen. Dat komt niet aan. Een paar uur aan een lange lijn vinden ze niet leuk, maar het volgende gat in de afrastering zullen ze wel weer vinden en maken. Een half dagje aan de "ketting" tegenover een paar uur lol en volledige vrijheid weegt voor hen niet tegen elkaar op. Dus ze gaan door. Maar is het omdat ze het slecht hebben? Nee, omdat ze meer willen, en het misschien beter willen hebben. Net als mensen. Alleen de honden komen, vroeg of laat, steeds weer terug. Dan likken ze je af, kruipen in je en zoeken je warmte en liefde. Wel, dat laatste ontbreekt bij ons mensen. We willen meer en meer, maar vergeten volledig hoe goed de meesten het hebben. En zij die het niet goed hebben, dat wordt (in de westerse landen) voor het gemak gebagatelliseerd. Tot ze zelf in die situatie komen natuurlijk. En dat laatste zijn er wel steeds meer. Pas dan gaan de ogen open. Je opent je ogen toch niet, wanneer je het goed hebt? Tenminste veel sluiten al het moeilijk en boosaardige buiten hun eigen leven. Kijk eens over hoeveel onderwerpen mensen niet, of liever niet, willen praten.... Wat dat betreft zijn het net struisvogels...; kop in het zand steken.
Iedere jaarwisseling het zelfde. Er verandert niets. Men heeft wensen en voornemens. Van dat laatste is al bewezen dat 99% struikelt en toch ieder jaar komen we weer met nieuwe voornemens. Wat is de mens toch een naïef wezen...

Sorry, maar 2017 zal niet veel anders worden dat 2016. Niet beter, noch waarschijnlijk slechter. Hooguit dat de positieve en negatieve aspecten verschuiven. Maar, de wereld verandert niet. Tenminste als we zelf, als we als individu niet veranderen. Helaas heb ik mijn geloof daar in grotendeels verloren.

Het wordt een jaar als alle anderen...., toch wens ik iedereen een goed nieuw jaar. Nee, alle goeds in het nieuwe jaar. Een kleine, maar essentiële, nuance. Alle goeds in 2017!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten