Vandaag is het weer eens een koude dag. Het lijkt of de winter weer terug komt. En dat terwijl ik juist begon te wennen aan het komende voorjaar. Ook de natuur is duidelijk aan het wachten... wachten tot het weer mag. Het liefst lig ik nu op mijn knieën te wroeten en onkruid eruit te trekken. Dat moet ik vooral niet doen. Dan lig ik vanavond plat... Dan speelt de pijn weer op. Ben ik weer de oude man. Dat gel\zer heb je nou altijd... je doet iets en krijgt het fysiek voor je kiezen. Is dit nu ouder worden, of is mijn lijf zo beïnvloed door onze klimatologische grillen? Waarom voelt een mens zich de ene dag prima en gaat het de volgende dag helemaal niet meer? Zijn wij zo wispelturig, zijn wij dromers die af en toe naar de realiteit getrokken worden? Vandaag voel ik mij oud. Ik weet bij god niet waarom.
Ja het was een drukke week. Veel politieke activiteiten, de druk van de werkloosheid en een snel leeglopende knip. Maar heel veel anders is dat allemaal niet. Moet ik dan concluderen toch oud te worden? Dan pak ik op 9 april een stoeltje en ga kijken hoe de koeien de weide weer in huppelen... tenminste wanneer hier in de buurt Campina koeien lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten