Stof tot gesprek hebben mijn vrouw en ik zeker. En niet alleen dat wij genoeg stof hebben, we praten ook veel met elkaar. Over van alles. Maar vrouwen praten meestal veel meer dan mannen. Zo ook mijn Reina. Op het verbale gebied kan ik haar nooit bevredigen, of ik moet 16 uur per dag met haar het gesprek aangaan, mits wij samen zijn.
Gelukkig krijgen wij regelmatig bezoek en hebben wij vele sociale contacten. Reina kan haar lol dus regelmatig op.
Maar, blijkbaar niet voldoende. Dat zij dan ook tegen onze honden praat, daar kan ik mij van alles bij voorstellen. Dat doe ik zelf ook. Verbalen uitingen richting het beeldscherm van computer of laptop… komt bij veel vrouwen voor. Het lastige is wel, dat wanneer Reina spreekt en het niet altijd duidelijk is tegen wij ze iets zegt; mij, de hond, of de computer.
Een andere vrouwelijke eigenschap is het soms wat binnensmonds murmelen, maar wel op een manier dat zij verwachten dat je het hoort, begrijpt en het liefst verstaat. Meestal vraag ik dan om verheldering en uit de reactie merk ik wel of het al dan niet voor mij bedoeld is. In veel gevallen dus niet.
Ook nopen de verbale kreten mij regelmatig een gok te wagen. Niet alleen tegen wat (of wat), maar ook hoop ik dan het juiste verstaan te hebben. Immers, bij gebleken onduidelijkheid word ik als doof betiteld.
Afgelopen week zaten wij gezamenlijk beneden, ieder ons deel van de krant te lezen. Begint Reina weer te praten… Los van het niet goed verstaan, dacht ik wel dat het voor mij bedoeld was. Neen, inmiddels spreekt mijn vrouw ook tegen de krant….
Misschien begrijp ik, als man zijnde, de vrouwen niet zo goed. Of het is een echte vrouwen eigenschap. De dochters van Reina, ach die kunnen ook ratelen. En een paar vrouwen bij elkaar… meestal houd ik ij dan maar vrij rustig. Ik ga er gemakshalve dus maar vanuit dat het een eigenschap van de vrouw is dat zij veel praten, veel moeten praten en ook objecten niet schuwen om als gesprekspartner te gebruiken.
Mijn lieve vrouw… Je weet hoe sterk onze liefde is. Ik weet hoe graag je spreekt en ik vergeef je verbale interactie met de krant. Vergeef mij dat ik soms het verbale spoor een beetje bijster bent. Inmiddels is mij duidelijk dan je geen uitzondering bent. Sterker, het bewijst je vrouw zijn. Je praat nog niet tegen tuinhekjes, verkeersborden, straatklinkers of vazen bij Ikea. Begrijp alleen, dat het voor een man soms wel eens wat moeilijk is dit fenomeen goed te volgen. Als je maar weet hoeveel ik van je houd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten