Raad Ettenleur |
Nederland staat aan de
vooravond van de gemeenteraadsverkiezingen. Lijsten zijn weer samengesteld.
Soms buitelden de kandidaten over elkaar heen om een goede plek op de lijst te
bemachtigen. In de media wordt aangegeven dat er weinig belangstelling voor dit
ambt is. Dus, wie zijn nu al die kandidaten?
Uitgaan
van de democratie kan iedere Nederlander raadslid worden. Veel partijen maken
gebruik van kandidatencommissies,maar er zijn partijen waar dit niet gebeurt,
of nauwelijks enige waarde kent. Op al die gemeentelijke lijsten staan een
groot aantal nieuwkomers en zittende politici. In de laatste groep veel
kandidaten met lokale netwerken, bekendheid en lokale lobby.
En
toch is dit allemaal heel vreemd. De landelijke overheid gooit steeds meer over
de schutting van de gemeenten. Raadsleden dienen te besluiten over een steeds
grotere budgetten, maar vooral moeten zij zich voor het lokale belang inzetten.
Veel partijen onderschatten deze verantwoordelijkheden om maar aan de
verkiezingen mee te doen en een lijst in te leveren.
Zelf
heb ik nu vier jaar het raadswerk mogen ervaren en daarmee ook de kwaliteit van
raadsleden. Inmiddels heb ik door dat er in feite volledig onbekwame lieden een
zetel innemen. Vaak niet voor de eerste keer en soms staan ze op de nominatie
weer terug te komen. De eigendunk is nogal eens vele malen hoger dan de
kwaliteit.
De
gemeente probeert hier wel iets aan te doen. Een oriëntatiecursus vooraf
en na de verkiezingen ontvangen de nieuwe raadsleden ook meerdere trainingen.
En goede poging, maar wanneer je het niet in je hebt komt het ook nooit goed.
In principe gaat het al mis bij de voordeur.
Bij
de selectie van raadsleden wordt onvoldoende rekening gehouden met de
kwaliteit. De opstellers of kandidatencommissies worden in veel gevallen
onvoldoende geïnstrueerd. Ook de kwaliteit van de leden van de
kandidatencommissie zelf is eigenlijk nooit een item. Het lidmaatschap van de
partij is het belangrijkste criterium. En dan is er nog de partijdemocratie.
Vrijwel alle partijen hanteren het uitgangspunt dat de algemene
ledenvergadering de bepalende factor is. Subjectiviteit, onderlinge sympathie
winnen het hier van kwaliteit.
Het
geluk is dat er op deze wijze ook goede kandidaten op de kieslijst terecht
komen. Dit is meer toeval, dan een bewuste keuze, een enkel geval uitgezonderd.
Het
lokale bestuur wordt onderschat. Dat geldt niet alleen voor de raadsleden zelf
en de lokale politiek, echter dit geldt voornamelijk in de aanloop.
Raad Wassenaar |
Raad Capelle aan den IJssel |
Het
bewustzijn van de inhoudelijke kennis en de continuering (en overdracht)
hiervan in een nieuwe periode leeft nauwelijks. Sommige partijen gaan er wel
vanuit dat een kandidaat al iets heeft moeten laten zien. Hetzij als
steunraadslid, hetzij binnen het lokale bestuur. Een goed instrument en zeker
een begin.
Mijn
mening is dat het allemaal anders moet. Zeker nu het werk zwaarder wordt en de
verantwoordelijkheden groter. Misschien moet er toch een opleiding komen. Met
diploma. En alleen met dat diploma kan je dan op de kieslijst. Iedereen moet in
de gelegenheid gesteld worden de opleiding te volgen. Criteria het diploma te
halen moeten duidelijk zijn. Een assessment is naast zo een diploma een mogelijk
goede aanvulling. Dat iedereen raadslid kan worden is natuurlijk democratisch
gezwets. Omdat er toch selectiemomenten zijn is het deels een farce en kan je
best eens gaan werken aan functie-eisen. In principe blijf je even
democratisch. Nu wel met oog op kwaliteit (en verantwoordelijkheid). Ook
criteria voor kandidatencommissies leveren een bijdrage aan verbetering van de
kwaliteit. Ook een (korte) verplichte cursus? Ach, en wethouderskandidaten
zouden niet van de kieslijst af moeten komen. Dat geeft inteelt en stimuleert
het dualisme niet. Een wethouder mag bet uit eigen gelederen komen, maar laat
men vooraf een keuze maken; kandidaat of eventueel wethouder. Volgens mij wordt
het hart tijd de lokale politiek te professionaliseren. Dat voorkomt een hoop
gezeik en veel uitglijders. Hopen dat iets in die geest gerealiseerd wordt....
Vóór 2018!
Op zichzelf ben ik het eens met het omschreven einde van het systeem. De vraag is natuurlijk wel je via democratische meerderheden steun voor een dergelijke ombuiging zou kunnen krijgen. In mijn blogpost (http://www.velsenlokaal.nl/2014/02/weekendoverpeinzing-met-een-knipoog-een-nieuwe-directie/) staan ook een paar constateringen die voor de gemiddelde burger als bijna onmogelijk zouden kunnen worden beschouwd. We zeggen wel dat het Thorbecke systeem ten einde is, maar we houden het kennelijk angstvallig in stand.
BeantwoordenVerwijderen