Zebra gedoe op de planeten

Al menig keer is er in onze lokale politiek gesproken over zebrapaden. Niet in het algemeen, maar heel specifiek; op de Planetenweg in IJmuiden. Dit leidde deze week zelfs tot twee moties. Een collegebericht zorgde er echter voor dat beide moties voor de vergadering ingetrokken werden.

In feite vergaloppeerde de politiek zich en persoonlijk vond ik het jammer dat deze moties

ingetrokken werden. De eerste motie werd op voorhand breed gesteund (meegetekend door meerdere fracties). In de aanloop had ik aangekondigd niet me te willen tekenen, maar ook de motie niet te ondersteunen. Ik vrees dat wanneer de motie in stemming was gebracht GroenLinks als enige had tegengestemd. Ik had dit heel graag toe willen lichten, maar die kans heb ik dus niet gekregen. Gelukkig hebben we de blog nog.

Als eerste betreft het hier helemaal geen politiek item. Het weghalen, verplaatsen of aanleggen van een zebrapad is uitvoering. Daar hoort de raad zich, op die wijze dus helemaal niet mee bezig te houden. 

Bovendien ben ik van mening (en dat het hier uitvoering betreft bevestigt dit) dat politiek zich niet op deze manier moet bezig houden met beleid. Wanneer de raad zich bemoeit met een zebrapad op de Planetenweg is de kans groot dat wij over een poosje praten over een zebrapad in Santpoort, of ergens in Velserbroek. En dan kan je de hele gemeente langs. Sorry, maar daarvoor zit ik niet in de politiek en ik wens daar ook niet aan mee te werken. Hier heb ik al een opmerking gemaakt toe de raad sprak over de rotonde bij de Minister van Houtmanlaan. Ook daar geldt; praat je over de rotonde daar, komen andere wijken ook met verzoeken en moet je, voor je het weet, de gemeente per kruispunt bespreken.

Nu richt gemeentepolitiek zich nogal eens op stoeptegelniveau, maar je kan er flink in door schieten. Ja, soms, heel soms, is het nodig om politiek op stoeptegelniveau te voeren. Een valkuil is het zeker.

Echter, de rol van de raad is kaderstellend. Lastig, maar wel essentieel. Ik wil het hebben onder welke voorwaarden, omstandigheden en condities een zebrapad wel of niet aangelegd kan worden. De tweede motie had ik dan ook graag gesteund, maar ook die werd ingetrokken. Deze motie was wél kaderstellend. Jammer alleen dat dit beperkt kaderstellend was en zich vooral richtte op kaders inzake uitvoering, de condities. Ik had hem graag iets breder gezien.

Maar waarom al deze drukte? Heel simpel, vanuit de wijkraad was een hele actieve, en zelfs emotionele, lobby naar de politiek en media over deze zebrapaden. In verband met herstructurering van de weg, zouden er vier van deze oversteekplaatsen verdwijnen. Dat pikte de burgers niet. Daarbij moet gezegd worden dat de portefeuillehouder zich erg onhandig heeft opgesteld. Hij sprak mede over schijnveiligheid. Op zich misschien heel terecht, maar hij was niet in staat het goed uit te leggen. Sterker, zijn uitleg streek de inwoners alleen maar meer tegen de haren in. De gedachte was goed, alleen het verhaal niet. In feite een stapeling van onbegrip, miscommunicatie en ook een stukje starheid. Dat sta je met de hakken in het zand, tegenover elkaar. Maar alles bij elkaar nog geen reden als raad er ook nog eens overheen te gaan. In Velsen doen ze dat echter graag. GroenLinks doet daar niet aan mee.... Althans we proberen er niet aan mee te doen, want soms is de valkuil wel heel goed verscholen.

 

Wederom een staaltje van hoe moeilijk politiek soms is. Je moet scherp en alert blijven, en nog mis je soms de boot. Aan de andere kant merk je ook dat de verkiezingen van 2014 bij diverse fracties al behoorlijk gaat mee spelen. Dan denkt men te scoren door met zo'n onderwerp mee te bewegen. Ik verlies liever in de verkiezingen, dan dat ik mijzelf daarvoor op zo'n manier moet verloochenen. Ja, we moeten ons toch echt meer kaderstellend opstellen en politiek bedrijven. Daar zijn we voor en die verantwoordelijkheid moeten wij nemen. Lastig, wanneer je met een enigszins verborgen agenda in de raad zit. Gelukkig heb ik nergens last van!