Met enige regelmaat word ik aangesproken op het keveren van mijn kritiek op Nederland, de Nederlandse overheid en diverse instanties. Soms word ik als "zuur" of "cynisch" bestempelt. Dat zet toch tot nadenken.
Ja, ze hebben wel degelijk gelijk. Ik poog wel minder mijn kritieken te uiten, maar recent had ik op Facebook toch weer wat opmerkingen over de Belastingdienst. Is mijn kritiek zo onterecht? Velen zijn van mening van wel en vinden dat de maatschappij, in Nederland, op zich goed geregeld is. Bij mijn overwegingen merkte ik dat ik pas vanaf 2013 met mijn negatieve uitlatingen begon. In eerste instantie rond onze politieke ervaringen. Ja, dat was schokkend voor mij, ik moest het uiten. Het moest kwijt. En daarna is alles in toch een zekere stroomversnelling geraakt.
Tot 2013 was mijn leven eigenlijk wel op orde. Ondanks dat ik werkloos raakte, tijdens de crisis, bleef ik optimistisch. Als zelfstandige ging ik aan de bak. Het was niet eenvoudig, maar het bracht voldoende voldoening. In eerste instantie, want in 2014 volgde het een en ander elkaar snel op. Daardoor kwamen wij in een situatie, die wij niet kenden. Een situatie waar ik tot dan toe alleen over las, op televisie zag, of van derden hoorde. Het was niet "mijn" wereld. Maar in 2014 werd het wel mijn wereld. Doordat er iets mis ging ontwikkelde zich een keten van misstanden en ongelijkheid. Van onrecht zelfs, in mijn beleving. Plots werden we persoonlijk geconfronteerd met (slecht) politiek beleid, slecht functionerende ambtenaren, leegzuigende banken, en noem maar op. Als zelfstandige werd het onmogelijk gemaakt, in ons huis konden we niet meer leven. Het besluit een deel van het jaar in Turkije te gaan wonen was een besluit om enigszins een menswaardig leven te kunnen leiden. In Nederland zouden we niet alleen verder afzakken, maar ook dakloos zijn. En dat terwijl je een eigen huis had.
Die opeenstapeling maakte dat ik mijn frustraties en kritiek moest uiten. Kortom, plots stond ik aan de andere kant. En wellicht daardoor zie je dingen anders. Misschien ga je er meer op letten. Inderdaad, voordien was ik altijd wel kritisch, maar niet in de vorm, welke ik vanaf 2013 uitte, ondermeer in diverse blogs.
En ja, sindsdien lijkt het niet op te houden. Iedere keer weer zo'n tegenvaller. Recent dat rare gedoe met de Belastingdienst. Voor 2013 bestond het niet, dat je als huurder geld krijgt van de overheid ter compensatie. En nu dringen ze het je op. En ondanks aangegeven te hebben, dat we het niet wilden, bleven ze door gaan te betalen... Tot opeens een terugvordering op de mat lag. Sorry, maar mag ik dan zo reageren? En nogmaals, in het verleden speelde dit soort zaken nooit. Ik betaalde keurig de hypotheek, alle maandlasten werden op tijd voldaan en niets was een probleem. We konden op vakantie, leuke dingen doen, maar natuurlijk moesten we ook opletten. Dat ging altijd prima.
Nu kunnen we niet op vakantie. In Turkije kunnen we redelijk leven. Geen gekke dingen doen, maar het is prima te doen. In Nederland leven we wel heel sober en kunnen we ons erg weinig veroorloven. De tijd dat we in Nederland zijn moeten we de dubbeltjes wel omdraaien. Maar dat laat je niet zien. Er blijft altijd een zweem van schaamte over de relatieve armoede hangen.
Nee, ik sta nog steeds achter al mijn kritieken. Misschien had het soms wat genuanceerder gekund, of minder fel. Maar ik begrijp ook de kritiek. Zolang alles op orde is, is het verdomd lastig ons verhaal te begrijpen en helemaal om onze machteloosheid te voelen. In ieder geval ga ik proberen (en dat gaat vast lukken) minder negatief te zijn. Alhoewel soms een discussie uitlokken ook wel leuk is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten