dierenleed

De vereniging van Natuurmonumenten inventariseert hoe de Nederlander er over denkt om de dieren de Oostvaardersplassen bij te voeren. De gemeente Amsterdam heeft het besluit genomen herten in de Waterleidingduinen af te mogen schieten. Nederland spreekt over te veel dieren in het wild.

Waar moet dit heen? Op Facebook heb ik al aangegeven dat wij het wel hebben over te veel dieren en dieren afschieten, maar dat wij het nooit over het feit hebben om mensen af te schieten, omdat er teveel mensen zijn. Velen zullen zeggen dat ik hier een waanzinnige vergelijking trek. Maar is dat zo? Wat zijn wij als mensen meer? Alleen omdat wij slimmer, en ontwikkelder zijn? Ja, zelfs zo sterk dat wij het dieren leven in dezelfde lijn trekken als het leven van de mens.

Nee, daar waar wij dieren hebben die in een relatieve wildernis en vrijheid leven moet je het leven met rust laten. Voor ons, mens, is het hard dieren te zijn lijden of zelfs van honger te zien sterven. Toch is dát de natuur. Nee, de dieren in de Oostvaardersplassen moeten wij niet bij voeren. Maar ook moeten wij ze niet afschieten. Natuurlijk, er ontbreken voldoende natuurlijke vijanden, zoals de wolf. Nou, laat de wolf maar komen!

Ook in onze regio (Kennemerland) is het een flink onderwerp van discussie. Hier zitten te veel herten. Afschieten en inperken is de reactie. Waarom? Tja, je kan een ongeluk krijgen, wanneer je met je auto door de bossen en duinen rijdt. Sorry, maar dat is life! Afgelopen zaterdag reed ik langs de duinen, bij Duin en Kruidberg. Op een kruising zag ik een hert. Midden op de weg. Prachtig. Het dier bleef staan, keek ons aan en wandelde rustig naar de berm, om daarna een sprintje uit het zicht te trekken. Ik sta dan stil, en kijk, en geniet. Ik weet dat hier dieren in het wild kunnen lopen. Ja, dat is opletten, maar die tol betaal ik graag.

bron: eenvandaag

Gaat het nu om de herten, als gevaar voor het verkeer, of de hongerlijdende stervende paarden in Flevoland? Wel nee.in onze hoogconjunctuur zijn wij veel te veel vervreemd van de natuur. De mens ziet niet dat de welvaart onze wereld doet verschrompelen. Het gaat niet alleen over de regenwouden. Het begint klein, het begint in onze eigen omgeving.

Ik heb het al eens gehad over het feit dat we geen hanen in woonkernen meer horen. Overlast. Gelul, de krijsende kinderen van de buren is pas overlast. De eeuwige competitie tussen mens en dier. We kennen de vos, de beer, de wolf. Ze mogen ons niet meer lastig vallen... Ach, ik zou willen dat ze ons lastig vallen. We moeten niet zi spastisch en vals sentimenteel doen. Wanneer mensen dieren mishandelen, ja dan mag je hard ingrijpen. Maar laat de natuur zo veel als mogelijk de natuur!

Natuurlijk, in het kader van meer welvaart kunnen we de hele wereld volbouwen, asfalteren en cultiveren. Vooral door gaan, dan creëren we zo veel welvaart, dat de mens over een paar eeuwen  zichzelf heeft doen uitsterven. En al die generaties die het beste voor hun kinderen (en kleinkinderen) willen helpen onze aardkloot daarmee alleen maar verder naar de gallemiezen. Ja, jammer wanneer een hert je begonia's uit de tuin opvreet, maar zo is het nu eenmaal. Zet dan een goed hek neer. Nee, wat mij betreft blijven we met onze poten van de wilde dieren af, en laat de natuur z'n gang gaan, daar waar het even kan. Geen valse sentimenten meer. Sterker, misschien moeten we de natuur iets meer helpen de natuur weer te zijn.