 |
Gocek, Turkije |
Eerder heb ik geschreven
over het feit dat ik niet besta. Met andere woorden, dat weer wel. Op geen
enkele wijze maak ik recht op een uitkering en het huis is de grootste
molensteen. Ja, juist door onze woning blijk ik nog meer outcast te zijn.
Naar
aanleiding van mijn eerdere teksten werd ik geïnformeerd dat de gemeente mij
wel degelijk bijstand kan bieden. Dus zoek ik contact met de gemeente.
Inderdaad, zij kan iets voor mij betekenen. Althans, op papier.
Is
mijn maandelijkse rentedeel zeshonderd euro of lager is er niets aan de hand en
helpt de gemeente. Is de maandelijkse rente hoger, dan worden de eisen heel
anders. Om te beginnen dien ik de woning te koop te zetten tegen WOZ waarde.
Klinkt niet onaardig. Het betekent echter wel "eventjes" een ton extra zakken in de prijs en per direct een
dubbel zo hoog totaalverlies. Bovendien moet de prijs tien procent zakken, per
half jaar dat de woning te koop staat. Het klinkt paradoxaal, maar ik kan die
steun van de gemeente niet betalen. Bovendien, in mijn situatie, hoef ik theoretisch
geen beroep te doen op de bijstand wanneer die rentelasten rond de zeshonderd
euro zouden liggen. Mijn probleem is juist die hoge rente en aflossing.
 |
| Azis |
Mijn
eerste uitspraken kennen wel degelijk mijn gelijk. Niet alleen door mijn
situatie (geen inkomen, WAO van mijn vrouw én dat eigen huis), doch ook de
woning zelf sluit mij van iedere steun en aanspraak op inkomsten uit steun uit.
De gevallen middenklasse, van vijftig en ouder, is in Nederland zwaar de klos.
Juist hier treffen wij een potentieel deel van de slachtoffers van de crisis.
Immers, bij met name de gevallen middenklasse ligt de maandelijkse rentelast
veelal ruim hoger dan die 600 euro per maand.
Dat
mijn vrouw WAO krijgt is mooi. Het is een relatief lage uitkering. Omdat ik
geen inkomen heb wordt er met de uitkering rekening gehouden wat een belasting
technisch verhaal moet zijn. Vreemd, want zij ontvangt nu netto minder dan vier
jaar gelden ( in de periode van het raadslidmaatschap werd haar uitkering deels
in mindering gebracht). In feite nog een trap van de overheid na. Bovendien
leven wij nu (met die uitkering) voor iets meer dan het wettelijk minimumloon.
We komen van ongeveer twee keer modaal.
Voor
de waterschapsbelastingen heb ik vrijstelling gevraagd. Hierbij overigens de situatie
aangegeven, echter zonder resultaat. Jawel, omdat ik vermogen heb (eigen huis)
kom ik niet in aanmerking. Gezien mijn leeftijd is bij de ene overheid de
boodschap dat ik het huis niet op hoef te eten, terwijl de andere overheidsinstantie
aangeeft: vreet maar op. Het is bezit,
dus wat lul je nou… Vervolgens een lullige opmerking waar ik dan van leef,
wanneer ik geen inkomsten heb. Luisteren en lezen zijn duidelijk niet altijd
aan overheidsinstellingen besteed. Het CIZ spant hierin de kroon, dat terzijde.
 |
| omgeving Gocek |
Het
lijkt er dus steeds meer op dat Nederland helemaal niet zo een sociaal land is.
Ja, pas wanneer je echt tot de grond toe afgebrand bent. Bij een persoonlijk
faillissement én het verlies van de uitkering van mijn vrouw. Sorry, maar dan
heb ik die vervelende overheid ook niet meer nodig. Pas wanneer je in een
kartonnen doos eindigt willen ze je pas helpen en dan nog wanneer je exact
leeft binnen hun keurslijf… Al leef ik in een doos, daarvoor heb ik te veel trots
en eer.
Gelukkig
heb ik nu een droom... Weg uit Nederland. Er moet nog wel het een en ander
geregeld worden. Daarbij kunnen grote jongens (als de bank) nog wel behoorlijk
dwars zitten. Als dat zo is wordt het allemaal erg penibel en gooi ik ruim drie-en-een-halve
ton in de sloot. Kassa.
 |
| ontspanning op een uurtje rijden: Siklikent |
Lukt
het wel ben ik in, of na, de zomer vertrokken. Naar Turkije. Het leven daar zie
ik helemaal zitten. Daarnaast zijn er minder regels en is alles makkelijker. En
dat ondanks de (ook door mij bekritiseerde) politiek van Erdogan. Ja, zelfs dan
is Turkije een beter alternatief dan Nederland.
De
eerste drempel is er echter al. De WAO uitkering gaat naar 60%. Het leven in
Turkije is goedkoper, dus wordt de uitkering gekort. Nu is Turkije wel
goedkoper, maar geen 40%. Dat maakt niet uit; de overheid probeert overal zo
voordelig mogelijk uit te komen. Wat betreft de individu… Een congres over nucleaire
veiligheid mag immers wel vele miljoenen kosten…Ook kan de bank onze plannen
nog dwars liggen. Nederland ketent ons in feite en het wordt lastig ons van die
ketenen te ontdoen. In Nederland wordt
de strop om mijn nek aangetrokken en wanneer ik het land wil verlaten trekken
ze het koord liever nog een stukje aan. Kom maar eens uit een wurggreep... Wij
gaan het proberen! Wij blijven ons inzetten dit jaar te vertrekken. De kans dat
het gaat lukken is reëel, maar een weg vol beren. Ik zet alles in om te
voorkomen dat de Nederlandse staat ( in de meest brede zin) mijn leven verder
verzuurt. Dat noemt zich een moderne westerse maatschappij. Moordend
kapitalisme is het. Ik krijg ook steeds minder vertrouwen in dat ene hokje wat
eens per zoveel jaar rood gemaakt mag worden. Iedere stem telt… Het lijkt wel
een religie. Je gelooft, maar bewijs is nooit te leveren en de religie bepaalt
haat eigen regels. Al gaan we duizend keer stemmen, de grote jongens beheersen
ons leven en wijk je even af, val je er even buiten, dan ben je zuur in de aap
gelogeerd. Het juk van Nederland. Wij zijn druk bezig het af te werpen. En
straks, als het lukt, een rustig leven aan de Turkse Rivièra. En ons bekende
Nederlanders zijn dan van harte welkom even rustig te ontstressen.
 |
| wanneer wij er zijn natuurlijk |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten