zondag 27 mei 2012

Mijn eigen dood...

Soms droom ik over de dood. Dat zal bij meer mensen gebeuren. Zo droomde ik gisteren over mijn eigen dood.

Ook dat heb ik wel een enkele keer eerder gehad. Dan droom ik dat ik nog een aantal uren te leven heb. Heel vreemd, want (in mijn droom) ben ik verder helemaal gezond. Desondanks ga ik sterven; binnen een paar uur. Ik leef dan naar het moment toe en ben met van alles bezig. Zo was ik gisteren onder een fly-over van een snelweg kussentjes aan het opschudden en vullen. Een heleboel kussentjes, en ik wilde de klus wel geklaard hebben voor ik zou sterven. Ik weet niet of het mij ooit gelukt is, want kort voor mijn einde werd ik wakker.

De droomwereld is realistisch en toch niet...
het lijkt haast wel surrealistisch,
 maar daarvoor is het weer te realistisch
Een zeer goede vriend/kennis van Reina is afgelopen week overleden. Hij had kanker en pleegde uiteindelijk euthanasie. De kussens van de bank zijn we allemaal aan het wassen. Twee herleidbare onderwerpen van de droom. Maar ook vertelt de droom iets over het leven zelf. De enorme hectiek, waarin wij leven. In mijn droom werd duidelijk dat ik tijd te kort had, iets wat dagelijks op mij drukt. Ik wil altijd veel meer dan dat er tijd voor is, maar ook meer dan ik fysiek aan kan. Dat laatste is soms wel erg aanwezig. Ondanks mijn hernia doe ik alles, maar krijg wel telkens de rekening. Nee, het leven valt soms niet mee. Toch gaat het daar niet om. Het gaat puur om die hectiek; het alles en altijd moeten. Van jezelf en van je omgeving.

Misschien ook omdat ik soms wat neurotisch ben. Ik wil altijd alles op tijd doen, en het liefst zo goed mogelijk. Meestal lukt mij dat wel, maar als het allemaal heel lang duurt zak ik op een gegeven moment in. Dat geldt volgens mij voor ieder mens.
we leven snel
de wereld is snel
Een paar jaar geleden heb ik een dubbele baan gehad. Naast mijn reguliere werk heb ik een afdeling weer op poten gezet. Negen maanden lang werkte ik tegen de 70 uur per week. Ik hield het vol, maar op een gegeven moment heb ik wel een deadline gesteld. Na die deadline wilde ik op vakantie. Wat langer die keer. Na mijn werk zakte ik inderdaad helemaal in elkaar, om vervolgens naar Zwitserland te fietsen.

Men zegt wel dat dromen allerlei signalen afgeven en je onder- en on-bewuste naar boven halen. Wanneer ik een droom kan herinneren is het veelal allemaal niet te herleiden… tenminste, niet door mij. Ik droom regelmatig van grote afstanden en mensen die van mij af gaan. Grote gebouwen, maar ook veel dromen gaan over tropische oorden en allerlei avonturen die ik daar beleef. De droomwereld is wel een hele bijzondere en verrijkt het leven. Soms zou ik wel alleen in zo’n droomwereld willen leven, alhoewel er altijd iets naargeestigs over de dromen hangt. Zo ook mijn dood dromen.

Ondanks het onderwerp en de onderwerpen
zijn mijn dromen meestal geen nachtmerries


Wat is het dan fijn ’s ochtend wakker te worden. Zin te hebben in de dag. Het gevoel te hebben dat het wel goed is zo… Of heb ik zo gedroomd, omdat ik onbewust met de ware betekenis van Pinksteren bezig ben geweest? Wel, dat laatste kan ik mij slecht voorstellen, gezien mijn opvoeding en verleden. Nee, er spookt gewoon heel veel door zo’n hoofd, en blijkbaar verwerk je daar in de nachtelijke uren het een en ander van en op een andere wijze dan de rationele denkwijze overdag. Maar, het houdt mij wel bezig. Het geeft weer, dat voor mij het leven niet vanzelfsprekend is.
En de snelheid waarmee wij leven speelt in dit alles zeker een rol. Afgelopen week las ik ergens dat de prikkels die een mens in deze tijd en in de westerse wereld op een dag binnen krijgt, gelijk staan aan de prikkels die een mens in de Middeleeuwen in een jaar binnen kreeg. Wij slapen minder, en leven langer. Onze tegennatuurlijke levenswijze biedt het leven wel heel erg veel. De droom over mijn eigen dood verteld mij hier over. En het zegt ook erg veel. Alleen heb ik er geen idee van hoe het is wanneer ik een keer niet wakker wordt, voordat ik in mijn droom sterf….

over is het toch een onbewuste Pineksteroverweging?

1 opmerking:

  1. Tsja? Te perfectionistisch zou ik zeggen. Een beetje meer maƱana zou je goed doen. Een beetje minder mij misschien wel. Dat moet ook frustrerend zijn, schone sokken steevast een week te laat.

    BeantwoordenVerwijderen