vrijdag 24 januari 2014

Genoeg van reclame

Overal, werkelijk overal, wordt je confronteert met reclame. Ondanks de stikker op de deur, geen reclame te willen ontvangen worden er met regelmaat folders door de deur geschoven. De kranten staan vol van reclame, internet en vooral de televisie.

Gedrukte reclame is misschien irritant, maar je hoeft er niet naar te kijken en je mietert het weg, of negeert het gewoon. Geen probleem. Anders is dit met de reclame op de televisie. Die is niet te negeren, of je moet de beeldbuis uit zetten. Naast de nationale zenders beschikken we over een bom aan commerciële zenders. Op de drie Nederlandse zenders is gelukkig het programma niet onderbroken door deze reclames. Hier zitten zij tussen de programma’s in. Bij de commerciële omroepen worden programma’s al snel twee keer onderbroken, maar bij een film raak ik soms de tel kwijt.
Met regelmaat poog ik er aan te denken het geluid uit te zetten. Dat is iets wat je al heel snel vergeet, dus de irritaties lopen weer snel op. Per zender zie je verschillen in de reclame en aangeboden producten. Het feit is dat het altijd even storend is.

Sixt; zeer irritant en slecht
In grote lijn zijn er twee soorten reclames. De reclames voor merken en producten en de reclames voor andere televisieprogramma’s of films. Ik weet eerlijk gezegd niet welke mij meer ergernis bieden.
Het toverwoord voor reclame is: herhaling. Reclame moet je veel herhalen, pas dan komt het bij de consument binnen. Het mag wat kosten, maar uit deze kennis heeft men flink lering getrokken. Op een avond zie je een bepaald merk tot vervelens toe langs komen. In een maand ga je denken dat het misschien toch een interessant product is. Zo moet het werken. Persoonlijk heb ik de neiging na een maa
JML; onzinnig product
nd een schoen door de beeldbuis te knikkeren.

Wanneer reclames nu eens iets te bieden hebben, is dat vast minder erg. De mooie en aantrekkelijke reclames zijn echter op een hand te tellen. Een voorbeeld is een koffiereclame, die gepresenteerd wordt als een stukje kunst. Het beeld blijft mij bij, welk merk het betreft… dat ontgaat mij echt volledig. Misschien wel Nescafé… ik weet het niet.
Amstel Radler; hoe durf je het nog te drinken?
Soms worden reclames “mooi” gemaakt. Autocommercials pogen dit vaak. Mooie, rare of opvallende commercials. Bijna altijd word ik er echter depressief van. Mooi heeft veelal een depressieve ondertoon of uitstraling. Een echt mooie reclame is moeilijk te realiseren. Op dit moment heeft Nissan (dacht ik) een reclame die mooi is, boeiend, en niet deprimerend. Daarin wordt heel goed ingespeeld op optische effecten, en verder is er een bepaalde goede soberheid. Het nadeel van commercials is dat, ook wanneer zij goed zijn, je ze überhaupt te veel ziet, waardoor zij in feite aan kracht verliezen. Herhaling is het toverwoord, maar te veel herhalen werkt juist weer averechts…


Naar word ik ook van alle mooie mensen. Zelfs reclames voor ouderen; rollators, trapliften en andere ongemakken. Gepresenteerd door schitterende bejaarden, gezond ogend en gelukkig. Ja, iedereen is altijd heel gelukkig in reclames. Hopeloos. Laat eens gewone mensen zien! Sorry, dat gebeurt ook. Dat moet ik erkennen. Het nadeel is dat het dan wel direct allen sulletjes eerste klas zijn.
Taal en teksten zijn helemaal erbarmelijk. Wat wordt er niet uitgekraamd in de reclame… Fout taalgebruik, slechte zinnen en vreemde woorden. De combinatie regelmatig in een zeer domme context geplaatst. Ik ga het maar eens bij houden. Dan wordt reclame misschien ook nog even nuttig. Daar kom ik zeker nog een keer op terug.
Campina: op zich een leuk filmpje, een echt verhaaltje

Naast veel onzinnige producten zijn er producten die aangeprijsd worden of je het zo maar even aanschaft. Reclame voor bedden. Komt regelmatig voor. Ik heb echter een goed bed en voor de bedragen die de beste bedden moeten kosten heb ik nog nooit een bed aangeschaft En over het algemeen slaap ik prima.
Een heel ander effect is het versterkende effect op mijn gemoedstoestand. Het mag bekend zijn dat ik het momenteel niet breed heb. Met het gemak waarmee alles aangeprijsd wordt ontstaat alleen maar het gevoel; daar heb ik geen geld voor. Dat is mij te duur. Dat kan ik niet betalen. Dit los van het feit dat goedkoop gepresenteerde producten veelal helemaal niet goedkoop zijn. Hoe vaker de confrontatie met de commercials hoe sterker ik mij als loser voel. Onterecht, ik weet het, maar helaas kan ik mijn gevoelens niet uitschakelen.

Ja, de wereld van de reclame is een wereld van geluk, schoonheid en alles binnen handbereik. Een hele ziekmakende wereld dus. Van diervoeders tot verzekeringen, van JML producten tot auto’s. Van beleggingen tot bankreclames. Als je maar koopt. Wat dat betreft hebben we blijkbaar weinig geleerd van de crisis. De consument wordt nog steeds opgezweept artikelen en diensten aan te schaffen, waar zij in feite de middelen niet voor hebben. Dus je wordt ongelukkig gemaakt, of je gaat geld lenen en wordt vervolgens ook ongelukkig. Maar de reclame blijft. In volle omvang. Er is geen ontkomen aan.
Iets wat totaal niet werkt
Daarnaast zijn veel reclames op zich ook zeer misleidend. Of het verhaaltje klopt niet, of het product functioneert onvoldoende (of niet anders dan de rest). Het wordt allemaal heel mooi voorgesteld en wel zo dat wij ons niet eens meer afvragen of het wel zo is. Een reclame (merk is mij even niet bekend) van een dame met iets te veel vlees. Je ziet haar in ondergoed, waar het vlees letterlijk over puilt. Ze kijkt ook nog eens verdrietig, somber, ongelukkig. Daarnaast zie je haar met een soort steppin. De maten zien er beter uit, alles is goed glad getrokken en ze staat te lachen. Zelfs de kleur is gecorrigeerd. Maar de kans is groot dat zo’n ding gewoon vreselijk zit. Het plaatje misleidt. Dat is een feit.

Omdat de commercials niet uit te bannen zijn doe ik graag een oproep aan al die snelle reclamemakers. Jongens ga eens mooie reclames maken. Echt leuke reclames en tracht dat irritante werk nu eens goed te voorkomen. Gebruik echt gewone mensen in plaats van al die gelukkige droomexemplaren. Voeg eens iets toe aan de reclame. Er zijn enkele voorbeelden, maar wanneer dit 5% van alle reclames is overdrijf ik nog.

blijft leuk







Geen opmerkingen:

Een reactie posten