Omvallen

bron: studio dvo

Bij toeval las ik een artikel in het Noord Hollands Dagblad; Reakt heeft surseance van betaling aangevraagd. Er dreigt ontslag voor alle medewerkers en vooral de cliënten zijn natuurlijk weer de dupe.

Drie jaar geleden nam Reakt (een organisatie voor dagbesteding en arbeid in de GGZ) de externe poot van Dijk en Duin over. Een half jaar heb ik dit proces mogen ondersteunen, voordat Reakt niet meer met mij verder wilde. Ik paste immers niet in hun plaatje. Voor dat ik werkzaam was bij Reakt werkte in bij de Parnasia Bavogroep, in Rotterdam. Maar de extramurale dagbesteding en arbeid was geen corps business meer van de organisatie, waardoor wij over gedaan werden naar Reakt. Al langer had ik contacten met Reakt en had ik vernomen van een volgende overname, die van Dijk en Duin (Castricum). Naar mijn idee een stap te ver. Een organisatie als Reakt moet mijn inziens nooit te groot worden, want dan werkt het niet. Nu, drie jaar na de overname, lijk ik helaas mijn gelijk te krijgen. Al eerder heb ik een soort gelijk advies gegeven aan Roads. Roads deed het goed in Zuid Kennemerland en Amstellanden. Daar hadden ze het bij moeten houden. Ook hier heb ik mijn gelijk gekregen en Roads raakte failliet.

Beide organisaties leunden heel sterk op een persoon. Kijkend naar de organisatie durf ik hen oligarchen te noemen. Zij bepaalden te veel en bonden mensen aan zich met weinig kritiek en erg mee gaand. Alles wat wel erg kritisch was werd er snel uitgewerkt. Zo is ook mijn einde bij Reakt te labelen. Dat gaat veelal middels nare machtsspelletjes, maar de grote jongens winnen altijd. Wat dat betreft zijn er vergelijken te trekken naar de politiek.

Zelf win ik er niets bij. Mijn adviezen zijn uitgekomen, en dat doet pijn. Nogmaals, de cliënt is de dupe. Maar ook ik. Ik heb mijn baan verloren, mijn politieke carrière wordt afgebroken en al mijn inkomsten zijn weggevallen. Soms vraag ik mij af waarom men niet een keer goed wil luisteren. Misschien heb ik de juiste kwalificaties niet op papier. Zou kunnen. Het kan ook zijn dat ik te eerlijk en oprecht ben. Eerlijkheid (en integriteit) worden in deze maatschappij niet als sterke punten gelabeld. Vreemd, want we hebben allemaal onze mond vol over eerlijkheid en integriteit. Het werkt dus anders.

Ik vrees dan ook dat het mis gaat met Reakt. Een kleine doorstart van de commerciële tak misschien. En dan staat personeel naast de cliënten op straat. In de tijd van onze transities van AWBZ (waar dagbesteding en arbeid nog onder vallen) naar de WMO.  De landelijke overheid zorgt niet meer voor haar mensen. Nu moeten de gemeenten het gaan doen. Onhandig en ondeskundig probeert men het goede te doen,maar er moet ook nog bezuinigd gaan worden. 

Vanmiddag was ik nog even bij Kansen & Zo (een lokaal initiatief voor Velsen dagbesteding en arbeid op te zetten). De deelnemers gaven aan mij te missen, maar ook waren er enkelen, die direct angstig vroegen of ze nog wel mogen komen. Voor Kansen & Zo is geen geld, waardoor ik momenteel voor hen niet inzetbaar ben. Jammer, want ook hier houd ik mijn hart vast. In dit geval niet vanwege de expansiedrift, maar nu vooral vanwege de deskundigheid. Straks staan ook deze cliënten wellicht op straat.

Ook de profilering van organisaties staat goede samenwerking in de weg. Logisch, want andere organisaties moeten zich wel profileren, want anders gaat voor hen de deur dicht.

Komend jaar wordt een jaar van de waarheid. Veel aandacht gaat uit naar de transitie van de jeugdzorg. De dagbesteding en arbeid wordt vergeten. Sterker, er wordt te gemakkelijk gedacht dat al deze mensen wel weer aan de bak kunnen. Met de huidige regeltjes is het lastig met deze uitzonderingen om te gaan. Toch is dat nodig. Gemeenten moeten echt wakker worden, organisaties het algemene belang dienen. Gebeurt dit niet dit jaar wordt 2015 een rampjaar. Duurdere zorg door meer decompenserende cliënten, meer mensen in de zorg werkloos (zonder reëel perspectief op nieuw werk) en vooral heel slordig omgaan met onze medemens.

Misschien dat mensen en organisaties wel vertrouwen in mijn kunne hebben. Ik sta klaar. Ik wil mij hiervoor inzetten. Maar houdt het klein. Lokaal (niveau gemeente) of hooguit regionaal, maar zeker niet bovenregionaal. Bewezen lijkt nu dat dit niet werkt en de kracht uit de sterke initiatieven weg ebt. In tegenstelling tot de politiek geloof ik hier wel in de gemeende gedrevenheid van de beide individuen (Over, Roads, en van Strien, Reakt). Ze wilden het alleen te goed doen en waren te veel overtuigd van hun eigen kunne en kwaliteiten. Verdomd jammer. Het brengt zo veel leed en schade, terwijl dit niet nodig is. Ach, misschien waardeert iemand mij ooit wel op mijn oordeel.