500!!!

Het gaat niet over de FIAT 500, noch over de Quote 500, maar over de blog. Inderdaad, dit is mijn 500e (!) blog op blogspot... Dat betekent dat ik dus nogal wat geschreven heb, maar ook blijkbaar regelmatig wat te schrijven heb.

Natuurlijk heb ik een jaar lang iedere week een blog geschreven over het leven in Turkije om de "achterblijvers" te laten delen in mijn nieuwe leven. Met plezier heb ik dat gedaan, maar dat was ook wel een hele opgaaf en was niet rouwig na een jaar wat minder over het leven in Turkije te schrijven. Inmiddels heb ik niet zoveel meer te delen, of te willen uiten, over het leven hier. Het is een nieuw leven geworden, met positieve en negatieve kant. Net als mijn "vorige" leven in Nederland. Wel mis ik hier cultuur en een stuk reuring. En de slibtong!

Wanneer je 500 blogs schrijft zit daar absoluut "rotzooi" bij en van sommige verhalen heb ik misschien een vorm van spijt. Daar tegen over staat dat er ook een aantal leuke, boeiende en vooral ook goede verhalen bij zitten. Deels komt dat omdat er regelmatig geschreven vanuit en met emotie. De frustraties rond de politiek heb ik krachtig van mij af geschreven en niet altijd even netjes, noch tactvol. Maar goed, ik ben ook maar een mens.

Echt leuk vond ik de "dieren verhaaltjes". Het waren er niet veel en moeilijk te schrijven, alhoewel het wel iets was wat ik met veel plezier heb gedaan. En wanneer ik inspiratie heb zullen er vast nog wel eens bijkomen.



Veel van mijn blogs gingen over sociale onderwerpen. Misstanden in politiek, alweer vanuit diverse organisaties. De ongelijkheid op de wereld, het klimaat en milieu. Immers, ik denk dat ik wel een maatschappelijk betrokken persoon ben. Het nadeel is dat er reacties kwamen dat mijn blogs soms zuur, cynisch en negatief waren. Kritiek welke ik mij ook degelijk poog aan te trekken. Feedback is niet altijd leuk en soms terecht of met een kern van waarheid. De andere kant is, dat ik heb gemerkt dat ik juist door de relatieve afstand anders, en kritischer, kijk naar met name de Nederlandse samenleving. Door mijn verblijf in Turkije (en mijn persoonlijke ervaringen daar voor) ben ik anders gaan kijken, dan ten tijde dat ik nog volledig in Nederland leefde.



Natuurlijk hoop ik nog eens 500 blogs te schrijven, in de toekomst. Het zal waarschijnlijk wel in een wat trager tempo zijn en ook zullen er wis en zeker nieuwe onderwerpen de revue passeren. Een feit is dat ik blijf schrijven over de dingen die mij bezig houden, waaronder natuurlijk ook mijn fantasietjes, zoals de dieren verhaaltjes. Maar misschien dat ik ook gewone korte verhalen ga schrijven, die ik de blog toe vertrouw. We gaan het zien, bij leven en welzijn. In ieder geval bezit ik een zekere trots al zoveel te hebben geschreven, dat ik deze mijlpaal bereikt heb. En, over niet al te lange tijd behaal ik nog een feestelijk moment. Bijna zit ik op de 100000 lezers, die een of meerdere verhalen gelezen hebben. Ondanks dat ik schrijf voor mijzelf blijk ik ook anderen te boeien. Grappig is dat mijn herinnering aan Velserend (Openlucht zwembad in Santpoort) niet alleen heel veel lezers trekt, maar ook heel veel (leuke) reacties heeft opgeleverd. Ik hoop dat men blijft lezen en ik de lezer kan blijven bekoren. Nu eerst op naar die 100000 en daarna zien we wel verder. Iedereen alvast bedankt voor de belangstelling!