Actieloos

In de krant stond een interview met Emiel Roemer. Hij deed een oproep richting FNV zich minder bezig te houden met de interne problemen, maar meer met het organiseren van acties, vooral nu tegen alle bezuinigingen. Tot in de jaren tachtig was er veel bereidheid op allerlei manier te demonstreren. Men was het niet eens met politieke besluiten, oorlogsdreiging en machtsmisbruik. En er werd gehandeld. Ook waren de vakbonden in die tijd actief en met de regelmaat van de klok waren er protesten en protestacties. En dat niet alleen; het werd breed uitgemeten.

Maar waar blijft Nederland nu? Hogere werkloosheid. Ouderen en jongeren komen nauwelijks  aan de bak. De economie faalt en we kennen een recessie. De huizenmarkt ligt op z'n kont. Het leven is duurder dan ooit, maar lonen groeien onvoldoende mee. Tal van bedrijven sluiten. De middenstand sluit massaal de deuren. Nieuwbouwprojecten komen niet van de grond. De benzine heeft bijna dagelijks een overschrijding van de eerder behaalde maximumprijzen en 59% blijft naar de overheid gaan. Bezuinigingen op de zorg, aan alle kanten verhoogde werkdruk,m vooral door ingevoerde bureaucratie.

En wat doet Nederland nu? Niets. We zitten achter onze computers. Mopperen wat via de sociale media, spreken er over met de buren. Het aanschaffen van een iPad is van groter belang. Nee, we gaan de straat nauwelijks meer op. En wanneer het gebeurt betreft het veelal kleine groepjes. Het gevoel van saamhorigheid is verstopt in de iPad, iPhone, Facebook en alle andere multimedia. Verder bemoeien wij ons nergens meer mee. Zelf de vakbonden niet. Op een, haast individuele, uitzondering na.

Ondertussen zitten zes mensen in het Catshuis. Zij bespreken een volgende reeks van bezuinigingen. We klagen wat, maar niemand doet iets. Hoe lang laten wij dit over ons heen gaan? Tot de kinderen niet meer naar hockey kunnen, voetbal voor de kids onbetaalbaar wordt? In deze tijd van individualisme geloof ik er niet meer in. De reacties op mijn blogs over de bomenkap en natuur zijn schrijnend. Ik verwacht er allemaal niet meer zoveel van.

Of, Nederland moet wakker worden en niet wachten tot het te laat is. De vakbonden gaan nu wel op staan en weten eindelijk de mensen te motiveren. 1 MEI MALIVELD!  Vakbonden organiseer het. Minimaal 500000 mensen in actie! Tegen dit beleid, tegen alles wat hier boven genoemd is. Een mooie datum. En dan niet alleen die dag, maar 1 mei als start van een enorme estafette van protesten. Door heel Nederland, vrijwel dagelijks en alle actuele thema's. Met veel media-aandacht. Want een ding is duidelijk; die stomme Nederlanders moeten maar weer eens wakker geschud worden. Flikker die iPad eens aan de kant. Nu kan je het nog zelf beslissen, straks kan het niet anders meer!

Bonden: regel  een grote manifestatie voor 1 mei
Bonden: regel een doorlopend protest tegen alles wat hierboven staat.

NEDERLAND ONTWAAKT