
De geweldige stilt van de sneeuw, het zacht gedempte geluid. Het knisperen onder de schoenzolen van de verse sneeuw op onbelopen delen. Achter de struiken het gekras van schaatsen bij Duin en Kruidberg, op een van de vele kliene snel aangelegde schaatsbaantjes.
De kraaien, hoog in de boom in vergadering. Een reebok loopt gestaag door zijn eerder uyitgesleten spoor in de sneeuw. Alles lijkt vrede... een zachte wereld. Zelfs het verkeer haast zich niet meer in je achterbumper en houd je zelf voldoende afstand tot je voorganger. Een fiets laat je met rust, de wandelaar mag oversteken.
Mensen groeten, haast verdwijnt. Op straat staat iedereen ijverig de sneeuw voor de eigen deur en zelfs soms die van de ander schoon te vegen en onderwijl bruist het van de sociale contacten.
Zoals Campert ooit zei: het leven is verukkuluk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten