Het paardenvlees complot

biefstukje?

We hebben het weer voor elkaar. Een schandaal in Engeland en het komt in Nederland terecht. En wat voor een schandaal… De Engelsen eten paardenvlees. In Nederland is de eerste inval al gedaan.

Paardenvlees is goedkoop. Het is uitstekend vlees, maar we eten het niet. Laat staan de Engelsen. Dat paardelievend volk is geheel verwrongen van sentiment. Op een paard rijdt je. Op een paard wed je. Een paard eten… daar denkt een Gentleman niet aan. Ondanks dat wij in Nederland minder aristocratisch zijn hebben we wel het paarden sentiment. De paardensport in Nederland is groot en velen beoefenen het rijden als sport. We zien het nog steeds als een edel dier en dat eet je niet.

Mensen zijn erg goed in het de kop in het zand steken. Varkens mesten we vet en vreten we met veel sauzen en kilo’s vlees. Kippen mag je rustig laten ploffen, wanneer ze maar goedkoop blijven. Het paard hoort niet op je tafel.

Vreemd, want van de dieren die wij eten heeft het paard misschien wel het beste leven en betreft het wel het meest biologische vlees. Toch heeft het sentiment de overhand.

Niemand kan toekijken hoe een dier geslacht wordt, maar vreten doen we er bijna allemaal van. Hypocriet. Vroeger, bij mijn oma, herinner ik mij nog dat de kip de nek omgedraaid werd, geplukt werd en de pan in ging. Zelf heb ik in 1976 een geit gedood voor de barbecue. Nee, ik vond het niet fijn. Verre van prettig, maar ik wilde de ervaring niet uit de weg gaan, en we eten vlees. Wat dat betreft ben ik blij dat er slachterijen zijn. Dan hoef ik het niet te doen, maar ik weet wel hoe het gaat. En wanneer ik er voor kom te staan, zal ik het doen. Met tegenzin, maar dat is wel survival. Zo is de mens en wij zijn omnivoren. Nee, dan moet je niet opeens laf en verongelijkt gaan doen.

Plofkippen en mestvarkens, dat eten we bij de vleet. Immers, onze portemonnee is meer richting bepalend dan ons geweten… tot we bij het paard aankomen. Dan wordt de wereld anders. Vreemde wezens zijn wij… mensen… Hoe zouden wij smaken?

In de winkel let ik, als het even kan, op duurzaam vlees, en bij voorkeur EKO vlees. Helaas kan ik het niet altijd betalen. Het meest eet ik rundvlees en schapenvlees. Kip mijd ik zo veel als mogelijk, en varkensvlees… als vleeseter ontkom je er nauwelijks aan, in onze maatschappij.

Krokodil, ree, konijn, struisvogel, allemaal dieren die ik heb gegeten. Gefrituurde maden… ik was er dol op in Thailand. Ja, en ik eet ook paard.

Ooit heb ik er aan gedacht vegetariër te worden. Maar om een goede vegetariër te zijn moest ik dan eigenlijk direct veganist worden. Dat ging mij te ver. En alleen vegetariër vond ik niet consequent. Bovendien was ik vroeger een echte vleeseter. Met de jaren is dat flink afgenomen.

De andere kant is natuurlijk dat mensen paardenvlees hebben gegeten, terwijl zij dachten dat het rundvlees was. Dat is niet netjes. Tuurlijk, paardenvlees is stukken goedkoper, maar je moet de boel niet belazeren. Wat dat betreft zie ik de humor er wel van in met Piet de Leeuw, uit Amsterdam. Zestig jaar serveert hij paardenbiefstuk, en hij is er beroemd om… alleen mocht hij het zo niet noemen. Wat dat betreft maakt het sentiment ook dat de handel niet eerlijk is. We willen wel het goedkoopste, maar als er paard op staat mag het niet meer. Dan ga het toch (net als Piet) maar verzwijgen? De hetze nu is in mijn optiek dan ook zwaar overdreven. De invallen overtrokken. Komende week ga ik ergens een lekker stukje paardenbiefstuk kopen; goedkoop en diervriendelijk… wat wil ik nog meer?