Vandaag
heb ik sokken aan, zitten we binnen en lijkt mijn trui niet voldoende om een
behaaglijk gevoel te geven. Buiten regent het zachtjes en het
temperatuurverschil met gisteren is meer dan tien graden Celsius.
Sinds onze aankomst hier is
het overdag niet kouder geweest dan negenentwintig graden, en in de vroege
ochtend Was het soms net geen twintig. Je raakt aan de warmte gewend en zelfs
de koelte is over het algemeen aangenaam. Dat komt ook doordat het zelden waait
en de lucht niet vochtig aan voelt. Twee keer hebben we een dreigende lucht
gekend. Direct was er sprake van neerslag; een te verwaarlozen hoeveelheid.
Ondanks een kort opstekende wind bleef het aangenaam.
Gister was het anders. In de
loop van de dag was er sprake van een significant toenemende bewolking, een
drukkend gevoel en korte windvlagen. Naarmate de dag vorderde naderde het
voorspelde onweer. De avond was heerlijk zwoel en niet lang na middennacht
waren de eerste vage flitsen te zien. Al snel nam de intensiteit toe, evenals
het aantal ontladingen in korte tijd. Een prachtig schouwspel ontstond door de
felle lichtflitsen boven de wolken. Het effect in een disco had niet beter
kunnen zijn, hooguit op eventuele kleurschakeringen na. Het verre gerommelde
veranderde in een nabij gedonder. Luide slagen, die de aarde haast deden
trillen. In de zwoele buitenlucht sloegen wij het natuurlijke schouwspel gade.
Na enkele spontane richtingloze windvlagen ving het aan te regenen. Had het
eerst een beetje gedruppeld, nu sloeg het hard op het warme aardoppervlak neer.
Slagregens, en een enkele reiziger die zich spoedde naar een voor hem, of haar,
bekend doel. De straatverlichting viel uit, of werd uitgeschakeld. De
lichtflitsen gaven een wereld een zekere naargeestigheid, die juist een
aantrekkelijk geheel vormde. Van onder de waranda genoten wij van de
natuurverschijnselen.
Onweer in Nederland is anders.
Minder spectaculair. Hier zie je de bergen oplichten van waarachter de flitsen
zich aandringen. In Nederland flitst het en zijn vooral de bliksemschichten het
visuele spektakel. Hier heb ik maar een grote flits zich op de aarde zien
storten. Verder een theater van licht en het het effect op de omgeving.
Dergelijk onweer heb ik in Africa gezien, een keer in Venezuela en een paar
keer op Bali. In Nederland nooit. Bovendien koelt het in Het vlakke land
meestal al af bij de eerste druppels, die zich ter aarde storten. De dikke
druppels hier blijven warm aanvoelen, tot de bui echt los barst en een lichte
verkoeling merkbaar is.
Vandaag is het anders. De hele
dag was het voornamelijk bewolkt en in de namiddag ving de buiigheid weer aan.
Vandaag werd de aarde niet opgewarmd. Tot Het eind van de middag was het koel,
doch behaaglijk. Met de ondergang van de zon werd het echt kil. Althans qua
beleving hier. Nu was het inderdaad één graaf killer dan het weerbericht voor
Driehuis aan gaf. Toch in Nederland is het dan nog een relatief warme dag. Hier
heb ik mijn sokken en lange broek uit de kledingbox naar boven gehaald.
Dat doet mij denken aan
Curacao. Daar lag de gemiddelde dagtemperatuur enkele graden biven wat wij hier
in Turkije gewend zijn. Tot het daar ruim een halve dag stortregende en de
wereld onder een dikke grijze deken gehuld was. Iedereen zat te rillen en was
naargeestig op zoek naar zoveel mogelijk kleding, om iets van warmte te
ervaring. Tijdens die rilperiode bleek het bijna vijfentwintig graden te zijn.
De gemiddelde Nederlander Zou direct in, zijn veelal te kleine, zwembroek
gestekt gaan in de tuin, of op het balkon. Vandaag is een vergelijkbare
beleving. De deur staat open ,maar een kille vochtige tocht geeft mij een
onbehaaglijk gevoel. Inmiddels is het spetteren over gegaan In gestage regen.
De minimale wind brengt de koude bij ons in het huis. Sinds het begin van de
avond hebben wij de
waranda verlaten en creëren wij Hollandse sfeer in huis.
Voor het eerst zitten we binnen.
Alle
dagen zon. Je bent nauwelijks met het weer bezig, omdat het wel aangenaam is.
Dat het regent en koud is, is hier juist de uitzondering. Kijken wij vol
verlangen in Nederland wanneer wij ons van een warme dag mogen bedienen en eens
de zon in volle glorie op obs lichaam mogen laten branden,... Hier kijk je,
zonder een specifiek verlangen, wanneer het regent, of even afkoelt. Morgen
immers zal de temperatuur weer vrij snel toenemen en de zon aan de hemel
prijken of zij niet weg is geweest. Natuurkijk is het weer in Turkije warmer en
zonniger, maar we gaan er niet echt anders mee om, dan in Nederland. Alleen de
vanzelfsprekendheden Zijn anders, bijna het tegenover gestelde. Overigens Wel
een reden een leven alhier te ambiëren. Ik ben immers geen wintermens, geen
binnenzitter en eigenlijk ook helemaal geen Hollander...
Toch zal de temperatuur de
komende tijd ook hier minder extremen vertonen en heel gestaag wat gaan dalen.
Op een dag als vandaag realiseer je zoiets. In dit huis is geen kachel. Echt
koud wordt het ook niet. Onaangenaam echter wel. Voor niet veel geld koop je
hier een kacheltje,md die je met hout en/of kolen stookt. Bovendien kan je er
ook je Turkse thee op warm houden en als aanvulling op het fornuis gebruiken.
Een inspectie heeft aangetoond dat er een rookkanaal aanwezig is.
Echt winteren doet het hier
niet. Dat kan ook niet, wanneer je de vegetatie hier in ogenschouw neemt. Naar
het schijnt zakt de temperatuur minimaal tot rond de tien graden, in de nacht
misschien iets koeler. Met de zon er bij kunnen de temperaturen overdag oplopen
tot net boven de twintig graden. Een voor mij zeer plezierig vooruitzicht, daar
ik een pesthekel aan koude heb. Nog ergens zijn voor mij de korte dagen. Amper
acht uur daglicht en soms dagen geen zon. Hier is het verschil wel iets
kleiner, maar meer vergelijkbaar met de tropen.
Dit keer is het wel een heel
erg Hollandse blog; over het weer. Daarbij ben ik hier ook eigenlijk helemaal
niet zo met dat weer bezig. Tot die regen eigenlijk. Toch is het weer hier een
essentie, die voor mij grote waarde heeft. Bij aangename temperaturen en
redelijk wat zon functioneer ik gewoon een stuk beter. Ik ben minder somber,
leef intenser en voel mij gewoon stukken beter. Ik draai mij CD's weer en
geniet van allerlei stomme dingen. Dat we nu weer zelf afwassen vind ik
heerlijk. De vloer vegen of dweilen, eigenlijk alles. Het staat me niet tegen.
Het is gewoon lekker. En ben ik moe, dan ga ik gewoon even liggen. Nee, het
weer is hier niet echt een item, maar het is wel de aanleiding dat ik veel
intenser leef en kan genieten. De dwangmatige neuroot heb ik hier niet meer
nodig, voor mij toch een klimatologisch effect wat blijkbaar diep geworteld
zit. Alleen mijn rugklachten. Die blijven. Toch slik ik minder medicatie, is er
duidelijk minder sprake van het aantal als ook de intensiteit van de klachten
en loop ik vaak met mijn "bomgordeltje" (een elektrisch warmte element
voor mijn rug) om. In ieder geval begrijp ik beter waarom ik in Nederland zo
veel met het weer bezig was. Er is écht een relatie te vinden tussen mijn
welbevinden en het weer. Wel, goedkoper kan ik mijn klachten niet bestrijden,
maar spaar wel heel veel medische kosten uit. Wat het weer allemaal wel kan
doen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten