In vroeger dagen had je de “lijfeigenen” en “horigen”, die
min of meer bezit waren van de hoge klassen. Je kan het vergelijken met de
overheid van toen. De burger was bezit van de overheid. Maar hoe is dat nu? Is
de burger er voor de overheid, of de overheid er voor de burger? Het lijkt in
toenemende mate op het eerste; de burger is er voor de overheid. We noemen het
alleen anders dan in vroeger dagen…
Steeds meer mensen leveren kritiek op de overheid. Het is
een stug en onpersoonlijk orgaan, ze hebben veel te veel macht, zijn arrogant,
bewegen totaal niet mee en er zijn een overdaad aan regels. De burgers kunnen de overheid niet meer volgen
en begrijpen er steeds minder van. De kritiek dat de overheid in grote mate
steeds verder van de burger af komt te staan is dan ook veel gehoord
De overheid is natuurlijk niet alleen de politiek. Het
overgrote deel van de overheid bestaat uit ambtenaren en daar wordt met name
van gezegd dat zij stug, onnadenkend en burger onvriendelijk zijn. Met name
veel ambtenaren redeneren: regels zijn regels, en schakelen hun invoelende
vermogens vrijwel volledig uit.
Met name de Belastingdienst en gemeentelijke belastingen
spannen de kroon. Zelf heb ik hier recent twee voorbeelden van, waarbij een
voorbeeld oude wonden open rijt.
Het eerste voorbeeld betreft de OZB. Prima dat ie er is, en
dat je moet betalen. Al jaren hebben we een machtiging en worden de bedragen automatisch
geïncasseerd. Ook dit jaar kwam er weer een aanslag en uitermate duidelijk
stond er wederom vermeld: wanneer u een incasso opdracht heeft afgegeven, hoeft
u niets te doen…
Het bedrag van de OZB is bij een of twee personen gelijk. Mijn
vrouw en ik huren, op beider naam, onze flat, maar… In januari heb ik mij
uitgeschreven in de gemeente. Ik was te weinig in Nederland om te voldoen aan
de wettelijke eisen. Mijn vrouw voldoen daar wel aan en is vaker en langer in
Nederland. Nu geeft de gemeente aan dat ze “mevrouw” niet kennen, en daardoor
is de machtiging vervallen. Vreemd, want alles stond op beider naam en ook onze
rekening is gezamenlijk. Een verandering, welke wij dus nimmer hebben kunnen
signaleren. De gemeente wel, blijkbaar. Vervolgens schijnt er een aanmaning
verstuurd te zijn, met natuurlijk direct hogere kosten. Aan het verzenden van herinneringen doet de
gemeente niet. Vervolgens verscheen er een dwangbevel van een incassobureau met
een verhoging van 25%!(en betalen binnen twee dagen). Doordat we veel afwezig
zijn hebben we de aanmaning en dwangbevel pas gelijktijdig ingezien, waarop
direct is gereageerd. Maar, nee hoor, wij zijn de boeven en wij moeten het
volledige bedrag voldoen, aldus de gemeente. Er valt niet aan te tornen.
Wanneer de gemeente wel netjes een herinnering verzonden had
was deze wel op tijd opgemerkt en hadden we tijdig kunnen reageren. Het vreemde
is dat de overheid er altijd vanuit gaat dat de burger verkeerd is. Indien een
rechter het niet tegenspreekt, maar zelfs dan nog blijft de overheid regelmatig
bij haar eigen gelijk.
Omdat er toch niet met de overheid (lees in dit geval;
ambtenaren) te overleggen valt hebben we nu zelf een betalingsregeling
getroffen en de eerste termijn voldaan (zonder de verhogingen). De stellige
overtuiging is dat de gemeente verkeerd zit en blijkbaar ook niet de moeite
wenst te nemen om te informeren, maar direct te straffen. Mocht de gemeente het
hier niet mee eens zijn…, dan mogen zij naar de rechter stappen.
In 2014 hadden we over dezelfde OZB ook al een conflict met
de gemeente. Op dat moment bezaten we
een eigen huis, maar viel ons inkomen volledig weg. Toch moesten we OZB betalen
en was uitstel niet aan de orde. Dit alles omdat we “vermogend” waren… Een huis
met een forse hypotheek, waar de waarde dagelijks van aan het dalen was door de
economische crisis. De druk, destijds, van de gemeente heeft tot zeer veel
stress geleid. En natuurlijk, uiteindelijk konden we de OZB voldoen en hebben
we ook keurig betaald.
Een ander voorbeeld betreft de Belastingdienst. Vanwege ons
huidige lage inkomen besloot de overheid dat wij in aanmerking kwamen voor een
of ander potje (huursubsidie, geloof ik). Nooit om gevraagd, maar we kregen maandelijks
een bedrag gestort. Ruim anderhalf jaar later kwam er een brief dat het
teruggevorderd werd. Ook hier weer allerlei gezeik, want we waren een dag te
laat met het treffen van een regeling. Ook
hier weer heb ik zelf initiatief genomen tot een betalingsregeling, en na enige
protesten van de Belastingdienst bleek het opeens geen probleem meer… Dat zij
een fout hadden gemaakt is ons volledig aangemerkt.
Uit de praktijk zijn vele van dit soort voorbeelden te
benoemen. Zelfs de rechter heeft uitspraken gedaan (met name inzake het laatste
voorbeeld), maar het lukt de Belastingdienst niet de boel naar behoren te regelen,
en er lijkt welhaast ook een arrogantie het gewoon niet te doen en gerechtelijke
uitspraken naast zich neer te leggen. Veel macht, bij overheden, zit bij de
ambtenarij en vele politici hebben onvoldoende kennis van de gang van zaken.
Eigenlijk is het zeer triest. Iedere burger, die maar iets van het dagelijkse
patroon afwijkt, wordt direct gezien als een crimineel, een tegenstander, een onwelwillende.
Ook wanneer de overheid zelf de fout
maakt. Nee, met dit voorbeeld kan ik niet zeggen dat de overheid er voor de
burger is. Het gaat echt achteruit in Nederland…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten