Het wordt mij soms wel eens min of meer verweten dat ik geen oog meer heb voor vrouwelijk schoon. Wel, ik heb dat wel, maar loop daarbij niet te roepen, noch praat ik er vaak over. Soms. Maar, hier in Turkije zie ik ook niet veel mooie vrouwen. Soms zie je jonge vrouwen die er erg aantrekkelijk uitzien, maar tegelijkertijd er zo een gedrag op na houden, dat ik alleen nog de lelijkheid zie. Vandaag zag ik een jonge vrouw, waar ik wel degelijk een moment stil van was. Duidelijk geen Turkse, hier in een van de supermarkten. Aanvankelijk was ik meer geconcentreerd op mijn boodschappenlijstje. Echter, wij liepen elkaar in de weg, waardoor mijnaandacht getrokken werd. Misschien deed zij dit met enige opzet, om mijn aandacht te vangen, maar dat lukte dan ook zo subtiel, dat ik het niet door had.
Ergens half twintig, schat ik in. Een zwart shirt, waarvan de achterkant verbonden was met stof, maar niet gesloten. Een rij slierten. Spannend, maar keurig. Een goed passende, niet te korte, broek. Het moment dat onze blikken kruisten zag ik niet alleen een mooi, maar ook een vriendelijk gezicht. Dat zij van mij af liep nam ik een zeer elegante pas waar, een bruine rug, uitlopend in zeer vrouwelijke, goed gevormde, heupen. Daarna was het moment voorbij. Ik vraag mij af...; is het een beroemd model, of een bekende mannequin? Het zou helemaal kunnen. Ik ken totaal niemand uit dat wereldje, laat staan herkennen. Haar voorkomen zal het mij niet doen verbazen, wanneer zij inderdaad een wereldwijd bekend model, of mannequin is. Los van het feit dat ik niks met dat wereldje heb en niemand ken slaat hier ook de vervreemding enigszins toe. Deze regio wordt vaker bezocht door "bekende" mensen. Mijn schoonzus heeft een keer Phil Collins als klant gehad, bij Budget Sailing Turkye. Daar kwam ze pas achter in Zandvoort, wanneer zij een poster met zijn afbeelding zag hangen, als aankondiging voor een concert.
" Hé, die heeft bij ons, vorig jaar, een boot gehuurd! "
Nu is zij nog wat wereldvreemder dan ik, maar zij woont dan ook al ruim vijfentwintig jaar in Turkije. Maar zelfs wanneer zij Phil Collins gekend zou hebben, had ze het waarschijnlijk nog niet door. Misschien dat ik George Cloony nog net herken, maar ik vrees ook dat veel beroemdheden gewoon aan mij voorbij gaan. Maar vanmiddag had ik wel even; dat zou wel eens een hele bekende kunnen zijn. Eigenlijk werd ik een ogenblik geconfronteerd met perfectie.
De andere kant is dat ik wellicht waarlijk overdrijf. Vrouwelijk schoon is hier toch wel een uitzondering. Dus, zie je iets moois, maak je het misschien nóg mooier, dan het al is. De andere kant, wij zitten in een behoorlijk toeristische hoek. In de zomerperiode zie ik wel degelijk meer schoonheden, dan buiten het seizoen. Soms zie je ook best aardig ogende vrouwen. Soms heb je contact met ze, maar dan valt het ook veelal snel weer tegen. De combinatie schoonheid en uitstraling (intelligentie?) maakt een vrouw echt mooi, alhoewel die combinatie vrij uniek lijkt.
Puur fysieke schoonheid, mooie vrouwen, zijn ook hier, of juist hier, een zeldzaamheid, in mijn ogen. Dat laatste is natuurlijk essentieel. Misschien ben ik wel heel erg kritisch. Of heb ik toch gêne om mijzelf toe te staan mijn ogen open te laten staan voor een mooie vrouw? Ben ik dan toch een beetje frigide?
Turkse vrouwen zijn zelden mooi. Om te beginnen valt op dat ze vaak hele korte benen hebben, in verhouding tot hun bovenlijf. Jonge vrouwen zijn nogal eens erg iel, of te dik. In Turkije lijken twee soorten jonge vrouwen te bestaan; met obesitas of met anorexia. Het gemiddelde is weinig waarneembaar. De Turkse vrouw lijkt ook snel " uit vorm " te raken. Enorme grote borsten, waar geen fatsoenlijke bh voor te krijgen is. Enorme bilpartijen waar zelfs (nou ja, waar in ieder geval, want ik heb er geen last van) Antilliaanse vrouwen jaloers van worden. Vetranden gulpen over broek en rok randen, armen als hammen en je ziet buiken tot bijna op de knie. Lang haar zie je hier overigens ook veel. Dat lange haar lijkt zich met de jaren naar de buik te verplaatsen. De mode maakt de vrouw ook niet echt aantrekkelijker.
Nee, de meeste kans van slagen op vrouwelijk schoon heb je bij de toeristen; uit Istanbul, of uit andere landen. Ruim negentig procent van de Engelse vrouwen is per direct uitgesloten. Behalve dat Engelse vrouwen bijna allemaal te dik zijn weten zij zich ook niet te kleden. Dat te aanschouwen ontneemt mij iedere vorm van lustgevoel. Nederlandse vrouwen (evenals Duitse) ziet er op afstand soms heel aantrekkelijk uit, maar wordt de afstand kleiner worden de foutjes sneller zichtbaar. Het lijkt er op of deze vrouwen nooit perfect kunnen zijn, maar er altijd wel iets verkeerd aan is, hoe klein dan ook, dat (teveel) afleid van schoonheid.
Russische vrouwen hebben het ook meestal niet, maar zoals bij de dames uit andere landen, er zijn altijd uitzonderingen.
Mannen daarentegen lijken veel meer te hebben. Het aantal mooie mannen is hier ruimschoots voor handen. In de meeste gevallen blijkt het om autochtone Turken te gaan. Natuurlijk heb ik er ook oog voor of een man knap, of aantrekkelijk, is. Ik voel er alleen niets bij. Bij veruit de meeste vrouwen eigenlijk ook niet. Alhoewel ik soms wel (veel) jonger en ongebonden zou willen zijn. Vooral het eerste is een voorwaardelijkheid. Maar goed, in mijn jaren van bloei heb ik ook echt niet stil gezeten. Het tweede zie ik meer als een gevolg van het eerste...
Misschien neemt het libido van de man inderdaad af, boven zijn vijftigste. Aan de andere kant zijn mijn behoeftes misschien wat minder omdat ik meer dan tevreden met mijn vrouw ben. Ze is lief, zorgzaam én mooi. Natuurlijk, de jaren zijn haar aan te zien, maar ze was mooi en heeft haar schoonheid op de een of andere manier behouden. Fysiek, maar ook in presentatie. Hoeveel vrouwen van haar leeftijd hebben niet een enorme kont en vetrollen over de witte zomerbroek? Mijn liefje niet. Mijn meisje is nog volop patent! Wanneer ik dat schrijf denk ik gelijk aan de meeste Engelse vrouwen hier. Die doen mij libido wel echt verdwijnen, tot een frigide mannetje. Maar goed, we hebben onze ogen om te kijken. Daar maken we beiden gebruik van. Maar meer dan kijken...., goed af toe hebben het er met elkaar over... Mijn vrouw wijst mij meer op mooie vrouwen, dan dat ik uit eigen initiatief waarneem. En wellicht ben ik de vrouw minder gaan zien met een hunkering naar seks. Sta ik meer open voor gewoon schoonheid. Wat dat betreft werken mijn ogen nog uitstekend. Alles werkt nog uitstekend, maar de Turkse vrouw roept dat zelden bij mij op, in tegenstelling tot mijn eigen lief. Misschien toch een frigide vorm? Of haat ik macho gedrag echt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten